การเดินทางของชีวิตมีคนเคยบอกว่าชีวิ

การเดินทางของชีวิต

มีคนเคยบอกว่า
ชีวิต คือ การเดินทางที่ต้องเรียนรู้อย่างไม่มีวันสิ้นสุด
แต่ละวันเราก้าวไปบนเส้นทาง
ที่เราเลือกที่จะเดินและเลือกที่จะเป็น
โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าทางข้างหน้าจะเป็นยังไง
คงไม่มีใครอยากให้มันผิดพลาด
อยากให้หนทางของเรานั้นสวยงาม
ไปในแบบที่เราคิด
บางวัน เราก้าวเดินอย่างรวดเร็ว
เร็วจนแทบจะวิ่งด้วยความเชื่อมั่น
บางวัน ใจของเรามันก็กลับฝ่อ
เราแทบจะหยุดนิ่ง หมดแรง
ไม่เข้าใจกับหลายๆสิ่ง
ที่ไม่ได้คาดคิดเอาไว้
บางวัน เราจึงขอเดินให้ช้าลงซักนิด
เพื่อจะได้มีเวลาคิดทบทวน
หรือชื่นชมทิวทัศน์ข้างทางบ้าง
จนบางทีก็มารู้ตัวว่า
เราอาจจะไปผิดทางด้วยซ้ำ
หรือสงสัยว่าตัวเองกำลังหลงทางอยู่หรือเปล่า
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า
เราจะไม่ได้เจอกับทางออก
เพราะอย่างน้อยเราก็ได้ไปในที่ที่ไม่เคยไป
หรือเราอาจจะกำลังไปในที่ที่ไกลกว่าเดิมก็ได้
หากชีวิตคือการเดินทางจริงๆ
เมื่อมีเริ่มต้นก็ต้องมีจุดหมายปลายทาง
และมีทางออกให้กับทุกเส้นทางเสมอ
ให้เวลากับหนทาง
แล้วมันจะพาเราไปเจอกับเรื่องใหม่ๆ
และแม้บางครั้ง
หนทางจะพาเราย้อนกลับมา
เจอเรื่องเดิมๆอย่างหนีไม่พ้น
เราอาจจะต้องหัวเราะและร้องไห้ไปอีกซักกี่ครั้ง
ก็ไม่เป็นไรหรอก
เพราะทุกขณะที่ผ่านไป
เรากำลังได้บทเรียนเพิ่มขึ้นมา
และจงทำความรู้จักกับความรู้สึกตัวเองให้มากขึ้น
ให้ตัวเองได้ลองทำ
แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปได้ด้วยดี

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The journey of life.Have people ever said?Life is a journey that requires continuous learning never ends.Each day, we stepped onto the path.We choose to travel and choose to beWhere no one knows the way forward would be to.Probably nobody would want to keep it error.Let our beautiful wayIn the way we think.Some days we walked fast.Soon they will run with confidence.Some days back, we decided it was seized with fear.We barely stop exhaustsDo not understand many thingsThat is not unexpected.Sometimes we travel slowly so little cleaningIn order to have time to think, review.หรือชื่นชมทิวทัศน์ข้างทางบ้างจนบางทีก็มารู้ตัวว่าเราอาจจะไปผิดทางด้วยซ้ำหรือสงสัยว่าตัวเองกำลังหลงทางอยู่หรือเปล่าแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ได้เจอกับทางออกเพราะอย่างน้อยเราก็ได้ไปในที่ที่ไม่เคยไปหรือเราอาจจะกำลังไปในที่ที่ไกลกว่าเดิมก็ได้หากชีวิตคือการเดินทางจริงๆเมื่อมีเริ่มต้นก็ต้องมีจุดหมายปลายทางและมีทางออกให้กับทุกเส้นทางเสมอให้เวลากับหนทางแล้วมันจะพาเราไปเจอกับเรื่องใหม่ๆและแม้บางครั้ง หนทางจะพาเราย้อนกลับมาเจอเรื่องเดิมๆอย่างหนีไม่พ้นเราอาจจะต้องหัวเราะและร้องไห้ไปอีกซักกี่ครั้งIt's not exactly?Because every moment that passesWe have a lesson.And you shall know the feeling itself.Try yourself.And then everything would be gone.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The journey of life has been told that life is a journey that requires learning never ends each day we step on the path that we chose to walk and chose to be where nobody knows what the way forward would be. I would not want it to crash like the way our beautiful in the way that we think some day. We walk fast, run fast, almost with certainty some day. Our mind it back scare us almost to a standstill. Exhaustion not understand many things that are not reckoned it some day. We would walk to slow down a bit in order to have time to think or admire the way it until I came to realize that we may be on the wrong track with or suspected themselves are lost or not but it does. It means we will not see the exit because at least we can go where I go , or we may be in a far better time if life is a journey, not a beginning, it must have a destination and. There is a solution to every path is always a time to cry , then it will take us to meet with new and even sometimes the road takes us back to my original story was so inevitable that we may have to laugh and cry the next. How many times , it does not matter because all the passes we were lessons add up, and I know the feeling yourself, the more you do it to yourself and everything will go well.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The journey of life


it has been said that life is a journey to learn never to the end of the day, we step on the path to

we choose to walk, and choose to be the way forward would be ไม่มีใครรู้ว่า

.No one wants to make a mistake
want our way is beautiful
in the way we think
some days. We walk fast
so fast hardly run with confidence
some days. Our heart goes atrophy
we hardly stops exhausted
.Don't understand many things not imagined

some day. We can slow down a bit, to have time to think or to appreciate the scenery?

and sometimes came to know we may go wrong even

.Or wonder why I was lost?

but that doesn't mean we didn't see the exit
the least we can go on to never go
or maybe we're somewhere farther it
.If life is a journey really
when starting to have and have issued to all destinations

path always give way, then it will take us to see

and even new things sometimes.
way of taking us back!See about the same escape
we may have to laugh and cry again for many times ก็ไม่เป็นไรหรอก

because every pass
we're learned increases
and be getting to know myself more
.Make yourself do it
then everything will work out fine.