ทุกวันก่อนที่ฉันจะไปโรงเรียนนั้น ฉั

ทุกวันก่อนที่ฉันจะไปโรงเรียนนั้น ฉันจะตื่นตั้งแต่ตีสี่ เพื่อช่วยยายทำขนมขาย ฉันปั่นจักรยานนำขนมไปขายแถวๆบ้าน เพื่อนำเงินที่ได้ไปโรงเรียน ฉันจะนำเงินไปโรงเรียนวันละ 20 บาท เพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายทางบ้าน แต่ฉันก็ไปเรียนทุกวัน เพื่อที่จะได้มีความรู้และอนาคต ที่ดีขึ้น วันที่ขายไม่ได้ฉันก็ต้องติดค้างค่ารถไว้ก่อน ถ้าวันไหนขายขนมได้ฉันก็จะเอาเงินมาให้ค่ารถเขา ทุกๆ วัน ฉันจะห่อข้าวและน้ำมาโรงเรียนเพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายในแต่ละวัน พอกลับจากโรงเรียนฉันก็จะเข็นรถคันเก่าๆ เดินหาของเก่า ขวดพลาสติก หนังสือและของเหลือใช้ต่างๆแถวๆบ้านของฉัน ทุกๆวัน อยู่โรงเรียนฉันก็ไม่ต่างอะไรกับอยู่บ้าน เพราะถ้าฉันเห็นขวดพลาสติก หรือของที่ขายได้ ฉันก็เก็บเอามาไว้ขาย ซึ่งฉันไม่เห็นว่าเป็นเรื่องน่าอายเลย เพราะฉันคิดเสมอว่า “เราไม่ได้ทำอะไรผิด...เราก็ไม่ต้องอาย” และฉันก็ไม่อายที่จะทำความดี พอวันหยุดฉันก็จะเอาไปขาย ส่วนเงินที่ได้ ฉันจะเก็บไว้เป็นค่ารถ พายายไปหาหมอ และใช้ในยามจำเป็น งานที่บ้าน หนูต้องรับผิดชอบหมดทุกอย่าง แต่ฉันไม่เคยท้อแท้ เพราะฉันหวังว่า สักวันหนึ่งฉันจะต้องมีชีวิตที่ดีขึ้น เป็นคนดีของสังคม และที่สำคัญ อยากให้คุณตาคุณยายมีความสุขเหมือนคนอื่นเขาบ้าง พอดีฉันได้ยินโรงเรียนที่ฉันศึกษาอยู่ประกาศว่า ทางมหาลัยที่ฉันอยากเข้า จะให้ทุนการศึกษาแก่นักเรียน เรียนดี แต่ยากจน ฉันจึงพยายามเขียนเรียงความ เผื่อว่าจะได้รับความเมตตา และได้รับโอกาสดีๆ จากทางมหาลัย กับเขาบ้าง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Every day before I go to school. I'm going to wake up from the fourth to help the grandmother made the snacks hit sales. I bring dessert to bike around the House To bring the money to the school. How do I get money to school each day 20 baht to save the expense of home, but I went to school every day in order to have a better knowledge of the future. Sales date has not been set, I would owe. If the day is, I will sell the candy where money comes up, his car. Every day I'm going to wrap the rice and water in order to save the expense of school each day. Body secrets from your old car, I will find an old plastic bottles, newspapers, and any unused rows to my house. Every day. What is my school is to stay home, because if I saw a plastic bottle or sold, I keep removing it, I don't see how it's embarrassing at all, because I always thought that "we didn't do anything wrong ... we don't need to be embarrassed," I'm not embarrassed to do good deeds? Enough to take a vacation, I will sell. Best money. I will keep up the car. Take grandmother go to doctors and guards are necessary. Work at home. All rats need to be responsible for everything, but I did not because I hope to be dismayed one day I will have to have a better life, a better society and wants to make you happy like her eyes, others he? Enough, I heard the school where I studied, I would like to announce that the University will provide scholarships to students. But the poor classes, so I tried to write the essay in case it has been a good opportunity and receive mercy from the University with him?

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Every day before I go to that school. I would wake up from four To help Grandma bake sale Cycling brings me to sell candy around the house. The proceeds go to school. I put the money to the school day to save costs 20 baht to the house. But I went to school every day. In order to be more knowledgeable and better future date, I have not stuck snowmobile before. If I had my snack money to take the bus every day, I had to wrap rice and water to the school to save money each day. I returned from school, I went to the old trolley cars. I find old books and plastic bottles of various waste around my house every day in school, I was not much different from home. Because if I see plastic bottles Or sold I collect them for sale. Which is a shame that I did not see it. I always thought "We did not do anything wrong ... We do not need to be ashamed" and I was not ashamed to do good. I will take it as holiday sales. The proceeds I kept the car taking her to the doctor when they need to work at home and I take responsibility for everything. But I never discouraged I hope Someday I'll have a better life. Be the good of society and the grandparents want you to be happy like other people do. I heard my school where I studied declared. The college I want to attend. To provide scholarships to poor students, but I tried to write an essay. Supposing will receive mercy And get a chance from the college with him.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Every day before I left for school. I woke up at 4am to help you bake sale. I ride the sweets sold around the house. The money has gone to school. I'll bring the money to go to school every day 20 baht. To save money at home.In order to have a better knowledge and future date doesn't sell, I must owe the carfare. If you snack, I must get the money for him every day. I'll wrap rice and water โรงเรียนเพื่อ save daily expenses.For the old plastic bottles, books and various wastes around my house every day. At school I was still home. Because if I saw plastic bottles, or sold. I can collect them for sale.Because I always thought that "we didn't do anything wrong....We don't have to be embarrassed. "And I wasn't afraid to do good. On weekends, I will sell it. The money. I'll keep a back, trying to see the doctor. And use in times of need. At home, I take full responsibility. But I never discouraged.Someday I will have a better life, good society, and, most importantly, want you to your happy ยายมี people like him. I heard the school that I studied in the college announced that I want.Study well. But poor, I tried to write the essay. If will have mercy, and have been given the opportunity from the University. With him.