ฉันเป็นคนร่าเริง แต่เมื่อฉันมีความทุกข์ฉันมักจะเก็บไว้เองไม่บอกใครแม้กระทั่งคนในครอบครัว เพราะฉันรู้ดีว่าย่าและแม่ เหนื่อมากพอแล้วในการทำงานหาเงินมาดูแลฉันและปู่ที่ป่วยเป็นโรคเส้นเลือดในสมองตีบ ป่วยมาได้4-5ปีแล้ว ซึ่งจะมีย่าเป็นผู้ดูแลปู่อย่างใกล้ชิด ฉันและพี่ชายก็จะผลัดกันดูแลปู่ช่วยย่าเมื่อย่าทำกับข้าวหรือมีธุระอย่างอื่น ถ้าเป็นวันเสาร์-อาทิตย์หรือวันหยุดยาว ฉันจะดูแลปู่แทนย่าเพื่อให้ย่าได้พัก และฉันจะทำงานบ้านแทนย่าเท่าที่ทำได้ ส่วนรายได้ในครอบครัวนั้นก็ไม่เพียงพอที่จะใชจ่ายในครอบครัว ทุกคนในบ้านจึงต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด ย่าเคยพูดเสมอว่าอยากมีอาชีพเสริมเพื่อหารายได้เพิ่มอีกทางหนึ่ง แต่ก็ทำไม่ได้เพราะไม่มีใครคอยดูแลปู่
แต่ถึงมีครอบครัวของฉันเป็นเหมือนที่กล่าวข้างต้น ฉันก็จะตั้งใจเรียนให้สมดั่งที่ย่ากับแม่ได้มุ่งหวังที่จะเห็นความสำเร็จของฉัน และเพื่ออานาคตของตัวฉันเอง