คนที่สองที่ฉันจะกล่าวถึงคือพ่อของฉั

คนที่สองที่ฉันจะกล่าวถึงคือพ่อของฉัน เขายังมีชีวิตอยู่ และมีความสำคัญมากที่สุดในชีวิตของฉัน เขาเป็นทุกอย่างในชีวิตของฉัน เขาเกิดเมื่อวันที่ 3มกราคม1960 เขาอายุ55ปี เขาอาศัยในอำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่จริงแล้วพ่อแม่ของฉันหย่าร้างกันตอนฉันอายุ11ปี ฉันอาศัยอยู่กับพ่อ ฉันจึงใกล้ชิดกับพ่อมากกว่าแม่ของฉัน ฉันสามารถปรึกษาเขาได้ทุกๆเรื่อง ฉันอยากกินอะไรเขาก็ซื้อหามาให้ฉันเสมอ ถึงแม้ว่าแม่ของฉันไม่ได้ทำงาน เพราะเธอเป็นโรคหอบ แต่พ่อของฉันก็ยังตั้งใจทำงานเพื่อส่งเงินให้ฉันเรียน เขาไม่เคยบ่นว่าเหน็ดเหนื่อย เขาเป็นฮีโร่ของฉัน และฉันก็คิดว่าไม่มีผู้ชายคนไหนจะรักและดูแลฉันได้ดีเท่าเขา

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Second, I will mention is that my father. He is still alive, and the most important in my life. He was everything in my life. He was born January 3 1960, when. He was aged 55 years. He lived in the district kanchanadit of Surat Thani Actually my parents divorce each other now I am age 11 years. I live with my father closer to father more than my mother. I can consult him for every subject. I would eat anything they find to me always. Although my mother did not work because of her disease, carry. But my dad also intend to work to send money to my learning. He never complains that the enjoyment of He is my hero, and I think that there is no man who would love and care for me as good as him.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The second person I would mention is my father. He is still alive The most important of my life. He was everything in my life. He was born on January 3, 1960 when he was 55 years old, he lives in Kanchanadit. Surat Thani Actually, my parents divorced when I was 11 years old. I live with father I was so close to his father than my mother. I can consult him on all matters. I want to eat what they buy for me always. Although my mother was not working. Because of her asthma But my father was still work to send money to my classes. He never complained of fatigue He is my hero And I think no man will love and care for me as well as him.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The second I mentioned is my father, he was still alive, and the most important in my life. He is everything in my life. He was born on January 3 1960 he was 55 years he lived in the district kanchanaditActually, my parents divorced when I was 11 years. I live with my dad. I was close to father more than my mother. I can talk to him about everything. I want to eat what he bought for me.Because she had asthma. But my father still work hard to send money to my school. He never complained of tired. He was my hero. And I think that no one will love and take care of me as well as him.