ผมได้ไปเที่ยวบ้านของ VITTAYA ที่อำเ

ผมได้ไปเที่ยวบ้านของ VITTAYA ที่อำเภอเวียงแหง ระยะทางไกลจากตัวอำเภอมาก บ้านของ VITTAYA อยุ่ห่าง จากอำเภอมาก เข้าไปป่า ใน ภูเขา ซึ่งเป็นทางที่ผมไม่เคยไปเลย แต่หลังจากไปถึงบ้านของเขาแล้ว เราก็พักผ่อน พูดคุยกันสักพัก VITTAYA เขาก็พาผมและคนขับรถ เที่ยวชมรอบๆบ้านของเขา ผมบอกกับ VITTAYA ว่า ใกล้ค่ำแล้ว จะกลับก่อน หลังจากนั้น ผมกับคนขับรถ ก็ออมาจากหมู่บ้านของ VITTAYA แต่ตอนนั้น ก็มึด ค่ำ แล้ว มองไม่ค่อยเห็นทาง แต่ก็พออาศัย ไฟรถส่องทางขับรถออก มาได้
.........ขับรถมาได้สัก 45 นาที ก็รุ้สึกว่า ไม่ใช่ถนนที่เรามาเมื้อตอนกลางวันนี่ คนขับรถพูดกับผมว่า เราคงหลงทางแล้ว ขณะที่ได้ยินอย่างนั้น รู้สึกตกใจมาก ว่าจะโทรหา VITTAYA จะถามเขาว่าจะกลับทางไหนดี และ เขาจะบอกทางได้ แต่ดูโทรศัพท์ของผมแล้ว รู้สึกอารมณืไม่ค่อยดี เพราะ สัญญาญโทรศัพท์ไม่มี ไม่สามารถโทรออกได้ และ ถามใครไม่ได้เลย แม้กระทั่ง VITTAYA ตอนนั้น เราคิดจะกลับไปบ้านของ VITTAYA เราก็ไม่รู้จักทาง เพราะผมและคนขับรถก็จำทางกลับไม่ได้ ผมก็เลยตัดสินใจ บอกคนขับรถว่า ขับไปข้างหน้าเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เจอทางออกเอง ความรู้สึกตอนนั้น ทั้งกลัว ทั้งเหนื่อย แหละคิดในใจว่า ขอให้เจอรถใครสักคน ผ่านมาทางนี้สักคันเถอะ ผ่านไป 20 นาที ก็ยังไม่เห็นรถของใครผ่านมาเลย ได้ยินเสียงนกร้อง อากาสก็หนาวมาก คิดว่าคงจะได้นอนกลางป่าแล้วคืนนี้ ถ้าไม่เห็นป้ายบอกทาง ไม่เจอใครผ่านมา คนขับรถเขาก็บ่น กับผมตลอดทางอะไรบ้างก็ไม่รู้ เพราะเขาคงจะหิวข้าวมาก ตั้งแต่เที่ยงวันเขายังไม่ได้กินอะไรเลย ...........ขับรถมาสัก 50 นาที ผมได้เห็นป้ายบอกทางว่า บ้าน Kong Lom ความรู้สึกตอนนั้นดีใจมากเลย ในที่สุดก็เจอทางกลับบ้านสักที ส่วนคนขัยรถก็เหมือนกัน เขาดีใจยิ่งกว่าผมอีก เขาพูดขึ้นมาว่า MONK. ดูนั้น ทางไปบ้าน KONG LOM เพราะชื่อหมู่บ้านนั่น อยู่ไม่ไกลจากวัดที่ผมนัก
เราขับรถมา 40 กว่านาที ก็มาถึงจุดหมาย ถึงวัดที่ผมอยู่ ทั้งหมดนี้เป็น ประสบการณ์ครั้งแรกที่หลงทาง และเป็นอะไรที่ จำไม่เคยลืมเลย จนถึงวันนี้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

I have to go home to the walled district VITTAYA haeng distances far from the district. House of VITTAYA close distance From mountain forest to much in the district, which is the way that I have never gone anywhere. But after going to his home, and then we can relax while they talked, I took and VITTAYA people driving around his house. I told him to go back to dusk VITTAYA said. After that, I was with people driving it all comes from the village of the evening but VITTAYA muet, looks rarely seen on car shines light on but to drive out. Drive teak grain of 45 minutes will be to wear out that is not the road we came to muea midday here. The driver said to me that we lost. As the hearing continued. I feel very shocked that will call back to ask him that VITTAYA through good and he will tell you, but look at my phone, and then feel good ณืไม่ activity, because there are no yathonsap contract cannot call out and ask who did it even now we VITTAYA returns to the home of our political unknown VITTAYA because I was driving and the people have not returned. I had decided. Tell the driver how to drive forward continuously until it found a way out. The feeling of fear and I felt like I was tired of thinking that asking for a car to meet a guy through this course, either through the 20 minutes it still did not see a car of the past who never heard the sound of birds singing. Adidas Jeremy check very thought he might have the forest sofa tonight. If you don't see the signs. Not come across anybody passing through. He was driving people complain to me all the way, because he does not know what he will probably be very hungry since lunch the day he didn't eat anything. 50 minute drive ........... at least I've seen signs that ban Kong Lom also feel very glad! In the end, they meet once back home. Most people are of the same car, khai. He is more than glad I. He said the MONK than to see KONG. LOM village because the village name, that is not far from the temple I actress.We drive over 40 minutes to arrive at the destination, the temple I is all this is the first time that a stray, and what's required to never forget the past until today.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

I went to the house of VITTAYA wiang haeng a long way from home district. VITTAYA stay away from District, in a forest in the The mountain, which is the way I never go. But after going to his home, we can rest. Talk for a while.He took me and the driver, tour around his house. I told VITTAYA that closing up. Back first, and then I with the driver's auto from the village. VITTAYA but at that time, ก็มึ, dinner, and then can't see, but I lived.A
.... the...Drive a 45 minutes. Just feel that is not a road we just during the day, the driver said, we lost, as heard that. Feel very shocked to call VITTAYA will ask him to return, and he will tell you which way way.Feel in the mood is not good, because the promised no phone cannot call out and asked who has not, even VITTAYA at that time, we want to go back home We don't know VITTAYA way because I and the driver can recognize the way back, I decided.Drive forward passive, you'll find the exit. That feeling of both scared and tired it says in his heart, to see someone come by one. Through 20 minutes. I don't see whose car is past, hear the birds.Thought I'd be able to sleep in the woods tonight. If I don't see the signs do not see who has been with me all the way, the driver เขาก็บ่น? Don't know, because he will be hungry. At noon he didn't eat anything.... the... Driving a 50 minutes. I have seen signs that the home Kong Lom that feeling happy. Finally found the way home alone. The people drive too. He happy than me. He said it MONK.Look, all the way to the house KONG LOM because the name that village, not far from the temple, I a
we drove 40 than าที, it reaches the destination to measure I. All this is experience first lost and made. Remember never forget till today.