ครอบครัวของดิฉันเป็นครอบครัวเล็กๆที

ครอบครัวของดิฉันเป็นครอบครัวเล็กๆที่อาสัยอยู่ในหมู่บ้านที่มีชื่อว่า บ้านคลองช้าง ครอบครัวของดิฉันมีสมาชิกทั้งหมด 4 คน คือ คุณแม่ พี่ชาย น้องสาว และฉัน ฉันเป็นลูกคนที่ 2 คนแรกนั้นคือพี่ชายชื่อ_ และคนสุดท้องคือน้องสาวชื่อ_ ส่วนแม่ของฉันชื่อ_
ตั้งแต่ฉันจำความได้ครอบครัวของเรามีกัน 4 คนนี้แล้ว พ่อของฉันเสียชีวิตตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันจำได้ว่าตั้งแต่พ่อเสียชีวิต แม่ต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินเลี้ยงดูพวกเรา จากที่เคยเป็นแม่บ้านคอยดูแลพวกเราอยู่ที่บ้าน แม่ก็ต้องออกไปทำงานนอกบ้านจนไม่ค่อยมีเวลาดูแลเรื่องการเป็นอยู่ของพวกเราได้เต็มที่ ฉันต้องซักเสื้อ รีดเสื้อ ทำความสะอาดบ้านเองตั้งแต่เด็กๆ ทุกๆวันฉันต้องไปโรงเรียนสายตลอดเพราะต้องดูแลน้องจนกว่าแม่จะกลับจากส่วนยาง จนฉันได้รับฉายาว่า"คุณนายตื่นสาย"มันเป็นชื่อดอกไม้ชนิดหนึ่ง ต่อมาพอฉันอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 แม่ก็เลิกกรีดยางเเล้วหันมาเปิดร้ายขายของชำเล็กๆที่บ้าน มันทำให้เราได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามแม่ก็ไม่ค่อยมีเวลาดูแลพวกเราอยู่ดี เพราะเเม่ต้องเปิดร้านตั้งแต่ 6โมงเช้า แม่ต้องขายของ ต้องออกไปซื้อของเข้าบ้าน เช้าๆพวกเราจะกินข้าวซื้อตลอดเพราะเเม่ไม่มีเวลาทำกับข้าว แม่สอนให้ฉันทำอะไรด้วยตัวเอง สอนให้ฉันเป้นคนที่กล้าแสดงออก สมัยฉันเรียนตอนชั้นประถม ฉันมักจะได้ไปทัศนศึกษาตลอด เพราะฉันเป็นลูกกำพร้าเลยมีโครงการต่างๆมากมาย เเละฉันมักจะไปคนเดียวหรือมีคุณครูไปด้วย นี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ีงที่คอยฝึกให้ฉันเป็นคนที่กล้าแสดงออก เมื่อฉันเรียนจบชั้นประถมศึกษาแล้วฉันก็เข้าศึกษาต่อในชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่1 ที่โรงเรียนมูฮัมมาดียะห์ แน่นอนว่าเมื่อฉันเรียนในระดับสูงขึ้นค่าใช้จ่ายก็ต้องเพิ่มขึ้น ไหนจะพี่ชายฉันที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 และน้องสาวที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นประถมศึกษา มันทำให้เเม่ของฉันต้องทำงานหนักมากขึ้น และพวกเราก็ต้องประหยัดกันมากขึ้น จนพี่ชายฉันตัดสินใจหยุดเรียนและหางานทำเพื่อแบ่งเบาภาระที่บ้าน ตอนนี้พี่ชายฉันทำงานร้านอาหารอยู่ประเทศมาเลเซีย ฉันสงสารพี่ชายฉันมาก แต่พี่ชายฉันก็บอกว่า ให้ฉันตั้งใจเรียนให้มากๆไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน พี่ชายฉันเป็นคนที่รักครอบครัวมาก ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่6แล้ว ฉันตั้งใจว่าฉันจะเรียนให้จบสูงๆ จะได้มีงานดีๆทำ และเเม่กับพี่ชายของฉันจะไดภูมิใจที่อุสาส่งเสียให้ฉันเรียน ต่อไปแม่กับพี่ชายฉันจะได้ไม่ต้องลำบากอีก
ถึงแม้ว่าครอบครัวของเราจะขาดพ่อไป แต่แม่ก็คอยทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและเเม่ในเวลาเดียวกัน จนทำให้ฉันไม่รู้ขาดหายอะไรไปเลย แม่คอยสอนให้ฉันเป็นคนที่เข้มแข็ง กล้าแสดงออก ฉันดีใจที่ได้เกิดมาในครอบครัวนี้ ความลำบากที่เกิดขึ้นในครอบครัวมันทำให้เรารักกันมากขึ้น แม่บอกฉันตลอดว่า ไม่ต้องกลัวว่าจะอดตายเพราะพระเจ้าของเราเป็นผู้ที่ร่ำรวยมาก เชื่อไหม ทุกคนที่มองพวกเรา เขาจะว่าพวกเราเป็นครอบครัวที่สะดวกสะบายไม่มีปัญหาเรื่องเงินๆทองๆ นี่ก็เป็นฮิกมะอย่างหนึ่งที่พระเจ้าได้ให้พวกเรามา สุดท้ายดิฉันอย่างบอกแม่ว่า ฉันรักแม่ และแม่คือฮีโร่ในดวงใจของฉัน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My family is a family in the small village of asai are named ban Khlong Chang. My family has 4 members, all members are mothers. Brother. My sister and I. I am a child of 2 first name _ that is, brother and sister, is the youngest _ name. My mother _ name.ตั้งแต่ฉันจำความได้ครอบครัวของเรามีกัน 4 คนนี้แล้ว พ่อของฉันเสียชีวิตตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันจำได้ว่าตั้งแต่พ่อเสียชีวิต แม่ต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินเลี้ยงดูพวกเรา จากที่เคยเป็นแม่บ้านคอยดูแลพวกเราอยู่ที่บ้าน แม่ก็ต้องออกไปทำงานนอกบ้านจนไม่ค่อยมีเวลาดูแลเรื่องการเป็นอยู่ของพวกเราได้เต็มที่ ฉันต้องซักเสื้อ รีดเสื้อ ทำความสะอาดบ้านเองตั้งแต่เด็กๆ ทุกๆวันฉันต้องไปโรงเรียนสายตลอดเพราะต้องดูแลน้องจนกว่าแม่จะกลับจากส่วนยาง จนฉันได้รับฉายาว่า"คุณนายตื่นสาย"มันเป็นชื่อดอกไม้ชนิดหนึ่ง ต่อมาพอฉันอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 แม่ก็เลิกกรีดยางเเล้วหันมาเปิดร้ายขายของชำเล็กๆที่บ้าน มันทำให้เราได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามแม่ก็ไม่ค่อยมีเวลาดูแลพวกเราอยู่ดี เพราะเเม่ต้องเปิดร้านตั้งแต่ 6โมงเช้า แม่ต้องขายของ ต้องออกไปซื้อของเข้าบ้าน เช้าๆพวกเราจะกินข้าวซื้อตลอดเพราะเเม่ไม่มีเวลาทำกับข้าว แม่สอนให้ฉันทำอะไรด้วยตัวเอง สอนให้ฉันเป้นคนที่กล้าแสดงออก สมัยฉันเรียนตอนชั้นประถม ฉันมักจะได้ไปทัศนศึกษาตลอด เพราะฉันเป็นลูกกำพร้าเลยมีโครงการต่างๆมากมาย เเละฉันมักจะไปคนเดียวหรือมีคุณครูไปด้วย นี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ีงที่คอยฝึกให้ฉันเป็นคนที่กล้าแสดงออก เมื่อฉันเรียนจบชั้นประถมศึกษาแล้วฉันก็เข้าศึกษาต่อในชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่1 ที่โรงเรียนมูฮัมมาดียะห์ แน่นอนว่าเมื่อฉันเรียนในระดับสูงขึ้นค่าใช้จ่ายก็ต้องเพิ่มขึ้น ไหนจะพี่ชายฉันที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 และน้องสาวที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นประถมศึกษา มันทำให้เเม่ของฉันต้องทำงานหนักมากขึ้น และพวกเราก็ต้องประหยัดกันมากขึ้น จนพี่ชายฉันตัดสินใจหยุดเรียนและหางานทำเพื่อแบ่งเบาภาระที่บ้าน ตอนนี้พี่ชายฉันทำงานร้านอาหารอยู่ประเทศมาเลเซีย ฉันสงสารพี่ชายฉันมาก แต่พี่ชายฉันก็บอกว่า ให้ฉันตั้งใจเรียนให้มากๆไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน พี่ชายฉันเป็นคนที่รักครอบครัวมาก ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่6แล้ว ฉันตั้งใจว่าฉันจะเรียนให้จบสูงๆ จะได้มีงานดีๆทำ และเเม่กับพี่ชายของฉันจะไดภูมิใจที่อุสาส่งเสียให้ฉันเรียน ต่อไปแม่กับพี่ชายฉันจะได้ไม่ต้องลำบากอีก ถึงแม้ว่าครอบครัวของเราจะขาดพ่อไป แต่แม่ก็คอยทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและเเม่ในเวลาเดียวกัน จนทำให้ฉันไม่รู้ขาดหายอะไรไปเลย แม่คอยสอนให้ฉันเป็นคนที่เข้มแข็ง กล้าแสดงออก ฉันดีใจที่ได้เกิดมาในครอบครัวนี้ ความลำบากที่เกิดขึ้นในครอบครัวมันทำให้เรารักกันมากขึ้น แม่บอกฉันตลอดว่า ไม่ต้องกลัวว่าจะอดตายเพราะพระเจ้าของเราเป็นผู้ที่ร่ำรวยมาก เชื่อไหม ทุกคนที่มองพวกเรา เขาจะว่าพวกเราเป็นครอบครัวที่สะดวกสะบายไม่มีปัญหาเรื่องเงินๆทองๆ นี่ก็เป็นฮิกมะอย่างหนึ่งที่พระเจ้าได้ให้พวกเรามา สุดท้ายดิฉันอย่างบอกแม่ว่า ฉันรักแม่ และแม่คือฮีโร่ในดวงใจของฉัน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

My family are a small family that was living in a village called Ban Klong Chang, my family members all four people is your mother, brother, sister, and I am a child of the two, the first is his brother. _ and the youngest sister of my mother's name _ _
since I can remember, there are four people in our family, and then my father died when I was young. I remember since my father died. You have to work hard to raise money for us. From having been a housewife taking care of them at home. I had to go to work outside the home and do not have time to care about the well-being of our range. I have to wash my shirt ironed shirts, clean the house from the children. Every day I go to school late because of the need to care for her until her mother returned from the tires. Until I get the nickname "Portulaca oleracea" It is cornflower. Later, when I was in grade 3 mother abandoned rubber Ee turned to open the small grocery at home. It keeps us together even more. But even then he did not even have time to take care of us anyway. The SE must be open from 6 am to sell his mother. Have to go out of the house. We ate breakfast, they bought all, because there is no time to cook SE. Mom taught me to do anything yourself. I just teach people to express themselves. Initially I learned at elementary school I often visited as well. I was orphaned at a variety of projects. Were I usually go alone or with a teacher. This is another thing that I trained for Nึei I was assertive. When I finished school, I enrolled in the first grade. School Mohammadi Sassanid. Of course, when I enrolled in higher costs have increased. Where is my brother who is studying in the third grade. And sisters who are studying in school. It made ​​my mum had to work very hard. And we have to save each other. The brother and I decided to stop looking for work in order to lighten the load at home. Now my brother runs a restaurant in Malaysia. I'm very sorry for my brother But brother, I was told. I intend to learn as much as I do not have to worry about money. My brother was a very loving family. Now I'm studying in Grade 6. I determined that I would like to finish on a high. Has a good job My mum and brother would be proud to send industrial waste to me. Here's the brother I would not have seemed as
though our family is to father absence. But it will serve as both a mother and father SE at the same time. So I do not know what I was missing. Mom always taught me to be strong, assertive, I'm glad to have been born in this family. Difficulties arise in a family, it made ​​us love each other more. Mom always told me that Do not be afraid to die, because our God is a very lucrative believe everyone looking at us. He would say we are a family of convenient, no problems with money. This is one that I Higson God has given us. Finally, I told my mother that I love her and she is my heroes.