พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
พระโอวาทสงฆ์จี้กงวิปลาส
ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรม2วัน ณ พุทธสถานไท่ซินระนอง จ. ระนอง
วันอาทิตย์ที่18 มกราคม พุทธศักราช 2558
สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ
เสียงสวรรค์เรียกบุตรเดิมตื่นจากหลง มอบทางตรงคืนนิพพานกาลยุคสาม
อาจารย์ชี้นำทางศิษย์ก้าวตาม อย่ามัวเขลาเฝ้าไถ่ถามกาลมิรอ
พงศาธรรมสืบทอดมาจวบบัดนี้ ประจักษ์แจ้งกาลยุคตรีฟ้าดินร่วม
ศิษย์คนดีศรัทธานำหลอมรวม บุญสัมพันธ์ร่วมชุมนุมบำเพ็ญธรรม
เราคือ
สงฆ์จี้กงวิปลาส รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดา ลงสู่แดนโลกาเข้าสู่ประตูพุทธะน้อมกราบ
องค์ชคัตตรยาพดง ถามศิษย์รักทุกคนสุขสบายหรือ
น้อมจิตสงบตั้งใจฟัง
ฮาฮา
หากไร้ซึ่งรากบุญยากพบธรรม บุญสัมพันธ์เหตุปัจจัยนำก้าวหนา
อดีตได้สั่งสมบุญบารมีนา บรรพชนปูรากฐานธรรมะจริง
ในบัดนี้จึงได้พบวิถีจิต นำชีวิตเบิกสู่ทางบำเพ็ญแท้
ได้คุกเข่าตั้งจิตศรัทธาแน่วแน่ ปณิธานไม่ผันแปรจากจิตเดิม
ฟ้ามองดูที่จิตศรัทธาจริง บริสุทธิ์จริงใจยิ่งสะเทือนฟ้า
หาใช่มองที่รูปลักษณ์ยศถานา อีกหาใช่ดูหน้าตาทรัพย์เงินทอง
ดังนั้นจึงรู้ไว้ว่าทุกคนนั้น ธรรมญาณมิแบ่งกั้นให้แตกต่าง
รู้หนึ่งชี้พบตนจริงสงบท่ามกลาง ภูผาญาณทางคืนฟ้าภาวะเดิม
เมื่อศิษย์ได้ก้าวสู่ประตูพุทธะ จงสละความยึดมั่นอัตตาทิ้ง
เพื่อใฝ่หาสันติสุขที่แท้จริง เพื่อจะได้ยิ่งบำเพ็ญยิ่งสุขใจ
มาฝึกฝนความเป็นอริยะ ปล่อยวางละกิเลสอันเศร้าหมอง
ตัณหาหกอารมณ์เจ็ดมิใฝ่ปอง ก้าวครรลองทางฟ้าเบาสบาย
บำเพ็ญจิตชีวิตใฝ่ธรรมะ คุมอารมณ์ทุกขณะมิว้าวุ่น
ยามเผชิญปัญหาอารมณ์กรุ่น รู้ควบคุมมิอาดูรภายหลังนา
แม้ว่าธรรมไร้รูปลักษณ์ให้มองเห็น แต่ศิษย์นั้นบำเพ็ญสัมผัสได้
คุณแห่งธรรมอยู่ที่ศิษย์แสดงออกไซร้ จะยิ่งใหญ่หรือเล็กน้อยอยู่ที่ตน
สายตาคนมองธรรมะที่บุคคล นำเปรียบวัดกับใจตนดูสูงต่ำ
ผู้บำเพ็ญต้องสูงส่งคุณธรรม พัฒนาจึงมิย่ำอยู่กับที่แล
ดังนั้นในวันนี้มีโอกาสธรรม น้อมฟังคำตรึกคิดหลักเหตุผล
รู้ชีวิตสัจธรรมทบทวนตน บำเพ็ญพ้นกิเลสที่ย้อมใจ
อยู่กลางโลกมิแปดเปื้อนจึงสูงค่า กลับคืนฟ้ารับมรรคผลเกียรติสูงยิ่ง
ปทุมเกิดกลางโคลนตมรักษาจริง มิประวิงรอบกายรู้ธรรมา
บำเพ็ญในโลกาก็เช่นกัน รักษาจิตธรรมญาณดีงามไว้
ก่อนจะคิดเปลี่ยนแปลงใจผู้ใด ต้องแก้ไขที่ตนก่อนก้าวหน้าธรรม
จึงสามารถเป็นแบบอย่างชนทั้งหลาย จึงฉุดช่วยเวไนยได้มากมายหนา
บำเพ็ญธรรมผันชีวิตเปลี่ยนชะตา ร่วมครรลองพุทธามิยากเกิน
จึงหวังศิษย์รักษาความโชคดีนี้ นำธรรมะสู่ชีวีบำเพ็ญหนา
ทั้งครอบครัวสมานรักปรองดองหนา คุณสัมพันธ์ทั้งห้าให้กลมกลืน
คุณธรรมแปดประการนำฝึกฝน เป็นจริงได้ประจักษ์ผลในชาตินี้
อย่าได้มัวแต่ชื่นชมผู้อื่นดี ตนเองต้องทำให้ดีเต็มที่ตน
มิมองเพื่อเปรียบวัดสูงต่ำค่า ต้องก้าวหน้าที่ตนมิอยู่เฉย
พุทธธระเบียบศึกษามิละเลย ละชินเคยสู่อริยะด้วยตนเอง
ศิษย์ทั้งหลายมองธรรมะให้ถึงแก่น มิดูแคลนเพียงรูปลักษณ์ที่มองเห็น
แจ้งถึงจิตสงบต้องผ่านบำเพ็ญ หวังสูงส่งผ่านเคี่ยวเข็ญจึงเห็นธรรม
ผู้สูงด้วยคุณธรรมบารมี ล้วนต้องผ่านชีวิตที่ทุกข์เข็ญหนา
ผู้บำเพ็ญที่ก้าวหน้าเข้าถึงใจฟ้า ล้วนต้องผ่านทดสอบมาหลายขั้นตอน
หากศิษย์หวังจะก้าวหน้าจงอย่ากลัว อย่าได้มัวหนีการทดสอบหนา
ฟ้านั้นร่อนตะแกรงเลือกหยกล้ำค่า จงรู้ใช้ปัญญามองเห็นแจ้งจริง
เจตนาฟ้ามีแต่เมตตายิ่ง มิทอดทิ้งคนดีให้เสียหาย
เพียงตาเนื้อถูกโลกีย์บดบังไว้ มองมิเห็นใจแห่งฟ้าที่เมตตา
จึงบอกศิษย์อย่าได้ท้อแท้ใจ กลางโลกามีกายเนื้อบำเพ็ญหนา
จงตั้งใจบรรลุปณิธานนา อีกรักษาศรัทธาตนอย่าหลงไป
อาจารย์นั้นห่วงใยมวลศิษย์น้อย จากจุดเริ่มค่อยๆเปลี่ยนแปรผัน
ย้อนตรึกคิดจากวันวานถึงปัจจุบัน จิตใจยังเหมือนเดิมกันหรือไม่นา
อย่าได้คิดเข้าข้างตนหลอกลวงฟ้า จิตศรัทธาขอให้จริงใจเสมอ
อาจมีบ้างหลงแสงสีเฝ้าพร่ำเพ้อ ติดสบายหลงละเมอลืมปณิธาน
ยิ่งศิษย์รักบุคลากรแห่งฟ้า ยิ่งสำคัญรู้หน้าที่ตนเองก่อน
ปณิธานตั้งไว้ยากไถ่ถอน จิตใจตั้งมั่นคงก่อนมิหลงทาง
ดำเนินธรรมปฏิบัติด้วยเมตตา มิเกี่ยงว่ายากลำบากจะไกลใกล้
ขอเพียงแต่ได้ยินเสียงเวไนย ต้องรุดก้าวไปฉุดช่วยมิลังเล
ศรัทธาในโพธิสัตว์มหาเมตตา ต้องดำเนินปฏิปทาอันยิ่งใหญ่
มิใช่เพียงกราบไหว้ขอพรไซร้ แต่ต้องรู้ฝึกฝนให้ล้ำเมตตา
เป็นแขนขาพระพุทธะโพธิสัตว์ เป็นปากเสียงอรรถาธรรมช่วยผู้หลง
เป็นสะพานนำเวไนยก้าวทางตรง ต้องมั่นคงจุดประสงค์แห่งตนเอง
อย่าได้ปล่อยตัวปล่อยใจตามโลกีย์ ชีวีตนี้เพียงช่วงเวลาสั้น
จากเยาว์วัยสู่ชราพริบตานั้น ได้สร้างสรรค์คุณค่าใดให้มวลชน
ลาภยศถาชื่อเสียงเพียงชั่วคราว ผ่านสุขทุกข์ร้อนหนาวละคนหนา
รักใคร่ดุจโซ่ตรวนรัดตรึงนา ทรัพย์สมบัติผ่านมือพาใช่ของเรา
ดังนั้นเมื่อเสพสุขอย่าระเริงหลง ยามเมื่อทุกข์ต้องรู้ปลงรู้แจ้งหนา
กลางโลกอันอนิจจังบำเพ็ญธรรมา จึงสามารถหลุดพ้นพาคืนบ้านเดิม
เข้าใจไหม
ศิษย์รักที่เจ็บป่วยไม่สบาย จงทบทวนสาเหตุใดเป็นเช่นนี้
บ้างเจ็บป่วยด้วยหักโหมตนรู้ดี ต้องรักษาให้ถูกที่จึงหายจริง
บ้างป่วยไข้โรคกรรมรักษามิหาย มีแต่ใช้ปณิธานบุญกุศล
อีกศรัทธาจริงใจบังเกิดผล สะเทือนฟ้าซาบซึ้งคนยิ่งใหญ่นา
ศึกษาธรรมรู้เหตุต้นผลกรรมก่อน หากนิ่งนอนมิแก้ไขย่อมไร้ค่า
บำเพ็ญต้องยิ่งบำเพ็ญยิ่งพัฒนา ต้องเปลี่ยนแปลงให้ดีกว่าเดิมทุกวัน
ศิษย์รักที่น้อยใจท้อถอยจิต จงปรับเปลี่ยนวิธีคิดให้ถูกต้อง
บำเพ็ญก้าวตรงต่อฟ้าตามครร