เเต่ถึงอยากนั้นเธอก็ไม่เคยพูดคุยกับคนพวกนั้นเลย เพราะเธอเป็นคนขี้อายเลนไม่กล้าทัก..จนวันหนึ่ง...มีสิ่งเเปลกไปกับสิ่งที่เธอเห็นทุกวันคือ..วันนี้มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในเขตจินตนาการของเธอ เขาเป็นเด็กชายที่เกือบจะปกติเเต่เขานั้นมีปีก อิมเมจิ้นไม่รู้สึกแปลกใจเเม้เเต่น้อยเพราะเธอคิดว่ามันปกติที่จะมีสิ่งเหนือธรรมชาติเข้ามานบริเวณนี้ แต่หน้าแปลกเพราะปกติแล้วคนพวกนั้นจะไม่พูดคุยกับเธอเเต่เด็กชายคนนั้นบินขึ้นมาตรงหน้าต่างชั้นที่ อิมเมจิ้นอยู่ แล้วพูดกับเธอว่า..."สวัสดี ฉันชื่อJacob คุณชื่ออะไร" อิมเมจิ้นลังเลเล็กน้อยAnd then respond to that ... " My name is. Jin, who is the image, why do you come to talk to me? In spite of that, in my imagination, they will not talk to me, "Jacob laughed, then told her," why do I have to do the same as men. Real? "but I think the image in Jin-fantasy comes to talk to her.It's because she had packets of friends and no longer am lonely ...After that Jacob and Jin, as the imageClose friend and every time the image is empty, she'll sit, Jin along a window into her world of imagination. She would like to live like this forever.She wanted to be with Jacob forever, but she forgot.The notion that when she had grown to her imagination, skill-less, according to the new regime.The passage of time and of course over time. Jacob's body until it faded completely, sometimes he did. .. is concerned with image, Jin feels what is going to happen with the.Jacob so much she doesn't know how to do it.The life of Jacob be yueAnd in the end, her fantasy was over Jacob, lost forever ....But Jin, remember the image of fun, all the stories that never happened and wait for the event now also reminded when a child is always ...
การแปล กรุณารอสักครู่..