เมื่อวันที่15ตุลาคมที่ผ่านมา เป็นวั

เมื่อวันที่15ตุลาคมที่ผ่านมา เป็นวันเกิดของฉัน.
ฉันเริ่มตื่นตั้งแต่6โมงเช้าเพื่อไปทำบุญ.
ฉันทำกับข้าวเมนูพิเศษให้พ่อแม่และครอบครัว.ฉันไปซื้อพวงมาลัย.ฉันได้กราบลงบนเท้าและฝ่ามือพ่อและแม่.ฉันได้บอกรักท่านทั้งๆที่ไม่เคยกล้าพูด.ฉันได้คำอวยพรและอ้อมกอดที่อบอุ่นจากพ่อและแม่.ฉันพูดว่า ฉันไม่อยากเป่าเค้ก ไม่อยากได้ของขวัญและฉันจะทำให้ครอบครัวมีความสุข.แล้ววันนั้น ไฟบ้านก็ดับ พ่อเดินถือเค้กมาให้เป่า แม่ร้องเพลงให้ ฉันก็ได้เป่าเค้กจนได้.ฉันดีใจมากเพราะฉันไม่ได้เป่าเค้กมานานถึง8ปี.วันนั้นจึงเป็นวันที่ฉันประทับใจมากที่สุด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

When this past October 15 is my birthday.I began to wake from 6.00 a.m. to go unappreciated.I'm done with rice, special menus, parents and families. I go to buy a steering wheel I fell down on my feet and palms parents. I say love you even though I never say I get a greeting and a hug from his mother's warm, and I say I don't want to blow the cake. He doesn't want to get a gift, and I will make a happy family that day. Extinguish the fire. My father walked holding the cake arrived to blow The singing mother, I too have blown the cake until I was glad, because I'm not blowing the cake came up to 8 years. date is the day I.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

On October 15 past is my birthday.I began to wake up from the 6 a.m. to go to charity.I cook something special for my parents and family. I went to buy the steering wheel. I fell down on the feet and palms, father and mother, I love you and never dare to say. I was happy and warm embrace from Mom and dad. "I said. I don"t want the cake. Don"t want a gift and I"ll make a happy family. And that day, fire house was quenched. I holding a cake to blow. I sing. I got the cake until. I am very glad because I don"t have the cake for 8 years. That day is so impressed me most.