เป็นตัวเลขที่แสดงให้เห็นถึงความล้มเหลวของระบบการศึกษาไทยที่น่าเศร้าและน่าวิตกอย่างยิ่งมิอาจจะปล่อยให้เป็นไปอย่างนี้ได้แล้ว ดังนั้นการปฏิรูปการศึกษาจึงมีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องแก้ไขกันอย่างจริงจังเวทีเศรษฐกิจโลกระบุว่าดัชนีคุณภาพการศึกษาของไทยได้อันดับที่ 88 ของโลกจากทั้งหมด 144 ประเทศ ในระดับอาเซียนคุณภาพระดับอุดมศึกษาได้อันดับ 8 จาก 10 ประเทศ “ลาว-กัมพูชา” ยังเหนือกว่าไทย ประเทศไทยนั้นทุ่มงบประมาณเพื่อการศึกษามากที่สุด แต่ปรากฏผลออกมากลับแย่อย่างที่ไม่ควรจะเป็น น่าสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น นั่นแสดงว่าการลงทุนด้านการศึกษาแม้จะมีจำนวนมากแต่ไม่ใช่สาระสำคัญที่ทำให้อะไรดีขึ้น ที่เห็นและเป็นอยู่คือแก้ปัญหาไม่ถูกจุดมากกว่า เมื่องบประมาณจำนวนมากนี้ต้องจ่ายให้กับบุคลากรระดับผู้บริหารมากกว่าคำว่า “ครู” เพราะด้วยระบบบริหารและจัดการนั้นมีความพยายามที่จะยกระดับจากครูไปเป็นบริหารมากกว่า นี่คือปัญหาสำคัญด้านหนึ่งที่เกิดขึ้นจากตัวเลขเงินเดือนของครูนั้นน้อยมากอย่างไม่น่าเชื่อจึงเป็นเหตุหนึ่งที่ไม่สามารถสร้างแรงจูงใจที่จะทำให้คนหันเข้ามาประกอบอาชีพครูที่มีคุณภาพได้ จึงไม่ต้องแปลกใจที่บรรดาครูส่วนใหญ่จะหันไปประกอบอาชีพเสริมเพื่อหารายได้เพิ่มเติมเพราะเงินเดือนไม่พอใช้ รายได้ไม่พอยาไส้ อาชีพขายตรงจึงเป็นทางออกหนึ่ง เมื่อเกิดสภาพเช่นนี้การเรียนการสอน การหาความรู้เพิ่มเติม การเอาใจใส่ต่อลูกศิษย์อย่างที่ควรจะเป็นจึงไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะทำเช่นนั้นได้ การเพิ่มเงินเดือนครูจึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งนอกจากนั้นครูซึ่งถือว่าเป็นอาชีพที่มีเกียรติ มีคุณธรรม มีคุณค่าทางสังคม พูดง่ายๆว่าเป็นบุญกุศลอย่างหนึ่งเพื่อสังคม แต่เมื่อระบบการศึกษาทำให้พวกเขาต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ผลมันก็เลยออกมาอย่างที่เห็น
จุดนี้จึงทำให้ระบบการจัดการจึงต้องเปลี่ยนไปคือจากครูไปสู่การยกระดับเป็นผู้บริหารซึ่งจะได้เงินเดือนและผลตอบแทนมากกว่า ทำงานน้อยลงไม่ใช่มองแค่หลักสูตร การเรียนการสอนเท่านั้น แต่ต้องคำนึงถึงคุณภาพของครูที่เป็นต้นตอสำคัญที่เป็นส่วนหนึ่งทำให้คุณภาพการศึกษาของไทยต้องตกต่ำอย่างน่าใจหาย ยิ่งช้าประเทศชาติยิ่งเสียหาย