สามชุก เป็นชื่อของอำเภอๆ หนึ่งในจัง

สามชุก เป็นชื่อของอำเภอๆ หนึ่งในจังหวัดสุพรรณบุรี ที่อำเภอนี้มีแหล่งท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่ออยู่สถานที่หนึ่งคือ “ตลาดร้อยปีสามชุก” ก็อย่างที่ชื่อบอกนั่นแหละ เป็นตลาดเก่าแก่ที่มีมานมนานแล้ว ผมเคยมีโอกาสได้ไปเดินเที่ยวดูของที่ตลาดแห่งนี้ก็ 2-3 ครั้ง ตลาดแห่งนี้มีของที่ขายแปลกๆ กว่าตลาดทั่วไปหลายอย่าง เรียกว่าต้องมาที่แห่งนี้แห่งเดียวเท่านั้นถึงจะได้เห็น ถือว่าเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งสำหรับนักท่องเที่ยวเลยทีเดียว ชาวตลาดมีอัธยาศัยดีครับ ดีจนผมไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่า เมื่อก่อนนี้ “สามชุก” เป็นแหล่งที่มีเยาวชนติดยาเสพติดเยอะมาก เยอะขนาดมาเมายาอาละวาดในตลาดแห่งนี้

ทันทีที่ผมได้ข่าวว่า คุณธนิตย์ จิตนุกูล (ปื๊ด) ผู้กำกับที่เคยมีผลงานออกมาให้เราชมมากมายหลายเรื่องด้วยกัน จะมากำกับหนังเรื่อง “สามชุก”

(เรื่อง “สามชุก” น่าจะเป็นภาพยนตร์ในการกำกับของคุณปื๊ดลำดับที่ 20) หนังที่นำเค้าโครงเรื่องมาจากเรื่องจริงของเด็กติดยาเสพติด 7 คน มา สร้างเป็นภาพยนตร์ ก็ทำให้ผมสนใจขึ้นมาทันที เมื่อพูดถึงคุณธนิตย์ จิตนุกูลแล้ว หลังๆ ภาพยนตร์ของเขาไม่ค่อยจะประสบผลสำเร็จทั้งด้านรายได้ และคำวิจารณ์เสียเท่าไหร่ เริ่มตั้งแต่เรื่อง สลัดตาเดียวกับเด็ก 200 ตา, สะใภ้บรื๋อ, ลางหลอกหลอน, ขุนศึก, ขุนแผน, แรกบิน (รักสยามเท่าฟ้า) แม้แต่หนังที่ดูจากหนังตัวอย่างแล้วทำท่าจะดี อย่าง 102 ปิดกรุงเทพฯ ปล้น ก็แป้กสนิท แต่ในส่วนตัวของผมคิดว่านี่เป็นแค่ส่วนน้อยเท่านั้น งานดีๆของคุณปื๊ดก็มีมากมายหลายเรื่อง และ สามชุก นี้น่าจะเป็นหนังอีกเรื่องของคุณปื๊ดที่เป็นหนังที่ดี

ต้องยอมรับอีกเรื่องคือ “ยาเสพติด” นั้นเป็นเรื่องที่ใกล้ตัวเรามากๆ เลย มันเคยหายหรือเบาลงไปพักหนึ่งเมื่อ 3-4 ปีที่แล้ว แต่ปัจจุบันมันก็กลับมาทำลายลูกหลานของคนไทยกันอีก แม้ในตัวหนังเรื่องนี้ จะเป็นเพียงแค่จุดเล็กๆ จุดหนึ่งในสังคมไทยที่มีเยาวชนติดยา แต่เรื่องยาเสพติดนี้คิดว่ามีทุกภาคและทุกซอกทุกมุมแน่ๆ สำหรับบทของครูพินิจ ผมทราบว่ามีตัวตนจริงๆ (แสดงโดยคุณปรเมศร์ น้อยอ่ำ) ผมขอยกย่องคุณครูท่านนี้มาก จะมีครูสักกี่คนที่กล้าออกมาบอกกับคนในชุมชนถึงปัญหาของยาเสพติดเช่นนั้น จะมีครูสักกี่คนที่ยอมทะเลาะกับพ่อแม่ของเด็กติดยา ที่พ่อของเด็กบอกว่า “นั่นมันลูกผม” แล้วครูก็บอกกลับมาว่า “ นั่นมันก็ศิษย์ผมเหมือนกัน” การติดยาเสพติดเป็นที่รังเกียจของคนรอบข้าง (ที่เขาไม่ติด) ถูกตราหน้าจากสังคมว่าเป็นเด็กเหลือขอ เป็นเด็กไม่มีอนาคต แต่ครูพินิจกลับมองอีกมุม ครูมองว่าเด็กที่ติดยาพวกนี้คือลางที่บอกเหตุในชุมชน การที่จะตัดโอกาสหรือตัดอนาคตเด็กพวกนี้ เด็กที่ทำความผิดพลาดที่เกิดขึ้นจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ อย่างเช่น จับเข้าคุกหรือให้ย้ายออกจากโรงเรียนมันเป็นเรื่องง่าย แต่ก็จะมีลูกหลานรุ่นอื่นๆ หรือรุ่นต่อๆ ไปเป็นอย่างนี้อีก วันนี้เป็นเด็กพวกนี้ วันข้างหน้าอาจจะเป็นลูกหลานคุณก็ได้ ถ้าคุณไม่รีบหาทางป้องกัน ผมดีใจแทนทุกๆ คนในอำเภอสามชุกนะครับที่มีอาจารย์ดีๆ อย่างนี้

สำหรับด้านการแสดง คุณปรเมศร์ แสดงได้ดีมากครับ ผมติดใจในการแสดงของคุณปรเมศร์ในเรื่อง บอดี้ศพ 19 มาแล้วครั้งหนึ่ง กลับมาครั้งนี้ก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลยครับ และก็ต้องขอชมทีมคัดเลือกนักแสดงด้วย เด็กทั้ง 7 คน เล่นได้ดีมากครับ เริ่มตั้งแต่ตัวเอกของเรื่องเลยอย่าง วาล (ธีรภัทร์ แย้มศรี-หมู) ถึงแม้จะเป็นนักแสดงหน้าใหม่ แต่ก็เล่นได้ดีมากครับ อาจจะเป็นเพราะน้องหมูเป็นคนสุพรรณด้วยก็ได้ สำเนียงเหน่อได้ใจเลยทีเดียว ในบทของวาลนั้นถือเป็นเมนหลักของเรื่อง เพราะวาลเป็นตัวที่นำยาเข้ามาในกลุ่มเพื่อนๆ ทั้ง 6 แต่ดูรวมๆ แล้วพื้นฐานของเด็กทั้ง 7 คนในเรื่องไม่มีเด็กคนไหนเป็นเด็กไม่ดีเลยนะครับ แต่บทของวาลนั้นจะค่อนข้างหนักหน่อย นักแสดงอีกคนที่เล่นกับบทของวาลได้ดีก็คงเป็นบทแม่ของวาล (ธนาภา ชีพนุรัตน์/แม่ของคุณตั๊กบงกช คงมาลัย) เล่นได้ดีจนผมน้ำตาซึมไปหลายฉากเหมือนกัน หลายคนที่ไปดูเรื่องนี้อาจจะสงสัยว่า ตัววาลเองรู้ปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและเกิดขึ้นกับครอบครัวเป็นอย่างดี แสดงออกว่ารักแม่มากไม่อยากให้แม่ผิดหวังหรือร้องไห้อีก แต่ถึงขนาดสัญญากับแม่แล้วว่าจะไม่ไปติดยาเสพติดอีก แต่จนแล้วจนรอดก็กลับไปติดซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลายหน ทำไม?

ผมกลับมาคิดหลายตลบเลยทีเดียว แล้วในที่สุดผมก็คิดได้ ผมว่าเด็กพวกนี้ต้องการคนที่เข้าใจเขาจริงๆ ไม่ใช่เฉพาะแค่พ่อแม่ แค่นั้นมันไม่พอ เขายังคงอยากได้ความรักและความเข้าใจจากคนรอบข้างด้วย กับแฟน กับเพื่อน กับคนที่อยู่รอบๆ เขา หรือเรียกอีกอย่างคือ “เขาต้องการพลังใจ” เป็นอย่างมาก การที่จะเลิกยาเสพติดสำหรับเด็กๆ อย่างพวกเขา ไม่ใช่เรื่องที่เลิกกันง่ายๆ เลย เรียกว่ายากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้ “กำลังใจ” และ “ความเข้าใจ” จากคนรอบข้างเท่านั้นที่จะทำให้เขาเลิกยาได้

บทของตัวละครอีกคนที่ทำให้ผมน้ำตาซึมๆ ก็คงเป็นบทของ พัน (พิเชษฏ์พงษ์ โชคประดับ) อาจจะเป็นเพราะพันไม่มีทั้งพ่อและแม่ กับคนที่อาศัยอยู่ด้วยก็ไม่ได้ให้ความรักเขาเท่าที่ควร สงสารในตอนที่ต้องออกมานอนนอกบ้านบ่อยๆ ในยามที่คนในบ้านต้องทำกิจกรรมส่วนตัว สงสารในตอนที่พันพยายามหนีทุกสิ่งทุกอย่างท่ามกลางสายฝน แม้ว่าอาจารย์พินิจจะตามมาเรียกและสุดท้ายเขาก็รู้ว่าใครรักเขามากที่สุด สงสารตอนที่พันบอกกับคุณครูพินิจว่า “ครูเป็นพ่อผมอีกคนได้ไหมครับ” เรียกว่าฉากนี้น้ำตาซึมเลยทีเดียว

คำถามที่ผมอึ้งเหมือนกันมีตอนหนึ่งคือ “ครูรู้ว่าผมเป็นเด็กไม่ดีแล้วครูมายุ่งกับผมทำไม?” เป็นคำถามที่แท่งใจมาก สำหรับคนที่ไปดูหนังเรื่องนี้มาแล้ว ก็คงหาคำตอบอึ้งๆ กับคำถามนี้ได้แล้วนะครับ

หลังจากดูหนังเรื่องนี้จบแล้ว ผมบอกตามตรง ผมอิจฉาชุมชนสามชุกมาก ชุมชนสามชุกเป็นอีก 1 ตัวอย่างที่เป็นชุมชนที่เข้มแข็ง ทุกคนในชุมชนรักกันเป็นอย่างดี ดูแลซึ่งกันและกัน ดูแลเรื่องยาเสพติดในชุมชนไม่มีให้เข้ามารบกวนลูกหลานเป็นอย่างดี

หนังเรื่องนี้ผมว่าเป็นหนังสีขาว เป็นหนังที่ช่วยรณรงค์เรื่องของยาเสพติด ไม่ใช่เป็นหนังที่เกี่ยวกับพวกค้ายาเสพติดที่ยิงกันสนั่นเลือดท่วมจอไม่ใช่หนังตลกโปกฮาที่มีอยู่เกลื่อนตลาดหนังทั่วไป แต่เป็นหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นปัญหาที่อยู่ใกล้ตัวเรามากที่สุด เป็นหนังที่ดีครับ แต่เรื่องรายได้ไม่รู้ว่าจะไปถึงไหน อยากชวนให้ด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

สามชุกเป็นชื่อของอำเภอ ๆ หนึ่งในจังหวัดสุพรรณบุรีที่อำเภอนี้มีแหล่งท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่ออยู่สถานที่หนึ่งคือตลาดร้อยปีสามชุกก็อย่างที่ชื่อบอกนั่นแหละเป็นตลาดเก่าแก่ที่มีมานมนานแล้วผมเคยมีโอกาสได้ไปเดินเที่ยวดูของที่ตลาดแห่งนี้ก็ 2-3 ครั้งตลาดแห่งนี้มีของที่ขายแปลก ๆ กว่าตลาดทั่วไปหลายอย่างเรียกว่าต้องมาที่แห่งนี้แห่งเดียวเท่านั้นถึงจะได้เห็นถือว่าเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งสำหรับนักท่องเที่ยวเลยทีเดียวชาวตลาดมีอัธยาศัยดีครับดีจนผมไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่าเมื่อก่อนนี้สามชุก เป็นแหล่งที่มีเยาวชนติดยาเสพติดเยอะมากเยอะขนาดมาเมายาอาละวาดในตลาดแห่งนี้ทันทีที่ผมได้ข่าวว่าคุณธนิตย์จิตนุกูล (ปื๊ด) ผู้กำกับที่เคยมีผลงานออกมาให้เราชมมากมายหลายเรื่องด้วยกันจะมากำกับหนังเรื่องสามชุก(เรื่องสามชุกน่าจะเป็นภาพยนตร์ในการกำกับของคุณปื๊ดลำดับที่ 20) หนังที่นำเค้าโครงเรื่องมาจากเรื่องจริงของเด็กติดยาเสพติด 7 คนมาสร้างเป็นภาพยนตร์ก็ทำให้ผมสนใจขึ้นมาทันทีเมื่อพูดถึงคุณธนิตย์จิตนุกูลแล้วหลัง ๆ ภาพยนตร์ของเขาไม่ค่อยจะประสบผลสำเร็จทั้งด้านรายได้และคำวิจารณ์เสียเท่าไหร่เริ่มตั้งแต่เรื่องสลัดตาเดียวกับเด็ก 200 ตา สะใภ้บรื๋อ ลางหลอกหลอน ขุนศึก ขุนแผน แรกบิน (รักสยามเท่าฟ้า) แม้แต่หนังที่ดูจากหนังตัวอย่างแล้วทำท่าจะดีเชิงแบบอย่างทาง 102 ปิดกรุงเทพฯ ปล้นก็แป้กสนิทแต่ในส่วนตัวของผมคิดว่านี่เป็นแค่ส่วนน้อยเท่านั้นงานดีๆของคุณปื๊ดก็มีมากมายหลายเรื่องและสามชุกนี้น่าจะเป็นหนังอีกเรื่องของคุณปื๊ดที่เป็นหนังที่ดีต้องยอมรับอีกเรื่องคือยาเสพติดนั้นเป็นเรื่องที่ใกล้ตัวเรามาก ๆ เลย 3-4 มันเคยหายหรือเบาลงไปพักหนึ่งเมื่อปีที่แล้วแต่ปัจจุบันมันก็กลับมาทำลายลูกหลานของคนไทยกันอีกแม้ในตัวหนังเรื่องนี้จะเป็นเพียงแค่จุดเล็ก ๆ จุดหนึ่งในสังคมไทยที่มีเยาวชนติดยาแต่เรื่องยาเสพติดนี้คิดว่ามีทุกภาคและทุกซอกทุกมุมแน่ ๆ สำหรับบทของครูพินิจผมทราบว่ามีตัวตนจริง ๆ (แสดงโดยคุณปรเมศร์น้อยอ่ำ) ผมขอยกย่องคุณครูท่านนี้มากจะมีครูสักกี่คนที่กล้าออกมาบอกกับคนในชุมชนถึงปัญหาของยาเสพติดเช่นนั้นจะมีครูสักกี่คนที่ยอมทะเลาะกับพ่อแม่ของเด็กติดยาที่พ่อของเด็กบอกว่านั่นมันลูกผมแล้วครูก็บอกกลับมาว่านั่นมันก็ศิษย์ผมเหมือนกันการติดยาเสพติดเป็นที่รังเกียจของคนรอบข้าง (ที่เขาไม่ติด) ถูกตราหน้าจากสังคมว่าเป็นเด็กเหลือขอเป็นเด็กไม่มีอนาคตแต่ครูพินิจกลับมองอีกมุมครูมองว่าเด็กที่ติดยาพวกนี้คือลางที่บอกเหตุในชุมชนการที่จะตัดโอกาสหรือตัดอนาคตเด็กพวกนี้เด็กที่ทำความผิดพลาดที่เกิดขึ้นจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์อย่างเช่นจับเข้าคุกหรือให้ย้ายออกจากโรงเรียนมันเป็นเรื่องง่ายแต่ก็จะมีลูกหลานรุ่นอื่น ๆ หรือรุ่นต่อ ๆ ไปเป็นอย่างนี้อีกวันนี้เป็นเด็กพวกนี้วันข้างหน้าอาจจะเป็นลูกหลานคุณก็ได้ถ้าคุณไม่รีบหาทางป้องกันผมดีใจแทนทุก ๆ คนในอำเภอสามชุกนะครับที่มีอาจารย์ดี ๆ อย่างนี้สำหรับด้านการแสดง คุณปรเมศร์ แสดงได้ดีมากครับ ผมติดใจในการแสดงของคุณปรเมศร์ในเรื่อง บอดี้ศพ 19 มาแล้วครั้งหนึ่ง กลับมาครั้งนี้ก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลยครับ และก็ต้องขอชมทีมคัดเลือกนักแสดงด้วย เด็กทั้ง 7 คน เล่นได้ดีมากครับ เริ่มตั้งแต่ตัวเอกของเรื่องเลยอย่าง วาล (ธีรภัทร์ แย้มศรี-หมู) ถึงแม้จะเป็นนักแสดงหน้าใหม่ แต่ก็เล่นได้ดีมากครับ อาจจะเป็นเพราะน้องหมูเป็นคนสุพรรณด้วยก็ได้ สำเนียงเหน่อได้ใจเลยทีเดียว ในบทของวาลนั้นถือเป็นเมนหลักของเรื่อง เพราะวาลเป็นตัวที่นำยาเข้ามาในกลุ่มเพื่อนๆ ทั้ง 6 แต่ดูรวมๆ แล้วพื้นฐานของเด็กทั้ง 7 คนในเรื่องไม่มีเด็กคนไหนเป็นเด็กไม่ดีเลยนะครับ แต่บทของวาลนั้นจะค่อนข้างหนักหน่อย นักแสดงอีกคนที่เล่นกับบทของวาลได้ดีก็คงเป็นบทแม่ของวาล (ธนาภา ชีพนุรัตน์/แม่ของคุณตั๊กบงกช คงมาลัย) เล่นได้ดีจนผมน้ำตาซึมไปหลายฉากเหมือนกัน หลายคนที่ไปดูเรื่องนี้อาจจะสงสัยว่า ตัววาลเองรู้ปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและเกิดขึ้นกับครอบครัวเป็นอย่างดี แสดงออกว่ารักแม่มากไม่อยากให้แม่ผิดหวังหรือร้องไห้อีก แต่ถึงขนาดสัญญากับแม่แล้วว่าจะไม่ไปติดยาเสพติดอีก แต่จนแล้วจนรอดก็กลับไปติดซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลายหน ทำไม?ผมกลับมาคิดหลายตลบเลยทีเดียวแล้วในที่สุดผมก็คิดได้ผมว่าเด็กพวกนี้ต้องการคนที่เข้าใจเขาจริง ๆ ไม่ใช่เฉพาะแค่พ่อแม่แค่นั้นมันไม่พอเขายังคงอยากได้ความรักและความเข้าใจจากคนรอบข้างด้วยกับแฟนกับเพื่อนกับคนที่อยู่รอบ ๆ เขาหรือเรียกอีกอย่างคือเขาต้องการพลังใจเป็นอย่างมากการที่จะเลิกยาเสพติดสำหรับเด็ก ๆ อย่างพวกเขาไม่ใช่เรื่องที่เลิกกันง่าย ๆ เลยเรียกว่ายากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้กำลังใจและความเข้าใจจากคนรอบข้างเท่านั้นที่จะทำให้เขาเลิกยาได้บทของตัวละครอีกคนที่ทำให้ผมน้ำตาซึม ๆ ก็คงเป็นบทของพัน (พิเชษฏ์พงษ์โชคประดับ) อาจจะเป็นเพราะพันไม่มีทั้งพ่อและแม่กับคนที่อาศัยอยู่ด้วยก็ไม่ได้ให้ความรักเขาเท่าที่ควรสงสารในตอนที่ต้องออกมานอนนอกบ้านบ่อย ๆ ในยามที่คนในบ้านต้องทำกิจกรรมส่วนตัวสงสารในตอนที่พันพยายามหนีทุกสิ่งทุกอย่างท่ามกลางสายฝนแม้ว่าอาจารย์พินิจจะตามมาเรียกและสุดท้ายเขาก็รู้ว่าใครรักเขามากที่สุดสงสารตอนที่พันบอกกับคุณครูพินิจว่าครูเป็นพ่อผมอีกคนได้ไหมครับเรียกว่าฉากนี้น้ำตาซึมเลยทีเดียวคำถามที่ผมอึ้งเหมือนกันมีตอนหนึ่งคือครูรู้ว่าผมเป็นเด็กไม่ดีแล้วครูมายุ่งกับผมทำไม? เป็นคำถามที่แท่งใจมากสำหรับคนที่ไปดูหนังเรื่องนี้มาแล้วก็คงหาคำตอบอึ้ง ๆ กับคำถามนี้ได้แล้วนะครับหลังจากดูหนังเรื่องนี้จบแล้วผมบอกตามตรงผมอิจฉาชุมชนสามชุกมากชุมชนสามชุกเป็นอีก 1 ตัวอย่างที่เป็นชุมชนที่เข้มแข็งทุกคนในชุมชนรักกันเป็นอย่างดีดูแลซึ่งกันและกันดูแลเรื่องยาเสพติดในชุมชนไม่มีให้เข้ามารบกวนลูกหลานเป็นอย่างดีหนังเรื่องนี้ผมว่าเป็นหนังสีขาวเป็นหนังที่ช่วยรณรงค์เรื่องของยาเสพติดไม่ใช่เป็นหนังที่เกี่ยวกับพวกค้ายาเสพติดที่ยิงกันสนั่นเลือดท่วมจอไม่ใช่หนังตลกโปกฮาที่มีอยู่เกลื่อนตลาดหนังทั่วไปแต่เป็นหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นปัญหาที่อยู่ใกล้ตัวเรามากที่สุดเป็นหนังที่ดีครับแต่เรื่องรายได้ไม่รู้ว่าจะไปถึงไหนอยากชวนให้ด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

สามชุกเป็นชื่อของอำเภอ ๆ หนึ่งในจังหวัดสุพรรณบุรี ?? ตลาดร้อยปีสามชุก ?? ก็อย่างที่ชื่อบอกนั่นแหละเป็นตลาดเก่าแก่ที่มีมานมนานแล้ว 2-3 ครั้งตลาดแห่งนี้มีของที่ขายแปลก ๆ กว่าตลาดทั่วไปหลายอย่าง ชาวตลาดมีอัธยาศัยดีครับดีจนผมไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่าเมื่อก่อนนี้ ?? สามชุก ?? คุณ ธ นิตย์จิตนุกูล (ปื๊ด) จะมากำกับหนังเรื่องสามชุก ?? ?? (เรื่องสามชุก ?? ?? 20) 7 คนมาสร้างเป็นภาพยนตร์ก็ทำให้ผมสนใจขึ้นมาทันทีเมื่อพูดถึงคุณ ธ นิตย์จิตนุกูลแล้วหลัง ๆ และคำวิจารณ์เสียเท่าไหร่เริ่มตั้งแต่เรื่องสลัดตาเดียวกับเด็ก 200 ตา, สะใภ้บรื๋อ, ลางหลอกหลอน, ขุนศึก, ขุนแผน, แรกบิน (รักสยามเท่าฟ้า) อย่าง 102 ปิดกรุงเทพฯปล้นก็แป้กสนิท และสามชุก ?? ยาเสพติด ?? นั้นเป็นเรื่องที่ใกล้ตัวเรามาก ๆ เลยมันเคยหายหรือเบาลงไปพักหนึ่งเมื่อ 3-4 ปีที่แล้ว แม้ในตัวหนังเรื่องนี้จะเป็นเพียงแค่จุดเล็ก ๆ สำหรับบทของครูพินิจผมทราบว่ามีตัวตนจริงๆ (แสดงโดยคุณปรเมศร์น้อยอ่ำ) ผมขอยกย่องคุณครูท่านนี้มาก ที่พ่อของเด็กบอกว่า ?? นั่นมันลูกผม ?? แล้วครูก็บอกกลับมาว่า ?? นั่นมันก็ศิษย์ผมเหมือนกัน ?? (ที่เขาไม่ติด) เป็นเด็กไม่มีอนาคต แต่ครูพินิจกลับมองอีกมุม อย่างเช่น แต่ก็จะมีลูกหลานรุ่นอื่น ๆ หรือรุ่นต่อ ๆ ไปเป็นอย่างนี้อีกวันนี้เป็นเด็กพวกนี้ ถ้าคุณไม่รีบหาทางป้องกันผมดีใจแทนทุกๆ อย่างนี้สำหรับด้านการแสดงคุณปรเมศร์แสดงได้ดีมากครับ บอดี้ศพ 19 มาแล้วครั้งหนึ่ง เด็กทั้ง 7 คนเล่นได้ดีมากครับ วาล (ธีรภัทร์แย้มศรี - หมู) ถึงแม้จะเป็นนักแสดงหน้าใหม่ แต่ก็เล่นได้ดีมากครับ สำเนียงเหน่อได้ใจเลยทีเดียว ทั้ง 6 แต่ดูรวม ๆ แล้วพื้นฐานของเด็กทั้ง 7 (ธ นาภาชีพนุรัตน์ / แม่ของคุณตั๊กบงกชคงมาลัย) ตัววาลเองรู้ปัญหาต่างๆ ทำไม? ผมกลับมาคิดหลายตลบเลยทีเดียวแล้วในที่สุดผมก็คิดได้ ไม่ใช่เฉพาะแค่พ่อแม่แค่นั้นมันไม่พอ กับแฟนกับเพื่อนกับคนที่อยู่รอบ ๆ เขาหรือเรียกอีกอย่างคือ ?? เขาต้องการพลังใจ ?? เป็นอย่างมากการที่จะเลิกยาเสพติดสำหรับเด็ก ๆ อย่างพวกเขาไม่ใช่เรื่องที่เลิกกันง่ายๆเลยเรียกว่ายากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้กำลังใจ ?? ?? และความเข้าใจ ?? ?? ก็คงเป็นบทของพัน (พิเชษฏ์พงษ์โชคประดับ) ?? ครูเป็นพ่อผมอีกคนได้ไหมครับ ?? เป็นคำถามที่แท่งใจมาก ก็คงหาคำตอบอึ้ง ๆ ผมบอกตามตรงผมอิจฉาชุมชนสามชุกมากชุมชนสามชุกเป็นอีก 1 ตัวอย่างที่เป็นชุมชนที่เข้มแข็งทุกคนในชุมชนรักกันเป็นอย่างดีดูแลซึ่งกันและกัน เป็นหนังที่ดีครับ อยากชวนให้ด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

สามชุกเป็นชื่อของอำเภอๆหนึ่งในจังหวัดสุพรรณบุรีที่อำเภอนี้มีแหล่งท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่ออยู่สถานที่หนึ่งคือ“ตลาดร้อยปีสามชุก”ก็อย่างที่ชื่อบอกนั่นแหละเป็นตลาดเก่าแก่ที่มีมานมนานแล้ว2-3 ครั้งตลาดแห่งนี้มีของที่ขายแปลกๆกว่าตลาดทั่วไปหลายอย่างเรียกว่าต้องมาที่แห่งนี้แห่งเดียวเท่านั้นถึงจะได้เห็นถือว่าเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งสำหรับนักท่องเที่ยวเลยทีเดียวชาวตลาดมีอัธยาศัยดีครับเมื่อก่อนนี้“สามชุก”เป็นแหล่งที่มีเยาวชนติดยาเสพติดเยอะมากเยอะขนาดมาเมายาอาละวาดในตลาดแห่งนี้

ทันทีที่ผมได้ข่าวว่าคุณธนิตย์จิตนุกูล ( ปื๊ด ) ผู้กำกับที่เคยมีผลงานออกมาให้เราชมมากมายหลายเรื่องด้วยกันจะมากำกับหนังเรื่อง“สามชุก”

( เรื่อง“สามชุก”น่าจะเป็นภาพยนตร์ในการกำกับของคุณปื๊ดลำดับที่ 20 ) หนังที่นำเค้าโครงเรื่องมาจากเรื่องจริงของเด็กติดยาเสพติด 7 คนมาสร้างเป็นภาพยนตร์ก็ทำให้ผมสนใจขึ้นมาทันทีเมื่อพูดถึงคุณธนิตย์จิตนุกูลแล้วภาพยนตร์ของเขาไม่ค่อยจะประสบผลสำเร็จทั้งด้านรายได้และคำวิจารณ์เสียเท่าไหร่เริ่มตั้งแต่เรื่องตาสลัดตาเดียวกับเด็ก 200 ,สะใภ้บรื๋อลางหลอกหลอนขุนศึกขุนแผน , , , ,แรกบิน ( รักสยามเท่าฟ้า ) แม้แต่หนังที่ดูจากหนังตัวอย่างแล้วทำท่าจะดีอย่าง 102 ปิดกรุงเทพฯปล้นก็แป้กสนิทแต่ในส่วนตัวของผมคิดว่านี่เป็นแค่ส่วนน้อยเท่านั้นงานดีๆของคุณปื๊ดก็มีมากมายหลายเรื่องและสามชุก
ต้องยอมรับอีกเรื่องคือ“ยาเสพติด”นั้นเป็นเรื่องที่ใกล้ตัวเรามากๆเลยมันเคยหายหรือเบาลงไปพักหนึ่งเมื่อ 3-4 ปีที่แล้วแต่ปัจจุบันมันก็กลับมาทำลายลูกหลานของคนไทยกันอีกแม้ในตัวหนังเรื่องนี้จุดหนึ่งในสังคมไทยที่มีเยาวชนติดยาแต่เรื่องยาเสพติดนี้คิดว่ามีทุกภาคและทุกซอกทุกมุมแน่ๆสำหรับบทของครูพินิจผมทราบว่ามีตัวตนจริงๆ ( แสดงโดยคุณปรเมศร์น้อยอ่ำ ) ผมขอยกย่องคุณครูท่านนี้มากจะมีครูสักกี่คนที่ยอมทะเลาะกับพ่อแม่ของเด็กติดยาที่พ่อของเด็กบอกว่า“นั่นมันลูกผม”แล้วครูก็บอกกลับมาว่า " นั่นมันก็ศิษย์ผมเหมือนกัน”การติดยาเสพติดเป็นที่รังเกียจของคนรอบข้าง ( ที่เขาไม่ติด )เป็นเด็กไม่มีอนาคตแต่ครูพินิจกลับมองอีกมุมครูมองว่าเด็กที่ติดยาพวกนี้คือลางที่บอกเหตุในชุมชนการที่จะตัดโอกาสหรือตัดอนาคตเด็กพวกนี้เด็กที่ทำความผิดพลาดที่เกิดขึ้นจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์อย่างเช่นแต่ก็จะมีลูกหลานรุ่นอื่นๆหรือรุ่นต่อๆไปเป็นอย่างนี้อีกวันนี้เป็นเด็กพวกนี้วันข้างหน้าอาจจะเป็นลูกหลานคุณก็ได้ถ้าคุณไม่รีบหาทางป้องกันผมดีใจแทนทุกๆคนในอำเภอสามชุกนะครับที่มีอาจารย์ดีๆอย่างนี้

สำหรับด้านการแสดงคุณปรเมศร์แสดงได้ดีมากครับผมติดใจในการแสดงของคุณปรเมศร์ในเรื่องบอดี้ศพ 19 มาแล้วครั้งหนึ่งกลับมาครั้งนี้ก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลยครับและก็ต้องขอชมทีมคัดเลือกนักแสดงด้วยเด็กทั้ง 7 คนเริ่มตั้งแต่ตัวเอกของเรื่องเลยอย่างวาล ( ธีรภัทร์แย้มศรี - หมู ) ถึงแม้จะเป็นนักแสดงหน้าใหม่แต่ก็เล่นได้ดีมากครับอาจจะเป็นเพราะน้องหมูเป็นคนสุพรรณด้วยก็ได้สำเนียงเหน่อได้ใจเลยทีเดียวเพราะวาลเป็นตัวที่นำยาเข้ามาในกลุ่มเพื่อนๆทั้ง 6 แต่ดูรวมๆแล้วพื้นฐานของเด็กทั้ง 7 คนในเรื่องไม่มีเด็กคนไหนเป็นเด็กไม่ดีเลยนะครับแต่บทของวาลนั้นจะค่อนข้างหนักหน่อย( ธนาภาชีพนุรัตน์ / แม่ของคุณตั๊กบงกชคงมาลัย ) เล่นได้ดีจนผมน้ำตาซึมไปหลายฉากเหมือนกันหลายคนที่ไปดูเรื่องนี้อาจจะสงสัยว่าตัววาลเองรู้ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นกับตัวเองและเกิดขึ้นกับครอบครัวเป็นอย่างดีแต่ถึงขนาดสัญญากับแม่แล้วว่าจะไม่ไปติดยาเสพติดอีกแต่จนแล้วจนรอดก็กลับไปติดซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลายหนทำไม ?

ผมกลับมาคิดหลายตลบเลยทีเดียวแล้วในที่สุดผมก็คิดได้ผมว่าเด็กพวกนี้ต้องการคนที่เข้าใจเขาจริงๆไม่ใช่เฉพาะแค่พ่อแม่แค่นั้นมันไม่พอเขายังคงอยากได้ความรักและความเข้าใจจากคนรอบข้างด้วยกับแฟนกับเพื่อนเขาหรือเรียกอีกอย่างคือ“เขาต้องการพลังใจ”เป็นอย่างมากการที่จะเลิกยาเสพติดสำหรับเด็กๆอย่างพวกเขาไม่ใช่เรื่องที่เลิกกันง่ายๆเลยเรียกว่ายากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้“กำลังใจ”และ“ความเข้าใจ”
บทของตัวละครอีกคนที่ทำให้ผมน้ำตาซึมๆก็คงเป็นบทของพัน ( พิเชษฏ์พงษ์โชคประดับ ) อาจจะเป็นเพราะพันไม่มีทั้งพ่อและแม่กับคนที่อาศัยอยู่ด้วยก็ไม่ได้ให้ความรักเขาเท่าที่ควรในยามที่คนในบ้านต้องทำกิจกรรมส่วนตัวสงสารในตอนที่พันพยายามหนีทุกสิ่งทุกอย่างท่ามกลางสายฝนแม้ว่าอาจารย์พินิจจะตามมาเรียกและสุดท้ายเขาก็รู้ว่าใครรักเขามากที่สุดสงสารตอนที่พันบอกกับคุณครูพินิจว่าเรียกว่าฉากนี้น้ำตาซึมเลยทีเดียว

คำถามที่ผมอึ้งเหมือนกันมีตอนหนึ่งคือ“ครูรู้ว่าผมเป็นเด็กไม่ดีแล้วครูมายุ่งกับผมทำไม ? เป็นคำถามที่แท่งใจมากสำหรับคนที่ไปดูหนังเรื่องนี้มาแล้วก็คงหาคำตอบอึ้งๆกับคำถามนี้ได้แล้วนะครับ

"หลังจากดูหนังเรื่องนี้จบแล้วผมบอกตามตรงผมอิจฉาชุมชนสามชุกมากชุมชนสามชุกเป็นอีก 1 ตัวอย่างที่เป็นชุมชนที่เข้มแข็งทุกคนในชุมชนรักกันเป็นอย่างดีดูแลซึ่งกันและกัน
หนังเรื่องนี้ผมว่าเป็นหนังสีขาวเป็นหนังที่ช่วยรณรงค์เรื่องของยาเสพติดไม่ใช่เป็นหนังที่เกี่ยวกับพวกค้ายาเสพติดที่ยิงกันสนั่นเลือดท่วมจอไม่ใช่หนังตลกโปกฮาที่มีอยู่เกลื่อนตลาดหนังทั่วไปเป็นหนังที่ดีครับแต่เรื่องรายได้ไม่รู้ว่าจะไปถึงไหนอยากชวนให้ด