เมื่อเป็นตอนเด็กๆ ทุกคนย่อมเคยมีควา

เมื่อเป็นตอนเด็กๆ ทุกคนย่อมเคยมีความฝัน บางคนวาดฝันว่าอยากจะเป็นวิศวกร พยาบาล ครู ทหาร ตำรวจ หรือหมอ ซึ่งอาชีพเหล่านี้ล้วนเป็นอาชีพที่เด็กส่วนใหญ่ใฝ่ฝันไว้ ฉันเองก็เด็กคนหนึ่งที่มีความฝันเป็นของตัวเอง ตอนอายุ7ขวบฉันใฝ่ฝันว่าอยากจะเป็นพยาบาล เนื่องจากแม่ของฉันทำงานในโรงพยาบาล ฉันจึงมีโอกาสได้ไปสัมผัสกับบรรยากาศในโรงพยาบาลเป็นประจำ แต่พอเมื่อโตขึ้นมาอีกหน่อยความใฝ่ฝันของฉันก็เปลี่ยนไป อยากเป็นตำรวจ เป็นครู จนกระทั่ง ณ ตอนนี้ที่ความฝันของฉันมันชัดเจนแล้ว ฉันมีความสนใจที่จะอยากเรียนหมอ เพราะฉันคิดว่าอาชีพหมอได้ช่วยเหลือผู้อื่น และมีความมั่นคง
การจะเรียนแพทย์นั้นส่วนใหญ่จะต้องเรียนวิชาชีววิทยาเป็นหลัก ส่วนวิชาอื่นๆก็จะรองลงมา โดยส่วนตัวดิฉันนั้นมีความชอบวิชาชีววิทยาอยู่แล้ว และสามารถทำคะแนนสอบในวิชานี้ได้ดี ซึ่งโรงเรียนของดิฉันนั้นเป็นโรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาคที่เน้นพัฒนาอัจฉริยภาพทางคณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ ในการเรียนวิชาชีววิทยาในห้องเรียนนั้นจะมีการทำแล็บทดลองเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ เช่น การใช้กล้องจุลทรรศน์ส่องเซลล์ต่างๆ การจำแนกชนิดของพืช การผ่าสัตว์เพื่อศึกษาสรีรวิทยา และการศึกษาระบบอวัยวะต่างๆของสัตว์ ซึ่งกระบวนการเหล่านี้จะช่วยให้ดิฉันมีทักษะทางการทดลองมากกว่าโรงเรียนทั่วไป
ครั้งหนึ่งเมื่อฉันอายุประมาณ 13 ขวบ แม่เล่าให้ฉันฟังว่า แม่เคยป่วยด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลืองตอนฉันอายุ 4 ขวบ ตอนนั้นฉันยังเด็กมาก และยังไม่รู้เรื่องอะไร แม่บอกว่าแม่เข้ารับการรักษาอยู่เกือบปี แม่ทรมานมาน เพราะต้องทำเคมีบำบัด จนแม่ผมร่วง ผอมซูบ แต่ ณ ตอนนั้น สิ่งเดียวที่เป็นแรงผลักดันให้แม่ไม่ยอมแพ้และบอกกับตัวเองว่าแม่จะตายไม่ได้เด็ดขาดนั่นก็คือ “ฉัน” แม่รู้แต่เพียงอย่างเดียวว่า ต้องมีชีวิตอยู่เพื่อดูความสำเร็จของฉันให้ได้ แม่จะต้องหายป่วย แล้วแม่ก็ต่อสู้กับมันจนหายป่วยในที่สุด เมื่อฉันได้ฟังสิ่งที่แม่เล่าแล้วนั้น มันทำยิ่งเป็นแรงผลักดันให้ฉันอยากเป็นหมอมากกว่าเดิม เพราะฉันอยากดูแลคนที่ฉันรัก ฉันอยากให้แม่เห็นความสำเร็จของฉันให้สมที่แม่พยายามต่อสู้กับโรคร้ายเพื่อรอดูความสำเร็จของฉัน
เมื่อตอนม.4 ฉันได้มีโอกาสไปเข้าค่ายอยากเป็นหมอ ที่คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยได้จัดขึ้น ซึ่งถือเป็นที่ช่วยจุดประกายความฝันของฉันให้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น โดยกิจกรรมในค่ายนั้นมีมากมาย เช่น การศึกษากายวิภาคของอาจารย์ใหญ่ การฟังบรรยายเกี่ยวกับอาชีพหมอ และการทำงานในอนาคต ดิฉันรู้สึกประทับใจมากที่ได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งของค่ายนี้ ค่ายนี้ทำให้ดิฉันมั่นใจในวิชาชีพแพทย์มากยิ่งขึ้น และดิฉันจะต้องเป็นแพทย์ที่ดีในอนาคตให้ได้
วัตถุประสงค์ของตัวเองในการขอทุนการศึกษานี้คือเพื่อให้ตัวเองด้วยวิธีการที่ประสบความสำเร็จในเป้าหมายของฉันในการให้บริการครอบครัวของฉันชุมชนของฉันและประเทศของฉันผ่านความมุ่งมั่นและการทำงานอย่างหนัก จากประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้ดิฉันมั่นใจว่าดิฉันมีศักยภาพเพียงพอที่จะสามารถเรียนแพทย์ได้ ดิฉันมีความมุ่งมั่นและตั้งใจที่อยากจะเรียนแพทย์เป็นอย่างมาก หากดิฉันได้รับทุนแล้ว ดิฉันจะใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด และเมื่อเรียนจบแล้ว ดิฉันจะเป็นหมอที่ดี และจะพัฒนาประเทศชาติให้เจริญก้าวหน้าต่อไป

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

When a kid everyone ever dream. Some people imagine wanted to be engineers. Nurses, teachers, doctors, soldiers, police, or where these are career, a career that most children dream on hold. I also have one child of their own dreams. At the age of 7 years I've dreamed of that I wanted to be a nurse, because my mom is working in the hospital. I have the opportunity to experience the atmosphere in the hospital a lot, but enough so little when I grow up, my dream became. Want to be a teacher until the police as of now, that is my dream. I have no interest in learning the doctor, because I think the doctor career to help others, and security.การจะเรียนแพทย์นั้นส่วนใหญ่จะต้องเรียนวิชาชีววิทยาเป็นหลัก ส่วนวิชาอื่นๆก็จะรองลงมา โดยส่วนตัวดิฉันนั้นมีความชอบวิชาชีววิทยาอยู่แล้ว และสามารถทำคะแนนสอบในวิชานี้ได้ดี ซึ่งโรงเรียนของดิฉันนั้นเป็นโรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาคที่เน้นพัฒนาอัจฉริยภาพทางคณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ ในการเรียนวิชาชีววิทยาในห้องเรียนนั้นจะมีการทำแล็บทดลองเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ เช่น การใช้กล้องจุลทรรศน์ส่องเซลล์ต่างๆ การจำแนกชนิดของพืช การผ่าสัตว์เพื่อศึกษาสรีรวิทยา และการศึกษาระบบอวัยวะต่างๆของสัตว์ ซึ่งกระบวนการเหล่านี้จะช่วยให้ดิฉันมีทักษะทางการทดลองมากกว่าโรงเรียนทั่วไป ครั้งหนึ่งเมื่อฉันอายุประมาณ 13 ขวบ แม่เล่าให้ฉันฟังว่า แม่เคยป่วยด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลืองตอนฉันอายุ 4 ขวบ ตอนนั้นฉันยังเด็กมาก และยังไม่รู้เรื่องอะไร แม่บอกว่าแม่เข้ารับการรักษาอยู่เกือบปี แม่ทรมานมาน เพราะต้องทำเคมีบำบัด จนแม่ผมร่วง ผอมซูบ แต่ ณ ตอนนั้น สิ่งเดียวที่เป็นแรงผลักดันให้แม่ไม่ยอมแพ้และบอกกับตัวเองว่าแม่จะตายไม่ได้เด็ดขาดนั่นก็คือ “ฉัน” แม่รู้แต่เพียงอย่างเดียวว่า ต้องมีชีวิตอยู่เพื่อดูความสำเร็จของฉันให้ได้ แม่จะต้องหายป่วย แล้วแม่ก็ต่อสู้กับมันจนหายป่วยในที่สุด เมื่อฉันได้ฟังสิ่งที่แม่เล่าแล้วนั้น มันทำยิ่งเป็นแรงผลักดันให้ฉันอยากเป็นหมอมากกว่าเดิม เพราะฉันอยากดูแลคนที่ฉันรัก ฉันอยากให้แม่เห็นความสำเร็จของฉันให้สมที่แม่พยายามต่อสู้กับโรคร้ายเพื่อรอดูความสำเร็จของฉันWhen the milk stumps. I had the opportunity to attend camp wants to be a doctor at the Faculty of medicine, Chulalongkorn University was held, which is considered to help reignite my dreams even more clearly. The activity in the camp, so there are many studies the anatomy of head teachers to listen to lectures about what profession and job opportunities. I am very pleased to have as a part of this camp. This camp makes me confident in the medical profession and I must be the best physicians in the future.The purpose of their own in order to obtain this scholarship fund is to provide themselves with how successful my goal in serving to my family, my community and my country, through the dedication and hard work. From past experience makes me confident that I have enough potential to be able to study medicine. I have the determination and hard work, I would like to study medicine is very simple. If I receive a scholarship, and then I will use it, and when I graduated I would be a good doctor and to the development and advancement of the nation, go to.