บทคัดย่อการทำหนังสือแสดงเจตนาและการ

บทคัดย่อ
การทำหนังสือแสดงเจตนาและการการุณยฆาตล้วนเป็นปรากฎการณ์เรื่องใหม่ของประเทศไทยและยังไม่เป็นที่ยอมรับของคนทั่วไป นอกจากนี้ยังมีแพทย์จำนวนไม่น้อยที่มีความสับสนว่าอย่างไรคือการทำหนังสือแสดงเจตนา อย่างไรคือการการุณยฆาต เพื่อเป็นการแก้ไขความเข้าใจคลาดเคลื่อนดังกล่าวประเทศไทยจึงได้มีการออกพระราชบัญญัติรองรับการทำหนังสือแสดงเจตนา ซึ่งปรากฏอยู่ในมาตรา12 แห่งพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ.2550 บัญญัติว่า บุคคล มีสิทธิทำหนังสือแสดงเจตนาไม่ประสงค์จะรับบริการสาธารณสุขที่เป็นไปเพียงเพื่อยืดการตายในวาระสุดท้ายของชีวิตตน หรือเพื่อยุติการทรมานจากการเจ็บป่วยได้ ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่ามาตรา12 นั้น หมายถึง การที่ผู้ป่วยไม่ประสงค์จะเข้ารับการรักษาทางการแพทย์ใดๆ เพื่อเป็นการยืดชีวิตนั้นเอง ซึ่งการแสดงเจตนาดังกล่าวนั้นสามารถทำได้โดยแสดงเจตนาดังกล่าวเป็นหนังสือหรือด้วยวาจาย่อมสมบูรณ์ ระบุว่าหากผู้ป่วยอยู่ในวาระสุดท้ายและการรักษาไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ขอให้แพทย์ยุติการรักษาพยาบาลหรือไม่ต้องใช้เครื่องมือในการช่วยชีวิตใดๆ ซึ่งกรณีดังกล่าวนี้ถือว่าเป็นการแสดงเจตนาโดยชัดแจ้งหรือเรียกว่าหนังสือแสดงเจตนา แพทย์ผู้ที่ทำการรักษาจะใช้วิธีการรักษาแบบประคับประคองตามอาการเจ็บป่วยของโรคเพียงเพื่อมิให้ขัดต่อหลักมนุษยธรรมจนกระทั่งผู้ป่วยถึงแก่ ความตายไปตามวิถิทางธรรมชาติและการที่แพทย์กระทำดังกล่าวนี้ไม่ถือว่าเป็นการการุณยฆาตและการกระทำใดๆที่แพทย์ได้ทำลงไปนั้นย่อมไม่ต้องรับผิดตามกฎหมายอาญาและกฎหมายแพ่ง ส่วนสิทธิการตายตามมาตรา 24 แห่งพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ.2550 บัญญัติว่า บุคคล มีสิทธิแสดงความจำนงเกี่ยวกับวิธีการรักษาพยาบาลหรือปฏิเสธการรักษาที่เป็นไปเพื่อการยืดชีวิตในวาระสุดท้ายในชีวิตของตนเอง เพื่อการตายอย่างสงบและมีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ โดยมีคำชี้แจงว่าเพื่อให้บุคคลมีสิทธิเลือกตายอย่างสงบ และมีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ ในบั้นปลายของชีวิต โดยไม่ยืดชีวิต หรือถูกแทรกแซงการตายเกินความจำเป็น และเพื่อไม่ให้เป็นภาระทุกๆ ด้าน โดยให้มีสิทธิแสดงความจำนงล่วงหน้า หรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นการทำหนังสือแสดงเจตนานั่นเอง
การการุณยฆาต คือ การกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้ผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานอยู่ในสภาวะหมดหนทางรักษา หรือสมองไม่ทำงานอีกต่อไป ได้จบชีวิตลงอย่างสงบและสบายที่สุด ในที่นี้หมายถึงโดยการช่วยเหลือจากบุคลากรทางการแพทย์เท่านั้น หรือกล่าวได้อีกนัยหนึ่งก็คือการที่แพทย์กระทำหรืองดเว้นการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้ผู้ป่วยจากไปอย่างสงบ ทั้งนี้การที่แพทย์กระทำการดังกล่าวถือได้ว่าแพทย์ทำไปด้วยเจตนาที่ดี ทั้งนี้ การ
การุณยฆาตนั้นในประเทศยังไม่มีกฎหมายใดๆออกมารองรับการกระทำดังกล่าวของแพทย์ กล่าวคือ หากแพทย์ได้กระทำการการุณยฆาตแม้ว่าจะแฝงด้วยเจตนาที่ดีแพทย์ก็ยังต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายอาญา นอกจากนี้จะต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ว่าด้วยเรื่องละเมิดและใช้ค่าสินไหมทดแทนอีกด้วย
ทั้งนี้จะเห็นได้ว่าการทำหนังสือแสดงเจตนาและการการุณยฆาต เมื่อแพทย์ได้กระทำการลงไปแล้วมีผลแตกต่างกันในทางกฎหมายอย่างมาก การทำหนังสือแสดงเจตนานั้นเมื่อมีกฎหมายออกมารองรับการกระทำดังกล่าว การ กระทำใดๆ ที่แพทย์ทำลงไปนั้นย่อมไม่ผิดกฎหมาย ส่วนการการุณยฆาตนั้นเมื่อมีไม่มีกฎหมายออกมารองรับการ
กระทำดังกล่าวดังนั้นการกระทำใดๆ ที่แพทย์ทำลงไปย่อมมีความผิดตามกฎหมาย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Abstractการทำหนังสือแสดงเจตนาและการการุณยฆาตล้วนเป็นปรากฎการณ์เรื่องใหม่ของประเทศไทยและยังไม่เป็นที่ยอมรับของคนทั่วไป นอกจากนี้ยังมีแพทย์จำนวนไม่น้อยที่มีความสับสนว่าอย่างไรคือการทำหนังสือแสดงเจตนา อย่างไรคือการการุณยฆาต เพื่อเป็นการแก้ไขความเข้าใจคลาดเคลื่อนดังกล่าวประเทศไทยจึงได้มีการออกพระราชบัญญัติรองรับการทำหนังสือแสดงเจตนา ซึ่งปรากฏอยู่ในมาตรา12 แห่งพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ.2550 บัญญัติว่า บุคคล มีสิทธิทำหนังสือแสดงเจตนาไม่ประสงค์จะรับบริการสาธารณสุขที่เป็นไปเพียงเพื่อยืดการตายในวาระสุดท้ายของชีวิตตน หรือเพื่อยุติการทรมานจากการเจ็บป่วยได้ ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่ามาตรา12 นั้น หมายถึง การที่ผู้ป่วยไม่ประสงค์จะเข้ารับการรักษาทางการแพทย์ใดๆ เพื่อเป็นการยืดชีวิตนั้นเอง ซึ่งการแสดงเจตนาดังกล่าวนั้นสามารถทำได้โดยแสดงเจตนาดังกล่าวเป็นหนังสือหรือด้วยวาจาย่อมสมบูรณ์ ระบุว่าหากผู้ป่วยอยู่ในวาระสุดท้ายและการรักษาไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ขอให้แพทย์ยุติการรักษาพยาบาลหรือไม่ต้องใช้เครื่องมือในการช่วยชีวิตใดๆ ซึ่งกรณีดังกล่าวนี้ถือว่าเป็นการแสดงเจตนาโดยชัดแจ้งหรือเรียกว่าหนังสือแสดงเจตนา แพทย์ผู้ที่ทำการรักษาจะใช้วิธีการรักษาแบบประคับประคองตามอาการเจ็บป่วยของโรคเพียงเพื่อมิให้ขัดต่อหลักมนุษยธรรมจนกระทั่งผู้ป่วยถึงแก่ ความตายไปตามวิถิทางธรรมชาติและการที่แพทย์กระทำดังกล่าวนี้ไม่ถือว่าเป็นการการุณยฆาตและการกระทำใดๆที่แพทย์ได้ทำลงไปนั้นย่อมไม่ต้องรับผิดตามกฎหมายอาญาและกฎหมายแพ่ง ส่วนสิทธิการตายตามมาตรา 24 แห่งพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ.2550 บัญญัติว่า บุคคล มีสิทธิแสดงความจำนงเกี่ยวกับวิธีการรักษาพยาบาลหรือปฏิเสธการรักษาที่เป็นไปเพื่อการยืดชีวิตในวาระสุดท้ายในชีวิตของตนเอง เพื่อการตายอย่างสงบและมีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ โดยมีคำชี้แจงว่าเพื่อให้บุคคลมีสิทธิเลือกตายอย่างสงบ และมีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ ในบั้นปลายของชีวิต โดยไม่ยืดชีวิต หรือถูกแทรกแซงการตายเกินความจำเป็น และเพื่อไม่ให้เป็นภาระทุกๆ ด้าน โดยให้มีสิทธิแสดงความจำนงล่วงหน้า หรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นการทำหนังสือแสดงเจตนานั่นเองThe euthanasia is one of the actions so that the patient is suffering all the way to heal or the brain doesn't work anymore. It ended a life peacefully and as comfortable as possible. In this case I mean by assistance from medical personnel only, or in other words, it is a medical act or omission, either to the patient from the very. This is where doctors do so can be considered with good intention to make medicine for this.การุณยฆาตนั้นในประเทศยังไม่มีกฎหมายใดๆออกมารองรับการกระทำดังกล่าวของแพทย์ กล่าวคือ หากแพทย์ได้กระทำการการุณยฆาตแม้ว่าจะแฝงด้วยเจตนาที่ดีแพทย์ก็ยังต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายอาญา นอกจากนี้จะต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ว่าด้วยเรื่องละเมิดและใช้ค่าสินไหมทดแทนอีกด้วยทั้งนี้จะเห็นได้ว่าการทำหนังสือแสดงเจตนาและการการุณยฆาต เมื่อแพทย์ได้กระทำการลงไปแล้วมีผลแตกต่างกันในทางกฎหมายอย่างมาก การทำหนังสือแสดงเจตนานั้นเมื่อมีกฎหมายออกมารองรับการกระทำดังกล่าว การ กระทำใดๆ ที่แพทย์ทำลงไปนั้นย่อมไม่ผิดกฎหมาย ส่วนการการุณยฆาตนั้นเมื่อมีไม่มีกฎหมายออกมารองรับการกระทำดังกล่าวดังนั้นการกระทำใดๆ ที่แพทย์ทำลงไปย่อมมีความผิดตามกฎหมาย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Abstract
.Book of intent and euthanasia is a new phenomenon of Thailand and also not accept other people. There are also many doctors are confused that what is the book of intent.In order to solve the understanding error Thailand had issued the law supports the book intent, which appear in the section 12. Of the National Health ActProf.2550 prescribe that a person has the right to start a intent does not wish to receive health services is only to stretch at the end of his life, death Or to put an end to suffering from illness. So it can be said that section 12.The patient does not wish to go to the medical treatment of any kind. In order to prolong life. The declaration of will as such can be done by intent, such as a book or speech is complete.This is a declaration of intention, which in this case explicitly or called a letter of intent.Death by natural and simple thi that medical action is not considered euthanasia and any action that doctors have done would not be liable according to the criminal law and the civil law. The right of death under section 24.B.Prof.2550 prescribe that a person has the right to express desire about treatment or refuse treatment is going to prolong life in the end in the life of their own. To death in peace and dignity of the human being.And the pride of humanity for the rest of my life. Without stretching life or being interfered with death than necessary. To avoid the burden in all aspects by right said in advance.The euthanasia is commit one to patients suffering condition are maintained or the brain does not work anymore. Ended his life in peace and comfortOr said other words that doctors act or refrain from actions either, so patients leave peacefully. The doctor committed to such that doctors did it with the best of intentions, the
.Euthanasia in the country has no any law out support such actions of doctors, that is, if a doctor have committed euthanasia, even with the best of intentions, doctors still latent liable according to criminal law, processingOn abuse and use of compensation as well
.However, it can be seen that the book of intent and euthanasia. When doctors do in different legal effect greatly. The book of intent that when laws accommodate such action, any action.The euthanasia is when there is no law out support
.The act so that any actions The doctor did indeed guilty according to the law.