พวกเจ้าคือความหวังแห่งอาจารย์
…หวังพวกเจ้าบำเพ็ญได้สำเร็จ
...หวังพวกเจ้าฉุดช่วยเวไนยไม่อ่อนล้า
...หวังพวกเจ้าจุดประทีปกลางใจชน
...หวังพวกเจ้าแบกรับภาระร่วมกับอาจารย์ได้จริงแท้
ศิษย์จงเข้มแข็งทุกคราหนา เจอสิ่งใดอย่าไหวหวั่น มีน้ำตาอย่าแพ้พ่าย ร้องไห้ได้แต่ให้สุดท้ายพาตนก้าวหน้า ยิ่งเข้มแข็งกว่าที่เป็น ยิ่งสูงส่งกว่าแต่ก่อน ความเข้มแข็งที่จริงแท้ คือการเอาชนะตนเองได้ เอาชนะความอยากในตนได้ ขอศิษย์รักจงรู้จักฝึกฝนตน จนไร้คำถามว่าทำไม ทุ่มเทไปจนถึงที่สุดแห่งลมหายใจ
ใจอาจารย์ยากจะวางปลง ห่วงพวกเจ้าจะตามใจตน จนผิดลู่ทาง เสียงร้องเรียกแห่งอาจารย์ จะยังอยู่เคียงคู่พวกเจ้าตลอดเส้นทาง ยังจะประคับประคองพวกเจ้าจนถึงฝั่งอย่างแน่นอน
ฉะนั้น ศิษย์อย่าได้กลัวต่อสิ่งใด ให้รู้ว่าทุกเวลาเจ้ามีอาจารย์อยู่ข้างเคียงเสมอ รักษาตนให้ดีหนา
สุดท้ายคงได้พบหน้าพวกเจ้ากันทุกคน อาจารย์จะรอพวกเจ้าที่ผิงซัน บำเพ็ญธรรม ปฏิบัติธรรม สุดท้ายหนีไม่พ้นอริยภาพภายในและศักดานุภาพภายนอก ทั้งสองอย่างจงควบคู่กันหนา ศิษย์รักจงจำ
พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
พระโอวาทสงฆ์วิปลาสแห่งทะเลสาบซีหู
ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรม 2 วัน ณ ฉงกวงฝอเอวี้ยน จ.นครราชสีมา
วันอาทิตย์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2550
..