กฎหมายสิบสองโต๊ะ (The Twelve Tables

กฎหมายสิบสองโต๊ะ (The Twelve Tables Law)

ได้เริ่มจัดทำขึ้นเมื่อปี 450 ก่อนคริสต์ศักราช โดยรวบรวมกฎหมายที่มีความสำคัญและรู้จักกันอย่างกว้างขวางในสมัยนั้น เข้าเป็นหมวดหมู่ในรูปของการจารึกไว้บนโต๊ะทองเหลือง เพื่อนำไปตั้งไว้ใกล้กับที่สาธารณะกลางเมือง กฎหมายนี้ได้มีบทบัญญัติที่ครอบคลุมถึงกฎเกณฑ์ที่ควบคุมความประพฤติของสังคมโดยอาศัยจารีตประเพณีที่สั่งสมมาและศาสนาเป็นหลัก

สาเหตุการผลักดันให้มีการบัญญัติกฎหมายสิบสองโต๊ะเกิดจากปัญหาความขัดแย้งระหว่างคน 2 ชนชั้น คือ ฝ่าย Patricians ซึ่งเป็นชนชั้นสูงได้แก่พวกผู้ปกครองและข้าราชการชั้นสูง และฝ่าย Plebeians ซึ่งเป็นชนชั้นที่ถูกปกครอง ได้แก่ ชาวนา ช่างฝีมือ พ่อค้าวานิช รวมทั้งเชลยศึก คนต่างด้าวและทาส ซึ่งในการออกกฎหมาย การบังคับใช้กฎหมายหรือการชี้ขาดตัดสินคดีเป็นอำนาจของ Patricians ทั้งสิ้น ก่อให้เกิดความไม่พอใจแก่พวก Plebeians ซึ่งไม่มีโอกาสได้ทราบว่ากฎหมายที่ใช้มีอยู่อย่างไร ได้มีการเรียกร้องให้นำกฎหมายเหล่านั้นมาเขียนให้ปรากฏเป็นลายลักษณ์อักษร จนในราว 450 ปีก่อนคริสต์ศักราช จึงได้ทำการรวบรวมจารีตประเพณี ที่ใช้เป็นกฎหมายอยู่ในขณะนั้นบันทึกลงบนแผ่นทองเหลือง 12 แผ่น ตั้งไว้ในที่สาธารณะใจกลางเมือง อาจกล่าวได้ว่าเป็นการเริ่มต้นของหลักการที่ว่ากฎหมายควรเป็นสิ่งซึ่งเปิดเผยให้คนทั่วไปได้รู้ได้เห็นและศึกษาหาเหตุผลได้

โต๊ะที่ 1 โต๊ะที่ 2 และ โต๊ะที่ 3 เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีพิจารณาความแพ่งและการบังคับคดี เช่น
— ถ้าหากคู่ความฝ่ายใดไม่มาศาลก่อนเที่ยงวัน ก็ให้ศาลพิพากษาให้คู่ความฝ่ายที่มาศาลชนะคดี
— ถ้าหากคู่ความฝ่ายใดหาพยานไม่ได้ก็ให้ร้องตะโกนดังๆ ที่ประตูบ้านของตนเพื่อแสวงหาพยาน
— ในคดีที่จำเลยยอมรับใช้หนี้สินหรือในคดีที่ศาลได้พิพากษาให้จำเลยใช้เงิน ก็ให้จำเลยชำระเงินภายใน 30 วัน
โต๊ะที่ 4 เป็นเรื่องเกี่ยวกับอำนาจของหัวหน้าครอบครัว เช่น
— บิดาระหว่างที่มีชีวิตมีอำนาจเด็ดขาดเหนือบุตรอันชอบด้วยกฎหมาย บิดาอาจกักขังบุตรหรือเฆี่ยนตีหรือล่ามโซ่ ให้ทำงานหรือมีเหตุไม่ชอบใจจะฆ่าบุตรเสียก็ได้ ตลอดจนจะเอาบุตรไปขายเสียก็ได้
— ทารกคลอดออกมารูปร่างผิดปกติมากจะเอาไปฆ่าเสียก็ได้
โต๊ะที่ 5 โต๊ะที่ 6 และ โต๊ะที่ 7 เป็นเรื่องเกี่ยวกับมรดก และทรัพย์สิน เช่น
— ชายผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวตายลงโดยมิได้ทำพินัยกรรมไว้ ให้ญาติฝ่ายชายที่ใกล้ชิดที่สุดเป็นผู้สืบทอดอำนาจต่อไป
— ถ้าชายอิสระตายลงโดยไม่มีผู้สืบสันดาน (ผู้สืบสันดาน คือ ลูก หลาน เหลน) ให้ทรัพย์สินของชายคนนั้นตกแก่ผู้อุปถัมภ์
— ผลไม้หล่นตกไปในบ้านของผู้อื่น เจ้าของต้นผลไม้ยังคงเป็นเจ้าของผลไม้นั้นอยู่
โต๊ะที่ 8 เป็นเรื่องเกี่ยวกับการลงโทษผู้กระทำความผิดทางอาญา เช่น
— ผู้ใดทำการโฆษณาหมิ่นประมาทว่าเขาทำผิดทางอาญาหรือทางลามกอนาจาร ให้เอาผู้นั้นไปตีเสียให้ตาย
— ผู้ใดลักทรัพย์เวลาค่ำคืน ให้เอาไปฆ่าเสีย
— ผู้ใดวางเพลิงบ้านเรือนเขาหรือกองข้าวสาลีของเขา ให้เอามาผูกแล้วเฆี่ยนและเผาเสียทั้งเป็น แต่ถ้าเกิดขึ้นด้วยความประมาท ให้เสียเงินค่าทำขวัญแล้วลงโทษพอควร
— สัตว์สี่เท้าของผู้ใดเข้าไปทำให้ที่ดินเขาเสียหาย เขาจับยึดตัวสัตว์นั้นไว้เป็นของเขาได้ เว้นแต่เจ้าของสัตว์จะเสียเงินค่าไถ่ถอนกลับคืนมาตามราคาค่าเสียหาย
โต๊ะที่ 9 เป็นเรื่องเกี่ยวกับอำนาจของรัฐ เช่น
— กฎหมายใดๆ จะก่อให้เป็นแต่ทางเสียหายอย่างเดียวแก่เอกชนนั้นห้ามไม่ให้มีผลบังคับใช้
— รัฐสภาเท่านั้นที่มีอำนาจออกกฎหมายที่กระทบกระเทือนถึงสถานะของบุคคลได้
โต๊ะที่ 10 เป็นเรื่องเกี่ยวกับกฎหมายของศาสนา เช่น
— ห้ามไม่ให้ฝังหรือเผาศพในเขตพระนคร
— ห้ามมิให้หญิงขีดข่วนแก้ม ร้องไห้เกรียวกราวในงานศพ
โต๊ะที่ 11 และ โต๊ะที่ 12 เป็นเรื่องเกี่ยวกับกฎหมายเพิ่มเติม เช่น
— ห้ามมิให้บุคคลต่างชั้นวรรณะทำการสมรสกัน
— เมื่อทาสทำการลักทรัพย์ หรือทำให้เกิดความเสียหายแก่เขา นายทาสต้องรับชดใช้ค่าเสียหายหรือส่งมอบตัวทาสให้เขาไป
— กฎหมายที่ออกมาภายหลังย่อมยกเลิกกฎหมายเดิมที่มีข้อความขัดแย้งกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายสิบสองโต๊ะ (กฎหมายกฎหมายสิบสองโต๊ะ)ได้เริ่มจัดทำขึ้นเมื่อปี 450 ก่อนคริสต์ศักราชโดยรวบรวมกฎหมายที่มีความสำคัญและรู้จักกันอย่างกว้างขวางในสมัยนั้นเข้าเป็นหมวดหมู่ในรูปของการจารึกไว้บนโต๊ะทองเหลืองเพื่อนำไปตั้งไว้ใกล้กับที่สาธารณะกลางเมืองกฎหมายนี้ได้มีบทบัญญัติที่ครอบคลุมถึงกฎเกณฑ์ที่ควบคุมความประพฤติของสังคมโดยอาศัยจารีตประเพณีที่สั่งสมมาและศาสนาเป็นหลักสาเหตุการผลักดันให้มีการบัญญัติกฎหมายสิบสองโต๊ะเกิดจากปัญหาความขัดแย้งระหว่างคน 2 ชนชั้นคือฝ่าย Patricians ซึ่งเป็นชนชั้นสูงได้แก่พวกผู้ปกครองและข้าราชการชั้นสูงและฝ่าย Plebeians ซึ่งเป็นชนชั้นที่ถูกปกครองได้แก่ชาวนาช่างฝีมือพ่อค้าวานิชรวมทั้งเชลยศึกคนต่างด้าวและทาสซึ่งในการออกกฎหมายการบังคับใช้กฎหมายหรือการชี้ขาดตัดสินคดีเป็นอำนาจของ Patricians ทั้งสิ้นก่อให้เกิดความไม่พอใจแก่พวก Plebeians ซึ่งไม่มีโอกาสได้ทราบว่ากฎหมายที่ใช้มีอยู่อย่างไรได้มีการเรียกร้องให้นำกฎหมายเหล่านั้นมาเขียนให้ปรากฏเป็นลายลักษณ์อักษรจนในราว 450 ปีก่อนคริสต์ศักราชจึงได้ทำการรวบรวมจารีตประเพณีที่ใช้เป็นกฎหมายอยู่ในขณะนั้นบันทึกลงบนแผ่นทองเหลือง 12 แผ่นตั้งไว้ในที่สาธารณะใจกลางเมืองอาจกล่าวได้ว่าเป็นการเริ่มต้นของหลักการที่ว่ากฎหมายควรเป็นสิ่งซึ่งเปิดเผยให้คนทั่วไปได้รู้ได้เห็นและศึกษาหาเหตุผลได้โต๊ะที่ 1 โต๊ะที่ 2 และโต๊ะที่ 3 เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีพิจารณาความแพ่งและการบังคับคดีเช่น — ถ้าหากคู่ความฝ่ายใดไม่มาศาลก่อนเที่ยงวันก็ให้ศาลพิพากษาให้คู่ความฝ่ายที่มาศาลชนะคดี — ถ้าหากคู่ความฝ่ายใดหาพยานไม่ได้ก็ให้ร้องตะโกนดัง ๆ ที่ประตูบ้านของตนเพื่อแสวงหาพยาน — ในคดีที่จำเลยยอมรับใช้หนี้สินหรือในคดีที่ศาลได้พิพากษาให้จำเลยใช้เงินก็ให้จำเลยชำระเงินภายใน 30 วันเช่นเป็นเรื่องเกี่ยวกับอำนาจของหัวหน้าครอบครัวโต๊ะที่ 4 — บิดาระหว่างที่มีชีวิตมีอำนาจเด็ดขาดเหนือบุตรอันชอบด้วยกฎหมายบิดาอาจกักขังบุตรหรือเฆี่ยนตีหรือล่ามโซ่ให้ทำงานหรือมีเหตุไม่ชอบใจจะฆ่าบุตรเสียก็ได้ตลอดจนจะเอาบุตรไปขายเสียก็ได้ — ทารกคลอดออกมารูปร่างผิดปกติมากจะเอาไปฆ่าเสียก็ได้และโต๊ะที่ 5 โต๊ะที่ 6 โต๊ะที่ 7 เป็นเรื่องเกี่ยวกับมรดกและทรัพย์สินรีเช่น — ชายผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวตายลงโดยมิได้ทำพินัยกรรมไว้ให้ญาติฝ่ายชายที่ใกล้ชิดที่สุดเป็นผู้สืบทอดอำนาจต่อไป — ให้ทรัพย์สินของชายคนนั้นตกแก่ผู้อุปถัมภ์ถ้าชายอิสระตายลงโดยไม่มีผู้สืบสันดาน (ผู้สืบสันดานคือลูกหลานเหลน) — ผลไม้หล่นตกไปในบ้านของผู้อื่นเจ้าของต้นผลไม้ยังคงเป็นเจ้าของผลไม้นั้นอยู่เช่นเป็นเรื่องเกี่ยวกับการลงโทษผู้กระทำความผิดทางอาญาโต๊ะที่ 8 — ผู้ใดทำการโฆษณาหมิ่นประมาทว่าเขาทำผิดทางอาญาหรือทางลามกอนาจารให้เอาผู้นั้นไปตีเสียให้ตาย — ผู้ใดลักทรัพย์เวลาค่ำคืนให้เอาไปฆ่าเสีย — ผู้ใดวางเพลิงบ้านเรือนเขาหรือกองข้าวสาลีของเขาให้เอามาผูกแล้วเฆี่ยนและเผาเสียทั้งเป็นแต่ถ้าเกิดขึ้นด้วยความประมาทให้เสียเงินค่าทำขวัญแล้วลงโทษพอควร — สัตว์สี่เท้าของผู้ใดเข้าไปทำให้ที่ดินเขาเสียหายเขาจับยึดตัวสัตว์นั้นไว้เป็นของเขาได้เว้นแต่เจ้าของสัตว์จะเสียเงินค่าไถ่ถอนกลับคืนมาตามราคาค่าเสียหายเช่นเป็นเรื่องเกี่ยวกับอำนาจของรัฐโต๊ะที่ 9 — กฎหมายใด ๆ จะก่อให้เป็นแต่ทางเสียหายอย่างเดียวแก่เอกชนนั้นห้ามไม่ให้มีผลบังคับใช้ — รัฐสภาเท่านั้นที่มีอำนาจออกกฎหมายที่กระทบกระเทือนถึงสถานะของบุคคลได้เช่นเป็นเรื่องเกี่ยวกับกฎหมายของศาสนาโต๊ะที่ 10 — ห้ามไม่ให้ฝังหรือเผาศพในเขตพระนคร — ห้ามมิให้หญิงขีดข่วนแก้มร้องไห้เกรียวกราวในงานศพโต๊ะที่ 11 และโต๊ะที่ 12 เป็นเรื่องเกี่ยวกับกฎหมายเพิ่มเติมเช่น — ห้ามมิให้บุคคลต่างชั้นวรรณะทำการสมรสกัน — เมื่อทาสทำการลักทรัพย์หรือทำให้เกิดความเสียหายแก่เขานายทาสต้องรับชดใช้ค่าเสียหายหรือส่งมอบตัวทาสให้เขาไป — กฎหมายที่ออกมาภายหลังย่อมยกเลิกกฎหมายเดิมที่มีข้อความขัดแย้งกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายสิบสองโต๊ะ (ในตารางกฎหมายสิบสอง) ได้เริ่มจัดทำขึ้นเมื่อปี 450 ก่อนคริสต์ศักราช 2 ชนชั้นคือฝ่าย Patricians และฝ่ายเบียนซึ่งเป็นชนชั้นที่ถูกปกครอง ได้แก่ ชาวนาช่างฝีมือพ่อค้าวานิชรวมทั้งเชลยศึกคนต่างด้าวและทาสซึ่งในการออกกฎหมาย Patricians ทั้งสิ้นก่อให้เกิดความไม่พอใจแก่พวกเบียน จนในราว 450 ปีก่อนคริสต์ศักราชจึงได้ทำการรวบรวมจารีตประเพณี 12 แผ่นตั้งไว้ในที่สาธารณะใจกลางเมือง โต๊ะที่ 1 2 และโต๊ะที่ 3 เช่น- ที่ประตูบ้านของตนเพื่อแสวงหาพยาน- ก็ให้จำเลยชำระเงินภายในวันที่ 30 การธนาคารวันโต๊ะที่4 เช่น- ตลอดจนจะเอาบุตรไปขายเสียก็ได้- 5 โต๊ะที่ 6 และโต๊ะที่ 7 เป็นเรื่องเกี่ยวกับมรดกและทรัพย์สินเช่น- (ผู้สืบสันดานคือลูกหลานเหลน) ผลไม้หล่นตกไปในบ้านของผู้อื่น 8 เช่น- ให้เอาผู้นั้นไปตีเสียให้ตาย- ผู้ใดลักทรัพย์เวลาค่ำคืนให้เอาไปฆ่าเสีย- แต่ถ้าเกิดขึ้นด้วยความประมาท 9 เป็นเรื่องเกี่ยวกับอำนาจของรัฐเช่น- กฎหมายใด ๆ 10 เป็นเรื่องเกี่ยวกับกฎหมายของศาสนาเช่น- มิให้ห้ามขีดข่วนหญิงแก้มร้องไห้เกรียวกราวในงานศพโต๊ะที่ 11 และโต๊ะที่ 12 เช่น- เมื่อทาสทำการลักทรัพย์หรือทำให้เกิดความเสียหายแก่เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายสิบสองโต๊ะ ( กฎหมายสิบสองโต๊ะ )

ได้เริ่มจัดทำขึ้นเมื่อปี 450 ก่อนคริสต์ศักราชโดยรวบรวมกฎหมายที่มีความสำคัญและรู้จักกันอย่างกว้างขวางในสมัยนั้นเข้าเป็นหมวดหมู่ในรูปของการจารึกไว้บนโต๊ะทองเหลืองกฎหมายนี้ได้มีบทบัญญัติที่ครอบคลุมถึงกฎเกณฑ์ที่ควบคุมความประพฤติของสังคมโดยอาศัยจารีตประเพณีที่สั่งสมมาและศาสนาเป็นหลัก

สาเหตุการผลักดันให้มีการบัญญัติกฎหมายสิบสองโต๊ะเกิดจากปัญหาความขัดแย้งระหว่างคน 2 ชนชั้นความฝ่ายซึ่งเป็นชนชั้นสูงได้แก่พวกผู้ปกครองและข้าราชการชั้นสูงและฝ่าย plebeians ซึ่งเป็นชนชั้นที่ถูกปกครอง Patriciansชาวนาช่างฝีมือพ่อค้าวานิชรวมทั้งเชลยศึกคนต่างด้าวและทาสซึ่งในการออกกฎหมายการบังคับใช้กฎหมายหรือการชี้ขาดตัดสินคดีเป็นอำนาจของทั้งสิ้นก่อให้เกิดความไม่พอใจแก่พวก plebeians Patriciansได้มีการเรียกร้องให้นำกฎหมายเหล่านั้นมาเขียนให้ปรากฏเป็นลายลักษณ์อักษรจนในราว 450 ปีก่อนคริสต์ศักราชจึงได้ทำการรวบรวมจารีตประเพณีที่ใช้เป็นกฎหมายอยู่ในขณะนั้นบันทึกลงบนแผ่นทองเหลือง 12 แผ่นอาจกล่าวได้ว่าเป็นการเริ่มต้นของหลักการที่ว่ากฎหมายควรเป็นสิ่งซึ่งเปิดเผยให้คนทั่วไปได้รู้ได้เห็นและศึกษาหาเหตุผลได้

โต๊ะที่ 1 โต๊ะที่ 2 และโต๊ะที่ 3 เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีพิจารณาความแพ่งและการบังคับคดีเช่น
-
ถ้าหากคู่ความฝ่ายใดไม่มาศาลก่อนเที่ยงวันก็ให้ศาลพิพากษาให้คู่ความฝ่ายที่มาศาลชนะคดี- ถ้าหากคู่ความฝ่ายใดหาพยานไม่ได้ก็ให้ร้องตะโกนดังๆที่ประตูบ้านของตนเพื่อแสวงหาพยาน
-
ในคดีที่จำเลยยอมรับใช้หนี้สินหรือในคดีที่ศาลได้พิพากษาให้จำเลยใช้เงินก็ให้จำเลยชำระเงินภายใน 30 ได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่าโต๊ะที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับอำนาจของหัวหน้าครอบครัวเช่น
4- บิดาระหว่างที่มีชีวิตมีอำนาจเด็ดขาดเหนือบุตรอันชอบด้วยกฎหมายบิดาอาจกักขังบุตรหรือเฆี่ยนตีหรือล่ามโซ่ให้ทำงานหรือมีเหตุไม่ชอบใจจะฆ่าบุตรเสียก็ได้ตลอดจนจะเอาบุตรไปขายเสียก็ได้
- ทารกคลอดออกมารูปร่างผิดปกติมากจะเอาไปฆ่าเสียก็ได้
โต๊ะที่ 5 โต๊ะที่ 6 และโต๊ะที่ 7 เป็นเรื่องเกี่ยวกับมรดกและทรัพย์สินเช่น
- ชายผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวตายลงโดยมิได้ทำพินัยกรรมไว้ให้ญาติฝ่ายชายที่ใกล้ชิดที่สุดเป็นผู้สืบทอดอำนาจต่อไป
- ถ้าชายอิสระตายลงโดยไม่มีผู้สืบสันดาน ( ผู้สืบสันดานความลูกหลานเหลน ) ให้ทรัพย์สินของชายคนนั้นตกแก่ผู้อุปถัมภ์
-
ผลไม้หล่นตกไปในบ้านของผู้อื่นเจ้าของต้นผลไม้ยังคงเป็นเจ้าของผลไม้นั้นอยู่โต๊ะที่ 8 เป็นเรื่องเกี่ยวกับการลงโทษผู้กระทำความผิดทางอาญาเช่น
-

- ผู้ใดลักทรัพย์เวลาค่ำคืนให้เอาไปฆ่าเสียผู้ใดทำการโฆษณาหมิ่นประมาทว่าเขาทำผิดทางอาญาหรือทางลามกอนาจารให้เอาผู้นั้นไปตีเสียให้ตาย- ผู้ใดวางเพลิงบ้านเรือนเขาหรือกองข้าวสาลีของเขาให้เอามาผูกแล้วเฆี่ยนและเผาเสียทั้งเป็นแต่ถ้าเกิดขึ้นด้วยความประมาทให้เสียเงินค่าทำขวัญแล้วลงโทษพอควร
- สัตว์สี่เท้าของผู้ใดเข้าไปทำให้ที่ดินเขาเสียหายเขาจับยึดตัวสัตว์นั้นไว้เป็นของเขาได้เว้นแต่เจ้าของสัตว์จะเสียเงินค่าไถ่ถอนกลับคืนมาตามราคาค่าเสียหายโต๊ะที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับอำนาจของรัฐเช่น

9- กฎหมายใดๆจะก่อให้เป็นแต่ทางเสียหายอย่างเดียวแก่เอกชนนั้นห้ามไม่ให้มีผลบังคับใช้
-

รัฐสภาเท่านั้นที่มีอำนาจออกกฎหมายที่กระทบกระเทือนถึงสถานะของบุคคลได้โต๊ะที่ 10 เป็นเรื่องเกี่ยวกับกฎหมายของศาสนาเช่น- ห้ามไม่ให้ฝังหรือเผาศพในเขตพระนคร
-
ห้ามมิให้หญิงขีดข่วนแก้มร้องไห้เกรียวกราวในงานศพโต๊ะที่ 11 และโต๊ะที่ 12 เป็นเรื่องเกี่ยวกับกฎหมายเพิ่มเติมเช่น
-
ห้ามมิให้บุคคลต่างชั้นวรรณะทำการสมรสกัน- เมื่อทาสทำการลักทรัพย์หรือทำให้เกิดความเสียหายแก่เขานายทาสต้องรับชดใช้ค่าเสียหายหรือส่งมอบตัวทาสให้เขาไป
-
กฎหมายที่ออกมาภายหลังย่อมยกเลิกกฎหมายเดิมที่มีข้อความขัดแย้งกัน