นิทานเรื่อง : เด็กขายไม้ขีดไฟหนาวเห

นิทานเรื่อง : เด็กขายไม้ขีดไฟ
หนาวเหลือเกิน หิมะกำลังตก และราตรีกำลังคืบคลานเข้ามาถึง วันนี้เป็น วันสุดท้ายของปี วันส่งท้ายปีเก่าเพื่อต้อนรับปีใหม่ ในความหนาวเยียบเย็น และมืดมัวนั้น ในถนนสายหนึ่งมีผู้คนมากมายออกมาเดินเลือกซื้อของ ขวัญกันด้วยหน้าตาที่สดชื่นเพราะวันนี้เป็นคืนวันสิ้นปี และในท่ามกลาง ความขวักไขว่ของผู้คนเหล่านั้น ได้มีเด็กหญิงตัวเล็ก ๆแต่งตัวด้วยเสื้อผ้า ที่เก่าและสกปรกคนหนึ่งเดินไปตามถนนสายนั้นเพื่อ ขายไม้ขีดไฟซึ่งเป็น อาชีพของเธอนั่นเอง เธอห่อไม้ขีดไฟไว้ในผ้ากันเปื้อน และถือไว้ในมืออีก กำใหญ่ เด็กน้อยเดินตะโกนร้องขายไม้ขีดไฟไปเรื่อย ๆ " มีใครต้องการไม้ ขีดไฟบ้างไหมคะ...ไม้ขีดไฟค่ะ... ไม้ขีดไฟ"

" คุณป้าขา...ช่วยกรุณาเมตตาซื้อไม้ขีดให้หนูหน่อยสิคะ " เธอร้องบอก ขายกับสองแม่ลูกคู่หนึ่งที่เดินผ่านมา ด้วยหวังว่าสองแม่ลูกคู่นี้ดูท่าทาง จะเป็นคนใจดี ไม่แน่หรอกบางทีเธออาจจะได้รับความเมตตาบ้างก็อาจเป็นได้ " ไม้ขีดไฟที่บ้านมีอยู่แล้วมากมาย...ใช้เท่าไหร่ก็ไม่หมดสักที ไม่เอาหรอกจ๊ะ ลองไปถามขายคนอื่นดูเถอะ " ไม่มีใครซื้อไม้ขีดจากเธอเลยตลอด ทั้งวัน และไม่มีใครให้ทานเธอเลยแม้แต่สตางค์แดงเดียว หนูน้อยที่น่าสงสาร เดินคอตกหนาวสั่นและหิวโหยน่าเวทนายิ่งนัก เกล็ดหิมะเกาะกรังเป็นปุยอยู่บน ผมสีทองยาวสลวยประบ่าของเธอ แน่นอน แม่หนูไม่ได้คิดอาลัยไยดีในสารรูป ของตัวเองเลยสักนิด

เธอพยายามที่จะขายไม้ขีดไฟให้ได้ เพราะถ้าวันนี้เธอขายไม้ขีดไม่ได้เลยสักกำหรือไม่ได้ เงินเลยแม้สักชิลลิ่งหนึ่งแล้ว เมื่อกลับบ้านไปโดยมือเปล่า เธอจะต้องถูกพ่อซึ่งเป็นคนขี้เมาตบตีเอาอย่างทารุณ เด็กหญิง ตัวน้อยๆคนนี้ จึงพยายามเดินขายไม้ขีดไฟของเธอไปเรื่อย ๆอย่างใจลอย และขณะที่เธอ กำลังจะข้ามถนนไป อีกฝั่งหนึ่งนั้น ก็ได้มีรถเกวียนแล่นผ่านมาด้วยความเร็วสูง เธอจึงกระโดดหลบ มันทำให้ร้องเท้าคู่เก่า ๆที่เธอใส่มานั้นต้องกระเด็นไป คนละทิศคนละทาง เธอตกใจมากแต่ก็ร้องห่วงรองเท้าของเธอขึ้นด้วย เสียง อันดังว่า " โอ๊ะ รองเท้า "

เด็กน้อยผู้น่าสงสารมองตามรองเท้าที่กระเด็นไปนั้นอย่างนึกเสียดาย เพราะ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่รองเท้าคู่ เก่า ๆที่ใหญ่เกิดขนาดเท้าของเธออย่างมาก ก็ตาม แต่มันเป็นรองเท้าของแม่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้วของเธอและ เป็นรองเท้า คู่ที่เธอมีไว้สวมใส่ออกไปข้างนอกในหน้าหนาวเพื่อประทั้งความหนาวเย็น ให้เพียงคู่เดียวเท่านั้น...แรงกระโดดด้วยความลนลานทำให้รองเท้า ข้างหนึ่งกระเด็นหายไปไหนไม่รู้ ส่วนอีกข้างเด็กชายจอมเกเร คนหนึ่งคว้าเอาไปได้ แล้วก็ร้องบอกว่า " เขาจะเอาไปทำอู่ให้ลูกของเขานอน " ก่อนที่จะวิ่งหนีหายไปจากที่นั่น...

ด้วยเหตุนี้ แม่หนูน้อยจึงต้องเดินด้วยเท้าเปล่าที่แดงคล้ำช้ำไปเพราะความ หนาวไปตามถนน เธอรวบรวมเก็บไม้ขีดไฟที่ตกกระจัดกระจายเกลื่อนกราดไปหมด นั้นอย่างเศร้าหมอง " ไม้ขีดพวกนี้คงจะนำมาขายเป็นสินค้าไม่ได้ต่อไปอีกแล้ว นี่ถ้ากลับไปบ้านเราจะต้องโดนพ่อดุด่าทุบตีมากมายขนาดไหนนะ " เธอคิด อย่างเลื่อนลอย แล้วเธอก็ออกเดินต่อไปอย่างไรจุดหมายปลายทาง เท้าเล็ก ๆ คู่นั้น บอบช้ำจนเขียวเพราะความเย็นของหิมะ โธ่..เวรกรรมอะไรของเธอนะ..ช่าง เป็นเด็กน้อยที่น่าสงสารเสียเหลือเกิน....

มีแสงสว่างส่องออกมาจากหน้าต่างตามบ้านทุกบาน และมีกลิ่น หอมหวนของห่านอบโชยกรุ่นออกมาสู่ถนน ใช่สิ..วันนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่าเพื่อ ต้อนรับปีใหม่ หนูน้อยพร่ำรำพึงกับตัวเองตลอดเวลา เสียงหัวเราะต่อกระซิก และเริงร่าอย่างมีความสุขของคนในบ้านเหล่านั้น เรียก ร้องให้เธอไปหยุดและแอบมองดู ในที่สุดก็ถึงวันสิ้นปีแล้วสินะ เรื่องนี้ต่างหาก ที่อยู่ในความคิดของเธอ วูปหนึ่งที่เธอคิดอิจฉาพวกเขาเหล่านั้น พลันน้ำตาของ เธอก็ไหลลงมาอย่างสุดจะกลั้น มันไหลเป็นทางลงมาเป็นสายไม่ยอมหยุด

เธอนึกถึงแม่ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้...เพราะเมื่อตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ แม่ก็มักจะ จัดงานเลี้ยงฉลองและทำอาหาร เพื่อขอบคุณพระเจ้าในวันคริสต์มาส ให้กับเธอและครอบครัวเสมอ...แต่ตอนนี้ไม่มีแม่เสียแล้ว เธอเห็นพวกคนในบ้าน กำลังมอบห่อของขวัญให้กับพวกลูก ๆของเขา เด็ก ๆรีบแกะห่อของขวัญกันอย่างดีใจ ช่างน่าอิจฉาความโชคดีของพวกเขาเหล่านั้นเสียเหลือเกิน...เธอแอบมอง ความสุขของพวกเขาเหล่านั้น อยู่นานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ และเธอมารู้สึกตัวเอาก็ต่อเมื่อ ไฟที่สว่างไสวในบ้านหลังนั้นได้ถูกดับลง ทุกอย่างกลับคืนสู่ สภาพที่เงียบเหงา และเวิ้งว้างอย่างเก่าของมันไปทั่วทั้งบริเวณนั้นอีกครั้งหนึ่ง...

หิมะยังคงตกลงมาเป็นระยะ ๆ เด็กหญิงยังคงเดินต่อมาอีก
เรื่อย ๆและเพราะ ความหนาวและอ่อนเพลีย เธอ จึงเดินไปล้มตัวลงนั่งหลบอยู่ที่บันไดบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งมีชายคายื่นออกมาน้อยนิดแต่คงพอช่วยที่จะใช้หลบ หิมะได้บ้าง เธอนั่งห่อตัว ให้เล็กลงเพื่อหวังจะให้อุ่นขึ้นเพื่อคลายความหนาว แต่มันก็ไม่สามารถที่จะ ช่วยให้เธอหายหนาวได้เลยสักน้อยนิด เธอไม่กล้ากลับไปที่บ้านด้วยเพราะกลัวพ่อมาก พ่อจะโหดร้ายกับเธอเสมอเวลาที่พ่อเมา...เธอกลัวเหลือเกิน...เด็กน้อยหนาว จนสั่นเทาไปทั้งตัว มือของเธอเย็นเฉียบจนเกือบจะ เป็นน้ำแข็ง เธอพยายามหดตัว ให้เล็กลงไปอีก แต่เธอก็ยังคงหนาวอยู่อย่างนั้น เธอไม่รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเลยจริงๆ

มือเล็ก ๆ ทั้งสองของแม่หนูเย็นเฉียบชืดชาไปหมดด้วยความหนาวเหน็บ อา...ไม้ขีดไฟก้านเล็ก ๆ นี้สักก้านอาจจะช่วยทำให้รู้สึกดีขึ้น หากเธอจะกล้าดึง เอามันออกมาจากมัดเพียงก้านเดียวเท่านั้น แล้วขีดเข้ากับกำแพง เพื่อ อังนิ้วของตัวเองให้อุ่นขึ้น แล้วในที่สุดแม่หนูน้อยก็ดึงไม้ขีดออกมาหนึ่งก้าน " แชะ " เกิดประกายวาบแล้วก็ลุกโพลงขึ้น มันเป็นเปลวอันแสนสดใสและ อบอุ่น คล้ายดวงเทียนเล่มเล็ก ๆ หนูน้อยเอามือขึ้นป้องมันไว้ เป็นดวง ประทีปที่แสนวิเศษ หนูน้อยเคลิ้มไปว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่ที่หน้าเตาผิง ที่มีประตู และลูกบิดเป็นทองเหลืองขนาดใหญ่ ไฟกำลังลุกโพลงและ แสนจะอบอุ่น

วิเศษ....แม่หนูยื่นเท้าออกไปเพื่อจะอังให้มันอุ่นขึ้น แต่ เปลวไฟก็ดับวูบลง เตาผิงก็ได้หายวับไป หนูน้อยนั่งถือก้านไม้ขีดไฟ ที่ไหม้แล้วค้างอยู่ในมือไม้ขีดไฟก้านใหม่ถูกจุดขึ้นมาอีก มันไหม้โพรง สว่างไสว คราวนี้ผนังตึก ซึ่งแสงสว่างฉาบฉายไปกระทบนั้นกลายเป็น โปร่งใสคล้ายเยื่อไม้อันบางเบา หนู

ผลลัพธ์ (เดนมาร์ก) 1:

Moral: barn sælger kampeหนาวเหลือเกิน หิมะกำลังตก และราตรีกำลังคืบคลานเข้ามาถึง วันนี้เป็น วันสุดท้ายของปี วันส่งท้ายปีเก่าเพื่อต้อนรับปีใหม่ ในความหนาวเยียบเย็น และมืดมัวนั้น ในถนนสายหนึ่งมีผู้คนมากมายออกมาเดินเลือกซื้อของ ขวัญกันด้วยหน้าตาที่สดชื่นเพราะวันนี้เป็นคืนวันสิ้นปี และในท่ามกลาง ความขวักไขว่ของผู้คนเหล่านั้น ได้มีเด็กหญิงตัวเล็ก ๆแต่งตัวด้วยเสื้อผ้า ที่เก่าและสกปรกคนหนึ่งเดินไปตามถนนสายนั้นเพื่อ ขายไม้ขีดไฟซึ่งเป็น อาชีพของเธอนั่นเอง เธอห่อไม้ขีดไฟไว้ในผ้ากันเปื้อน และถือไว้ในมืออีก กำใหญ่ เด็กน้อยเดินตะโกนร้องขายไม้ขีดไฟไปเรื่อย ๆ " มีใครต้องการไม้ ขีดไฟบ้างไหมคะ...ไม้ขีดไฟค่ะ... ไม้ขีดไฟ" " คุณป้าขา...ช่วยกรุณาเมตตาซื้อไม้ขีดให้หนูหน่อยสิคะ " เธอร้องบอก ขายกับสองแม่ลูกคู่หนึ่งที่เดินผ่านมา ด้วยหวังว่าสองแม่ลูกคู่นี้ดูท่าทาง จะเป็นคนใจดี ไม่แน่หรอกบางทีเธออาจจะได้รับความเมตตาบ้างก็อาจเป็นได้ " ไม้ขีดไฟที่บ้านมีอยู่แล้วมากมาย...ใช้เท่าไหร่ก็ไม่หมดสักที ไม่เอาหรอกจ๊ะ ลองไปถามขายคนอื่นดูเถอะ " ไม่มีใครซื้อไม้ขีดจากเธอเลยตลอด ทั้งวัน และไม่มีใครให้ทานเธอเลยแม้แต่สตางค์แดงเดียว หนูน้อยที่น่าสงสาร เดินคอตกหนาวสั่นและหิวโหยน่าเวทนายิ่งนัก เกล็ดหิมะเกาะกรังเป็นปุยอยู่บน ผมสีทองยาวสลวยประบ่าของเธอ แน่นอน แม่หนูไม่ได้คิดอาลัยไยดีในสารรูป ของตัวเองเลยสักนิด Hun forsøgte at sælge kampe. Fordi hvis i dag hun sælger kampe ikke har hverken penge eller slet ikke, selv efter en laling chip. Når jeg går hjem tomhændet. Hun var hans far, en fordrukken mand slag ramte abe misbrug. Denne lille pige forsøger at få en mand til at sælge hende matcher, så drømmende, og da hun var ved at krydse gaden til anden siden der er en downhill på et træ bil at fortiden ved høj hastighed. Hun hoppe det gør gamle par sko hun satte på tongkraden. Hver retning pr. person. Hun var chokeret, men hævder sin sko op bøjlerne. Den ene stemme sige "o sko", sagde han. Lille dreng, som så mistænkelige, ifølge efteråret sko, tænkte ikke godt fordi selv om det er bare et par sko. Stor fod størrelse var ældre, hun er meget meget, efter moderens sko, men det er de mennesker, der har været afdøde som et par sko til hende og hun har til at bære udenfor i vinterens kulde om vinteren til alle, blot et par... af raengkradot til at skynde sig for at hoppe fra én sko gået? jeg kender. På anden siden af en af drengene til at få fat i en skadelig sham, derefter græde, siger, "han vil tage sit barn til at sove," "køre væk før det forsvandt herfra... Det er derfor at så lidt skabelon med en mørk rød cham barfodet fordi koldt langs vejen. Hun var at indsamle kampe efteråret var i luften for at sprede gunships, trist dystre "kampe de vil blive solgt som en vare ikke fortsætter. Her, hvis vi går tilbage til ramte en voldsom strejke så mange forretningsmand hvordan bande! "tænkte hun, skiftende, og hun forlod for at gøre destinationer. Par af små fødder til likvideres grøn på grund af sne. Åh, hvad er hendes karma..!... hvad en patetisk kun lidt barn ærgerligt... Lys skinner ud fra hvert vindue og dør hjem duft blæse sagte eller forsigtigt stegt gås din version kom ud i gaderne. Ja!... i dag er new year's Eve at byde velkommen til det nye år. Lidt uden begrænsning at tænke dig selv hele tiden. Krasik fortsætter latter og sind lykkeligt af folk i disse boliger. Opfordrede hende til at stoppe og stirrer I sidste ende er det nytårsaften, sina. Selve historien er i hendes tanker. Wup, at hun tænker dem de misunder hendes tårer kommer strømmende fra det vil holde tilbage. Det strømmer ned linjen ikke stoppe. เธอนึกถึงแม่ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้...เพราะเมื่อตอนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ แม่ก็มักจะ จัดงานเลี้ยงฉลองและทำอาหาร เพื่อขอบคุณพระเจ้าในวันคริสต์มาส ให้กับเธอและครอบครัวเสมอ...แต่ตอนนี้ไม่มีแม่เสียแล้ว เธอเห็นพวกคนในบ้าน กำลังมอบห่อของขวัญให้กับพวกลูก ๆของเขา เด็ก ๆรีบแกะห่อของขวัญกันอย่างดีใจ ช่างน่าอิจฉาความโชคดีของพวกเขาเหล่านั้นเสียเหลือเกิน...เธอแอบมอง ความสุขของพวกเขาเหล่านั้น อยู่นานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ และเธอมารู้สึกตัวเอาก็ต่อเมื่อ ไฟที่สว่างไสวในบ้านหลังนั้นได้ถูกดับลง ทุกอย่างกลับคืนสู่ สภาพที่เงียบเหงา และเวิ้งว้างอย่างเก่าของมันไปทั่วทั้งบริเวณนั้นอีกครั้งหนึ่ง... Sneen fortsætter med at falde med jævne mellemrum. Piger er stadig nemt senere.เรื่อย ๆและเพราะ ความหนาวและอ่อนเพลีย เธอ จึงเดินไปล้มตัวลงนั่งหลบอยู่ที่บันไดบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งมีชายคายื่นออกมาน้อยนิดแต่คงพอช่วยที่จะใช้หลบ หิมะได้บ้าง เธอนั่งห่อตัว ให้เล็กลงเพื่อหวังจะให้อุ่นขึ้นเพื่อคลายความหนาว แต่มันก็ไม่สามารถที่จะ ช่วยให้เธอหายหนาวได้เลยสักน้อยนิด เธอไม่กล้ากลับไปที่บ้านด้วยเพราะกลัวพ่อมาก พ่อจะโหดร้ายกับเธอเสมอเวลาที่พ่อเมา...เธอกลัวเหลือเกิน...เด็กน้อยหนาว จนสั่นเทาไปทั้งตัว มือของเธอเย็นเฉียบจนเกือบจะ เป็นน้ำแข็ง เธอพยายามหดตัว ให้เล็กลงไปอีก แต่เธอก็ยังคงหนาวอยู่อย่างนั้น เธอไม่รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเลยจริงๆ มือเล็ก ๆ ทั้งสองของแม่หนูเย็นเฉียบชืดชาไปหมดด้วยความหนาวเหน็บ อา...ไม้ขีดไฟก้านเล็ก ๆ นี้สักก้านอาจจะช่วยทำให้รู้สึกดีขึ้น หากเธอจะกล้าดึง เอามันออกมาจากมัดเพียงก้านเดียวเท่านั้น แล้วขีดเข้ากับกำแพง เพื่อ อังนิ้วของตัวเองให้อุ่นขึ้น แล้วในที่สุดแม่หนูน้อยก็ดึงไม้ขีดออกมาหนึ่งก้าน " แชะ " เกิดประกายวาบแล้วก็ลุกโพลงขึ้น มันเป็นเปลวอันแสนสดใสและ อบอุ่น คล้ายดวงเทียนเล่มเล็ก ๆ หนูน้อยเอามือขึ้นป้องมันไว้ เป็นดวง ประทีปที่แสนวิเศษ หนูน้อยเคลิ้มไปว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่ที่หน้าเตาผิง ที่มีประตู และลูกบิดเป็นทองเหลืองขนาดใหญ่ ไฟกำลังลุกโพลงและ แสนจะอบอุ่น วิเศษ....แม่หนูยื่นเท้าออกไปเพื่อจะอังให้มันอุ่นขึ้น แต่ เปลวไฟก็ดับวูบลง เตาผิงก็ได้หายวับไป หนูน้อยนั่งถือก้านไม้ขีดไฟ ที่ไหม้แล้วค้างอยู่ในมือไม้ขีดไฟก้านใหม่ถูกจุดขึ้นมาอีก มันไหม้โพรง สว่างไสว คราวนี้ผนังตึก ซึ่งแสงสว่างฉาบฉายไปกระทบนั้นกลายเป็น โปร่งใสคล้ายเยื่อไม้อันบางเบา หนู

ผลลัพธ์ (เดนมาร์ก) 2:

Tales: Børn sælger kampe
overordentlig kolde og sner nat, krybende til denne dag er den sidste dag i året. Nytårsaften at byde velkommen til det nye år. Piercing koldt om vinteren Og så dim I en gade en masse mennesker kom ud af shopping. Kwan med et frisk udseende for i dag er nytårsaften. Og midt Den mobning af disse mennesker. En lille pige Jeg klædte Den gamle mand gå langs en ​​grusvej i orden. Match Hendes karriere der Hun svøbte det i en serviet kampe. Og hold den i den ene hånd krammede en lille pige der sælger tændstikker, så han råbte, "Jeg ønsker træ. Fire slog nogle kampe, det ... det ... Kampe, " "Tante Mercy ben ... hjælp skal du køber kampe rotterne tænkte" hun råbte til mor og søn, som går forbi. Det er håbet, at både mor og barn synes at være en venlig person, ved jeg ikke, måske hun kan få nogle nåde, kunne det allerede være "kampe hjemme ... og det vil aldrig blive brugt igen. Jeg vil ikke sige Gå bede en anden om Doetaa "Ingen køber kampe fra hende hele dagen og ingen at give hende en cent. Stakkels lille Mismodigt gik kuldegysninger og sultende patetisk forfærdeligt. Fluffy snefnug reder på øen. Skulderlangt lyst hår, hendes mor absolut ikke tror salig fryd i drivable. Selv lidt , forsøger hun at sælge tændstikker til at være. For hvis hun i dag sælger kampe, ikke et bundt eller ej. Selv et par shilling sølv én. Når hjem til hånden. Hun skulle være en far, en drukkenbolt slog efterligne dette voldsramte lille pige. Hun forsøgte at sælge hendes kampe så meget fortvivlet, og da hun var ved at krydse gaden. Den anden side Cartwright var en bil passerer ved høj hastighed. Hun sprang væk Det gør et par gamle sko Sætte den til at hoppe ud. I alle retninger Hun var chokeret, men han råbte, bekymrede hendes sko med høj Røst: "Åh, skoene," den lille dreng var dårlig, så efter sko kastet det en beklagelse, for selv om det er bare et par af gamle, der blev født i størrelse. hendes fødder meget, men det er skoene af hendes mor, der døde et par sko, hun har båret udenfor i kulden i kulden. Den eneste ... det eneste febrilsk hoppe med sko. Et stænk gået ingen steder. På den anden side, en vild dreng Et greb en mulighed Så råbte han og sagde: "Han ville tage sin søn til garagen at sove" før du kører væk derfra ... dermed. Lille mor måtte gå barfodet til at gå på grund af den kolde, mørke rød blå mærker langs hendes kollektion kampe, som falder flæng spredt strøet overalt. Så dystert "Disse kampe vil blive solgt som et produkt, ikke længere. Hvis vi nødt til at gå hjem og slå min far skælder hvor meget, "tænkte hun adspredt. Hun gik derefter videre til destinationen, en lille par grønne traumatiserede på grund af kulde og sne. Oh .. Årsagssammenhæng intet af hende .. Work. Den stakkels lille barn så slemt .... et lys skinnede fra vinduerne på alle døre og lugter wafting aroma af gåsesteg ulmende ud på gaden. Ja .. I dag er nytårsaften så. Nytår Lille Hammer mused til sig selv hele tiden. Giggle lyd Og boltre lykkeligt i huset af dem, der ringer for hende at stoppe og peek visning. Endelig er det i slutningen af året, også. Dette hinanden I hendes mening. Wop, at hun misundte dem pludselig tårer strømme ned sit bedste for at holde sig tilbage. Det flyder ned linjen er ikke stoppet tænker hendes mor op hjælpeløst ... fordi da min mor var i live, hun var altid en fest fejrer og madlavning. Thanksgiving til jul For hende og hendes familie ... Men nu er der ingen mor omkom. Hun så mændene i huset Indpakkede gaver er givet til børn af hans børn styrtede lykkeligt udpakkede gaver. Jeg misunder heldig af dem så slemt ... peek. Glæden af dem. Det vides ikke, hvor længe Hun var ved bevidsthed, når de tages. De lyse lys i huset var slukket. Alle afkast Ensomme tilstand Det er meget gamle og terapeuter hele området igen ... sneen stadig falder periodisk pige fortsatte med at gå mere jævnt, og på grund af kulde og udmattelse, hun gik ned til et krisecenter. Trappen i et hus Taget strækker ud lidt, men det hjælper at tage væk nogle af sneen, wraps hun. Jo mindre håb at varme op for at løsne kulden. Men det var ikke i stand til. Hjælpe hende til at fare vild lidt koldt. Hun turde ikke gå hjem, fordi han frygtede så meget. Far vil altid grusom til sin far, hun frygtede overordentlig beruset ... ... Baby vinter. Jeg rystede over hele Hendes hånd var iskold, næsten, forsøgte hun at skrumpe. En anden mindre Men hun var stadig meget koldt. Hun varmede op virkelig små hænder både mor fadt te at køle ned med en kold. Ah ... kampen et par stilke kan hjælpe med at gøre du føler dig bedre. Hvis hun ikke trækker Bare tage den ud af stemmelighed kun stang. Så kryds fingre ind i væggen for at ang sig at varme op. Endelig til Moder mindst én arm trække kampen ud "spytte" gnist blinker og derefter kom op. Det er en yderst lys og varme som en flamme af stearinlys en lille dreng med hænderne op imod det som en vidunderlig fyrtårn. Lidt søvn selv sidder ved foran pejsen med døre og en stor messing knopper. Power malkestalde og Varm vidunderlige .... Mor fødder væk til England for at varme op, men flammen blev slukket kortvarigt ned. Enhver flygtig pejs Børnepasning stilk kampe Burns derefter verserer i kampen blev re-lit, det brænder mere klart denne hulmur bygning. De lyseffekter forventes at blive kit. Ligesom en tynd, gennemsigtig membran træ rotter.

ผลลัพธ์ (เดนมาร์ก) 3:

Historien: Børn salg match
Så kolde sneen falder, og natten er snigende op til den sidste dag i år nytårsaften til at byde det nye år i vinter kolde og dæmpe den i en gade der er masser af mennesker ude at gå køb afOg midt paa det sted, hvor de mennesker, der har en lidt pige klædt i tøj, gamle og beskidte én gang på vej til at sælge tændstikker er en karriere for hende.