ดิฉันจาได้ดีว่า เมื่อถึงคราวหน้าน้า หมายถึง ฤดูน้าหลากน้าคลองหลังบ้านขึ้นสูงที่สุดในปีหนึ่งๆ โดยเฉพาะในวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่าเดือนสิบสองก็ใกล้จะมาถึง เด็กๆ มีความสุขที่จะได้รับกระทง
เล็กๆ จากครอบครัว เพื่อนาไปลอยในคลองหลังบ้าน คุณแม่สอนให้เราอธิฐานว่า ขอสิ่งดีๆ จากสิ่งศักดิ์สิทธิ์อะไรบางอย่าง ซึ่งเด็กมองไม่เห็นไม่เข้าใจแน่ชัด เพียงแต่รู้ว่า ทาแบบนี้แล้ว เป็นสิ่งที่ดีงาม แต่วิถีความเชื่อแบบนี้กลับทาให้เราตั้งใจทาแต่สิ่งดีๆ ตามที่ได้ตั้งจิตอธิฐานไว้เป็นหลักการที่ดีในพระพุทธศาสนาด้วยซ้าอีก เป็นวิถีปฏิบัติในครอบครัวเราสอนว่าต้องลอยกระทงทุกปีไม่เคยขาด เพราะเราจะได้ขออภัยแม่น้าลาคลองที่เราล่วงเกินและได้ใช้สอยรับประโยชน์จากแม่น้าไม่มีรู้จบสิ้น แม่น้าลาคลองในครั้งนั้นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจาวันอย่างไม่รู้ตัว จนเรา ลืมแยกตัวเราออกจากธรรมชาติที่ใกล้ชิดตัวเรามากนับเป็ฯสิ่งที่ดีและถูกต้องเพราะความรักธรรมชาติฝั่งอยู่ในวิถีไทยอย่างแท้จริง เพียงแต่เดินไปหลังบ้านไปที่บันไดริมคลองอันเป็นที่เดินเล่นนั่งเล่นพักผ่อนหย่อนใจของเรามาแต่ก่อนครั้งวัยเด็กนั้น