สองเกลอกับขวานมีชายสองคนเป็นเพื่อนร

สองเกลอกับขวาน

มีชายสองคนเป็นเพื่อนรักกันร่วมเดินทางด้วยกันจนไปเจอขวานเล่มหนึ่ง ซึ่งตกอยู่
“ขวานเล่มนี้ต้องเป็นของข้า เพราะข้าพบก่อน”
ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้มลงไปหยิบขวานขึ้นมาถือเอาไว้
“ไม่เราสองคนเจอพร้อมกัน เจ้าจะบอกว่าเจ้าพบก่อนได้อย่างไรกันเล่า”
ในขณะนั้นเองชายผู้เป็นเจ้าของขวานผ่านมาจึงได้เอ่ยขึ้นว่า
“ขวานของข้าอยู่นั่นนี่เอง พวกเจ้าเป็นขโมยที่เอาขวานของข้าไป”
“แย่เเล้วหละพวกเรา” ชายที่ถือขวานร่ำร้อง
เพื่อนเกลอของเขาจึงรีบกล่าวขึ้นว่า
“อย่าพูดว่า “พวกเรา” สิ ข้าไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วยเลยนะ”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
คนเรามักอยากมีส่วนร่วมแต่สิ่งที่ดีๆ ไม่อยากร่วมรับโทษ รับภัยด้วย

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Rumah dengan kapak, dua orang lelaki adalah sahabat menyertai bersama-sama untuk menghadapi kapak sebagai sebuah buku. Yang jatuh
"kapak ini menjadi lombong. Saya telah bertemu sebelum ini, "
seorang lelaki bersuara dan membengkok ke bawah untuk mengambil kapak keluar
."Tidak, kami tidak bersama-sama. Saya akan memberitahu anda bagaimana saya dapati sebelum "
Ketika itu, orang yang dimiliki kapak telah mengatakan bahawa
" kapak saya di sana juga. Anda mencuri kapak saya keluar untuk "
."Aw, saya juga kita" lelaki dengan menangis kapak
buddy beliau, jadi saya berkata
"Jangan berkata" kami "Saya tidak dikaitkan dengan apa-apa cara dengan saya"

kisah ini mengajar mereka. yang
Orang sering ingin mengambil bahagian, tetapi yang baik. Saya tidak mahu untuk berkongsi menyalahkan untuk bencana dengan


.