การกระจายตัวเชิงพื้นที่ของประชากร ห

การกระจายตัวเชิงพื้นที่ของประชากร หมายถึงจำนวนประชากรที่กระจายกันอยู่ในเขตพื้นที่ใด ณ เวลาที่กล่าวถึง ซึ่งนอกจากจะรู้ขนาด(จำนวน) ประชากรของพื้นที่่ที่ศึกษา ณ เวลาที่กำหนดแล้ว ยังจำเป็นต้องรู้ว่า ประชากรของเขตพื้นที่นั้นกระจายตัวอย่างไร
( อาศัยอยู่ที่ใด จำนวนเท่าใด หรือระบุวันเวลา) และถ้าหากพิจารณาถึงการกระจายตัวของประชากรภายในประเทศต่าง ๆเราจะพบแบบแผนการกระจายตัวของประชากรเป็นกลุ่มๆ โดยจะมีการกระจุกตัวของประชากรอยู่ในเมืองใหญ่ๆและมีการกระจายของประชากรเป็นกลุ่มเล็กๆอยู่ในชนบท และจะพบว่าประชากรส่วนใหญ่จะตั้งถิ่นฐานอยู่ตามที่ราบ ที่ราบลุ่มแม่น้ำหรือบริเวณชายฝั่งทะเล ซึ่งเอื้ออำนวยต่อการทำมาหากินและการคมนาคมขนส่งแต่เมื่องการคมนาคมขนส่งทางบกพัฒนาขึ้นจะมีการกระจายตัวของประชากรไปตามถนนซึ่งเป็นเส้นทางคมนาคมหลัก ๆมากยิ่งขึ้นโดยจะมีประชากรกระจายตัวอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมาก สำหรับประเทศไทยก็มีการกระจายตัวของประชากรในทุกที่สุด รองลงมา คือ ภาคเหนือ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Spatial distribution of the population refers to the number of population distribution in the zone, which at the time mentioned, which in addition to know the size (number of) The population of the area at the time of the study and also need to know that the population of the region, then fragmentation?(How many lives or specify date and time), and if you consider the distribution of population in many countries. We will find a fragmentation of the population into groups by concentrations of population are located in major cities and is distributed as a small group of the population is in the rural areas and the majority of the population is found to the settlers along the plain. Plain rivers or coastal areas, where unfavorable making a living and transportation, but when a duplicate land transportation developed, there is fragmentation of the population along the road, which is the main transportation route, there will be more prachakrokrachai in northeastern a lot. Thailand for the country, it is the distribution of the population in all the best coming North.