ฝูงชน จะทุกข์ – สุขปานใดก็ตาม จักเข้ามาสู่อ้อมกอดของต้นไม้ อาศัยสุมทุมพุ่มไม้ได้บังรังสีอำมหิตที่จะทำร้ายเขาเหล่านั้น เพียงเพราะเขารู้ว่าอยู่ใต้ร่มเงาแห่งต้นไม้แล้วเขาปลอดภัยเท่านั้นเอง นี่คือความยิ่งใหญ่ของต้นไม้ ที่ผู้นำต้องปลูกเป็นต้นไม้แห่งบารมี เป็นผู้นำต้องเป็นที่พึ่งของประชาชน มิใช่ผู้นำภัยสู่ประชาชน ประชาชนต้องเข้าหาพึ่งพาได้ทั้งยามสุขและยามทุกข์