เด็กเลี้ยงควายกับต้นไทร ก่วยเกิดในค

เด็กเลี้ยงควายกับต้นไทร
ก่วยเกิดในครอบครัวยากจน เขาไม่ได้เรียนหนังสือ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือเป็นเด็กเลี้ยงควายให้ชาวนาร่ำรวยคนหนึ่ง ทุกวันเขาจะจูงควายไปเลี้ยงในนาข้าว เตรียมอาหารหมู และไปเก็บฟืนในป่า โดยชาวนาจะให้อาหาร เสื้อผ้า และเงินสำหรับพอประทังชีวิตตอบแทน
วันหนึ่งขณะเก็บฟืนในป่าไกลบ้าน ก่วยพบลูกเสือตัวหนึ่งเล่นอยู่กลางแจ้ง เขาอุ้มลูกเสือขึ้นมาเล่น ทันใดนั้นเองก็ได้ยินเสียงคำรามน่ากลัวดังออกมาจากกอไม้ใกล้ๆ เป็นเสียงของแม่เสือ นางปล่อยลูกไว้ชั่วคราวเพื่อไปหาอาหาร ก่วยโยนลูกเสือลงกับพื้นและรีบปีนขึ้นไปซ่อนบนต้นไม้ด้วยความกลัว ครู่ต่อมา เสียงแม่เสือก็ดังอยู่ใต้ต้นไม้ นางคำรามอย่างดุร้ายเมื่อเห้นร่างแน่นิ่งของลูก ซึ่งก่วยเผลอโยนกระแทกพื้นอย่างแรงจนตาย
ก่วยกลั้นหายใจอยู่บนต้นไม้เพราะคาดว่าสิ่งเลวร้ายคงเกิดขึ้นกับตนแน่นอน แต่แล้วเรื่องประหลาดก็เกิดขึ้นแทน แม่เสือเดินไปใกล้ลำธารและเก็บใบของต้นไทร มันเคี้ยวใบจนแหลกเป็นเยื่อแล้วเอาไปทาหัวของลูก ทันใดนั้นเสือน้อยก็กระโดลุกขึ้นวิ่งไปมาได้ราวกับไม่มีอะไรเกินขึ้น
เมื่อแม่เสือและลูกจากไป ก่วยลงมาจากที่หลบภัยและไปที่ต้นไทรวิเศษนั้น เก็บใบกลับบ้านมาหนึ่งกำมือ ระหว่างทางมีสนุขตายนอนอยู่ข้างทาง ก่วยจึงเคี้ยวใบไม้ให้แหลกเป็นเยื่อตามที่เสือทำแล้วนำไปทาหัวสุนัข ในไม่กี่นาทีเจ้าสุนัขตัวนั้นก็คืนชีวิตขึ้นมา กระโดดลุกขึ้นวิ่งหนีไป ก่วยจึงรู้ว่าใบของต้นไทรมีฤทธิ์มหัศจรรย์ช่วยคืนชีพคนตาย ก่วยถอนต้นไทรนั้นลากกลับบ้านมาปลูกไว้กลางสนาม เขาเตือนแม่ไม่ให้เทขยะหรือน้ำสกปรกตรงที่ที่เขาปลูกต้นไม้
“ไม่อย่างนั้น” เขาพูกติดตลก “ต้นไม้จะบินหนีไปสู่ฟ้า”
แม่ของก่วยไม่สนใจคำเตือนนี้และยังเทขยะตรงที่ลูกชายห้าม วันหนึ่งต้นไม้เริ่มถอนตัวเองขึ้นจากดินช้าๆ และบินขึ้นสู่ท้องฟ้า
อย่างน้อยมุกตลกของก่วยก็เป็นจริง
เมื่อกลับมาจากงาน ก่วยเห็นต้นไม้ลอยขึ้นจึงออกวิ่งตามไปอย่างรวดเร็วและคว้ารากไว้ได้ ทว่าตัวเขาไม่หนักพอจะดึงต้นไม้ลงมา เขาจึงลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วย
หลังจากเดินทางหลายวัน ก่วยและต้นไทรลอยไปถึงโลกใหม่ซึ่งสงบเงียบ ที่นั่นคือดวงจันทร์ ก่วยปลูกต้นไทรที่นั่นและนั่งคิดหาทางกลับบ้าน แต่ก็ไม่มีคำตอบ เขานั่งรออยู่บนดวงจันทร์นั้นปีแล้วปีเล่าจนกระทั่งทุกวันนี้
เด็กๆเวียดนามพูดว่าในบางคืนพวกเขาเห็นก่วยนั่งโดดเดี่ยวอยู่ที่โคนต้นไทร บนส่วนโค้งของดวงจันทร์ และยืนยันว่าบางครั้งก่วยยังหันมายิ้มให้พวกเขาด้วย

ผลลัพธ์ (เวียดนาม) 1:

เด็กเลี้ยงควายกับต้นไทร ก่วยเกิดในครอบครัวยากจน เขาไม่ได้เรียนหนังสือ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือเป็นเด็กเลี้ยงควายให้ชาวนาร่ำรวยคนหนึ่ง ทุกวันเขาจะจูงควายไปเลี้ยงในนาข้าว เตรียมอาหารหมู และไปเก็บฟืนในป่า โดยชาวนาจะให้อาหาร เสื้อผ้า และเงินสำหรับพอประทังชีวิตตอบแทน Một ngày, trong khi cửa hàng củi trong một khu rừng xa nhà. Hướng đạo sinh tìm thấy một khoái chơi ngoài trời. Ông con hổ. Đột nhiên, nó là đáng sợ, ồn ào kêu la nghe nói sắp tới ra khỏi gỗ, những âm thanh của clump mẹ như bà Tiger phát hành tạm thời để tìm thức ăn. Khoái, ném trên mặt đất, hướng đạo và ngay lập tức leo để ẩn trên cây. Một vài phút sau, Tiger sông, như là một cây. Đẩy nhanh tiến độ của ung thư da man gầm khi nào bà thân của đứa trẻ đã chết. Nơi đã làm yonkrathaek mạnh sàn khoái cho đến khi chết. ก่วยกลั้นหายใจอยู่บนต้นไม้เพราะคาดว่าสิ่งเลวร้ายคงเกิดขึ้นกับตนแน่นอน แต่แล้วเรื่องประหลาดก็เกิดขึ้นแทน แม่เสือเดินไปใกล้ลำธารและเก็บใบของต้นไทร มันเคี้ยวใบจนแหลกเป็นเยื่อแล้วเอาไปทาหัวของลูก ทันใดนั้นเสือน้อยก็กระโดลุกขึ้นวิ่งไปมาได้ราวกับไม่มีอะไรเกินขึ้น เมื่อแม่เสือและลูกจากไป ก่วยลงมาจากที่หลบภัยและไปที่ต้นไทรวิเศษนั้น เก็บใบกลับบ้านมาหนึ่งกำมือ ระหว่างทางมีสนุขตายนอนอยู่ข้างทาง ก่วยจึงเคี้ยวใบไม้ให้แหลกเป็นเยื่อตามที่เสือทำแล้วนำไปทาหัวสุนัข ในไม่กี่นาทีเจ้าสุนัขตัวนั้นก็คืนชีวิตขึ้นมา กระโดดลุกขึ้นวิ่งหนีไป ก่วยจึงรู้ว่าใบของต้นไทรมีฤทธิ์มหัศจรรย์ช่วยคืนชีพคนตาย ก่วยถอนต้นไทรนั้นลากกลับบ้านมาปลูกไว้กลางสนาม เขาเตือนแม่ไม่ให้เทขยะหรือน้ำสกปรกตรงที่ที่เขาปลูกต้นไม้ “ไม่อย่างนั้น” เขาพูกติดตลก “ต้นไม้จะบินหนีไปสู่ฟ้า” แม่ของก่วยไม่สนใจคำเตือนนี้และยังเทขยะตรงที่ลูกชายห้าม วันหนึ่งต้นไม้เริ่มถอนตัวเองขึ้นจากดินช้าๆ และบินขึ้นสู่ท้องฟ้า อย่างน้อยมุกตลกของก่วยก็เป็นจริง เมื่อกลับมาจากงาน ก่วยเห็นต้นไม้ลอยขึ้นจึงออกวิ่งตามไปอย่างรวดเร็วและคว้ารากไว้ได้ ทว่าตัวเขาไม่หนักพอจะดึงต้นไม้ลงมา เขาจึงลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วย หลังจากเดินทางหลายวัน ก่วยและต้นไทรลอยไปถึงโลกใหม่ซึ่งสงบเงียบ ที่นั่นคือดวงจันทร์ ก่วยปลูกต้นไทรที่นั่นและนั่งคิดหาทางกลับบ้าน แต่ก็ไม่มีคำตอบ เขานั่งรออยู่บนดวงจันทร์นั้นปีแล้วปีเล่าจนกระทั่งทุกวันนี้ เด็กๆเวียดนามพูดว่าในบางคืนพวกเขาเห็นก่วยนั่งโดดเดี่ยวอยู่ที่โคนต้นไทร บนส่วนโค้งของดวงจันทร์ และยืนยันว่าบางครั้งก่วยยังหันมายิ้มให้พวกเขาด้วย