ทุกๆคนย่อมมีความทรงจำที่ดีและไม่ดีก

ทุกๆคนย่อมมีความทรงจำที่ดีและไม่ดีกันหมด เรื่องที่ฉันจะเล่าก็ถือเป็นเรื่องตลกที่ดีเรื่องหนึ่งของฉัน
เมื่อ2ปีที่แล้ว ฉันและเพื่อนๆกลับไปที่โรงเรียนเก่า เพื่อที่จะทำพิธีไหว้ครู ฉันมารอแถวโรงเรียนเป็นคนแรก ระหว่างรอเพื่อนฉันก็ไปกินข้าว และนั่งรอที่ร้านอาหาร หลังจากนั้นไม่นานเพื่อนๆของฉันก็มากันครบ พวกเรารีบเดินทางไปยังโรงเรียนเซนต์ฟรังซีสซาเวียร์คอนแวนต์ เพื่อไปให้ทันพิธี เมื่อพวกเราเดินเข้าไป คุณครูก็ให้ฉันเป็นตัวแทนมอบดอกไม้แก่ผู้อำนวยการ ฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก ฉันรีบเปลี่ยนกระโปรงและรองเท้าใหม่โดยการยืมเพื่อน เพราะกระโปรงของฉันมันสั้นเกินไป และรองเท้าฉันก็ผิดระเบียบ ในที่สุดก็ถึงเวลาที่ฉันจะต้องมอบดอกไม้ ขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่ที่กลางสนาม ด้วยความที่ยืมรองเท้าเพื่อนทำให้ฉันใส่มันไม่ถนัด ฉันก็เกิดสะดุดเชือกรองเท้าตัวเอง และดอกไม้ที่ถือในมือก็หล่นลงพื้น ในตอนนั้นทุกๆอย่างดูช้าไปหมด ใจของฉันแทบจะหลุดออกมา เสียงในสนามอุทานพร้อมๆกันด้วยความตกใจ ฉันรีบเก็บดอกไม้และเดินต่อไปเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่ในใจฉันแทบอยากวิ่งออกนอกโลกแล้ว และในที่สุดหลังจากนั้น ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี และถึงแม้ฉันจะทำเรื่องน่าอายนี้ลงไป แต่ฉันก็ไม่นึกเสียใจในความซุ่มซ่ามของตัวเอง เพราะมันคือความทรงจำที่ดีเรื่องหนึ่งของฉัน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Everyone has memories, good and bad. The story that I told a good joke is one of my story.Once two years ago. Me and my friends go back to old school to Wai Kru ceremony. I'm waiting for the first row of the school while waiting for my friends to eat and sit at a restaurant. Not long after that, my friends, it's coming. We hurry journey to Saint Francis Xavier Convent School in order to keep up the ceremony. When we walk into a Your teacher let me represent flowers guests Director I feel very excited. I change my skirt and shoes by borrowing a friends. Because of my short skirt and boots, I was wrong too mess. In the end, it's time for me to tongmopdokmai. As I was walking in the middle of the pitch. With borrowed shoes, a friend made me put it unfamiliar. I also stumbled, rope, shoes themselves, and holding the flowers drop down. In that moment, everything look slow, exhausted, My heart almost leapt The noise in the stadium with the capability to simultaneously exclaimed shocked. I keep the flowers and go like nothing happen. Despite the fact that I barely wanted to run around in the outside world, and in the end, and after that everything went well and passed, although I will be doing this to shame, but I'm not imagine grieving in a clumsy, of itself, because it is one of the best memories of my story.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Everyone shall have the memories, good and bad together. I was about to tell a good joke about one of my
last two years. I and friends back to the old school. To celebrate Teacher I was in school I was the first. While waiting for my friends to eat. And waiting at restaurants Soon after that, my friends, it's way too. We immediately went to St. Francisco Xavier's Convent. To keep up ceremony When we went into The teacher gave me a flower to the director. I'm so exciting I quickly changed my dress and shoes by borrowing. Because my skirt is too short. I was a mess and shoes Finally, it's time for me to hand over flowers. While I was walking in the middle of the field. With borrowed shoes, a friend made me wear it do not feel right. I was stumbling own shoelaces. And flowers in hand, he falls to the ground. At that point, everything looks slow to me. My heart almost broke. Exclaimed a voice on the court simultaneously with the shock. I'm not picking flowers and walk like nothing happened. That in mind, I almost want to run out of the world. And finally, after Everything went well. And even though I do this to shame. But I do not regret the clumsiness of their own. It is one of my great memories.