และอีกเรื่องเซอไพรส์ของฉันคือ เมื่อ

และอีกเรื่องเซอไพรส์ของฉันคือ เมื่อฉันเดินทางไป Bangkok ครั้งแรกฉันเดินทางไปโดยไม่รู้อะไรเลย และแล้วก็เป็นไปตามคาด "ฉันหลงทาง" มองทุกที่ฉันเห็นแต่ตึกสูง และผู้คนมากมาย ฉันเดินไปถามทางคนอื่น แต่ไม่มีใครคุยกับฉันเลย และแล้ว ฉันก็เดินไปเจอขอทานคนหนึ่ง เขาดูใจดีและเป็นมิตรและเขาดูหิวมาก ฉันถามทางเขาว่า "Where is the way to Bangsean" เขายิ้มแล้วบอกทางฉันด้วยความสุภาพ ฉันชอบคุณเขาและเดินไปซื้อข้าวมาไห้เขาแทนการขอบคุณ แต่ เขาปฏิเสธฉันและชี้ไปทางที่โล่งๆ ทางที่โล่งๆนั้นมีหมาตัวหนึ่งนอนอยู่ เขาบอกกับฉันว่า ยังมีอีกคนที่หิวมากกว่าฉัน ฉันน้ำตาไหล เพราะว่า เขาคนนี้จิตใจงามมาก งามกว่าผู้คนทุกคนฉันเดินไปที่หมาตัวนั้นและวางข้าวไว้ หมาตัวนั้นลุกขึ้นและกินข้าวอย่างหิวโซ ฉันเดินกลับมาที่ผู้ชายคนนั้นและขอบคุณอีกครั้งด้วยความเต็มใจ และฉันก็เดินทางไป Bangsean ทุกวันนี้ฉันกลับไปเยี่ยมหาเขาบ่อยๆ รู็สึกว่าเขาจะยังสบายดี แต่ช่วงนี้เขาเหมือนจะย้ายที่ไปแล้ว

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

And the other thing is my aphrai for when I travel to Bangkok for the first time I traveled without knowing anything at all, and it is based on the anticipated "I am lost" look at all that I saw, but the tall building and many people. I didn't walk anyone, but no one will talk to me and then I went to see one of the people begging. He looked good and friendly, and he looked very hungry. I asked him, "Where is the way to Bangsean" he smiled and said to me with a polite. I would love you to come to him, and give him to buy rice instead of thanks, but he rejected me and point to that little cab where a little cab is a dog lying. He told me that there are also other people who are hungry, rather than me. I'm delirious because he had this very beautiful spirit. Beautiful than everyone I went to the dog and place the rice. The dog rose up and ate some rice and hunger solutions. I went back to that man and thanks again with willing and I go back to visit me today, Bangsean found he frequently finality that he would still cheaper, but this interval he appears to be moving to.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Another surprise is my story. When I travel to Bangkok for the first time I went out with nothing. And then, as expected, "I'm lost." Looking everywhere but I see a skyscraper. And people I went to ask the others. But no one talked to me, and then I went to see a beggar. He was kind and friendly, and he looked very hungry. I asked him, "Where is the way to Bangsean" He smiled and told me politely. I like you, he went to buy the idea and instead of thanking him, but he ignored me and pointed to an open space. The open space was a dog lying. He said to me, There are hungry people than I'm weeping because he was very good-hearted. Disabled people than anyone I went to the dog and place rice. The dog got up and ate like starving. I went back to the man, and thanks again willingly. And I went back to visit my Bangsean day for him. Oh and feel that he is doing well. But this time he would be transferred to it.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

And for my surprise was when I went to Bangkok first I travel by know nothing, and then as expected. "I lost". Look everywhere I see but the building, and a lot of people, I went to ask someone else.And then, I went to see a beggar He was so kind and friendly, and he looked hungry, so I asked him, "Where is the way to Bangsean." he smiled and told me the way with civility. I love you, he and I buy rice to him instead of thanks.The relief was a dog to sleep, and he said to me, there is another hungry than me. ฉันน้'s eye flow, because he is generous. Beautiful people, I went at it and put the rice.I went back to the man and again voluntarily, and I go Bangsean this day I went to visit him often. Feel that he is fine, but lately he seems to move away.