1. ความจองหอง คือการยกตนข่มท่าน ทะน

1. ความจองหอง คือการยกตนข่มท่าน ทะนงตนเกินขอบเขตที่เป็นจริง ดังเช่น พวกฟาริสีที่กล่าวในพระวรสาร บาปจองหองนำไปสู่ความมักใหญ่ใฝ่สูงเกินประมาณ, โอ้อวดเกินเหตุ
2. ความตระหนี่ คือการผูกใจอยู่กับทรัพย์สมบัติต่างๆเป็นต้นเงินทอง บูชาเงินเป็นพระเจ้า จนลืมคิดถึงพระ ไม่ยอมเหลียวแลช่วยเหลือผู้ตกยาก ไม่สนใจความรอดวิญญาณของตน (เช่น ไม่ไปวัด เพราะเสียดายเวลาหากิน) บาปตระหนี่นำไปสู่การขโมย, การฉ้อฉลกลโกง, การทะเลาะวิวาท ฯลฯ
3. ความอุลามก คือการใฝ่หาความสนุกฝ่ายเนื้อหนัง (ทางเพศ) กับตนเอง หรือผู้อื่น นอกขอบข่ายวัตถุประสงค์ของศีลสมรส พระเป็นเจ้าเคยลงโทษมนุษย์ที่ปล่อยตัวเป็นทาสของบาปอุลามก เช่น เรื่องน้ำมหาวินาศยุคโนอาห์ และเรื่องเมืองโซดมถูกฝนกำมะถันถล่มพินาศกลายเป็นทะเลตาย (Dead Sea)
4. ความริษยา คือ เสียใจเมื่อคนอื่นได้ดี และยินดีเมื่อเห็นคนอื่นได้ร้าย พระคัมภีร์เล่าเรื่องคาอินริษยาอาเบล น้องชายของตน; ยอแซฟถูกพี่ๆขายไปประเทศอียิปต์ บาปริษยานำไปสู่ความเกลียดชัง การหมิ่นประมาทใส่ร้าย การผูกพยาบาททะเลาะวิวาท
5. ความโลภอาหาร คือชอบกินเกินขนาด หรือเพราะเห็นแก่ความสนุก ปรกติเราต้องกินเพื่ออยู่ มิใช่อยู่เพื่อกิน
6. ความโกรธ คือความวุ่นวายใจนอกลู่นอกทาง ทำให้ชิงชังบุคคล หรือสิ่งที่มาขัดอารมณ์ เมื่อโกรธก็ขาดสติ จึงอาจก่ออาชญากรรมได้มากมาย เช่น ด่าแช่ง. ทุบตี, ฆ่า
7. ความเกียจคร้าน คือไม่อยากทำงาน หรือเลินเล่อต่อหน้าที่ ในพระวรสารพระเยซูทรงตำหนิคนใช้ที่นำเงินไปฝังดิน (มธ. 25, 14-30) บาปเกียจคร้านเปิดช่องให้แก่การประจญล่อลวงทุกชนิด มันนำไปสู่ความเฉื่อยชา, ความยากจน, ความเสียใจ และความหน่ายแหนงชีวิต
บทบัญญัติแห่งพระศาสนจักร เมื่อพระเยซูเจ้าทรงตั้งพระศาสนจักรก็ได้แต่งตั้งเปโตร หัวหน้าคณะอัครสาวก ให้เป็นประมุข:"จงเลี้ยงลูกแกะ และแม่แกะของเรา" (ยน.21:15-17)และเมื่อทรงใช้สาวกไปเทศน์สอนก็ได้ตรัสว่า "ผู้ใดฟังท่าน คือฟังเรา ผู้ใดดูหมิ่นท่าน คือดูหมิ่นเรา" (ลก. 10:2-16) พระศาสนจักรผู้รับมอบฉันทะจากพระเยซูเจ้า จึงมีอำนาจตราบทบัญญัติให้คริสตังทั้งหลายถือปฏิบัติ บทบัญญัติพระศาสนจักรที่สำคัญ 4 ประการ
บทบัญญัติในการปกครองพระศาสนจักรทั่วโลกมีอยู่นับพันมาตรา รวมเรียกว่า "ประมวลกฎหมายพระศาสนจักร (The Code of Canon Law)" แต่ที่เกี่ยวกับสัตบุรุษทั่วไปมี 4 ประการคือ 1. จงร่วมถวายบูชามิสซา และอย่าทำงานหนักในวันอาทิตย์ และวันฉลองบังคับ 2. จงอดอาหาร และเนื้อในวันบังคับ 3. จงรับศีลแก้บาปอย่างน้อยปีละครั้ง และจงรับศีลมหาสนิอย่างน้อยปีละครั้งในกำหนดปัสกา 4. จงบำรุงพระศาสนาตามความสามารถ
"ฤทธิ์กุศล"
เป็นศัพท์คริสตัง หมายถึง คุณธรรมเหนือธรรมชาติ ที่โน้มนำไปในทางดี เป็นอุปกรณ์อย่างหนึ่งโน้มนำเราให้ถือพระบัญญัติ หรือทำตามน้ำพระทัยของพระเป็นเจ้า) เมื่อรับศีลล้างบาป เราได้รับชีวิตพระหรรษทาน เป็นบุตรบุญธรรมของพระ พร้อมกับได้รับ ฤทธิ์กุศลเหนือธรรมชาติด้วย ฤทธิ์กุศลเหนือธรรมชาติ ที่เกี่ยวกับพระเป็นเจ้าโดยตรงมี 3 ประการ คือ ความเชื่อ, ความไว้วางใจ (ความหวัง) และความรัก
• ฤทธิ์กุศลความเชื่อ (หรือ ศรัทธา)
โน้มนำเราให้เชื่อทุกข้อที่พระองค์ทรงเปิดเผย และที่พระศาสนจักรสั่งสอน เพราะพระองค์ไม่รู้จักผิดหลง ไม่หลอกลวง หรือถูกหลอกลวงเลย เช่น เชื่อว่ามีพระสถิตอยู่ทั่วไป ทรงรู้แม้ความคิดในใจ ก็เป็นกำลังใจให้ทำความดีหนีความชั่ว ตามพระบัญญัติ แม้ในที่ลับไม่มีคนเห็น แต่พระทรงเห็น เชื่อถึงชีวิตนิรันดร ก็ทำให้เราเข้มแข็ง พากเพียร เสียสละทุกอย่างในโลกอนิจจังนี้ ดีกว่าทำบาปให้ขัดเคืองพระทัยของพระเป็นต้น
• ฤทธิ์กุศลความไว้วางใจ (ความหวัง)
โน้มนำเราให้หวังไว้ใจว่า อาศัยพระบารมีของพระเยซูเจ้า พระองค์จะประทานพระหรรษทานช่วยเราอย่างเพียงพอในการถือพระบัญญัติ และถ้าเราสัตย์ซื่อถือธรรมตลอดไป หกล้มตกในบาปก็ตั้งใจลุกขึ้นมาใหม่ ขอโทษพระ ก็เป็นที่หวังได้ว่า เราจะได้สวรรค์อันจุใจเรา ความหวังของชาวคาทอลิกมั่นคง เพราะฤทธิ์กุศลนี้ทำให้เราคิดพึ่งพระ มากกว่าหมายพึ่งมนุษย์ที่อ่อนแอไม่แน่นอน เป็นต้น ในยามประสบทุกข์ลำบาก, เจ็บไข้ได้ป่วยมิรู้หาย, หรือเมือถูกปีศาจมาประจญล่อลวงเราอย่างหนัก ฯลฯ ข้อพึงระวังเรื่องความไว้ใจ คือ เราไม่ควรประมาทตั้งตนอยู่ในโอกาสบาป
• ฤทธิ์กุศลความรัก
โน้มนำเราให้รักพระเหนือทุกสิ่ง และรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตัวเอง ทั้งนี้เพราะเห็นแก่ความรักพระ ถ้าเรารักพระจริง ก็ต้องพยายามถือพระบัญญัติสุดสามารถ ไม่อยากทำบาปให้เป็นที่ขัดเคืองพระทัยพระองค์ ส่วนความรักเพื่อนมนุษย์ ได้แก่ปรารถนาดีต่อทุกคน, เคารพต่อสิทธิและหน้าที่อันพึงมีต่อกัน, พากเพียรทนต่อข้อบกพร่องล่วงเกินกัน, ให้อภัยกัน และช่วยเหลือกันทั้งฝ่ายกาย และวิญญาณ
"เพื่อนมนุษย์"
หมายถึง ทุกคน นอกจากตัวเรา อย่างไรก็ดี เราต้องแสดงความรักต่อบุคคลที่พระญาณสอดส่องทรงจัดไว้ให้เกี่ยวข้องกับเราไปตามลำดับ จนกระทั่งเพื่อนร่วมโลก พูดง่ายๆคือ เริ่มจากบุคคลในครอบครัว, ญาติพี่น้อง, เพื่อนบ้าน, ผู้มีพระคุณ, ที่วัด, ที่โรงเรียน, ที่ทำงาน, เพื่อนร่วมตำบล, ร่วมชาติ, แผ่ไปจนร่วมโลกรวมทั้งผู้ที่เป็นอริกับเราด้วย (มธ. 5:44) มโนธรรม (Conscience) คือธรรมะในใจที่คอยชี้บอกถึงกิจการกระทำแต่อันที่เราทำคือ
-ก่อนจะทำ มโนธรรมเป็นผู้ตรากฎหมาย และตัดสินว่าดี หรือชั่ว
-ขณะกำลังทำ มโนธรรมเป็นพยาน และเตือนให้ทำ หรือให้ละเว้น
-หลังการกระทำ มโนธรรม จะเป็นตุลาการ ชมเชย หรือติเตียน
ดังนั้น เราจะทำอะไรขัดต่อมโนธรรมมิได้ และเมื่อถือตามเสียงมโนธรรม เราจะรู้สึกสบายใจ (สวรรค์อยู่ในอก) ตรงกันข้าม…คนบาปที่ทำฝืนมโนธรรม แม้ภายนอกจะเห็นว่าเขาสุขสบาย แต่ความจริงเขาไม่สบายใจเลย เพราะมโนธรรมคอยติเตียนเขาเสมอ ชมเชย หรือติเตียน
พระหรรษทาน
คือ พระคุณที่พระเป็นเจ้าให้เปล่า เพราะพระทัยดีของพระองค์ โดยอาศัยพระบารมีของพระเยซูเจ้า เพื่อช่วยเราให้สามารถดำรง ชีวิตคริสตัง และบรรลุถึงสวรรค์ได้ พระหรรษทานมี 2 ชนิด คือ
1. พระหรรษทานศักดิ์สิทธิกร (Sanctifying Grace)
2. พระหรรษทานปัจจุบัน (Actual Grace )
พระหรรษทานศักดิ์สิทธิกร (พระหรรษทานประจำ)
คือพระคุณที่พระเป็นเจ้า มาประทับอยู่ในวิญญาณของเรา บันดาลให้เรามีชีวิต และฤทธ์กุศลเหนือธรรมชาติ อาจพูดอีกอย่างหนึ่งว่า พระหรรษทานศักดิ์สิทธกรบันดาลให้เรามีส่วนในชีวิตพระ เป็นสหายกับพระ สมที่

ผลลัพธ์ (เขมร) 1:

1. នេះគឺជាការក្រអឺតក្រទមជិះជាន់ អត្មាហួសពីព្រំដែននៃភាពពិតជាក់ស្តែងដូចជាពួកផារិស៊ីក្នុងដំណឹងល្អ។ ស៊ិននាំឱ្យក្រអឺតក្រទមជាងអំពីមហិច្ឆតា, ការអួតខ្លួនលើ
ទីពីរ។ សន្សំសំចៃមិនត្រូវបានចងទៅនឹងប្រាក់, ទ្រព្យសម្បត្តិ, ល ថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់លុយ ហើយការភ្លេចអំពី បដិសេធក្នុងការជួយថែទាំក្រីក្រ មិនអើពើការសង្គ្រោះព្រលឹងរបស់ពួកគេ (ពោលគឺមិនចូលទៅទេព្រោះខ្ញុំត្រូវបានគេផ្តល់អាហារដល់ពេលវេលា) អំពើបាបស្ទាក់ស្ទើរនាំដល់ការលួចបន្លំលួច, ការលួចបន្លំ, ចម្រូងចម្រាសល
3 Aulamk កំពុងបន្តរីករាយជាមួយមនុស្សដែលមាននិស្ស័យលោកីយ៍ (ផ្លូវភេទ) ។ ចំពោះខ្លួនគេឬអ្នកដទៃទៀតក្រៅវិសាលភាពនៃសាក្រាម៉ង់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះ។ ព្រះជាម្ចាស់បានផ្តន្ទាទោសបុរសម្នាក់ដែលជាទាសកររបស់អំពើបាបមួយដូចទឹក Aulamk វិនាសលោកណូអេធំនោះទេ។ និងក្រុងសូជីក្លិនស្ពាន់ធ័រដែលមានភ្លៀងធ្លាក់ការបំផ្លាញធ្លាក់ចូលទៅក្នុងសមុទ្រស្លាប់ (សមុទ្រ)
4. ការច្រណែនជាការសោកស្តាយនៅពេលដែលនរណាម្នាក់ផ្សេងទៀតជាការល្អប្រសើរជាងមុន។ ហើយនៅពេលដែលយើងមើលឃើញផ្សេងទៀត។ រឿងនិទានរបស់កាអ៊ីនក្នុងគម្ពីរច្រណែនអេបិល។ ប្អូនរបស់គាត់ បងប្អូនរបស់លោកយ៉ូសែបត្រូវបានគេលក់ទៅឱ្យប្រទេសអេហ្ស៊ីប។ ស៊ិននាំឱ្យមានការច្រណែន, ការស្អប់។ បង្ខូចកេរ្ដិ៍បង្កាច់បង្ខូច ភាពចម្រូងចម្រាសអំពើអាក្រក់
5 ។ ចិត្ដលោភលន់គឺដូចជាការបរិភោគអាហារច្រើនពេក។ ឬសម្រាប់ជាប្រយោជន៍នៃការសប្បាយ ជាធម្មតាយើងមានដើម្បីបរិភោគដើម្បីរស់ មិនគឺជាវាទៅបរិភោគ
ប្រាំមួយ។ កំហឹងគឺជាការពុះពារអោយវង្វេង។ ធ្វើឱ្យប្រជាជនស្អប់ ឬអ្វីដល់អារម្មណ៍ប៉ូឡូញ នៅពេលដែលកំហឹងគឺឆ្កួត ឧក្រិដ្ឋកម្មទាំងនោះអាចមានបណ្ដាសាជាច្រើន។ bash គឺត្រូវបានសំលាប់មនុស្ស
7 ខ្ជិល។ មិនដំណើរការ ឬការសម្តែងបទធ្វេសប្រហែសភារកិច្ច នៅក្នុងដំណឹងល្អព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលគំរាមអ្នកដែលបានយកប្រាក់នេះទៅកប់ (ម៉ាថ។ 25, 14-30) ស៊ិខ្ជិលដើម្បីបើកការល្បួងទូន្មានគ្រប់ប្រភេទ។ វានាំឱ្យទ្រឹង, ភាពក្រីក្រ, ភាពទុក្ខព្រួយនិងជីវិត ennui
បទប្បញ្ញត្តិនៃសាសនាចក្រ។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវបានចាប់ផ្តើមសាសនាចក្របានតែងតាំងលោកពេត្រុស។ ប្រធានសាវក ក្បាល: «ចូរកូនចៀមមិត្តភាព។ និងម្តាយរបស់ចៀមរបស់ខ្ញុំ» (យ៉ូហាន 21 ។ : 15-17) និងជាសិស្សរបស់លោកឱ្យទៅផ្សព្វផ្សាយនោះ។ «អ្នកណាដែលអ្នកកំពុងស្ដាប់ទៅត្រូវបានស្តាប់យើងដែលមើលងាយអ្នក។ ត្រូវគេមើលងាយខ្ញុំ» (លូកា 10: ។ 2-16) សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវប្រូកស៊ី។ វាមានអំណាចដើម្បីអនុម័តបទប្បញ្ញត្តិក្នុងការទទួលបានការអនុម័តកាតូលិកទាំងអស់។ សាសនាចក្រនេះគោរពបទប្បញ្ញត្តិនៃចំនួនបួនសំខាន់
បទប្បញ្ញត្តិគ្រប់គ្រងសាសនាចក្រនៅក្នុងពិភពលោក, មនុស្សរាប់ពាន់នាក់ផ្នែកហៅថា«ក្រមនៃសាសនាចក្រ (ក្រមនៃច្បាប់ស្តីពីក្រុមហ៊ុន Canon បាន) "ប៉ុន្តែថាជាអំពីបួនយ៉ាង: 1. តើអ្វីជាការស្មោះត្រង់ជាទូទៅតង្វាយចែករំលែក។ ការអរព្រះគុណ និងមិនធ្វើការនៅថ្ងៃអាទិត្យ។ និងទី 2 គឺជាថ្ងៃបុណ្យនៃការតមអាហារនិងសាច់នៅក្នុងសាក្រាម៉ង់ការសារភាព 3. យកនូវអ្វីដែលយ៉ាងហោចណាស់ម្តងក្នុងមួយឆ្នាំ។ និងត្រូវបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងភារកិច្ចថ្មីរបស់គាត់យ៉ាងហោចណាស់ម្តងក្នុងមួយឆ្នាំក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លង * 4. ថែទាំសាសនាថាជា
"សកម្មភាពសប្បុរស«
គឺជាពាក្យសំដៅទៅធម្មជាតិតម្រាកាតូលិក។ ពត់នៅក្នុងផ្លូវ។ គឺជាការមួយជម្រុញឱ្យយើងកាន់តាមបទបញ្ជាទាំងប៉ុន្មាន។ ឬតាមព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់) ត្រូវបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ យើងបានបង្ហាញនូវអ្វីដែលកំពុងរស់នៅ។ ការអនុម័តនេះ ទទួលបានរួមជាមួយ ជំនួយមនុស្ស Charity ជាមួយរឹទ្ធិហួសវិស័យធម្មជាតិ សមត្ថភាពខាងជំនឿអរូបីជំនួយមនុស្ស Charity ព្រះត្រូវបានទាក់ទងដោយផ្ទាល់ទៅនឹងសសរស្តម្ភទាំងបីនៃជំនឿ, ការជឿទុកចិត្ត (ក្តីសង្ឃឹម) សេចក្ដីស្រឡាញ់និង
ចិត្ដសប្បុរសសកម្មភាព•ជំនឿ (ឬជំនឿ)
ជម្រុញយើងជឿទាំងអស់ដែលទ្រង់បានបើកសម្ដែង។ និងការបង្រៀនសាសនាចក្រថា ខ្ញុំមិនដឹងថាប្រសិនបើខ្ញុំមិនបញ្ឆោតឬត្រូវបានបញ្ឆោត, ដូចដែលខ្ញុំជឿថាព្រះសណ្ឋិតនៅក្នុងទូទៅ។ គាត់ដឹងថាបើទោះបីជាគំនិតក្នុងចិត្តថា។ វាត្រូវបានគេលើកទឹកចិត្តឱ្យល្អស្គាល់អាក្រក់។ តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ សូម្បីតែនៅក្នុងទីស្ងាត់កំបាំងដោយគ្មាននរណាម្នាក់មើលឃើញ។ ប៉ុន្តែគ្រូទាយ គេជឿថានឹងមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច វាផ្តល់ឱ្យយើងនូវកម្លាំងដើម្បីស៊ូទ្រាំការលះបង់អ្វីគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងពិភពលោកនេះគឺជាការឥតប្រយោជន៍នោះទេ។ ល្អប្រសើរជាងមុនទៅនឹងវង្វេងទៅលើឆន្ទៈរបស់ពិសោធន៍
•។ ការជឿទុកចិត្តសប្បុរសពេក (ក្តីសង្ឃឹម)
ដែលបានជម្រុញឱ្យយើងជឿទុកចិត្តនោះ។ អ្នកស្រុកភ្លេងជាតិនៃព្រះយេស៊ូវ។ គាត់នឹងផ្តល់ឱ្យយើងនូវព្រះគុណដើម្បីឱ្យមានគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីកាន់តាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ។ ប្រសិនបើយើងរៀបចំត្រឹមត្រូវនិងស្មោះត្រង់ជារៀងរហូត។ ការធ្លាក់ចូលទៅក្នុងអំពើបាបត្រូវបានកំណត់ថានឹងកើនឡើងជាថ្មីម្តងទៀត, វាត្រូវបានគេសង្ឃឹមថាការសុំទោសនោះទេ។ យើងត្រូវបានពេញចិត្តជាមួយព្រះវរបិតារបស់យើង។ ពួកកាតូលិកសង្ឃឹមនៃស្ថិរភាព ផលប៉ះពាល់នៃសេចក្ដីសប្បុរសនេះយើងពឹងផ្អែកលើគំនិតនេះ។ ជាច្រើនទៀតត្រូវអាស្រ័យលើភាពទន់ខ្សោយរបស់មនុស្ស, ភាពមិនប្រាកដប្រជាឬនៅពេលជួបប្រទះទុក្ខព្រួយជំងឺ, ដឹងថាវា, ឬនៅពេលដែលវាគឺជាការល្បួងរបស់មារដែលទាក់ទាញឱ្យយើងលំបាក, និងការុងយ័ត្នអំពីការជឿទុកចិត្តគឺថាយើងមិនគួរមើលស្រាលវត្តមាននៅក្នុងឱកាសនៃអំពើបាប។
• សេចក្ដីស្រឡាញ់សកម្មភាពសប្បុរស
ជម្រុញឱ្យយើងស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ពីលើអ្វីទាំងអស់។ និងដើម្បីស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់លោកជាខ្លួនឯង។ ទោះយ៉ាងណាដោយសារតែសេចក្ដីស្រឡាញ់ ប្រសិនបើយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត ខ្ញុំបានព្យាយាមដើម្បីបញ្ចប់ព្រះបញ្ញត្តិ។ ខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបដើម្បីជាហ៊ានដែលគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះអង្គផង។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូននេះ រួមមានសុច្ឆន្ទៈចំពោះមនុស្សទាំងអស់គោរពសិទ្ធិនិងកាតព្វកិច្ចឆ្ពោះទៅរកគ្នា, សម្រាំងអត់ធ្មត់ពិការភាពរំលោភបំពានគ្នាអត់ទោសឱ្យគ្នានិងជួយគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងរាងកាយ។ និងព្រលឹង
"មនុស្ស"
មានន័យថាមនុស្សគ្រប់គ្នាលើកលែងតែខ្លួនយើង, ទោះជាយ៉ាងណា, យើងត្រូវតែបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សម្នាក់ដែលឃ្លាំមើលសញ្ញាផ្តល់ជូនទាក់ទងទៅនឹងលំដាប់។ សហពិភពលោកបាននិយាយថាវាគឺជាការពីសមាជិកក្រុមគ្រួសារសាច់ញាតិមិត្តភក្តិជួយពួកគេ, ដែលអាចវាស់វែងនៅសាលានៅកន្លែងធ្វើការ, ស្រុកមិត្ត, ជាតិរីករាលដាលទៅកាន់ពិភពលោករួមទាំងអ្នកដែលត្រូវសហការជាមួយ។ ពួកយើង (។ ម៉ាថាយ 5:44) មនសិការ (មនសិការ) គឺជាសាសនានៅក្នុងការដែលខ្ញុំបានចង្អុលបង្ហាញថាសកម្មភាពរួមមួយ, ប៉ុន្តែយើង
- នឹងធ្វើ។ មនសិការគឺការអនុម័ត និងការវិនិច្ឆ័យឱ្យបានល្អ ឬអាក្រក់
- ខណៈពេលដែលកំពុងធ្វើ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមានមនសិកា ហើយការរំឭកពួកគេឱ្យធ្វើ ឬដើម្បីមិនអើពើ
- សកម្មភាពជាចៅក្រមឬស្តីបន្ទោសយកចិត្ដទុកដាក់សរសើរតម្កើង
ដូច្នេះ។ យើងនឹងមិនបានធ្វើអ្វីផ្ទុយទៅនឹងមនសិការ។ ហើយដោយផ្អែកទៅលើមនសិការសំឡេង យើងមានអារម្មណ៍ថាមានផាសុខភាព (Nak Swrrcsaioe ใ) ផ្ទុយ ... ជាមនុស្សមានបាបដែលបានធ្វើការប្រឆាំងនឹងមនសិការ។ បើទោះបីថាគាត់មានផាសុកភាព។ ប៉ុន្តែការពិតគឺថាលោកមិនមានផាសុខភាពទាំងអស់។ មនសិការរបស់គេនឹងបានស្តីបន្ទោសតែងតែកោតសរសើរឬការរិះគន់
ព្រះគុណ
គឺ។ ព្រះបានផ្តល់ឱ្យយើងនូវព្រះគុណ ដោយសារតែគាត់បានពេញចិត្ដ ដោយព្រះបាទរបស់ព្រះយេស៊ូ។ ដើម្បីជួយយើងអាចធ្វើឱ្យជីវិតរបស់ពួកកាតូលិកនិងសម្រេចបានបង្ហាញនូវអ្វីដែលគង់នៅស្ថានបរមសុខគឺមានពីរប្រភេទនៃការ
ដេញថ្លៃ 1. បង្ហាញនូវអ្វី Sittikr (បរិសុទ្ធព្រះគុណ)
2. SHINee ថតរូបបច្ចុប្បន្ន (ជាក់ស្តែងព្រះគុណ)
SHINee ថតរូបដាក់ដេញថ្លៃ Sittikr ។ (ព្រះគុណ) នៃ
ព្រះគុណរបស់ព្រះ។ គាត់គឺជាអ្នកនៅក្នុងស្មារតីរបស់យើង។ ប្រទានជីវិត Turnpike និងសេចក្ដីសប្បុរសជំនឿអរូបី។ មួយអាចនិយាយបានថា បរិសុទ្ធអង្គការសិទ្ធិដើម្បីថតរូបដាក់លើការទទួលយកជាផ្នែកមួយនៅក្នុងកិច្ចពិភាក្សានេះ។ ជាដៃគូដើម្បីព្រះគម្ពីរ