นิทานอาเซียน ประเทศเวียดนาม เรื่อง

นิทานอาเซียน ประเทศเวียดนาม เรื่อง จอมกะล่อน

กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง คนพากันเรียกว่า จอมกะล่อน เขาเป็นเด็กฉลาด แต่ก็เหมือนกับชื่อของเขาที่บอกกล่าวไว้ล่วงหน้า คือ เขาใช้ความฉลาดส่วนใหญ่ไปในการเที่ยวพูดโป้ปดมดเท็จต่างๆนานา เขาสนุกสนานกับการหลอกคนอื่นได้รอบบ้าน ไม่มีผู้ใดรอดจากการเป็นเหยื่อให้เขาหลอกต้มไปได้เลย แม้แต่ป้าและลุงผู้ซึ่งเลี้ยงเขามาจนเติบใหญ่หลังจากพ่อแม่ของเขาตายจากไป

วันหนึ่งลุงของเขาออกไปไถนา ซึ่งอยู่ห่างจากบ่านไปไม่ไกลนัก ส่วนป้าก็อยู่บ้านทำงานบ้าน ขณะที่เขาเฝ้าดูป้าทำอะไรง่วนอยู่ในครัว พ่อจอมกะล่อนก็เกิดความคิดแวบขึ้นมา นึกกลวิธีที่จะล้อป้าและลุงของตนออกมาได้อย่างหนึ่ง เขารีบย่องออกจากบ้านวิ่งไปท้องนาที่ลุงกำลังไถอยู่

"ลุงครับ ลุง" เขาตะโกนเรียกลุงเมื่อเขาวิ่งไปถึงนา

"กลับบ้านเดี๋ยวนี้เร็วๆเข้า ป้าตกกระไดลงมา เลือดโชกทีเดียว ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดี"

ลุงเผ่นผลุงกลับบ้านทันทีโดยไม่ทันพูดอะไรสักคำ แต่พ่อจอมมุสากลับวิ่งไปตามทางลัดตัดถึงบ้านก่อนหน้าลุงจะไปถึง เขาวิ่งถลันเข้าไปในบ้าน ตะโกนลั่น

"ป้าครับป้า ลุงถูกควายขวิดที่ท้องนาแน่ะ ดูเหมือนขวิดเอาท้องทะลุเลย ไปเร็วๆเถอะครับเดี๋ยวลุงจะตายเสีย"

เขาพูดยังไม่ทันจบ ป้าก็วิ่งถลาออกจากบ้านไปแล้ว เขามองตามหลังป้าไปแล้วก็หัวเราะยิงฟันสนุกสุขใจเป็นกำลัง และเข้าไปหลบซ่อนอยู่หลังบ้าน

ป้าออกวิ่ง วิ่งอย่างเร็วที่สุดเท่าที่ขาจะพาตัวแกไปไหว กระนั้นก็ยังรู้สึกว่ายังไม่ทันใจ พอถึงหัวเลี้ยวตรงมุมถนน ป้าก็ชนโครมเข้าให้กับใครคนหนึ่ง สามีของป้านั่นเอง กำลังหอบแฮ่กๆเหงื่อโซมกาย ทั้งคู่มองดูกันอย่างตะลึงพรึงเพริดพูดไม่ออก

"ไอ้จอมโกหกนั่นอีกแล้ว" ทั้งสองคนรู้ทันทีว่าโดนเล่ห์เก๊ของเจ้าหลานชายเข้าอีกแล้ว ทั้งลุงและป้าโมโหโกรธาใหญ่

"ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายเสียทีที่จะยอมให้อ้ายตัวร้ายมันหลอกเรา" ลุงพูดออกมา

แล้วทั้งสองคนก็เข้าบ้าน พบพ่อจอมกะล่อนซ่อนอยู่หลังบ้าน จึงลากตัวมาใส่ลงในกรงไม้ไผ่กรงใหญ่ ปิดฝาเสียแน่นหนา

"อยู่ในนี้แหละ จนกว่าตะวันจะตกดิน" ลุงว่า "แล้วป้าของเจ้ากับข้าจะลากกรงไปโยนลงแม่น้ำ เจ้าจะได้ไม่เที่ยวพูดโกหกพกลมหลอกใครๆอีก"
ตกเย็นป้าและลุงก็หามกรงไปที่แม่น้ำ ขณะที่โยนลงในแม่น้ำ พ่อจอมกะล่อนก็ร้องออกมาว่า

"คุณลุงคุณป้าครับ ผมรู้ตัวว่าผิดไปแล้ว ผมก็พร้อมแล้วที่จะก้มหน้ารับโทษ แต่ได้โปรดทำอะไรให้ผมสักอย่างเป็นครั้งสุดท้ายเถิดครับ ผมมีหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อศิลปะแห่งการพูดปด ผมแอบเก็บไว้ข้างหลังกระบุงข้าวที่ในบ้าน ขอหนังสือเล่มนั้นให้ผมก่อนเถิดครับ ผมจะได้เอาไปอ่านในนรกด้วย"

ทั้งลุงทั้งป้าต่างก็ไม่ใจร้ายที่จะปฎิเสธคำขอร้องสุดท้ายของหลานชายได้ลงคอ นอกจากนั้นลุงก็ชักอยากจะรู้ว่าหนังสือเล่มนั้นบอกไว้ว่ากระไรบ้าง ลุงและป้าจึงกลับบ้านไปเอาหนังสือมาให้หลานชาย ขณะที่ยอดกระล่อนคอยอยู่ในกรง ชายตาบอดคนหนึ่งก็เดินมาตามริมแม่น้ำ เด็กหนุ่มก็ตะโกนเรียก

"คุณตาบอดครับ โปรดมาทางนี้หน่อยครับ ถ้าคุณอยากให้นัยน์ตามองเห็นอีก"

ชายตาบอดได้ยินเสียงเรียกก็คลำทางมาที่กรงไม้ไผ่ เด็กหนุ่มก็บอกว่า

"เร็วๆหน่อยครับ รีบแก้เชือกที่ฝากรงก่อน แล้วผมจะบอกวิธีรักษาตาของคุณให้หายบอด"

ชายตาบอดเอามือคลำๆกรงไป จนในที่สุดก็จัดการเปิดฝาออกมาได้ ทันทีที่ฝากรงเปิด พ่อจอมกระล่อนก็กระโดดผลุงออกจากกรงวิ่งอ้าวไปเสียแล้ว เมื่อลุงกับป้ากลับมาหมายจะบอกหลานชายว่าหาหนังสือไม่พบ หลานชายก็หายไปจากกรงเสียแล้ว เห็นแต่ชายตาบอดมายืนอยู่แทนที่ คอยรับรู้ว่าจะรักษานัยน์ตาด้วยวิธีใด ทั้งสามคนโดนตุ๋นอีกครั้งหนึ่งจนได้

ยอดกระล่อนวิ่งฝ่าเข้าไปในกอไม้ไผ่กอหนาใกล้แม่น้ำนั้น ขณะที่เขาเดินเที่ยวสำรวจหาทางออกจากกอไผ่ บังเอิญไปพบหม้อเก่าๆเข้าใบหนึ่ง ในหม้อมีทองคำเต็ม โชคดีเสียนี่กระไร เขาเอาทองกลับบ้านไปให้ป้ากับลุง

น่าขอบใจมหาสมบัตินั่นแท้ๆ ครอบครัวของเขาร่ำรวยกลายเป็นเศรษฐีไปแล้ว ตอนนี้ป้ากับลุงยอมรับแล้วว่า ยิ่งดุด่าหลานชายเท่าใด ก็ไม่ทำให้เด็กคนนั้นเปลี่ยนนิสัยของเขาได้เลย ทั้งสองคนจึงคิดว่า บางทีถ้าเราหาผู้หญิงที่ดีๆ ให้แต่งงานกับมันสักคนหนึ่ง เจ้าเด็กหนุ่งนี่อาจยุติการปั้นน้ำเป็นตัว เลิกเที่ยวเตร่ไม่ทำการทำงานเสียได้กระมัง

แกจึงให้หลานชายแต่งงานกับสาวนางหนึ่งในหมู่บ้าน ดูท่าว่าการแต่งงานจะช่วยแก้ปัญหาไปได้ระยะหนึ่ง แต่สองสามเดือนต่อมาป้าและลุงเกิดตายลง พ่อจอมกระล่อนเริ่มเที่ยวโป้ปดมดเท็จหลองโกงผู้คนต่อไปเหมือนอย่างเคยอีก

วันหนึ่งเขาเข้าไปเตร็ดเตร่อยู่ในป่า ไปพบเอาลูกเสือสองสามตัวนอนอยู่บนหญ้า เนื่องจากเขาเป็นหนุ่งนิสัยเลว จึงจับลูกเสือเหล่านั้นมาหักอุ้งเท้ามันเสีย ลูกเสือพากันร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด พลัน เขาก็ได้ยินเสียงคำรามอย่างน่าสะพึงกลัวออกมาจากที่ใดที่หนึ่งใกล้ๆ คงเป็นแม่ของลูกเสือเหล่านั้นนั่นเอง จอมมุสาจึงรีบวิ่งไปแอบอยู่หลังพุ่มไม้..........

ชั่วครู่ต่อมาเสือแม่ลูกอ่อนก็วิ่งมาหาลูก พอเห็นลูกกำลังเจ็บปวดทุรนทุรายเพราะอะไร มันก็คาบลูกไปที่โคนต้นไม้เล็กๆต้นหนึ่ง ซึ่งมีใบสีเขียวๆ มันทึ้งใบไม้สองสามใบจากต้นใส่ปากเคี้ยว แล้วก็คาบใบไม้ในปากออกใส่อุ้งเท้าของลูกๆ แล้วพ่อยอดกระล่อนก็อัศจรรย์ใจเหลือ ที่ภายในไม่กี่นาทีแผลของลูกเสือก็หายเป็นปลิดทิ้งเจ้าหนุ่มคอยทีอยู่จนเสือทั้งแม่ลูกไปแล้ว เขาก็ขุดต้นไม้นั้นนำมาบ้าน เอามาปลูกในสนาม ตั้งชื่อว่า ต้นไทร

นับแต่วันนั้นมา เขาเฝ้าดูแลต้นไม้อย่างระวังระไว บอกแก่ภรรยาว่า เทพเจ้าให้ต้นไม้นี้แก่เขา ใบของมันรักษาแผลได้ทุกชนิด รักษาโรคภัยได้สารพัดแม้กระทั่งช่วยคนตายแล้วให้ฟื้นขึ้นมาก็ยังได้ ขอให้ภรรยาของเขาคอยรักษาต้นไม้ให้สะอาดสะอ้าน

" อย่าเอาขยะมูลฝอยไปเทที่โคนต้นนะ ถ้าขืนทำต้นไม้จะเหาะหนีไปเสีย เขาพร่ำเตือนแล้วเตือนอีก

แรกๆภรรยาก็ทำตามที่สามีบอก แต่ไม่ช้านางก็ขัดใจกับสามีที่รักต้นไม้มากกว่าตัวนาง นางเบื่อที่จะฟังคำเตือนครั้งแล้วครั้งเล่าของสามีอลู่แล้วด้วย วันหนึ่งเกิดวิวาทกันขึ้นเรื่องต้นไม้ นางจึงอารมณ์เสียสุดจะยับยั้ง ตะโกนใส่เขาว่า " ข้าจะเอาขยะไปเทใส่ต้นไม้เสียเมื่อไ

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Tales daripada negara-negara ASEAN, fasih Central Vietnam. suatu masa dahulu Seorang budak lelaki muda Aku memanggilnya pintar lelaki fasih ini. Tetapi seperti namanya, beliau adalah seorang pra bijak berdasar sebahagian besarnya bagi berucap dalam pelbagai kenyataan. Dia seronok untuk menipu orang lain mempunyai di rumah. Tiada seorang terselamat sulur sebagai umpan beliau kepadanya. Malah ibu saudara dan bapa saudara yang dibangkitkan beliau selepas ibu bapanya sehingga kematiannya yang berkembang. bapa saudara satu hari dia keluar untuk membajak. Jarak dari bahu ke tidak jauh. Forest Park adalah rumah ke rumah. Semasa menonton ibu saudaranya sibuk di dapur. Saya fikir saya telah mengelak ke atas. Bayangkan strategi untuk roda daripada ibu saudara dan bapa saudaranya mempunyai satu. Dia cepat susut keluar dari rumah berlari ke bidang bajak bapa saudaranya. "Apa yang saya," dia merayu bapa apabila dia berlari ke padang. "Cepat dan pulang ke rumah sekarang. Saya pun turun freckles Satu darah-direndam Saya tidak tahu apa yang perlu dilakukan ". bapa tiba-tiba melompat keluar segera tanpa berkata apa. Tetapi apabila saya berbaring menyusur jalan pintasan memotong ke rumah sebelum dia pergi ke. Dia berlari ke dalam rumah swerves Menjerit dengan kuat , "Saya Mak Cik Saya adalah seorang tanduk kerbau untuk arahan. Gore nampaknya telah menembusi Saya tidak lama lagi akan memberitahu saya mati ". , dia berakhir beliau Saya melarikan diri dari rumah untuk menyambar. Dia dijaga hutan ketawa menyeronokkan gembira kerana saya. Dan pergi ke bersembunyi di belakang. makcik berlari Berlari secepat yang saya akan membawa gas kepadanya. Namun, saya masih berasa bahawa tidak ada segera. Cukup untuk menjadikan sudut Saya adalah orang yang terhempas ke dalam. Suami saya 'Semula jilat dan berpeluh kemudahan memuncak ribosom. Pasangan itu memandang antara satu sama lain membisu, kagum. "pembohong fucking, itu lagi," kedua-dua mereka tahu bahawa cucunya merupakan parodi menarik daripada dia lagi. Kedua-dua bapa saudara dan ibu saudara paling marah itu. "Ini adalah yang terakhir lunar cukup buruk untuk membolehkan ia menipu kami," katanya. maka kedua-dua mereka rumah. Saya dapati beliau fasih tersembunyi di belakang rumah. Kemudian seret ia ke dalam sangkar, sangkar buluh besar. Tutupkan tudung adalah tegas "dalam Sehingga matahari terbenam, "katanya," maka ibu saudara anda kepada saya untuk mengheret sangkar untuk membuang ke sungai. Saya tidak akan berbohong untuk menipu sesiapa berkata banyak ". petang, ibu saudara dan bapa pergi ke sangkar ke sungai. Dibuang ke dalam sungai manakala Saya berteriak bahawa saya fasih. "ibu saudara dan bapa saudara pada Saya tahu salah untuk Saya sudah bersedia untuk menanggung hukuman. Tetapi sila tidak memberi saya sesuatu, biarkan ia menjadi yang terakhir. Saya mempunyai buku Namakan seni berbohong. Saya telah disimpan di dalam bakul belakang beras di dalam rumah. Biarlah saya terlebih dahulu memberikan saya buku itu. Saya perlu membaca di dalam neraka ". kedua-dua bapa saudara dan ibu saudara tidak kejam untuk menolak rayuan terakhir anak saudaranya tanpa malu. Juga, saya ingin tahu jika terdapat sebuah buku yang memberitahu saya bahawa, terlalu. Pak Cik dan ibu pergi ke rumah untuk mendapatkan buku untuk anak saudaranya. Tindakan nilon sementara menunggu di dalam sangkar. Seorang lelaki buta telah berjalan di sepanjang sungai. Budak lelaki itu menangis , "Anda buta saya Sila datang ke thread ini Jika anda mahu melihat mata ". buta mendengarnya berasa sangkar buluh. Young juga berkata "tidak lama lagi, Terima kasih sahaja Saya telah mengekalkan tali sebelum ini. Saya akan memberitahu anda bagaimana untuk merawat mata anda akan dibuka ". seorang buta fumbled dengan tangannya ke sangkar. Saya akhirnya berjaya membuka tudung keluar. Sebaik sahaja saya membuka utama Saya membuat cuticles saya tiba-tiba melompat keluar dari sangkar yang ditenggelamkan jauh. Apabila bapa saudara dan ibu saudara kepada anak saudara bermaksud mengatakan bahawa buku itu tidak dijumpai. Anak saudaranya telah hilang dari luar sangkar. Tetapi orang buta berdiri menggantikan. Saya menyedari bahawa untuk mengekalkan mata dalam mana-mana cara. Ketiga-tiga mereka melanda lagi sehingga rebus. 's tindakan Nylon Gore berlari melalui dusun buluh yang tebal berhampiran sungai. Ketika dia pergi untuk meneroka jalan keluar dari buluh. Sengaja menemui periuk lama menjadi satu. Dalam periuk yang penuh dengan emas Mujurlah ia diendahkan Beliau mengambil pulang emas kepada ibu saudara dan bapa saudara. tidak mungkin bahawa sebenar Kesyukuran Treasure Keluarga kaya untuk menjadi jutawan. Ibu saudara dan bapa kini diterima itu. Berapa banyak anak saudara yg suka mengomel Ia tidak membuat budak lelaki itu mengubah tabiat di semua. Kedua-dua pemikiran Mungkin jika kita mencari seorang wanita yang baik. Ia seorang lelaki untuk berkahwin. Ini mungkin berakhir budak itu memakai dongengan. Jangan meletakkan rumah-rumah menjalankan kehilangan. Geran pergi ke anak saudaranya berkahwin di kampung. Ia seolah-olah bahawa perkahwinan akan menyelesaikan masalah sedikit. Tetapi beberapa bulan kemudian, ibu saudara dan bapa saudara meninggal dunia. Saya mula mengelupas saya membuat penegasan untuk mencuba untuk menipu orang-orang seperti yang pernah lagi. , satu hari dia telah mengembara di dalam hutan. Untuk mengetahui pengakap beberapa berbaring di atas rumput. Oleh kerana dia memakai tabiat buruk. Pengakap mengambil mereka dipecahkan mengais di luar. Pengakap menangis dengan kuat dalam kesakitan, tiba-tiba dia mendengar raungan dahsyat dari tempat berdekatan. Saya seorang ibu kepada Pengakap itu sendiri. Saya berbohong, ia bergegas untuk menyelinap di belakang semak .......... kemudian ibu harimau secara ringkas berlari ke bola. Aku melihat kamu dalam kesakitan kerana sakit apa-apa. Ia adalah satu pengajaran kepada pangkal pokok pokok kecil. Ini meninggalkan kehijauan Ia ditarik beberapa daun dikunyah daun mulut. Ia meninggalkan dalam mulutnya dan meletakkan tempoh kaki haiwan kanak-kanak. Tindakan Bapa terperanjat untuk nilon. Dalam beberapa minit pengakap luka sembuh sepenuhnya muda ke hadapan sehingga ibu harimau itu. Dia menggali pokok itu membawa pulang. Ditanam dalam gaya bidang dinamakan. sejak hari itu Dia memerhati Tree pengawasan. Beritahu bahawa isteri saya Allah telah memberikan mereka pokok ini Daunnya mempunyai semua jenis luka. Penyembuhan barang juga membantu mati dihidupkan kembali juga. Ditanya isterinya disimpan pokok yang bersih. "Jangan buang mencurahkan di pangkal pos. Jika dia membuat pokok terbang akan pergi ke sisa. Dia memelihara amaran, amaran kepada isteri pertama suami lakukan seperti yang diceritakan. Tetapi tidak lama lagi dia murka dengan suaminya lebih daripada pokok kekasihnya. Dia bosan mendengar trek amaran dan lebih lagi dengan suami anda. Satu hari jatuh busuk naik ke atas pokok. Beliau kecewa dengan kuasa veto. Dia berteriak, "Saya akan mengambil sampah untuk meletakkan pokok itu di hari kebelakangan ini.