ฉันชื่อนาย อนุวัฒน์ ยะมะโน อยู่บ้าน

ฉันชื่อนาย อนุวัฒน์ ยะมะโน อยู่บ้านทุ่งเกวียน ตำบาลเวียงตาล อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง อายุ19ปี ประสบการณ์ในวัยเรียนของฉัน เริ่มตั้งแต่เข้าศึกษาในชั้นประถมศึกษาตอนต้นที่โรงเรียนบ้านทุ่งเกวียน ในตอนนั้นฉันมีความสุขมากกับชีวิตในช่วงวัยเด็ก มีเพื่อนมากมาย แต่ฉันมีเพื่อนสนิทด้วยกัน 7 คน เราเป็นเพื่อนรักกันมาก มีอะไรก็ช่วยเหลือกันไม่ทิ้งกัน ตอนประถมศึกษาชั้นปีที่ 4 ฉันมีโอกาสเกือบได้เป็นนักกีฬาวิ่งของโรงเรียน ตอนนั้นวิชาพละเป็นการสอบวิ่งแข่ง ผลออกมาคือฉันสามารถวิ่งชนะเพื่อนในห้องเดียวกันได้ ครูพละจับเวลาดูแล้วผลออกมาดีเกินคาดถ้าจำไม่ผิดวิ่ง 50 เมตร ฉันใช้เวลาประมาณ 12.50 วินาที ฉันงี้ดีใจมาก ตอนนั้นครูชมว่าเก่ง หลังจากนั้นครูเลยชวนให้มาลองหัดเป็นนักกีฬาวิ่งของโรงเรียนดู แต่พอถึงเวลาเอาเข้าจริงต้องอยู่เย็นซ้อมวิ่งเหมือนกับพี่สาว
ซึ่งตอนนั้นพี่ก็เป็นนักกีฬาวิ่งของโรงเรียนและเคยสามารถวิ่งชนะระดับจังหวัดด้วย แต่ฉันก็เป็นน้องที่มีนิสัยแตกต่างจากพี่มาก ถอดใจหลังถูกจับซ้อมวิ่งรอบสนามหญ้าหลังโรงเรียนเลิกได้เพียง3วัน
ไม่เอาแล้วเหนื่อย หลังจากนั้นไปฝึกว่ายน้ำด้วยเรียนด้วยกันจนกระทั่งเรียนจบในชั้นประถมศึกษาตอนปลายฉันกับเพื่อนก็ได้แยกย้ายกันไปศึกษาต่อในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ฉันได้เลือกเรียนในสายวิทย์-คณิต ที่โรงเรียนบ้านหม้อศึกษาต้อนนั้นฉันก็มีเพื่อนใหม่ด้วยกันอีก3คน ชื่อ อ๊อฟ ฟิซโช่ แม็ค ไม่ค่อยคุ้นเคยกันมากเท่าไหร่เพราะพึ่งได้เจอกัน พอวันหนึ่งอาจารย์ให้จัดกลุ่มคุยทำความเข้าใจกันฉันก็ได้รู้จักเขามากขึ้น หลังจากที่เรียนด้วยกันมาหนึ่งปีเราทั้ง3คนไม่เคยทะเลาะกันเลยเป็นเพื่อนสนิทที่ฉันรักมากที่สุด เรียนไปด้วยกันจนกระทั้งเรียนจบมัธยมศึกษาตอนต้นเพื่อนทั้ง3คนก็แยกย้ายไปเรียนที่อื่น พ่อและแม่ของฉันก็บอกไห้เราไปเรียนในโรงเรียนเอกชนอยู่ต่างจังหวัดตอนนั้นฉันรู้สึก ไม่อยากจากเพื่อนที่ผมรักมากเลยหลังจากนั้นผมก็ไปศึกษาต่อในชั้นมธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนวิสุทธิ์วิทยากรตอนนั้นฉันไม่รู้จักใครเลย หลังจากที่เรียนมาได้หนึ่งอาทิตย์อาจารย์เห็นฉันทำหน้าเศร้า เลยถามเราว่าเป็นอะไรหรือปล่าวฉันตอบไปว่าคิดถึงเพื่อนเก่าไม่คู้นกันเพื่อนใหม่เลย อาจารย์บอกว่าจงลืมเรื่องอดิตแล้วเริ่มต้นชวิตใหม่มันจะดีขึ้นหลังจากนั้น2อาทิตย์ได้เจอเพื่อนใหม่อีก2คน เป็นที่เอาใจใส่เรามากมาทำการบ้านที่บ้านฉันทุกวันจนกระทั่งจบมธยมศึกษาตอนปลายเพื่อนก็คิดวางแผนที่จะไปเรียนต่ออุดมศึกษาเราก้ได้แยกกันตั้งตอนนั้น ทางถานะบ้านเราค่อนข้างยากจนพ่อจึงไม่ไห้ฉันเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาฉันรู้สึกเสียใจมากที่ไม่ได้เรียนต่อ หลังจากจบมัธยมศึกษาตอนปลายจึงออกไปหางานทำ พอทำงานได้1ปีก็มีเงินพอที่จะส่งตนเองเรียนต่ออุดมศึกษา ฉันเลือกศึกษาในสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร คณะเกษตรศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง การเข้าศึกษาในระดับอุดมศึกษาทำให้ชีวิตของฉันมีการเปลี่ยนแปลง มีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้น และมีเพื่อนจากต่างจังหวัดมากมายที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันในระหว่างเรียน ฉันมีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตในมหาลัย และตั้งใจจะเรียนให้จบ ความใฝ่ฝันในอนาคตของฉันก็คือ การประสบความสำเร็จในชีวิต การเรียนจบในระดับมหาวิทยาลัยและได้ทำงานที่อยากทำมากที่สุด นั่นก็คือ นักวิจัยอาหาร ฉันอยากเป็นนักวิจัยอาหาร เพราะมันเป็นความใฝ่ฝันของฉันที่ฉันตั้งใจเอาไว้ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษาต่างๆ ได้พุดคุย พบปะกับผู้คนมากมาย หากทำได้ดั่งความฝัน ก็จะมีความสุขในการทำงานที่เรารักและเราชอบ ทำให้เราประสบความสำเร็จได้ดังฝัน ทำให้เรา พ่อแม่และทุกคนในครอบครัวภูมิใจในตัวของเราที่ตั้งใจเรียน มีความขยัน อดทนและมุ่งมั่นในการเรียนที่ต้องเจออุปสรรคต่างๆที่เราฝ่าฟันไปได้ ผลที่ออกมาก็คือ ความสำเร็จในชีวิต

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My name is Mr. Takayama is anuwat Nova ban thung kwian TAM Bal wiang Tan district 19-year-old hang chat, Lampang. My experience in our conversations. Starting from students in grade school that the school ban thung kwian. In that moment, I'm very happy with life during childhood. There are many friends but I have close friends with 7 people, we are a very beloved friend. Help is what it does. Episode 4-year elementary education opportunity has almost got athletes of the school. At that time, principally subjects is a running race results is that I can run to win friends in the same room. Teacher physical education, see the timer, then the result come out expectation if not wrong, I used approximately 50 meters runner, 12.50 seconds like I was glad at that time teacher watch that brilliantly evokes the crook teacher afterwards try measles as athletes of the school, but enough time to remove the actual access must be cool like rush drills with younger brother. ซึ่งตอนนั้นพี่ก็เป็นนักกีฬาวิ่งของโรงเรียนและเคยสามารถวิ่งชนะระดับจังหวัดด้วย แต่ฉันก็เป็นน้องที่มีนิสัยแตกต่างจากพี่มาก ถอดใจหลังถูกจับซ้อมวิ่งรอบสนามหญ้าหลังโรงเรียนเลิกได้เพียง3วันไม่เอาแล้วเหนื่อย หลังจากนั้นไปฝึกว่ายน้ำด้วยเรียนด้วยกันจนกระทั่งเรียนจบในชั้นประถมศึกษาตอนปลายฉันกับเพื่อนก็ได้แยกย้ายกันไปศึกษาต่อในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ฉันได้เลือกเรียนในสายวิทย์-คณิต ที่โรงเรียนบ้านหม้อศึกษาต้อนนั้นฉันก็มีเพื่อนใหม่ด้วยกันอีก3คน ชื่อ อ๊อฟ ฟิซโช่ แม็ค ไม่ค่อยคุ้นเคยกันมากเท่าไหร่เพราะพึ่งได้เจอกัน พอวันหนึ่งอาจารย์ให้จัดกลุ่มคุยทำความเข้าใจกันฉันก็ได้รู้จักเขามากขึ้น หลังจากที่เรียนด้วยกันมาหนึ่งปีเราทั้ง3คนไม่เคยทะเลาะกันเลยเป็นเพื่อนสนิทที่ฉันรักมากที่สุด เรียนไปด้วยกันจนกระทั้งเรียนจบมัธยมศึกษาตอนต้นเพื่อนทั้ง3คนก็แยกย้ายไปเรียนที่อื่น พ่อและแม่ของฉันก็บอกไห้เราไปเรียนในโรงเรียนเอกชนอยู่ต่างจังหวัดตอนนั้นฉันรู้สึก ไม่อยากจากเพื่อนที่ผมรักมากเลยหลังจากนั้นผมก็ไปศึกษาต่อในชั้นมธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนวิสุทธิ์วิทยากรตอนนั้นฉันไม่รู้จักใครเลย หลังจากที่เรียนมาได้หนึ่งอาทิตย์อาจารย์เห็นฉันทำหน้าเศร้า เลยถามเราว่าเป็นอะไรหรือปล่าวฉันตอบไปว่าคิดถึงเพื่อนเก่าไม่คู้นกันเพื่อนใหม่เลย อาจารย์บอกว่าจงลืมเรื่องอดิตแล้วเริ่มต้นชวิตใหม่มันจะดีขึ้นหลังจากนั้น2อาทิตย์ได้เจอเพื่อนใหม่อีก2คน เป็นที่เอาใจใส่เรามากมาทำการบ้านที่บ้านฉันทุกวันจนกระทั่งจบมธยมศึกษาตอนปลายเพื่อนก็คิดวางแผนที่จะไปเรียนต่ออุดมศึกษาเราก้ได้แยกกันตั้งตอนนั้น ทางถานะบ้านเราค่อนข้างยากจนพ่อจึงไม่ไห้ฉันเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาฉันรู้สึกเสียใจมากที่ไม่ได้เรียนต่อ หลังจากจบมัธยมศึกษาตอนปลายจึงออกไปหางานทำ พอทำงานได้1ปีก็มีเงินพอที่จะส่งตนเองเรียนต่ออุดมศึกษา ฉันเลือกศึกษาในสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร คณะเกษตรศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง การเข้าศึกษาในระดับอุดมศึกษาทำให้ชีวิตของฉันมีการเปลี่ยนแปลง มีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้น และมีเพื่อนจากต่างจังหวัดมากมายที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันในระหว่างเรียน ฉันมีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตในมหาลัย และตั้งใจจะเรียนให้จบ ความใฝ่ฝันในอนาคตของฉันก็คือ การประสบความสำเร็จในชีวิต การเรียนจบในระดับมหาวิทยาลัยและได้ทำงานที่อยากทำมากที่สุด นั่นก็คือ นักวิจัยอาหาร ฉันอยากเป็นนักวิจัยอาหาร เพราะมันเป็นความใฝ่ฝันของฉันที่ฉันตั้งใจเอาไว้ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษาต่างๆ ได้พุดคุย พบปะกับผู้คนมากมาย หากทำได้ดั่งความฝัน ก็จะมีความสุขในการทำงานที่เรารักและเราชอบ ทำให้เราประสบความสำเร็จได้ดังฝัน ทำให้เรา พ่อแม่และทุกคนในครอบครัวภูมิใจในตัวของเราที่ตั้งใจเรียน มีความขยัน อดทนและมุ่งมั่นในการเรียนที่ต้องเจออุปสรรคต่างๆที่เราฝ่าฟันไปได้ ผลที่ออกมาก็คือ ความสำเร็จในชีวิต

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

I your name, anuwat Ya mano's home field police ban wiang cart Tan district school age 19 years experience in school. Starting from studying in the primary grades at school field house wagons. At that time I was very happy with life during childhood, have many friends, but I have friends together 7 people. We were best friends. What can help each other left behind. When I had the chance 4 elementary students almost as athletes running of the school. At that time, physical test of the race. It turns out I can win friends in the same room. The gym teacher timer watch and it turns out better than expected if I remember correctly, run 50 meters. I spent about 12.50 seconds. ฉันง this happy. Then teacher said good. After that, the teacher asked to try to an athlete running of school. But when you actually need to stay cool you running like my sister.At that time, I was an athlete run of school and were able to win the provincial level. But I'm younger with habit different from you. Give up after being caught you running around the lawn after school only 3 days.I'm tired. After that go swimming training by studying together until graduation in elementary school I with friends can disperse the study in secondary school I choose to learn in Science - mathematics. School house pot study so I have new friends together again 3 man named OPH office Jeff MAC not familiar with each other, because just met. One day a teacher group talk made me to know him more and more. After studying together for one year, we both 3 has to fight a close friend that I love the most. Learning together until graduate school friends both 3 people split up to go to another school. My father and mother said to go to study in a private school in the country at that time, I feel. Don't want a friend that I love you and then I went to study in high school students in the school, Matt. Chao lecturer at that time I don't know anything. After you!