เรื่องเริ่มจาก ตอนม.2เราย้ายโรงเรีย

เรื่องเริ่มจาก ตอนม.2เราย้ายโรงเรียนไปอีกที่นึงเพราะเข้ากับเพื่อนที่โรงเรียนประจำไม่ได้
ที่โรงเรียนใหม่เขาจัดให้อยู่ห้องค่อนข้างบ๊วย(ไม่ใช่ห้องบ๊วยแต่ก็เกือบ)ไปก่อน
ที่ห้องนั้นเพื่อนถึงจะเป็นเด็กเก(เอาระเบิดกระเทียมปาใส่กรรมกรข้างโรงเรียนทุกอาทิตย์)เกือบ3/4ของทั้งห้อง แต่ก็นิสัยดีมาก เขากันได้ดีทีเดียว แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็นคือเราสอบได้ที่1ของห้อง(อย่าลืมนะว่าเป็นห้องเกือบบ๊วย) แล้วก็สอบได้อันดับต้นๆของห้องมาตลอด
แม่เราก็ดูภูมิใจในผลสอบของเรามาก มันเป็นเหมือนฝันตอนเรียนอยู่ที่นั่น อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไปจนเรียนจบ

จนกระทั่งม.4 เราสอบเข้าโรงเรียนดังแห่งนึงได้ สอบเข้าห้องพิเศษได้(ห้องของคนที่เก่งวิทย์สุดๆ40คนในโรงเรียน) แต่พอเรียนไป ไม่ว่าจะทำยังไง ผลสอบก็ไม่น่าพอใจเอาซะเลย(แค่พอผ่าน) แถมตกเคมีอีก(โรงเรียนนี้ขึ้นชื่อเรื่องข้อสอบเคมียากนรกปริ) คะแนนเราอยู่ที่อันดับท้ายๆของห้องตลอด เมื่อแม่รู้ผลสอบครั้งนี้(และเกือบทุกครั้ง) แม่คิดว่าเราไม่พยายามเลยทั้งทีเราทำเต็มที่แล้ว แม่เราจะโมโหมากและเป็นอย่างนั้นไปอย่างน้อย3-5วัน และมันเป็นแบบนี้มาแทบทุกครั้งตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่ ตอนนี้เรารู้สึกเสียใจและท้อมากที่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนมันก็แทบไม่มีอะไรดีขึ้นเลย

ที่เราคิดแล้วรู้สึกเสียใจที่สุดคือตอนม.2เราไม่น่าสอบได้ที่1ของห้องเลย เพราะนั่นทำให้เราคิดไปเองว่าเราค่อนข้างหัวดี และทำให้แม่คิดว่าเราเก่ง และตั้งความหวังกับเราไว้สูงมาก จนมันสูงเกินไป เมื่อขึ้นม.ปลายแล้วเกรดไม่ดีแม่ก็โมโหมาก

เราเสียใจที่ทำให้แม่ตั้งความหวังไว้สูง และกลับมาทำลายมันทีหลังอย่างไม่ตั้งใจ
ถ้าเลือกได้ เราขอทิ้งความเป็นที่1ของม.ต้นไปซะ แล้วมาได้คะแนนระดับค่อนข้างดีของห้องในที่นี่ยังดีซะกว่า

ผลลัพธ์ (ลาว) 1:

ນິ​ທານ​ຈາກ ໃນ​ປັດ​ຈຸ​ບັນ​ຂ້ອຍ 2. ພວກ​ເຮົາ​ໄດ້​ຍ້າຍ​ໂຮງ​ຮຽນ​ການ​ຫນຶ່ງ​ເພາະ​ວ່າ​ຂອງ​ຫມູ່​ເພື່ອນ​ຢູ່​ທີ່​ໂຮງ​ຮຽນ​ກິນ​ນອນ​ຂອງ​ຄົນ​ອື່ນ​ບໍ່​ແມ່ນ
ໂຮງ​ຮຽນ​ໃຫມ່​, ລາວ​ໄດ້​ຈັດ​ລຽງ​ເປັນ plum ຂ້ອນ​ຂ້າງ (ບໍ່ plum​, ແຕ່​ເກືອບ​) ກັບ
ຫ້ອງ​ການ​ນີ້​ແມ່ນ​ຫມູ່​ກັບ​ເດັກ​ນ້ອຍ​ເກົ້າ (ອອກ​. ຜັກ​ທຽມ​ທໍາ​ມະ​ຊາດ​ເບີດ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ຜູ້​ອໍາ​ນວຍ​ການ​ໂຮງ​ຮຽນ​ທຸກ​ອາ​ທິດ​)​, ເກືອບ​ສາມ​ສ່ວນ​ສີ່​ຂອງ​ຫ້ອງ​ການ​. ແຕ່​ວ່າ​ມັນ​ງາມ​ຫລາຍ ພຣະ​ອົງ​ໄດ້​ແມ່ນ​ດີ​ຫລາຍ ແຕ່​ວ່າ​ບໍ່​ແມ່ນ​ຈຸດ​ທີ່
ຢູ່​ບັນ​ຫາ​ແມ່ນ​ຫນຶ່ງ​ໃນ​ຫ້ອງ​ການ (ຢ່າ​ລືມ​ວ່າ​ນີ້​ແມ່ນ​ເກືອບ plum ເປັນ​)​, ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ທາງ​ເທິງ​ຂອງ​ຫ້ອງ​ການ​ໄດ້​ສະ​ເຫມີ
ພໍ່​ແມ່​ພູມ​ໃຈ​, ພວກ​ເຮົາ​ເຫັນ​ຜົນ​ໄດ້​ຮັບ​ຂອງ​ການ​ສືບ​ສວນ​ຂອງ​ພວກ​ເຮົາ​. ມັນ​ແມ່ນ​ຄ້າຍ​ຄື​ຄວາມ​ຝັນ​ປັດ​ຈຸ​ບັນ​ການ​ສຶກ​ສາ​ມີ​. ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ຕ້ອງ​ການ​ເຊັ່ນ​: ຕະ​ຫຼອດ​ໄປ​ຈົນ​ກ​່​ວາ​ໃນ​ຕອນ​ທ້າຍ​ນີ້ , ຈົນ​ກ​່​ວາ​ແມັດ​. 4​. ພວກ​ເຮົາ​ມີ​ຫນຶ່ງ​ຂອງ​ການ​ສອບ​ເສັງ​ເຂົ້າ​ໂຮງ​ຮຽນ​. ຫ້ອງ​ການ​ເຂົ້າ​ເຖິງ​ການ​ກວດ​ກາ (ຫ້ອງ​ຂອງ​ປະ​ຊາ​ຊົນ​ຜູ້​ທີ່​ດີ​ເລີດ​ໃນ​ວິ​ທະ​ຍາ​ສາດ​ປະ​ມານ 40 ຄົນ​) ແຕ່​ການ​ຮຽນ​ຮູ້​ວິ​ທີ​ການ​ເຮັດ​ມັນ​. ຜົນ​ການ​ທົດ​ສອບ​ແມ່ນ​ບໍ່​ພໍ​ໃຈ​ໃຫ້​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ທັງ​ຫມົດ (ພຽງ​ແຕ່​ພຽງ​ພໍ​ທີ່​ຈະ​ຜ່ານ​)​, ບວກ​ກັບ​ສານ​ເຄ​ມີ​ອື່ນໆ​ຕົກ (ເຄ​ມີ​ໂຮງ​ຮຽນ​ນີ້ notoriously ປະ​ລິ hell ມີ​ຄວາມ​ຫຍຸ້ງ​ຍາກ​ການ​ສອບ​ເສັງ​) ພວກ​ເຮົາ​ມີ​ຢູ່​ໃນ​ຕອນ​ທ້າຍ​ຫາງ​ຂອງ​ຫ້ອງ​ການ​ເຊັ່ນ​ດຽວ​ກັນ​. ໃນ​ເວ​ລາ​ທີ່​ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ຮູ້​ວ່າ​ເວ​ລາ (ແລະ​ທຸກ​ຄັ້ງ​) ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ຄິດ​ວ່າ​ເມື່ອ​ພວກ​ເຮົາ​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ຍັງ​ບໍ່​ທັນ​ໄດ້​ພະ​ຍາ​ຍາມ​ຍັງ​ການ​ພັດ​ທະ​ນາ​ຢ່າງ​ເຕັມ​ສ່ວນ​. ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ຈະ​ອາ​ລົມ​ເສຍ​ນັ້ນ​, ແລະ​ຢ່າງ​ຫນ້ອຍ 3-5 ມື້​. ແລະ​ມັນ​ແມ່ນ​ນີ້​ເກືອບ​ທຸກ​ທີ່​ໃຊ້​ເວ​ລາ​ນັບ​ຕັ້ງ​ແຕ່​ທ່ານ​ມາ​ຢູ່​ທີ່​ນີ້​. ໃນ​ປັດ​ຈຸ​ບັນ​ພວກ​ເຮົາ​ຮູ້​ສຶກ​ເສຍ​ໃຈ​ແລະ​ທໍ້​ຖອຍ​ໃຈ​ພຽງ​ພໍ​ທີ່​ຈະ​ບໍ່​ພະ​ຍາ​ຍາມ​ທີ່​ຈະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ມັນ​ດີ​ຂຶ້ນ​, ສິ່ງ​ທີ່​ບໍ່​ຢູ່​ໃນ​ທັງ​ຫມົດ ທີ່​ພວກ​ເຮົາ​ຄິດ​ແລະ​ຄວາມ​ຮູ້​ສຶກ​ທີ່​ດີ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ເວ​ລາ​ນັ້ນ​. 2. ພວກ​ເຮົາ​ບໍ່​ໄດ້​ທົດ​ສອບ​ໃນ​ຫນຶ່ງ​ຂອງ​ຫ້ອງ​ການ​ເລີຍ​. ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ພວກ​ເຮົາ​ຄິດ​ວ່າ​ພວກ​ເຮົາ​ກໍາ​ລັງ​ຂ້ອນ​ຂ້າງ​ດີ​ຫົວ​ຫນ້າ​. ແລະ​ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ຄິດ​ວ່າ​ພວກ​ເຮົາ​ແມ່ນ​ດີ​. ແລະ​ຄວາມ​ຫວັງ​ຂອງ​ເຂົາ​ເຈົ້າ​ສໍາ​ລັບ​ການ​ຫຼາຍ​ດັ່ງ​ນັ້ນ​ໃນ​ມື້​ນີ້​. ຈົນ​ກ​່​ວາ​ມັນ​ແມ່ນ​ສູງ​ເກີນ​ໄປ ໃນ​ເວ​ລາ​ຕ່ອມ​. ແມ່​ຊັ້ນ​ຮຽນ​ທີ​ທີ່​ບໍ່​ດີ​ແລ້ວ​ບໍ່​ພໍ​ໃຈ​, ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ຂໍ​ອະ​ໄພ​ທີ່​ຈະ​ຮັກ​ສາ​ຄວາມ​ຫວັງ​ຂອງ​ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ສູງ​. ແລະ​ກັບ​ຄືນ​ມາ​ກັບ​ມັນ​ທໍາ​ລາຍ​ຕໍ່​ມາ​ໂດຍ​ບໍ່​ຕັ້ງ​ໃຈ ຖ້າ​ຫາກ​ວ່າ​ການ​ຄັດ​ເລືອກ​. ພວກ​ເຮົາ​ອອກ​ຈາກ​ເປັນ​ຫນຶ່ງ​ໃນ m ການ​. ຈາກ​ໄປ​. ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ scored ເປັນ​ລະ​ດັບ​ທີ່​ດີ​ພົບ​ທົ່ວ​ໄປ​ຂອງ​ຫ້ອງ​ໃນ​ທີ່​ນີ້​ດີກ​ວ່າ​.