เย็นวันหนึ่ง ฉันไปเที่ยวสวนสัตว์ มี

เย็นวันหนึ่ง ฉันไปเที่ยวสวนสัตว์ มีสิงโตตัวหนึ่งตื่นจากการหลับใหลด้วยความหิวโหย
มันเดินเข้าไปในป่าเพื่อหาอาหาร และเพราะมันหิวมาก
มันจึงพร้อมที่จะจับทุกอย่างกินเป็นอาหาร
ทันใดนั้น สิงโตตัวนั้นก็เห็นกระต่ายป่าตัวหนึ่งกำลังวิ่งอยู่บริเวณนั้น
สิงโตวิ่งไปด้านหลังกระต่ายป่า
และมันก็จับกระต่ายน้อยตัวนั้นได้ ในเวลาต่อมา

ในขณะที่มันกำลังจะกินกระต่ายป่า มันก็เหลือบไปเห็นกวางตัวหนึ่ง
และเพราะความตะกละของมัน สิงโตจึงคิดว่า…
มันควรกินกวางตัวใหญ่มากกว่าที่จะกินกระต่ายป่าตัวนี้
เมื่อคิดเช่นนั้น เจ้าสิงโตจึงทิ้งกระต่ายป่าที่จับได้…แล้วหันกลับไปจับกวาง
แต่กวางวิ่งหนีสุดชีวิตเท่าที่มันจะวิ่งได้
และสิงโตก็ไม่สามารถวิ่งไล่จับมันทัน

ในที่สุด สิงโตก็ต้องหยุดวิ่ง เพราะความเหนื่อยอ่อน
มันพูดกับตัวเองว่า “ข้ากลับไปกินกระต่ายป่าดีกว่า”
มันรีบกลับไปยังกระต่ายป่า…
แต่เมื่อไปถึง…กระต่ายป่าตัวนั้นก็…ได้หายไปแล้ว
สิงโตรู้สึกเสียใจมาก เพราะความตะกละของตัวมันเองแท้ ๆ
ถึงตอนนี้มันไม่เหลืออะไรให้กินเป็นอาหารอีก…
แม้กระทั่งกระต่ายป่าตัวน้อยก็ตาม!

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Sejuk satu hari nanti. Saya pergi ke Zoo Ada singa lapar di Subuh/dinihari.Ia pergi ke hutan untuk mencari makanan, dan kerana ia adalah sangat lapar.Ianya telah sedia untuk mengendalikan segala-galanya yang dimakan sebagai makanan.Tiba-tiba satu Singa dilihat berjalan arnab...Singa berlari ke belakang arnabDan ia adalah menangkap arnab kecil. Pada masa lain.Semasa ia sedang makan arnab ia pergi satu rusa.Dan oleh kerana tamak, ia adalah berfikir singa...Ia perlu makan rusa tersebut iaitu ke atas Arnab ini pilihan untuk makan.เมื่อคิดเช่นนั้น เจ้าสิงโตจึงทิ้งกระต่ายป่าที่จับได้…แล้วหันกลับไปจับกวางแต่กวางวิ่งหนีสุดชีวิตเท่าที่มันจะวิ่งได้และสิงโตก็ไม่สามารถวิ่งไล่จับมันทันในที่สุด สิงโตก็ต้องหยุดวิ่ง เพราะความเหนื่อยอ่อนมันพูดกับตัวเองว่า “ข้ากลับไปกินกระต่ายป่าดีกว่า”มันรีบกลับไปยังกระต่ายป่า…แต่เมื่อไปถึง…กระต่ายป่าตัวนั้นก็…ได้หายไปแล้วสิงโตรู้สึกเสียใจมาก เพราะความตะกละของตัวมันเองแท้ ๆถึงตอนนี้มันไม่เหลืออะไรให้กินเป็นอาหารอีก…แม้กระทั่งกระต่ายป่าตัวน้อยก็ตาม!