รักแรกของฉันคือย่า พ่อกับแม่ของฉันหย่าร้างกัน ย่าเป็นคนเลี้ยงดูฉัน ย่าทำให้ฉันรู้จักทำความดี ไม่ให้ทำความชั่ว ให้รู้จักแยกแยะว่าสิ่งไหนควรทำสิ่งไหนไม่ควรทำ คอยตักเตือนและให้อภัยในยามที่ฉันทำผิด ฉันรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณของย่าและยังมีอีกสิ่งหนึ่ง คือ ไม่มีอะไรมาเปรียบกับความรักของย่า ความรักของย่ายิ่งใหญ่มหาศาล ไม่มีอะไรทดแทนได้ ทั้งเมื่อยและเหนื่อย ย่าของฉันป้อนข้าวดูแลไม่เคยห่างตลอดเวลา ดูแลฉันตั้งแต่เล็กจนโตไม่คิดที่จะท้อหรือถ้อย ย่าของฉันไม่คิดที่จะบนคำว่าเหนื่อย และแม่ของฉันค่อยสั่งสอนเรื่องที่ดี สักวันหนึ่งฉันจะตอบบุญคุณย่า โดยการตั้งใจเรียนหนังสือและได้ทำงานดีๆ เพื่อจะดูแลย่าในยามแก่เฒ่า ให้เหมือนกับที่ย่าได้เลี้ยงฉัน แต่ตอนนี้ย่าของฉันตายไปแล้ว