บ้านเกิดของฉันอยู่ที่จังหวัดร้อยเอ็

บ้านเกิดของฉันอยู่ที่จังหวัดร้อยเอ็ด
บ้านที่ฉันอาศัยอยู่ที่จังหวัดร้อยเอ็ดนั้น คือ บ้านเลขที่ 71 หมู่บ้านหนองหิน หมู่ 11 ต.หนองแวง อ.อาสามารถ จ.ร้อยเอ็ด สงสัยไหมว่าทำไมถึงชื่อว่าบ้านหนองหิน ฉันเองก็เคยสงสัย แต่มาตอนนี้ฉันหายสงสัยแล้ว เพราะตาเคยเล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนชาวบ้านหนองหินอาศัยอยู่ที่บ้านเอียด เขตตำบลจังหาร จังหวัดร้อยเอ็ด ซึ่งในขณะนั้นบ้านเอียดได้เกิดโรคระบาด คนตายเป็นจำนวนมาก ผู้ใหญ่บ้านจึงพาลูกบ้านย้ายมาตั้งถิ่นฐานในเขตตำลบหนองแวง เพราะเป็นเขตที่มีแหล่งน้ำอุดมสมบรณ์ วันหนึ่งได้มีชาวบ้านคนหนึ่งไปพบก้อนหินที่ใหญ่มากอยู่ใต้หนองน้ำแห่งหนึ่งกลางหมู่บ้าน ชาวบ้านจึงพากันเอาก้อนหินก้อนนั้นขึ้นมา แต่ก็ไม่สามารถเอามาได้ จึงได้ใช้ชื่อก้อนหินเป็นชื่อหมู่บ้าน จนถึงในปัจจุบัน มาตอนนี้บ้านหนองหินก็มีอายุได้ประมาณ 110 กว่าปีแล้ว จากเดิมที่มีชาวบ้านอาศัยอยู่ 30-40 หลังคาเรือนจนถึงขณะนี้ได้เพิ่มขึ้นเป็น 90-110 หลังคาเรือนแล้ว
เมื่อมีหมู่บ้าน ชาวบ้านก็จะสร้างวัดเพื่อเป็นศูนย์กลางของคนในหมู่บ้านและเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ ซึ่งแต่ก่อนชาวบ้านหนองหินได้สร้างวัดตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของหมู่บ้าน ต่อมาไม่นานก็ย้ายมาตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน เพราะก่อนหน้านั้น คนในหมู่บ้านตายติดต่อกันหลายคน โดยเชื่อว่าการตั้งวัดทางทิศตะวันตกนั้นขวางทางเดินผี และชาวบ้านหนองหินยังมีความเชื่อในดอนปู่ตา เพราะเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยคุ้มครองดูแลให้คนในหมู่บ้านอยู่อย่างสงบสุข ทำนาไร่ได้ผลดี ดังนั้นเมื่อถึงเดือน 6 ของทุกๆปี ชาวบ้านก็จะมีพิธีเลี้ยงผีปู่ตา โดยมีของเซ่นไหว้ เช่น เป็ด ไก่ เป็นต้น และเมื่อคนในหมู่บ้านต้องเดินทางผ่านบริเวณศาลปู่ตาจึงต้องทำความเคารพโดยการปีบแตรรถหรือยกมือไหว้ เพื่อให้ผีปู่ตาคุ้มครองให้เดนทางปลอดภัย
ชาวบ้านหนองหินมีอาชีพหลักก็คือ การทำนา ทุกหลังคาเรือนจึงมีการเลี้ยงวัว ควาย รวมทั้งบ้านของฉันด้วย หลังหมดจากการทำนา ก็จะปลูกผักต่างขาย เช่น ผักชี ถั่วผักยาว หอม เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีการปลูกต้นยาสูบ ซึ่งถือว่าเป็นพืชเศรษฐกิจของหมู่บ้านหนองหิน ดังนั้นในทุกๆวันฉันจึงต้องตื่นแต่เช้าเพื่อเอาควายไปเลี้ยงที่ทุ่งนากับตา และต้องทำนาเป็นทุกขั้นตอน หากจะเรียกว่าฉันเป็นเด็กบ้านนอกก็คงได้ แต่ฉันก็ชอบความเป็นอยู่อย่างนี้น่ะ เพราะมันเรียบง่าย สบายๆมีความสุขอย่างคนบ้านนอก และเมื่อฉันอายุได้ 8 ปี พ่อแม่ก็พาฉันเข้าโรงเรียนที่จังหวัดศรีสะเกษ ฉันจึงต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่จังหวัดศรีสะเกษอย่างถาวร ซึ่งเป็นหมู่บ้านจัดสรร แล้วฉันก็ไม่ได้เลี้ยงควายและทำนา ปลูกผักเลย แต่ฉันก็ไม่เคยที่จะลืมวิถีชีวิตในครั้งที่ฉันอยู่ร้อยเอ็ดหรอก เมื่อถึงเวลาปิดเทอมฉันก็จะขอพ่อ-แม่ไปอยู่กับตา-ยายที่จังหวัดร้อยเอ็ด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My hometown etThe House I live in is the house number 71 et village Nong Hin. Moo 11, t. Nong waeng Tue volunteers can Mon wondered why et named ban Nong Hin. I've been wondering, but now I'm lost wondering because the eyes ever so that villagers living down South home information. Tambon Chan dividing et, at which point the home information has caused as many people die from the disease; Adult home so the ball home, move settlers in the District of TAM Nong waeng deleted because it is a source of reasonably inhalation bath from scanning. One day the villagers one man to find a large rock under one of the swamps, the Middle village. The villagers brought the chunk of rock characteristics, but it cannot remove. We have used the name of rocks is the name of the village until the current ban Nong Hin, it now has more than 110 years old already. The villagers live 30-40 homes until now has increased to 90-110 homes already.เมื่อมีหมู่บ้าน ชาวบ้านก็จะสร้างวัดเพื่อเป็นศูนย์กลางของคนในหมู่บ้านและเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ ซึ่งแต่ก่อนชาวบ้านหนองหินได้สร้างวัดตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของหมู่บ้าน ต่อมาไม่นานก็ย้ายมาตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน เพราะก่อนหน้านั้น คนในหมู่บ้านตายติดต่อกันหลายคน โดยเชื่อว่าการตั้งวัดทางทิศตะวันตกนั้นขวางทางเดินผี และชาวบ้านหนองหินยังมีความเชื่อในดอนปู่ตา เพราะเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยคุ้มครองดูแลให้คนในหมู่บ้านอยู่อย่างสงบสุข ทำนาไร่ได้ผลดี ดังนั้นเมื่อถึงเดือน 6 ของทุกๆปี ชาวบ้านก็จะมีพิธีเลี้ยงผีปู่ตา โดยมีของเซ่นไหว้ เช่น เป็ด ไก่ เป็นต้น และเมื่อคนในหมู่บ้านต้องเดินทางผ่านบริเวณศาลปู่ตาจึงต้องทำความเคารพโดยการปีบแตรรถหรือยกมือไหว้ เพื่อให้ผีปู่ตาคุ้มครองให้เดนทางปลอดภัยชาวบ้านหนองหินมีอาชีพหลักก็คือ การทำนา ทุกหลังคาเรือนจึงมีการเลี้ยงวัว ควาย รวมทั้งบ้านของฉันด้วย หลังหมดจากการทำนา ก็จะปลูกผักต่างขาย เช่น ผักชี ถั่วผักยาว หอม เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีการปลูกต้นยาสูบ ซึ่งถือว่าเป็นพืชเศรษฐกิจของหมู่บ้านหนองหิน ดังนั้นในทุกๆวันฉันจึงต้องตื่นแต่เช้าเพื่อเอาควายไปเลี้ยงที่ทุ่งนากับตา และต้องทำนาเป็นทุกขั้นตอน หากจะเรียกว่าฉันเป็นเด็กบ้านนอกก็คงได้ แต่ฉันก็ชอบความเป็นอยู่อย่างนี้น่ะ เพราะมันเรียบง่าย สบายๆมีความสุขอย่างคนบ้านนอก และเมื่อฉันอายุได้ 8 ปี พ่อแม่ก็พาฉันเข้าโรงเรียนที่จังหวัดศรีสะเกษ ฉันจึงต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่จังหวัดศรีสะเกษอย่างถาวร ซึ่งเป็นหมู่บ้านจัดสรร แล้วฉันก็ไม่ได้เลี้ยงควายและทำนา ปลูกผักเลย แต่ฉันก็ไม่เคยที่จะลืมวิถีชีวิตในครั้งที่ฉันอยู่ร้อยเอ็ดหรอก เมื่อถึงเวลาปิดเทอมฉันก็จะขอพ่อ-แม่ไปอยู่กับตา-ยายที่จังหวัดร้อยเอ็ด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

My hometown in the province of Roi
Et Province, the house where I lived, the house number 71 Moo 11 Tambon Nong Hin. Nong Waeng district can e r. Roi wondered why they named Ban Nong Hin. I had always wondered But I doubt it. The eye had been told. There was Nong Hin minuscule living at home. Division I district Roi ed At the time the house was minuscule plague. People die a lot Headman took the residents to settle in the low negative Nongwang. It is a region with rich water resources on the environment. One day, people have to find a very large stones beneath the swamps of Central Village. The villagers went to rock it up. However, I can not get to them. It is a stone village. So far today Now it's between Ban Nong Hin, about 110 years ago by the original residents lived 30-40 households so far has increased to 90-110 households already
have on the village. The house was built to be the center of the village and is the anchor mind. But before the village stone temple is located west of the village. Some time later, he moved to the east of the village. Because before that, People in the village died several people. It is believed that the west is the way I walk. And people still have faith in Don Nong Hin ancestors. It is sacred to the protection of the people in the village peacefully. Rice growers have good results When the six months of every year, people will have a ceremony spirits ancestors. There's offerings such as duck, chicken, etc., and when the villagers have to travel through the family court must respect the spirit of the car horn or hand. Ghost Laden ancestors to protect the safety
of Ban Nong Hin main occupation is to do all households are raising cattle, as well as my home, too. After all, from the farm I will plant vegetables such as celery, onion, beans, vegetables, etc. There is also a long tobacco growing. This is a crop of Nong Hin. So every day I have to wake up early to take the cattle to the field with the eye. And must be made ​​at every step. If they called me, I was a country boy. But I like living like this. Because of its simplicity Casual happy boor. When I was eight years old and my parents took me to school on offense. I have moved into the province permanently. The housing I was not a buffalo farm and grow vegetables, but I will never forget in my life is my ROI. By the time I went off to ask his father - mother to her eyes - move the offense.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

My hometown is in the province.The house I live in ROI et province is at 71 village swamp rock group 11 T. Nong waeng District volunteers can, ROI et. Wonder why named Nong rock. Have my doubts, but now I"m wondering, because once told me But before the swamp rock lives at home in detail sub-district Changhan, ROI et, which at that time was home details the epidemic, the dead a lot. The village took the ball moved to settle in the area and remove Nong Wang Because it is a district with rich service experience, reasonable water resources One day, a villager to big stone under the swamps of one central village. The villagers have been brought up, but it can"t bring that rock. Therefore, use the name ก้อนหินเป็น village name until today. Now ban Nong Hin, it was about 110 over years. The villagers live 30-40 houses until now have increased 90-110 households.When a village. People will build a temple as the center of the village, and is sacred. But before the swamp rock had built the temple, located in the west of the village. Not long later, moved here is located east of the village, because before that, people in the หมู่บ้านตาย for people. By setting the West Temple believed that get in the way. " The swamp rock and beliefs in northeastern. Because it is sacred to help protect the whole village to live a peaceful life, farming farm works. So, when 6 month every year. The villagers have a ceremony ผีปู่ตา by having spirits, such as the duck, chicken, etc., and when people in the village have to travel through the effluent must salute by focusing on the horn or raise chicken. In order to ผีปู่ตา protection Daintree safe way.The swamp rock the main occupation is farming. Everywhere is raising cows, buffaloes, including my house after all from farming. It will grow vegetables for sale. Such as celery vegetable bean long, perfume, etc. there is also a growing tobacco plants, which is considered to qualify for.