เมื่อประมาณ4ปีที่แล้ว ฉันกับเพื่อนๆ

เมื่อประมาณ4ปีที่แล้ว ฉันกับเพื่อนๆไปซื้อข้าวที่โรงอาหารตามปกติ ซื้อเสร็จฉันบอกเพื่อนว่าขอขึ้นห้องก่อนเพราะปวดหัว ขณะที่กำลังเดินอยู่นั้นฉันรู้สึกคลื่นไส้ ฉันก็รีบเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น แต่พอถึงบันได ฉันก็อ้วกทันที คนที่อยู่บริเวณนั้นต่างก็มองมาที่ฉันคนเดียว ฉันนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ฉันรู้สึกอายมากๆ จากนั้นฉันก็วิ่งหนีโดยไม่หันไปมองข้างหลังอีกเลย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

About 4 years ago. I'm with friends to buy rice at a food as usual. The purchase was completed, I told a friend that asked for more rooms before because of the headaches. While walking I felt nausea I rush to speed up fithao but now I throw up stairs. People around them, look at me. I still live for a moment I'm very shy then I run away without having turned to look back.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

About 4 years ago I'm with friends to buy grain in the cafeteria as usual. I told a friend that purchased finished strongly up the room before the headache. While walking, I feel nauseous. I was rushed to a faster pace. But by the stairs I was immediately sick People who live there and they look at me alone. I stood still for a moment I feel very embarrassed Then I ran away without turning to look behind anymore.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

When about 4 last year. Me and my friends to buy food at the cafeteria as usual. Buy I told a friend that give up the room before because of a headache. As I was walking, that I feel nauseous. I go to speed faster, but by the stairs.The area that they look at me. I still for a moment, I feel very embarrassed. Then I ran away without looking back.