ความรู้สึกวันแรกที่ได้มาอยู่หอพักขอ

ความรู้สึกวันแรกที่ได้มาอยู่หอพักของมหาวิทยาลัย ผมจำความรู้สึกของวันนั้นได้ มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เราต้องจากบ้านมาไกลเพื่อมาเรียนอยู่ที่เพชรบุรี วันนั้นผมได้แต่คิดถึงบ้าน ได้นั่งคิดว่าถ้าอยู่บ้านตอนนี้เราจะทำอะไร และก็มีความรู้สึกที่ช็อคด้วยเพราะไม่คิดว่าต้องมาเรียนไกลขนาดนี้ เมื่อเวลาผ่านไปผมก็คิดว่า
“สุดท้ายเมื่อเราเลือกเส้นทางเดินมาแล้ว เราต้องอดทนและก้าวเดินต่อไป “

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The first day, feeling that the University's dormitory. I remember the feeling of the day. It is a feeling that cannot be told. We want to learn from home located at Petchburi. That day I was homesick, but think that if sitting at home, now we just have to do and feel that it does not think that shock must study this far. Over time, I think."When we finally choose the path already. We need patience, and the next step. "

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The first day of feeling to live in a dormitory of University. I remember the feeling of that day. It is a feeling that I was not. We"re far from home to Maria is studying in Phetchaburi. That day I miss home. Sit think if at home what do we do now? And have a shock because you don"t think you need to come this far. Over time, I think."Finally, when we walk the path. We have to be patient and keep moving. "