วันแรกของการเจอ ไอดอล การที่เราได้พ

วันแรกของการเจอ ไอดอล
การที่เราได้พบคนที่เรามีความชื่นชอบในตัวเขาเป็นอย่างมากมันคงเป็นเรื่องที่ดีมากสำหรับใครหลายๆคนแต่สำหรับฉัน มันมีมากกว่าความรู้สึกดีๆเหล่านั้น ฉันกลัว ฉันเสียใจ ฉันโกรธฉันหวาดระแวง แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกดีๆที่ฉันมีต่อพวกเขาลดลงไปเลย มันกลับทำให้ฉันกล้าที่ใช้ความรู้สึกเหล่านั้นเพื่อสร้างความเข้มแข็งให้ตัวเอง....
วันแรกที่ฉันได้เจอพวกเขา คือวันที่พวกเขามาเปิดคอนเสิร์ตที่แถวบ้านฉัน ตอนนั้นฉันอยู่ประมาณ ป.3 ฉันดีใจและตื่นเต้นมาก เพราะความฝันของฉัน ทันทีที่ฉันก้าวเข้าไปในงานมีของแข็งบางอย่างลอยข้ามหัวฉันไป สถานการณ์ในงาน ชุลมุนไปหมดมีคนกำลังทะเลาะกัน และปาสิ่งของใส่กัน ฉันเริ่มมีความกลัวเล็ก แต่ฉันก็พยายามกระเสือกกระสนไปที่หน้าเวที เพื่อที่จะได้เห็นพวกเขาชัดๆ แต่ภาพที่ฉันเห็นคือ พวกเขาหยุดเล่นดนตรีและตะโกนว่า 'กูจะนับ1-3 ถ้าพวกมึงไม่หยุด กูจะเลิกเล่น' เขาเริ่มนับ 1 2 3 แล้วพวกเขาก็เดินลงเวทีกันไป ฉันกำลังจะตามพวกเขาไปหลังเวที แต่ก็มีเสียงปืนดังขึ้น ฉันกลัวและหวาดระแวงมาก แต่เพราะต้องเอาชีวิตให้รอด ฉันจึงกล้าที่จะเผชิญอะไรต่างๆ ฉันวิ่งเข้าไปในสถานการณ์ตรงนั้นและตะโกนบอกคนที่กำลังทะเลาะกันว่า "ตำรวจมา หนีกันเถอะ พาหนูออกไปด้วยน้ะ" ฉันพูดไปร้องไห้ไป แล้วก็มีคนตะโกนบอกเขาว่า "ไปเถอะพี่ สงสารเด็กมัน" แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งอุ้มฉันออกไป สถานการณ์เริ่มสงบลง ฉันเกิดความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก ฉันกลัว ฉันเสียใจ ฉันโกรธ แต่ฉันก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้ มีคนถามฉันว่า 'เป็นเด็กเป็นเล็ก มาที่แบบนี้ทำไม' ฉันตอบกลับว่า 'หนูต้องการมาหาไอดอลของหนู มันคือความฝัน... แต่พวกพี่ทำลายมันไปแล้ว ไม่เป็นไรนะพี่ หนูไม่ตายหนูก็โอเคล้ะ' พอผ่านเหตุการณ์นี้ไป ฉันกล้าลอง กล้าทำในสิ่งต่างๆมากขึ้น กล้าข้ามถนนคนเดียว กล้าที่จะทะเลาะกับผู้ชาย เหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ความกลัวที่ฉันเคยมี ค่อยๆหายไปและกลายมาเป็นความเข้มแข็งในที่สุด
เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันหล่อหลอมทำให้ฉันเป็นฉันในทุกวันนี้ ฉันกล้าทำในสิ่งที่ท้าทายต่างๆ ฉันเข้มแข็งด้วยตัวของฉันเอง ฉันไม่กลัวต่อสิ่งอันตรายใดๆ ก็เพราะมัน ถึงแม้จะมีความรู้สึกไม่ดีเกิดขึ้นมากมายในเหตุการณ์วันนั้น แต่วันนี้ฉันก็ยังรักและใช้พวกเขาเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตตลอดมา ถ้าไม่เกิดเหตุการ์ในวันนั้น ก็คงไม่มีฉันในวันนี้...

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The first day of the meet. Idol We have found people who have passion in him as he is very very good for others, but for me. It has more than a good feeling them. I'm afraid. I'm sorry. I'm angry, I laugh, but it did not make sense that I have towards them falling over. It makes sense, I dare them to strengthen itself .... The first day that I've come across them is the day they came home-row concert open I episode 3 lb is about me. I am glad and excited because of my dreams. As soon as I stepped into the job with some solids float across my head. The situation was all move in a disorderly manner in a brawl and Paris put together of things. I started to have a little fear, but I just tried to go in front of the grasping stage. To have seen them very clear, but the image I see is that they stopped playing music and yelling that ' Gu 1-3 will be counted. If they are, ' resigning ' non-stop-gu. He starts to count 1 2 3 then they walked down the stage together. I'm going back to the stage, but they have the gun sounds. I'm scared and laugh a lot, but because of the need to remove the saved lives, I dare to face anything. I ran into a situation exactly that and argue who is takonbok which means "Let's escape from police take mice with na," he said. I say go cry to someone takonbok he says "Oh, baby, baby pity to it", then it has to absorb a guy I go out. The situation began to calm down. I was describing was not I'm afraid. I'm sorry. I'm angry, but I do not cry also. People ask me ' as a child as small as this, why do I say ' reply ' I want to come to Idol of the rat, it is a dream ... But they were then destroyed. It doesn't matter, baby? Mice do not die I, o khle ' This event has passed enough I dare try to dare do things much more willing to cross the street alone dare to argue with a guy. Events for fears that I ever had. Gradually disappear and become a strength in the end. All events that occur, it is making me melt casting me in today. I'm willing to do various challenging me with the strength of my own. I do not fear any danger, because what it is, even though it has a bad feeling arose in the event that day. But today, I still love and use them as an example for any lifestyle. If this does not occur, note the garden would not have me today ...

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The first day of the meet Idol
, we have found that we have a passion in him very much, it would be very good for some people, but for me. It has more of the feel good that I'm afraid I'm sorry, I'm angry, I'm paranoid. But it does not make sense to me that I have them cut down. It gives me the courage to take those feelings to strengthen itself ....
The first day I met them. The day they opened the concert in my home. I was about to. 3. I am delighted and very excited. Because my dreams As soon as I stepped in and have some solid projectiles my drift. Situation in There are arguments to be perpetuated. And put together a deal I started a little scared But I'm trying, striving to the next stage. In order to see them clearly. But I see is They stopped playing music and shouting, 'I will count 1-3, if you do not stop. I'll give up, 'he began as 1, 2, 3, and then they went down to the stage. I was going with them backstage. But the guns had I am very scared and paranoid However, because of the need to save lives I dare to face something different. I ran into a situation there and shouted to the people who are arguing that "the police to take me away from myself as well," I said to cry. Then someone shouted to him, "Go, my poor child, it" was a man carries me away. The situation calmed down I feel that I am afraid I can not express my regret, anger, but I did nothing but cry. People ask me 'As a small child That is why, 'I replied. '' I'd come to the idols of the rat. It is a dream ... But they have to destroy it. Okay i I'm not dead, I was all right 'fit through this event, I do not dare try more things. I cross the street alone Dare to fight with men Events of the day, much to the horror that I've ever had. Gradually disappear and become stronger in the end,
all the events that happened, it shaped me as I am today. I dare do what challenges. I strongly with my own. I'm not afraid of what harm would it even be feeling bad happens, many of the events that day. But today, I still love and use them as role models in life all along. Now, if I was that day. I would not today ...

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The first day of the meet, idol
.We found that we have a passion for him as it would be much better for whom Lai people, but for me. There are more than those feelings. I'm scared. I'm sorry. I'm angry I'm paranoid.It makes me dare to use those feelings to strengthen itself....
I first met them. When they open a concert near my house when I was around.3 happy and excited because my dream. As soon as I stepped into a solid something hanging over my head. The situation in the job, disorderly to all people are fighting, and throwing things at each other. I began to fear is small.In order to see them clearly. But there I was, they stopped to play and shout, 'I will count 1-3 if you don't stop, I will stop playing'. He began to count 1 2 3 then they walk down the stage together. I'm going to follow them backstage.I'm afraid and paranoid, but because of the need to survive. I dare to face things. I run into a situation there and told the people are fighting, "the police. Let's run away, take me out!" I said to cry."Go you pity child" and a man carried me out, the situation began to calm down. I feel that to explain. I'm scared. I'm sorry, I was angry, but I do nothing but cry. People ask me, 'a kidI replied that I want to see my idol ', it was a dream....But you destroyed it. Okay I die I'm okay now that through this event, I dare to try, dare to do things more. Dare to cross the road alone, dare to fight with a man.Gradually disappear and become strong in the end
.The incident is molded makes me today. I dare do what challenges I am strong on my own. I'm not afraid that harm because of it.But I still love and use them as a model in the way of life all the time. If not, what the scene that day, there would be no me today....