เรียงความ. เรื่องของฉันเด็กสาวบ้านน

เรียงความ. เรื่องของฉัน

เด็กสาวบ้านนาที่ฐานะยากจนคนหนึ่ง เธอวาดฝันมาตลอดว่าการมีปริญญาสักหนึ่งใบ จะทำช่วยให้เธอที่ชีวิตที่ดีขึ้น แต่เมื่อเธอเติบโตขึ้น ความจริงบางอย่างก็ปรากฎ

ฉัน ชื่อ ฐิติมา สัมมะดี ฉันเป็นเพียงลูกชาวไร่ชาวนาที่ฐานะค่อนข้างยากจน มีพี่น้อง3คน ฉันเป็นลูกสาวคนสุดท้าย และมีพี่ชาย2คน อายุเราห่างกันเป็นสิบปี เพราะตอนที่ฉันเกิด แม่ทำหมันไปแล้ว แต่ไม่รู้ฟ้าเห็นใจที่แม่อยากได้ลูกสาวหรือเปล่า ฉันจึงได้เกิดมา (ความจริงท่อรังไข่ที่ทำหมันไว้ มันเชื่อมหากัน ฉันจึงได้เกิดมา) เรามีบ้านหลังเล็กๆ ปลูกอยุ่ท้ายหมู่บ้าน มองจากหน้าบ้านถัดลงทางทิศตะวันตกเป็นไร่มันสำปะหลังของอา และท้องทุ่งนาที่กว้างใหญ่ อากาศทุกๆเช้า สดชื่นมาก ลมเย็นๆพัดกระทบหน้าเบาๆ ไม่มีควันรถ กลิ่นเหม็น เสียงดังให้รบกวนหู เป็นความสุขที่หาได้ในทุกๆเช้า
พอจบมัธยมปลาย ฉันก็เข้ากรุงเทพฯมาอบรมหลักสูตรระยะสั้นได้ประกาศนียบัตร"ผู้ช่วยเหลือผู้ป่วย" ฉันทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย แรกๆก็ไม่ได้สนใจการเรียนมากนั้น ขอลางานไปสอบได้ก็ค่อยไป ลางานไม่ได้ก็ไม่ไปสอบ ตอนนั้นฉันรู้สึกว่าไม่มีวุฒิปริญญาฉันก็มีงาน มีเงิน และฉันก็มีแฟน เราคบหากันตั้งแต่ปี2549 จากเพื่อนของฉัน ชีวิตฉันมีความสุขกับการเป็นพนักงานขายในห้าง (ส่วนงานผู้ช่วยเหลือผู้ป่วย ฉันยังไม่อยากทำ เพราะคิดว่าทำเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ตกงานแน่นอน ขอทำงานอื่นๆที่จำกัดในเรื่องอายุก่อน)
เมื่อมีแฟนก็ระงับการเรียนไปพักใหญ่ จนปี2554 เลิกกับแฟน ฉันสิ้นหวังกับชีวิต ลาออกจากงาน และมันก็เป็นจุดเปลี่ยนให้ฉันหันกลับมาเรียนอีกครั้ง ในที่สุดก็จบปริญญาตรีอย่างที่ตั้งใจไว้ ฝันในวัยเด็กของฉันเจิดจ้าขึ้นอีกครั้ง ความหวังที่คิดว่าใบปริญญาจะช่วยให้ฉันมีโอกาสทำงานที่ดีกว่าเดิม เงินเดือนสูงขึ้นกว่าเดิม จะอยู่ในกำมือของฉันแล้ว หลังจากจบ ฉันตัดสินใจลาออกจากโรงพยาบาล เพื่อเข้าทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เงินเดือนสูงกว่า มีวันหยุดมากกว่าและความเครียดก็มากกว่าเช่นกัน ตลอดเวลาที่ทำงานบริษัทเอกชน ฉันมีแต่ความกังวล เพื่อนสนิทก็ไม่มี เวลาในแต่ละวันหมดไปอย่างเชื่องช้าและทรมาน ฉันไม่มีความสุขเลย
และในที่สุดฉันก็ลาออก
มาถึงจุดนี้ บางสิ่งสอนให้ฉันรู้และเข้าใจ ว่างานที่เงินเดือนมากกว่า มีเวลาพักมากกว่า งานสบายกว่า ไม่ใช่เครื่องพิสูจน์ว่าฉันจะมีความสุขกับการทำงาน ในขณะเดียวกันงานโรงพยาบาลที่ฉันทำ แม้ในแต่ละวันจะต้องพบกับคนเจ็บป่วยตลอดเวลา แต่ฉันกลับมีความสุขที่ได้ทำงาน ได้พูดคุยกับเพื่อนร่วมงานที่เข้าใจกัน ได้เห็นคนที่มารักษาหายดีกลับไป แม้เวลาที่ได้พัก หรือ กลับบ้านเกิดช่วงเทศกาลจะไม่มีเลยก็ตาม

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Essay. My story.Young girl at the village poor. She drew dreams forever that there is degree one tattoo will help make her life better, but when she grows up. For some, it comes true. My name is derived means of existence. Teacher Ma good I am the only child of farmer peasants as relatively poor. There are 3 brothers who. I am a daughter of the last man and has 2 brothers who. The life we are ten years apart, because now I was born. Treat mom, but she wanted to get sympathy sky daughter? I was born (a fact which treat the nest tube it connects to find each other, I was born). We have a home grown close by the end of the village next to the front of the House into a ranch West of cassava and the vast rice fields. The weather every morning. Very refreshing. A light breeze blows no smoke effects in front of cars. Foul smell. Loud, disturbing the headset is available every morning. Enough to finish high school, I went Bangkok short term certificate courses, training has been "helping patients". I am running. First, it has not been studied with interest to learn more. Request a leave of absence to a test; It does not leave to the examination. Now I feel that there are no qualified degree, I have money and I have a boyfriend. We are dating from the year 2549 (2006) From my friend. I'm happy with life as a sales person in the Department (Division who helped patients. I also do not want to do because I think they make at any time. Not, of course, jobs. Request to perform other tasks in the age limit). เมื่อมีแฟนก็ระงับการเรียนไปพักใหญ่ จนปี2554 เลิกกับแฟน ฉันสิ้นหวังกับชีวิต ลาออกจากงาน และมันก็เป็นจุดเปลี่ยนให้ฉันหันกลับมาเรียนอีกครั้ง ในที่สุดก็จบปริญญาตรีอย่างที่ตั้งใจไว้ ฝันในวัยเด็กของฉันเจิดจ้าขึ้นอีกครั้ง ความหวังที่คิดว่าใบปริญญาจะช่วยให้ฉันมีโอกาสทำงานที่ดีกว่าเดิม เงินเดือนสูงขึ้นกว่าเดิม จะอยู่ในกำมือของฉันแล้ว หลังจากจบ ฉันตัดสินใจลาออกจากโรงพยาบาล เพื่อเข้าทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เงินเดือนสูงกว่า มีวันหยุดมากกว่าและความเครียดก็มากกว่าเช่นกัน ตลอดเวลาที่ทำงานบริษัทเอกชน ฉันมีแต่ความกังวล เพื่อนสนิทก็ไม่มี เวลาในแต่ละวันหมดไปอย่างเชื่องช้าและทรมาน ฉันไม่มีความสุขเลยAnd in the end, I'll quit. This means something, I know and understand that there are times where more than more than salary. Comfortable than not work proved that I was happy with the work. At the same time, the hospital that I make. Although the each day to meet people sick all the time. But I was happy at work. Was talking with a colleague who understands. See the people coming back to the healing treatment Even if the time or back home, are not at all excited by.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Essay. About my girl as a poor villages. She always dreamed of having a little one degree. Help her to make a better life. But when she grew up Some truth, it turns out my name Thitima Interview Ma Well, I was just a peasant relatively poor people I have three brothers, a daughter last. A brother and two people We are ten years apart in age. Because when I was born Mother sterilization to But I feel that I have a daughter or mother. I was born (The fact that sterilization of the fallopian tubes. It joins together I was born), we have a small house. The village planted pipeline Viewed from the front, next to the west of Abu cassava plantation. And vast rice fields Every morning air is very refreshing cool breeze blowing gently across the face, no smoke smell a loud noise ear. It is a pleasure to have in the morning I finished high school. I went to Bangkok for a short training course certificate "to help patients," I work with a first class was not very interested in learning it. Let's leave of absence to go check it carefully. Leave it does not go out. Then I feel that I have a degree no money, and I have a boyfriend. We fellowship together since 2549 From My Friends I'm happy with the sales department. (Part of the patient. I also do not want I do think that any time. Of course not unemployed Worked more limited in terms of age before) when a fan was suspended classes to larger until 2554 to break up with my girlfriend hopeless life resigned and it was a turning point, let me turn to learn again. Eventually graduated as intended. My childhood dream blazed up again. Hope thought college was going to help me have a better chance of working. Salaries are higher than ever Is in the grip of me after I decided to leave the hospital. He worked for a private company. Higher salaries With the holidays over and the stress was over as well. Throughout the work, the private company I have a concern No friend Time of day away awkwardly and suffering. I'm not happy and I finally quit at this point. Some teach what I know and understand. That the salary over Break time more comfortable than not prove that I can be happy with the work. At the same hospital where I work. Although each day to meet with the sick all the time. But I was happy to have worked. Spoke with colleagues understood. I have seen people healed well back. Even at rest or return home no matter the season.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The essay. I

the girl at the poor man. She'd always imagined that there is a degree one bill. Will make her a better life, but when she grows up. Some truth appears

.My name is thitima interview. I was just a child Medina peasant status quite poor, with brothers 3 people. I am the daughter last, and a brother 2 people. Our age difference for ten years. Because when I was born, I castrate.I was born (the fallopian tube that vasectomy. It connects to. I was born). We have a small house, planted in the end of the village Look from the next house down the west, a dressing of ah. And fields minutes vast.Refreshing cold wind blows gently, no impact face smoke, odor, noise noise ear, is happy to find every morning!After graduation from high school. I came to Bangkok short course training diploma "helper" I work with patients to school. First it is not interested in learning it. Leave of absence to take the exam can go work, not was not to take the examination.Money and I have a girlfriend, we're seeing each other since the year 2549 from my friend. I have a happy life with the sales in the store. Section helper (patient. I don't want to do, because I think do it anytime, no job, of course.
.When fans can suspend to for a long time until the year 2554 broke up with his girlfriend, I'm hopeless life, quit his job, and it was a turning point, let me turn Marian again. Finally graduated as planned.