เช้ามาเรียน กลางวันกินข้าวเข้าเรียน

เช้ามาเรียน กลางวันกินข้าว

เข้าเรียนบ่าย พอเลิกเรียนก็กลับบ้าน

ไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่สุงสิงกับคนอื่น

สนใจแต่งานของตัวเอง

ไม่เคยช่วยงานของส่วนรวม 

เดินกุมเป้าอยู่ตลอดเวลา

 

เราสมมุติให้พฤติกรรมเหล่านี้เป็นของนาย"เด็กเรียน"

แล้วให้นาย"คนปกติ"เป็นคนที่ช่วยเหลือกิจกรรมส่วนรวมตามปกติสุข

 

คนปกติ: "วันนี้ตอนเย็นเราต้องไปประชุมเรื่องงานละครมหาลัยอ่ะ"

เด็กเรียน: "เห้ย แต่เราไม่ว่างอ่ะ เรายังทำงานวิชาโปรแกรมมิ่งไม่เสร็จเลย"

คนปกติ: "เราก้อยังทำไม่เสร็จเหมือนกัน เดี๋ยวค่อยทำก็ได้ งานนี้คนช่วยน้อย"

เด็กเรียน: "ไม่ได้จริงๆอ่ะ เดี๋ยวแม่เราว่า แม่เราไม่ชอบให้กลับบ้านช้า"

คนปกติ: "ก็บอกแม่ไปสิ ว่าต้องทำงานของคณะ"

เด็กเรียน: "ไม่เอาดีกว่า เราไปก็คงช่วยอะไรได้ไม่มากหรอก ...."

 

นี่คือเหตุการณ์สมมุติที่ผมเขียนขึ้นเอง

โดยปกติแล้ว นายเด็กเรียนจะชอบนึกถึงแต่งานของตัวเอง

เมื่อมีเวลาว่างจากการกอบโกยประโยชน์เพื่อตนเอง

นายเด็กเรียนก็จะใช้เวลากับการพักผ่อน

โดยที่นายเด็กเรียนไม่สนใจเลยว่า "เพื่อน"เหนื่อยแค่ไหน

 

นายคนปกติ เมื่อเรียนเสร็จตอนเย็นนายคนปกติก็ไปช่วยเพื่อนทำงาน

ทำงานเสร็จ กลับบ้านไป นายคนปกติก็ต้องทำงานชิ้นเดียวกับนายเด็กเรียน

แล้วงานก็เสร็จเหมือนกัน เพียงแต่นายคนปกติเหนื่อยกว่า

วันหยุด นายคนปกติก็มาช่วยเพื่อนทำงาน

ทำงานเสร็จกลับบ้านไป นายคนปกติก็ทำโครงงานเหมือนที่นายเด็กเรียนทำ

ทำเสร็จแล้วก็พักผ่อน

แต่ต่างกันตรงที่ นายคนปกติเหนื่อยกว่า และได้พักผ่อนน้อยกว่า

 

ในความเป็นจริงบนโลกนี้ไม่ได้มีคนแค่เพียงสองประเภทนี้

บางคน ก็เรียนด้วย ทำกิจกรรมด้วย

บางคน ก็ไม่สามารถมาช่วยได้จริง(แล้วแต่เหตุผลของคนนั้น)

บางคน ก็ไม่สนใจเรียน ทำกิจกรรมอย่างเดียว

บางคน ก็เรียนอย่างเดียว คำว่าส่วนรวมไม่มีอยู่ในพจนานุกรม

บางคน ได้คะแนนน้อย ก็เลยใช้เป็นข้ออ้างในการไม่ช่วยงาน(ก็ยังเห็นเอาเวลาไปเล่นเกม)

ฯลฯ 

คนบนโลกแตกต่างกันไปหลายล้านแบบ

 

ถ้าคุณเป็นพ่อหรือแม่คน คุณจะดีใจมั๊ย ถ้ารู้ว่าลูกคุณเป็นเหมือนนายเด็กเรียน

คุณจะคอยบอกลูกคุณให้กลับบ้านอ่านหนังสือรึเปล่า

ลูกคุณโตแล้วนะครับ อย่างน้อยก็มีสมองพอที่จะเรียนมหาวิทยาลัยได้แล้ว

ไม่น่าจะต้องมาคอยห้ามนู่นนี่

น่าจะให้ลูกคุณตัดสินใจการกระทำของเค้าด้วยตนเอง

 

คุณก็ลองคิดดูง่ายๆ ถ้าคุณเป็นเจ้าของบริษัท

คุณจะรับคนที่คิดแต่เรื่องของตัวเองเข้ามาในบริษัทหรือไม่??

ผลลัพธ์ (อาหรับ) 1:

الطلاب يأكلون وجبة الغداء والافطار.الحضور بعد ظهر اليوم ترك المدرسة، وانتقل من المنزل.ركوب وحدها. لا تحتفظ الشركة مع الآخرين.لكن العمل الخاصة بي.وساعد ابدأ المهمة العالمية. المشي هدف القضاء على في جميع الأوقات. افترضنا أن هذه السلوكيات للسيد "تعلم الأطفال"، قال.ومن ثم، السيد "الناس العاديين" هي تلك التي تساعد على النشاط العالمي كالمعتاد، وسعيدة. الناس العاديين: "اجتماع اليوم، نحن نريد المساء لدراما جامعة."الأطفال والطلاب: "لقد كنت مشغولاً، ولكن نحن هوي أيضا أعمال البرنامج الرئيسية مينغ لم يتم على الإطلاق،" قال.الشعب العادي: "نحن ميزة نفسه، الآن أن أفعل. ويساعد هذا الشخص قليلاً، "قال.تعلم الأطفال: "ليس حقاً مهلا، قالت أنها لا يحب علينا الذهاب المنزل عاجلاً أو أجلاً، "قال.الناس العاديين: "قال الأم الحادي عشر ﻷعمال اللجنة"، كما قال.تعلم الأطفال: "لا تقم بإزالة أفضل مما نحن نريد للمساعدة حتى لا..." هنا هو حدث افتراضية التي قد كتبت نفسي.عادة، يتعلم الأطفال السيد يفضلون التفكير في أعمالهم الخاصة.عندما حان الوقت اكتساح أو يستخرج الفوائد التي تعود على أنفسهم.تعلم الأطفال السيد، سوف يستغرق الأمر بعض الوقت الاسترخاء.السيد الأطفال تعلم لا مهتمة على الإطلاق، متعب "أصدقاء"؟ السيد الرجل، كان السيد فيليبس مساء عادي، والناس العاديين، للمساعدة في تشغيل رفاقا.الأعمال المنجزة الذهاب إلى الوطن. تعلم الأطفال السيد غي العادية السيد، أنهم يريدون نفس قطعة من العمل،.ومن ثم فإنه كان مجرد شخص عادي، لكن وفي نفس اليوم السيد.أيام العطل العادية السيد غي، وتأتي مساعدة تشغيل رفاقاالعمل به إلى بلادهم. السيد العادية الرجل، القيام بالعمل كالأطفال السيد مكان التعلم.القيام بذلك، يمكنك الاسترخاءولكن هذا الشعب العادي أكثر واليوم السيد بقية أقل. في الواقع، على هذه الأرض، هناك اثنين فقط من الناس، لا من هذه الفئة.بعض الناس معرفة بالممارسة.بعض الناس لا يمكن أن يساعد ذلك (ولكن هذا هو السبب)بعض الناس ليست مهتمة بمعرفة الأنشطة فقط.دراسة بعض الناس فقط. يشمل المصطلح المقطع غير موجود في القاموس.بعض الناس لديهم درجة منخفضة وكان يستخدم كذريعة لعدم مساعدة (انظر أحاطت أيضا الوقت لتلعب اللعبة)إلخ. تختلف الناس على وجه الأرض بالملايين. إذا كنت آب أو أم ستشعر بحق جيدة؟ إذا كنت تعرف طفلك مثل تعلم الأطفال السيد.سوف أقول لك أطفالك لا قراءة كتاب العودة إلى الوطن.يكبر الأطفال، ومن ثم يكون على الأقل من الدماغ ما يكفي الدراسة في الجامعة.ترغب في إبقاء هذه الراهبة هو ممنوع منعا باتا.ربما، سبب الدعوى، أنت تقرر بنفسك. يمكنك أن تتخيل بسهولة، إذا كنت مالك الشركة.سوف تحصل على الناس التفكير، ولكن القصة نفسها إلى شركة أم لا؟

ผลลัพธ์ (อาหรับ) 3:

جاء ذلك في الدراسة صباح اليوم على أكل الأرز

إلى المدرسة في وقت متأخر بعد ظهر اليوم عندما تركت المدرسة عدت إلى المنزل

تضحك وحده لا شريك مع شخص آخر المهتمين، ولكن



لم تعمل من أجل العمل وكذلك السير




هو دائما تهدف إلى انتزاع