วันหนึ่งตอนอยู่ปีสาม ไปหาข้าวเที่ยง

วันหนึ่งตอนอยู่ปีสาม
ไปหาข้าวเที่ยงกินไกลจนเพลิน พอหันมาดูเวลาเฮ้ยใกล้เวลาเข้าเรียนแล้วนิ ด้วยความรีบเร่งต้องเข้าเรียนบ่ายโมงตรงตอนนั้นก็บ่ายโมงแล้ว และเป็นการเปิดภาคเรียนใหม่ยังไม่เคยพบอาจารย์วิชานี้มาก่อน รีบวิ่งขึ้นไปชั้นห้าของตึกคณะ มองกระจกหน้าห้อง(ขอย้ำว่าด้วยความรีบจริงๆ) เห็นเพื่อนนั่งเต็มห้องร่วมสองร้อยคนมีแถวหน้าที่ว่างให้นั่งครบสามคนกับเพื่อน หันไปหาเพื่อนบอก "เฮ้ยเพื่อนเข้าห้องหมดแล้วอ่ะ" เพื่อนบอก "งั้นรีบๆเข้าไปเลย" เราก็เดินนอบน้อมก้มหน้าเข้าไปอย่างสุภาพเพราะที่ว่างอยู่ข้างหน้าไม่อยากรบกวนเพื่อนและอาจารย์ที่กำลังสอนกันอย่างเข้มข้น พอนั่งเสร็จเพื่อนคนสุดท้ายไม่มาสักทีเห็นมันเดินกลับออกไปก็งง หันมองกันสองคน ไม่สนใจอะไรหยิบสมุดเล็กเชอร์ ปากกา มาร์กเกอร์เตรียมพร้อมทำท่าตั้งใจ แล้วเสียงอาจารย์ก็เงียบไป(อาจารย์นั่งสอนอยู่ตรงหน้าเลย) คิดในใจอ้าวววซวยแล้วไงโดนแน่เลยมาสาย(ประมาณห้านาที)เข้าเรียนวันแรกโดนหมายหัวซะแล้ว เลยเงยหน้าไปมองอาจารย์แล้วยิ้มแบบแห้งๆ อาจารย์ก็มองมาทางเราพอดีสะดุ้งวาบเลย อาจารย์เลยถาม "เรียนห้องนี้เหรอ เรียนกับอาจารย์เหรอ" เราตอบอย่างมั่นใจ"ค่ะ ห้องนี้บ่ายโมง" อาจารย์ถาม "วิชาอะไร" ในห้องบรรยากาศวังเวงมากเงียบฉี่ไม่มีใครช่วยเราเลย ด้วยความที่นึกไม่ออกตอนลงทะเบียนก็เป็นภาษาอังกฤษยาวๆแล้วก็จำชื่อวิชาภาษาไทยไม่ได้ ตายแน่ๆๆๆๆๆ เลยอ่ำๆอึ้งๆหลังจากนั้นเพื่อนคนที่สองเลยสะกิดไหล่เราข้างซ้ายให้หันไปมองเพื่อนข้างหลัง(เป็นห้องสโลปเห็นเพื่อนทุกคน) แต๋น แตน แต๋นนนนนนนน อุทานในใจเสียดัง 'เฮ้ยยยยยยยย!!!!!!!!! รุ่นพี่ปีห้า' หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะเกรียวกราว อายมากกกกกอายสุดๆ ได้แต่ยิ้มแห้งๆสวัสดีพี่ๆไป แล้วก็หันกลับมาเจออาจารย์สะดุ้งไปอีกหนึ่งที อาจารย์เลยบอกว่า"เค้ายกเลิกคลาส เพื่อนไม่ได้บอกเหรอ" เราจะทำอะไรได้นอกจากยิ้มแห้งๆและสวัสดีงามๆ ตอนออกไปก็เรียบร้อยนะก้มด้วยความขายหน้า ขาสั้นๆนี่ก้าวถี่เชียว สั่นด้วย ออกจากห้องไปแล้วยังได้ยินเสียงหัวเราะอยู่เลย โอ้ววววไม่นะ

หลังออกมาแทบจะกระโดด...เพื่อนคนที่สามที่มองลอดกระจกไปดูแล้วยืนขำอยู่หน้าห้อง ไม่ได้เตือนกันบ้างเลยใครว่ะที่บอก รีบๆเข้าไปเลย อยากจะบ้าตาย
คืนนั้นพี่เทคก็โทรมาแซวเชียวว่า 'พี่เห็นน้องนะ วันนี้' เราก็โวยวายไปว่าก็ไม่รู้ว่าเขายกเลิกคลาส.......
พอได้มาอยู่ปีห้าก็เจออาจารย์คนเดิมนี่แหละ เวลาอาจารย์มองทีไร สะดุ้งทุกที คิดในใจอาจารย์จะจำได้ไหมนะ....ไม่น่าจะพลาดนะ หน้าตามีเอกลักษณ์ของเราน่าจะจำได้ แต่ก็คิดแบบขำๆทุกที ฮาไปอีกร้อยปี เสียงหัวเราะยังก้องหูจนถึงวันนี้

*เรื่องนี้ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลยนะรู้กันแค่สามคนกับรุ่นพี่อีกร่วมสองร้อยTT นึกถึงทีไรฮาทุกที

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

One day a year is three. ไปหาข้าวเที่ยงกินไกลจนเพลิน พอหันมาดูเวลาเฮ้ยใกล้เวลาเข้าเรียนแล้วนิ ด้วยความรีบเร่งต้องเข้าเรียนบ่ายโมงตรงตอนนั้นก็บ่ายโมงแล้ว และเป็นการเปิดภาคเรียนใหม่ยังไม่เคยพบอาจารย์วิชานี้มาก่อน รีบวิ่งขึ้นไปชั้นห้าของตึกคณะ มองกระจกหน้าห้อง(ขอย้ำว่าด้วยความรีบจริงๆ) เห็นเพื่อนนั่งเต็มห้องร่วมสองร้อยคนมีแถวหน้าที่ว่างให้นั่งครบสามคนกับเพื่อน หันไปหาเพื่อนบอก "เฮ้ยเพื่อนเข้าห้องหมดแล้วอ่ะ" เพื่อนบอก "งั้นรีบๆเข้าไปเลย" เราก็เดินนอบน้อมก้มหน้าเข้าไปอย่างสุภาพเพราะที่ว่างอยู่ข้างหน้าไม่อยากรบกวนเพื่อนและอาจารย์ที่กำลังสอนกันอย่างเข้มข้น พอนั่งเสร็จเพื่อนคนสุดท้ายไม่มาสักทีเห็นมันเดินกลับออกไปก็งง หันมองกันสองคน ไม่สนใจอะไรหยิบสมุดเล็กเชอร์ ปากกา มาร์กเกอร์เตรียมพร้อมทำท่าตั้งใจ แล้วเสียงอาจารย์ก็เงียบไป(อาจารย์นั่งสอนอยู่ตรงหน้าเลย) คิดในใจอ้าวววซวยแล้วไงโดนแน่เลยมาสาย(ประมาณห้านาที)เข้าเรียนวันแรกโดนหมายหัวซะแล้ว เลยเงยหน้าไปมองอาจารย์แล้วยิ้มแบบแห้งๆ อาจารย์ก็มองมาทางเราพอดีสะดุ้งวาบเลย อาจารย์เลยถาม "เรียนห้องนี้เหรอ เรียนกับอาจารย์เหรอ" เราตอบอย่างมั่นใจ"ค่ะ ห้องนี้บ่ายโมง" อาจารย์ถาม "วิชาอะไร" ในห้องบรรยากาศวังเวงมากเงียบฉี่ไม่มีใครช่วยเราเลย ด้วยความที่นึกไม่ออกตอนลงทะเบียนก็เป็นภาษาอังกฤษยาวๆแล้วก็จำชื่อวิชาภาษาไทยไม่ได้ ตายแน่ๆๆๆๆๆ เลยอ่ำๆอึ้งๆหลังจากนั้นเพื่อนคนที่สองเลยสะกิดไหล่เราข้างซ้ายให้หันไปมองเพื่อนข้างหลัง(เป็นห้องสโลปเห็นเพื่อนทุกคน) แต๋น แตน แต๋นนนนนนนน อุทานในใจเสียดัง 'เฮ้ยยยยยยยย!!!!!!!!! รุ่นพี่ปีห้า' หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะเกรียวกราว อายมากกกกกอายสุดๆ ได้แต่ยิ้มแห้งๆสวัสดีพี่ๆไป แล้วก็หันกลับมาเจออาจารย์สะดุ้งไปอีกหนึ่งที อาจารย์เลยบอกว่า"เค้ายกเลิกคลาส เพื่อนไม่ได้บอกเหรอ" เราจะทำอะไรได้นอกจากยิ้มแห้งๆและสวัสดีงามๆ ตอนออกไปก็เรียบร้อยนะก้มด้วยความขายหน้า ขาสั้นๆนี่ก้าวถี่เชียว สั่นด้วย ออกจากห้องไปแล้วยังได้ยินเสียงหัวเราะอยู่เลย โอ้ววววไม่นะ After jumping almost out ... the third friend looked to the mirror and stood on payment will in front of the room. Do not warn each other at those who wa us. Hurry go crazy at all, I would like to die. The Brothers return to taunt me pour คก็ calls ' brother sister! ', we see today that they did not know whether the outcry he cancelled class. ....... Five years is enough to be very old men teacher woman. The Professor looked at me shock thirai times In the midst of the teachers, remembers thinking?! ... not likely to miss!, a unique look, we should remember the idea all the time, but it was kham. HA another hundred years. Laughter is also Hu Kong until today.* It does not dare to tell anyone listening to weird to know each other just three people with a wealth of exclusive brethren two hundred model TT. Think of the time HA thirai

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

One day she was three years
away and forget to eat lunch. I turned to look at FSU close attendance, then New. With the rush to attend this afternoon, it was already afternoon. And opening a new term has never met a professor of this before. Rushed up to the fifth floor of the building. A glass front (with a reminder that he really) see full sitting room together two hundred people have occupied a front row seat complete with three friends. He turned to a friend "Hey friends, I finished it," a friend said, "I rushed into it," we walk humbly bowed politely to put forward, because that would not interfere with the friends and teachers who were teaching each other intensely. When I finished my last one did not see it, I just went away. Two people facing each other What book do not pick cherries small marker pen ready to act. Then the voice was silent professor (teaching professor sitting in front of me) Oh conjure new nemesis, then it hit me so late (about five minutes) attended the first day, then hit the head. He looked to be a teacher, then smiled dryly. We fit the professors looked startled, uncensored yet. I asked Masters "This study really Master classes with me, "I answered confidently," Yes. This afternoon, "he asked," What subject "in a very quiet atmosphere, lonely, no one to help us. With no recollection at registration, it is the English term, then remember the name of language, Thailand did not die yet not falter after that second person has nudged shoulders We left turn. to a friend back (as a slope see all) Tan Tan Tan the amount of waste in the amount of ejaculate. 'Hey        !!!!!!!!! Sophomores five years' later heard laughing uproariously. Shy very shy around. Hello to all, but Iigmแhgg. He then turned to another professor flinch. Master said, "I canceled classes. Friends have told me, "We will do nothing but Hello Iigmแhgg and beauty. Now you stoop done away with shame. This short legs too frequent steps out of the room, shaking with laughter, but also beyond. Oh, that does not come out after the jump ... almost a third friend to look through the glass to see it standing in front of a giggle. It does not remind anybody going to say. Hurry into it I wanted to die that night, Tech was called to tease me that. 'I saw my sister today,' We did not know he was that frantic to cancel classes ....... She is five years old I met professors. I flinch every time a teacher avoids thinking faculty to remember .... I would not miss it. You have to remember our identity. I think every guy. Ha next hundred years Laughter has ears to this day : it does not dare tell anyone I know only three people to join the other two hundred senior TT. Think of how hard Fairgrounds

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

One day at the third
.Go to lunch as far as pleasurable. When I look at what time class. With the rush to attend school at 1 o'clock at that time, 1pm. A new semester have yet to meet master this course before.Look in the mirror in front of the room (repeat on a hurry). See friends sitting room full of people joining the two front row space to sit three people and friends to the friends said, "the man entered the room all the way". Tell a friend. "Then we go".When the seat is last friends... Come see it walk back out confused look together. Don't ใจอะไร pick up small lecture book pen, marker prepared acting intentionally. The sound of silence (teacher teacher sat in front of it).It looked at you and smile (dry). The teacher is looking at us fit startled flashover, teacher asked "was this? Study with a teacher?" I answered confidently ". This afternoon." The teacher asked "what subject".With no idea when the register is long and remember the name of English teaching is not dead at all, really.Multi-way table, Hornets, but! Exclaimed in the noisy 'Hey!!!!!!!!!Senior year five '. Then hear laughter noisily eye very much, but you really HEC simper Hello brother. And I turned to see the teacher was another one. The teacher said, "he canceled class friends didn't tell you".When it completely bow with embarrassing short legs this step frequency. The shivering. Out of the room and heard laughter! Oh no!
after almost jump out... A friend who had three that tries to mirror to see stand laughing in front of the room. Don't remind them who the hell told to hurry up. I'm going to die!That night you tech called tease thought 'I see you today,' we shout that don't know how he canceled class...
. When I was five years old this time found a teacher teacher look at it, was always thought the professor will remember...