ในวันเเรกที่ฉันขึ้นฦึกปฏิบัติที่โรง

ในวันเเรกที่ฉันขึ้นฦึกปฏิบัติที่โรงพยาบาลนครปฐม รู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะกลัวว่าความรู้ที่เรามี ไม่พอที่จะไปช่วยเหลือผู้ป่วย. เเต่เมื่อได้เข้าไปฝึกจริงๆเเล้ว เมื่อได้เห็นผู้ป่วย ได้เห็นรอยยิ้มของผู้ป่วย กลับทำให้ฉันมีความสุข. มีผู้ป่วยบางคนเมื่อเราทำการพยาบาลให้เขาเเล้ว พวกเขาจะยกมือไหว้ นั่นคือสิ่งที่ภูมิใจสำหรับฉัน.
ใน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

On the first day that I clarified that hospital operating naŋuek, Nakhon Pathom. So excited for fear that the knowledge we have is not enough to help the patient. But when it actually took. When the patient has seen the smile of a patient. Back makes me happy. There are some patients when we make nurse him and then. They lifted their hands to pray to, that's what the proud for me.In

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

On the first day, I made ​​a practice ฦึ Pathom Hospital. very excited For fear that the knowledge we have. Not enough to help the patient. But when I'm really into practice. When seeing patients See the smiles of patients. Makes me happy. Some patients have when we nurse him to me. They will raise their hands begging That's what's for me.
In.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

On the day I first up ฦึก practice at Nakhon Pathom, feel very excited, for fear that the knowledge we have. It is not enough to help the patient.? But when the practice actually seeing patients, to see the smile of the patient back to make me happy.! There are some patients when the nurse gave him and they will raise a respect that is what ภูมิใจสำหรับ I.In.