1 แนะนำตนเองสวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ นาง

1 แนะนำตนเอง
สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ นางสาวจิรประภา สิมาวัน ชื่อเล่น น้องจ๋า เกิดวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2542 ปัจจุบันอายุ 17 ปี ขณะนี้กำลังศึกษาอยู่ที่ โรงเรียนอนุบาลจิรพัฒน์วิทยา อำเภอสำโรง จังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งกำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่5
ครอบครัวของดิฉันมีสมาชิกทั้งหมด 4 คน ได้แก่ พ่อ แม่ ดิฉัน และน้องชาย ในครอบครัวของดิฉันคุณพ่อเปรียบเสมือนเสาหลักของบ้าน คอยเป็นที่ยึดหลักและสร้างความเชื่อมั่นให้ทุกๆคน ส่วนแม่เปรียบเสมือนหลังคาบ้าน ที่คอยปกป้องและดูแลลูกให้เป็นคนดี สำหลับตัวดิฉันและน้อง ดิฉันคิดว่าเปรียบเสมือนกับตัวบ้านที่ทำให้บ้านสมบูรณ์และน่าอยู่ยิ่งขึ้น ในครอบครัวดิฉันพ่อแม่จะคอยอบรมสั่งสอนให้ลูกเป็นคนดี ตั้งใจเรียนหนังสือและให้รู้จักหน้าที่ของตนเองอยู่เสมอ ในเรื่องการเรียนนั้นดิฉันชอบเรียนทุกวิชา ในแต่ละวิชาก็ได้ความรู้ที่แตกต่างกันออกไปทำให้ได้ความรู้หลายๆด้าน แต่วิชาที่ดิฉันชอบมากที่สุด คือ วิชาภาษาอังกฤษ เพราะเป็นการท้าทายความสามารถและเป็นการเตรียมความพร้อมรับมือเข้าสู่อาเซียน สำหรับกิจกรรมยามว่างดิฉันชอบทำขนม บราวนี่ ให้ครอบครัวรับประทาน จะทำให้ทุกคนมีความสุขและยิ้มได้ ในส่วนตอนเย็นครอบครัวของดิฉันก็จะมาพูดคุยและรวมรับประทานอาหารกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นในครอบครัว
2 อาชีพ
อาชีพในฝันคือ ดิฉันอยากเป็นครู เพราะอาชีพครูนั้นเป็นอาชีพที่มีเกียรติเป็นอย่างมาก เพราะได้อบรมสั่งสอนเด็กๆให้อ่านออก เขียนได้ อีกทั้งยังคอยสอนให้เป็นคนดีของสังคม อาชีพครูเปรียบเสมือนกับเรือจ้างที่คอยส่งเด็กๆให้ถึงฝังเพื่อจะได้มีอนาคตที่ดี สำหรับดิฉันคิดว่า ถ้าได้สอนเด็กหนึ่งคนอ่านออก และเขียนได้ถือว่าได้บุญอย่างมาก เพราะนั่นถือเป็นการทำให้เด็กหนึ่งคนมีวิชาและความรู้ติดตัวในการดำเนินชีวิต
ถ้าดิฉันได้เป็นครูตามที่ใฝ่ฝัน ดิฉันจะกลับมาพัฒนาโรงเรียนของตัวเองและสานต่อความฝันของแม่ เพราะแม่ของดิฉันก่อตั้ง โรงเรียนอนุบาลจิรพัฒน์ ที่ดิฉันกำลังศึกษา อีกอย่างดิฉันก็เห็นแม่เป็นครู ทีเป็นแบบอย่างที่ดีของนักเรียนและคอยอบรมสั่งสอนนักเรียน ดิฉันจึงมีคุณแม่เป็นแบบอย่างหรือฮีโร่ ที่ทำให้ดิฉันอยากเป็นครูซึ่งเป็นแม่พิมพ์ของชาติ
ชุมชน
ในเรื่องชุมชน ดิฉันอาศัยอยู่ ที่บ้านโนนสวรรค์ อำเภอสำโรง จังหวัดอุบลราชธานี ชุมชนของดิฉันเป็นชุมชนที่มีขนาดเล็ก อยู่ตามชนบท ชุมชนเล็กๆที่เต็มไปด้วยความยิ่งใหญ่ของน้ำใจผู้คน ที่คอยช่วยเหลือเอื้อเฟื้อต่อกัน เมื่อมีงานบุญหรือวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา และประเพณีต่างๆ ชาวบ้านก็จะมาร่วมด้วยช่วยกัน เช่น การทำอาหาร การทำบุญตักบาตร รวมถึงการทำความสะอาดจัดเตรียมสถานที่ภายในหมู่บ้านและทีวัด ซึ่งเป็นภาพทีเห็นแล้วน่าประทับใจยิ่งนัก
ดิฉันรู้สึกภูมิใจและดีใจที่ได้อยู่ชุมชนแห่งนี้ ถือได้ว่าเป็นชุมชนต้นแบบก็ว่าได้เลย เพราะมีผู้คนสามัคคี มีน้ำใจ และเยาวชนก็ห่างไกลจากยาเสพติด ชุมชน บ้านโนนนสวรรค์ เป็นชุมชนที่สะท้อนให้ดิฉันเห็นหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นวิธีชีวิต ประเพณี รวมถึงการดำรงชีวิตของผู้คนในแบบผู้คนในแบบพอเพียง ด้วยการปลูกข้าว ปลูกผัก เลี้ยงไก่และเลี้ยงปลา ไว้รับประทาน หลายคนอาจคิดว่าการที่อยู่ในชุมชนเมืองนั้นดีกว่า เพราะมีความสะดวกสบาย แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ดิฉันคิดว่าการอยู่ในชุมชนชนบทนั้นดี ซึ่งมีบรรยากาศที่น่าอยู่ มีอากาศที่บริสุทธิ์ ไม่มีควันรถยนต์ ไม่วุ่นวายหรือแออัด และผู้คนไม่แก่งแย่งแข่งขันกัน มีแต่คอยช่วยเกลือซึ่งกันและกัน อยู่กันแบบพี่น้อง
สุดท้ายนี้ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน หรือชุมชนไหน ขอแค่ให้ทุกคนมีน้ำใจต่อกันและมีความรัก ความสามัคคีกัน จะทำให้ชุมชนแห่งนี้น่าอยู่ราวกับอยู่บนสวรรค์บนดินเลยก็ว่าได้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

1. introduce ourselves.Hello, my name is Ms. Chinprapha, Simeon was a nickname. Her sister ja Born June 6, b.e. 2542 17-year-old currently studying that now. Amphoe samrong 77 Pat kindergarten science Ubon Ratchathani province which is studying in grade 5.My family has four members, all members include parents, me and brother. In my family, my dad was comparable to the pillars of the House. Serve as the primary anchor and build confidence in everyone. In comparison to mother house roof that protect and take care of the ball, a good man. RTO sleeping with me and brother. I think, in comparison with the House that makes the House completely. In my family my parents are nurturing, teaching the child. Studied the books and know their duties. In our study, then I like to study all subjects. In each class, it has a different knowledge to know several aspects. But of course I like most is English, it is challenging, and as a preparedness into ASEAN. For leisure activities I like candy. Families eat Brownies to make everyone happy and smile. In the evening my family section and included eating up some with overflowing with warmth in the family.2 อาชีพอาชีพในฝันคือ ดิฉันอยากเป็นครู เพราะอาชีพครูนั้นเป็นอาชีพที่มีเกียรติเป็นอย่างมาก เพราะได้อบรมสั่งสอนเด็กๆให้อ่านออก เขียนได้ อีกทั้งยังคอยสอนให้เป็นคนดีของสังคม อาชีพครูเปรียบเสมือนกับเรือจ้างที่คอยส่งเด็กๆให้ถึงฝังเพื่อจะได้มีอนาคตที่ดี สำหรับดิฉันคิดว่า ถ้าได้สอนเด็กหนึ่งคนอ่านออก และเขียนได้ถือว่าได้บุญอย่างมาก เพราะนั่นถือเป็นการทำให้เด็กหนึ่งคนมีวิชาและความรู้ติดตัวในการดำเนินชีวิตถ้าดิฉันได้เป็นครูตามที่ใฝ่ฝัน ดิฉันจะกลับมาพัฒนาโรงเรียนของตัวเองและสานต่อความฝันของแม่ เพราะแม่ของดิฉันก่อตั้ง โรงเรียนอนุบาลจิรพัฒน์ ที่ดิฉันกำลังศึกษา อีกอย่างดิฉันก็เห็นแม่เป็นครู ทีเป็นแบบอย่างที่ดีของนักเรียนและคอยอบรมสั่งสอนนักเรียน ดิฉันจึงมีคุณแม่เป็นแบบอย่างหรือฮีโร่ ที่ทำให้ดิฉันอยากเป็นครูซึ่งเป็นแม่พิมพ์ของชาติชุมชนในเรื่องชุมชน ดิฉันอาศัยอยู่ ที่บ้านโนนสวรรค์ อำเภอสำโรง จังหวัดอุบลราชธานี ชุมชนของดิฉันเป็นชุมชนที่มีขนาดเล็ก อยู่ตามชนบท ชุมชนเล็กๆที่เต็มไปด้วยความยิ่งใหญ่ของน้ำใจผู้คน ที่คอยช่วยเหลือเอื้อเฟื้อต่อกัน เมื่อมีงานบุญหรือวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา และประเพณีต่างๆ ชาวบ้านก็จะมาร่วมด้วยช่วยกัน เช่น การทำอาหาร การทำบุญตักบาตร รวมถึงการทำความสะอาดจัดเตรียมสถานที่ภายในหมู่บ้านและทีวัด ซึ่งเป็นภาพทีเห็นแล้วน่าประทับใจยิ่งนัก ดิฉันรู้สึกภูมิใจและดีใจที่ได้อยู่ชุมชนแห่งนี้ ถือได้ว่าเป็นชุมชนต้นแบบก็ว่าได้เลย เพราะมีผู้คนสามัคคี มีน้ำใจ และเยาวชนก็ห่างไกลจากยาเสพติด ชุมชน บ้านโนนนสวรรค์ เป็นชุมชนที่สะท้อนให้ดิฉันเห็นหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นวิธีชีวิต ประเพณี รวมถึงการดำรงชีวิตของผู้คนในแบบผู้คนในแบบพอเพียง ด้วยการปลูกข้าว ปลูกผัก เลี้ยงไก่และเลี้ยงปลา ไว้รับประทาน หลายคนอาจคิดว่าการที่อยู่ในชุมชนเมืองนั้นดีกว่า เพราะมีความสะดวกสบาย แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ดิฉันคิดว่าการอยู่ในชุมชนชนบทนั้นดี ซึ่งมีบรรยากาศที่น่าอยู่ มีอากาศที่บริสุทธิ์ ไม่มีควันรถยนต์ ไม่วุ่นวายหรือแออัด และผู้คนไม่แก่งแย่งแข่งขันกัน มีแต่คอยช่วยเกลือซึ่งกันและกัน อยู่กันแบบพี่น้องสุดท้ายนี้ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน หรือชุมชนไหน ขอแค่ให้ทุกคนมีน้ำใจต่อกันและมีความรัก ความสามัคคีกัน จะทำให้ชุมชนแห่งนี้น่าอยู่ราวกับอยู่บนสวรรค์บนดินเลยก็ว่าได้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

First introduce myself
Hello, my name is Miss Cosima Jira books today's Americanized nickname was born on 6 June 2542, the 17-year-old is now studying at. School Science Project Pat Samrong District Ubon Ratchathani. Who are studying in Grade 5,
my family has four members, including his parents and brother in my family, my father is like a pillar of the house. It is based and build confidence among people. The mother is like a house roof To protect and care for children as well. For me and for my own good I think they like the house, making the house livable and more complete. In my family, my parents always taught me to be a better person. He learned to recognize and act on their own time. In regard to that, I like to learn all the subjects. In each of them the knowledge to make a difference to many aspects. The subjects I like most is English. It is challenging and will prepare a response to the ASEAN. For leisure, I like to bake brownies for a family meal. To make everyone happy and smile. In the evening, my family would come and talk and eat together at reunions. Filled with warmth, family
second. Job
dream job is I want to be a teacher Because teaching is a noble profession very seriously. I have taught children to read and write and also taught as a good citizen. Teachers like to hire a boat to take a child to the side to have a good future. For I think If you teach a child to read. And write as much merit. It is considered one of the children who are the subjects and knowledge ingrained in everyday life
if I have the ambition to be a teacher. I will come back to develop their own schools and continue the dream of his mother. Because my mother founded Kindergarten Project Pat I was studying I also saw her as a teacher. Exemplary of the students and to teach their students. I have a mother as a role model or hero. That makes me want to be a teacher, a mold of the
community
in the community. I live My Community at Samrong District Ubon Ratchathani. My community is a small community in rural small community full of great kindness of the people. To help each other generous When a religious ceremony or important dates. And traditions The locals will join together with like cooking merit. Including site preparation, clean village and monastery. This is an extremely impressive sight, then
I feel very proud and happy to be in this community. Is regarded as a model community that has it all. It has a generous harmony and young people are far away from drugs and Ban Non heaven. I saw a community that reflects many things. Whether it is a traditional way of life, including the lives of people in the way people self-sufficient. With rice, vegetables, chicken and fish to eat, many people may think that it's better in urban communities. It is comfortable But for me, I think that living in a rural community is good. The atmosphere is pleasant With the fresh air Smokeless car Not busy or crowded And people do not struggle to compete. But salt is helping each other. Living like brothers
Finally, no matter where or how the community ask everyone to be considerate of each other and in love. Unity This will make the community livable as the paradise that it is.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

1 introduce themselves.Hello, my name is miss. By Prabha. Let the nickname, younger brother, was born on June 2542 6 present age 17 years. We are studying. Kindergarten jirapat science, Samrong District of Ubon Ratchathani province. Who were studying in Grade 5.My family are all members 4 people: father, mother, I and my brother in the family of my father as the pillars of the house. To be based on the principle and confidence to everyone. The mother is a house roof. Protecting and child care to be good for doing me and sister. I think as the house to house, complete and better place. In my family will instruct you to your parents is a good man. Study hard and make known their duty. In school, I like to study all subjects. In each subject has different knowledge to gain knowledge of several aspects. But the subject I like best is English. Because it is challenging and a preparedness to ASEAN. For leisure activities. I like candy, brownie, family eating will make everyone happy and smile. In the evening, my family is going to talk and include a dining together. Filled with warmth in the family.2 career.My dream job is, I want to be a teacher. Because the teacher is respectable career greatly. Because teach children to read, write, and also teaches a good of society. Teacher is like taxi-boat who send their children to embed in order to have a good future, for I think if the children teaching one reads out. And write deemed to merit greatly. Because that is the child of one people and have knowledge in life.If I was a teacher, as the dream. I will continue my dream and develops a school of his own, because my mother was established, the kindergarten jirapat I was studied. Besides, I saw my mother is a teacher, is on-line.