“ไม่อยู่แล้ว...”
“หา?แล้วไปไหนล่ะ?”
“โดน...พวกปีศาจฆ่าตายหมดแล้ว...”
คำพูดของเด็กน้อยทำให้เขารู้สึกชาวาบไปทั่วสันหลัง ร่างกายพลันแข็งทื่อ หัวใจพลันบีบรัดจนเจ็บแปลบไปหมด
คนที่ทำให้เด็กคนนี้ไร้ที่พึ่งพิงจนถูกทำร้ายให้บาดเจ็บสาหัส
คนที่พรากบิดามารดาไปจากเด็กน้อยคนนี้...ก็คือเขาเอง
จอมมารผู้โหดเหี้ยม...ที่กล้าก่อสงครามกับพวกมนุษย์
“...งั้นเหรอ...ฉันเสียใจด้วยนะ...” เขาเอ่ยเสียงแผ่ว พลางหลบสายตาไปอีกทาง
บางทีที่เผลอร้องไห้ออกมาเมื่อครู่นี้ อาจเป็นเพราะลึกๆในใจรู้ดีอยู่แล้ว ว่าทำไมร่างน้อยตรงหน้าจึงอยู่ในสภาพแบบนี้