หวัดดี เป็นไงบ้าง? สบายดีใช่มั้ย ?

หวัดดี เป็นไงบ้าง? สบายดีใช่มั้ย ? ทั้งที่เราเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่กลับเขียนจดหมายถึงด้วยคำถามแบบนี้น่ะหรอ บ้าบอเนอะ ว่ามั้ย ? เราห่างกันค่อนข้างมาก ด้วยระยะทาง เวลา และความเหมาะสมของเราทั้งคู่ แกมีความฝันของแก เราก็เช่นกัน หลายครั้งที่เห็นแกมีความสุข ยิ้มได้กับเพื่อนใหม่ๆ รู้ว่าแกได้พบผู้คนหลากหลาย ก็อดอิจฉาไม่ได้... อยากกลับไปกอดแกว่ะ ทั้งตอนที่เราท้อ ทั้งตอนที่รู้ว่าแกท้อ ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เรามักจะไม่ได้คุยกันด้วยคำพูด แต่เราแค่มองตากัน อยู่ข้างกัน และรู้ว่ามีกันและกันอยู่ข้างๆ แบบนั้นมันโคตรดีเลย รู้ใช่มั้ย ? แต่เพราะตอนนั้นเราทำตัวแย่ด้วยล่ะ ทั้งที่เราเป็นเพื่อนสนิทกัน และเมื่อไหร่ที่คิดถึงเพื่อนสนิท เราก็จะคิดถึงแกเป็นคนแรกเสมอ อยากไปเที่ยวกับแก อยากบอกแกในเรื่องที่แกยังไม่รู้ อยากไปเที่ยวด้วยกัน อยากไปไหนด้วยกันเรื่อยๆ คิดว่าแค่เรานัดกันที่ร้านกาแฟเล็กๆ ซักร้าน แล้วเริ่มพูดเรื่องที่ผ่านมาของกันและกัน มันคงมีความสุขมากๆ

ว่ามั้ย ?

เราเจอกันครั้งแรกตั้งแต่สมัยม.ต้น เราอยู่ด้วยกันตั้งแต่ช่วงนั้น ถึงแม้ด้วยนิสัยส่วนตัวที่ดูจะเข้าใจยากเกินไปจนน่ารำคาญ ทำให้เราดูตีตัวออกห่างจากแก แต่เรายังคิดถึงช่วงเวลาของกันและกันอยู่เสมอนั่นแหละ คิดถึงวันแรกที่เราตัดสินใจไปกินข้าวด้วยกัน วันนั้นที่เราเอื้อมแขนไปกอดแก วันที่เรายิ้มด้วยกัน ร้องไห้ด้วยกัน ไปทะเลด้วยกัน โดยมีเราเป็นช่างกล้องและมีแกเป็นนางแบบ คนสวยของเรา ถึงวันนี้ฝีมือการถ่ายภาพของเรายังไม่พัฒนาไปไหนเลย แต่แกก็คงไปไกลมาก ทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงนะ เราเชื่อว่าแกทำได้ เราอยู่ด้วยกันมาหลายปี เราอาจจะรู้จักแกไม่เท่าใครซักคน แต่เราก็มั่นใจว่า หลายปีที่เราอยู่ด้วยกัน เราได้สัมผัส ได้เห็น และรู้แล้วว่าแกทำได้ ต้องทำให้ได้นะ ไม่สิ แกทำได้เว่ย เราเชื่อมั่นในตัวแกมากๆ

ตอนนี้แกกำลังมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก เรารู้ เราเข้าใจ แต่เราไม่สามารถปลอบแกได้เท่าที่ควร เพราะสถานะเราที่ใกล้เคียงกันในเรื่องนี้ เราก็ยังไม่เข้มแข็งพอที่จะปลอบใจใครได้เหมือนกัน ก็อยากให้แกเข้มแข็งมากขึ้นเรื่อยๆ นะ เราก็อยากอยู่ข้างๆ แกในวันที่แกต้องการ ในวันที่แกรู้สึกโดดเดี่ยว อยากกอด อยากปลอบ อยากให้รู้ว่าแกมีเราอยู่ข้างๆ เสมอเว่ย แต่.. แกก็รู้ใช่มั้ย ว่าเรารัก แล้วก็เป็นห่วงแกมาก.... อะไรนะ... ไม่รู้หรอ

แก้วรักอายนะ :)

ยิ้มเยอะๆ มีความสุขกับชีวิตให้มากๆ ทำอะไรก็อย่าลืมคิดถึงตัวเอง แกต้องมีความสุขนะ ทุกอย่างมันจะโอเค เราเชื่อมั่นในตัวแก เราเชื่อว่าเราจะได้เห็นแกยิ้มอย่างสดใส มีความสุขอย่างที่ควรจะเป็น หวังว่าเราจะได้คุยกันในเร็วๆ วันนี้ จดหมายฉบับนี้อาจจะไม่ถึงแก หรือมันอาจจะถึงก็ได้ เราไม่รู้แฮะ... แต่ก็.... เอาเป็นว่าความรู้สึกของเราที่มีต่อแกก็ได้ระบายออกไปแล้ว หากวันนึงได้บังเอิญมาเปิดอ่าน วันนึงแกเผอิญมาเห็น... หวังว่าจะเข้าใจ และรับรู้ถึงความรู้สึกนะ

อีกครั้งนึง.. รักมากๆ

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 2:

Hi, apa kabar? Baik, eh? Sama ada kita berkawan rapat. Beliau menulis kepada saya dengan soalan seperti nama ini tidak masuk akal seperti itu, bukan? Kami amat jauh dalam jarak dan masa yang sesuai untuk kami berdua. Saya mempunyai impian untuk kami terlalu banyak kali untuk melihat dia gembira. Saya mempunyai rakan-rakan baru Saya tahu bahawa ramai orang telah dijumpai. Allah tidak cemburu ... Saya memeluk kembali blanking Apabila kita tidak digalakkan Saya tahu anda tidak digalakkan. Sepanjang masa kita bersama-sama. Kita sering tidak bercakap dengan kata-kata anda. Tetapi kita hanya melihat satu sama lain dan mengenali antara satu sama lain di dalam setiap sisi. Saya tahu bahawa ia adalah sangat baik, bukan? Tetapi oleh kerana kita bertindak terlalu buruk. Sama ada kita berkawan rapat. Dan apabila kawan baik saya. Saya fikir kita akan menjadi kali pertama. Saya hendak pergi ke Ceritakan kisah yang saya tidak tahu lagi. Saya melawat bersama-sama Saya hendak pergi bersamanya. Saya hanya fikir kita berada di kedai kopi, taman kecil dan mula bercakap lepas satu sama lain. Ia adalah baik

bahawa, bukan?

Kami bertemu buat kali pertama sejak m. Dari. Kami bersama-sama sejak itu. Walaupun dengan personaliti yang terlalu maddeningly sukar difahami. Kami tidak sabar untuk menarik diri dari beliau. Tetapi kita juga berfikir bahawa masa antara satu sama lain sentiasa. Fikirkan tentang hari pertama kami mengambil keputusan untuk makan bersama-sama. Kemudian kami mendekati memeluk lengannya. Hari ini kita tersenyum bersama-sama menangis bersama-sama pantai bersama-sama Kami mempunyai seorang jurukamera dan merupakan model, kraf indah fotografi hingga ke hari ini kami belum dibangunkan lagi. Tetapi ia akan pergi jauh. Menjadikan impian mereka menjadi kenyataan di sini. Kami percaya dia boleh lakukan Kami hidup bersama selama bertahun-tahun. Kita tidak boleh dikenali kepada seseorang. Tetapi kami yakin bahawa Selama bertahun-tahun kami bersama-sama, kita boleh menyentuh, melihat dan mengetahui bahawa saya boleh. Tidak, anda tidak perlu mempunyai keyakinan terhadap Huawei kita menyelesaikannya.

Sekarang saya mempunyai masa yang sukar, kita tahu, kita faham, tetapi kita tidak boleh menghiburkannya seperti mana yang sepatutnya. Oleh kerana negara kita adalah sama dalam hal ini. Kami tidak cukup kuat untuk penghiburanku juga. Saya mahu menjadi kuat, kita mahu lebih dan lebih di sebelah. Hari yang saya mahu Pada hari Aku merasa kesepian, saya mahu memeluk saguhati saya tahu anda sentiasa di sebelah kita Wei .. tetapi saya tahu betul maka itu kami sangat bimbang .... Apa ... saya

suka mata kaca :) Saya

tersenyum lebih gembira dengan kehidupan banyak. Jangan lupa untuk berfikir tentang diri mereka. Anda mesti gembira! Segala-galanya akan menjadi baik-baik saja Kami beriman kepada BK Kami percaya bahawa kita akan melihat dia tersenyum terang. Happy seperti yang seharusnya. Mudah-mudahan kita akan membincangkan di zaman akan datang, surat ini tidak boleh sampai kepada anda. Atau ia mungkin masa untuk Kita tidak tahu apa-apa ... Tetapi .... Jadi perasaan kita ke arahnya telah mengalir keluar. Jika satu hari saya mempunyai peluang untuk membaca. Pada suatu hari saya telah melihat ... Berharap untuk memahami Dan mengiktiraf perasaan anda.

Sekali lagi .. suka