ในขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่ริมชายหาด ฉ

ในขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่ริมชายหาด ฉันรู้สึกได้ว่าจิตใจที่เลื่อนลอย ทำให้ร่างกายของฉันไร้น้ำหนัก ฉันเดินเซไปเซมา ตั้งแต่ขวาสุดของหาด ไปยังซ้ายสุดของหาด ฉันเดินเท้าเปล่า ในมือหิ้วรองเท้าแตะ พร้อมกับคำถามที่แบกไว้ในหัวว่า “ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไป” “ทำไมเขาถึงเปลี่ยนใจ” “ทำไมเราถึงเป็นเหมือนเดิมไม่ได้” ดูเป็นคำถามที่ยากจะหาคำตอบ จนเมื่อฉันหยุดเดินและยืนมองเท้าของตัวเองที่แช่อยู่ในน้ำ อยู่ดีดีฉันก็นึกถึงประโยคนึงที่เพื่อนเคยบอกกับฉันว่า “น้ำทะเลทำให้ทรายเปลี่ยนไป เวลาทำให้ใจคนไม่เหมือนเดิม”
การเดินทาง สามวันสองคืน คนเดียวในครั้งนี้ทำให้ฉันคิดได้ว่า ในขณะที่ฉัน “เสีย” บางอย่าง ฉันก็ “ได้” อะไรบางอย่าง กลับมาเหมือนกัน เราเสียน้ำตาทำให้เราได้รู้ว่าเรายังมีความรู้สึก เราร้องไห้จนเสียการทรงตัวทำให้เราได้รู้ว่าเราเข้มแข็งขนาดไหนตอนลุกขึ้นยืน เราเสียใจกับรักที่ไม่สมหวังแต่อย่างน้อยครั้งหนึ่งความหวังก็ทำให้เรามีความสุข เราเสียแรงที่ทำสิ่งต่างๆให้เขาแต่อย่างน้อยเราก็ได้เรียนรู้ที่จะให้ เราเคยคิดว่าเราเสียเวลาไปกับคนคนนี้ แต่อย่างน้อยเราได้บทเรียนครั้งใหญ่ ถ้าเราได้อะไรบางอย่างนั้นไม่เรียกว่าเสียเวลา
การเดินทางคนเดียวครั้งนี้ ช่วยให้ฉันมองเห็นสิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัวชัดขึ้น คนบนเกาะ นักท่องเที่ยว ธรรมชาติ เวลาเดินไปและเราทุกคนต้องเดินตาม ฉันเริ่มต้นเดินทางด้วยความรู้สึกว่างเปล่าและไม่เข้าใจอะไรเลย แต่ฉันกลับกลับมาพร้อมกับ ความเข้าใจบางอย่างและปล่อยวางในสิ่งที่ยากจะเข้าใจ เรือไม่ว่ามันจะบรรทุกคน บรรทุกของ หรือไม่บรรทุกอะไรเลย มันก็ยังแล่นไปข้างหน้า ความรู้สึกผิดหวัง เสียใจ อาจทำให้เราเดินช้าลงได้ แต่มันไม่ทำให้เราหยุดเดินลงไดสำหรับตัวฉันเองการเดินทางไม่ว่าจะเป็นแบบไหน มันก็คือโอกาสที่ทำให้เราได้เจอกับ คนใหม่ๆ โลกใบใหม่ๆ และความคิดใหม่ๆ เพราะฉะนั้นฉันอย่าบอกทุกคนว่า จงอย่าหยุดที่จะเดินทาง

ผลลัพธ์ (จีน) 1:

当我走在沙滩上。我虚弱的身体使移心感我走进塞西莉塞西莉从右向左，海滩的大多数海滩。我赤脚行走牵手大凉鞋手提包在头部，轴承的问题"为什么他已改变。"他为什么会改变你的头脑"。"我们不是一样"。看到作为困难的问题需要回答，直到当我停住了脚步，看着山脚下忍受本身浸没在水中。无论如何，我认为整个句子，朋友曾经告诉我，那"海水砂更改工作时间，人们都不一样"。三天两夜之旅。独自在这个地方，我觉得虽然我"失去"某些东西，""我是回来的东西，我们会失去那么多，我们知道我们还有感觉。我们哭泣直到他去世的原因，我们知道如何强我们现在站。我们感到遗憾的是对爱不符合至少一个希望，让我们感到幸福。我们失去动力，做事情对他来说，但是至少我们已经了解到，要使。我们永远不会认为我们浪费时间与这个人，但至少我们有一节课。如果我们有一种叫做没有浪费时间。การเดินทางคนเดียวครั้งนี้ ช่วยให้ฉันมองเห็นสิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัวชัดขึ้น คนบนเกาะ นักท่องเที่ยว ธรรมชาติ เวลาเดินไปและเราทุกคนต้องเดินตาม ฉันเริ่มต้นเดินทางด้วยความรู้สึกว่างเปล่าและไม่เข้าใจอะไรเลย แต่ฉันกลับกลับมาพร้อมกับ ความเข้าใจบางอย่างและปล่อยวางในสิ่งที่ยากจะเข้าใจ เรือไม่ว่ามันจะบรรทุกคน บรรทุกของ หรือไม่บรรทุกอะไรเลย มันก็ยังแล่นไปข้างหน้า ความรู้สึกผิดหวัง เสียใจ อาจทำให้เราเดินช้าลงได้ แต่มันไม่ทำให้เราหยุดเดินลงไดสำหรับตัวฉันเองการเดินทางไม่ว่าจะเป็นแบบไหน มันก็คือโอกาสที่ทำให้เราได้เจอกับ คนใหม่ๆ โลกใบใหม่ๆ และความคิดใหม่ๆ เพราะฉะนั้นฉันอย่าบอกทุกคนว่า จงอย่าหยุดที่จะเดินทาง

ผลลัพธ์ (จีน) 3:

当我在海滨散步我觉得精神上让我的身体在我走路走不稳，从右到左的海滩，海滩拖鞋ฉันเดินเท้า把手中的空“他为什么改变了。”“他为什么改变主意了。”“为什么我们不一样。似乎是一个很难回答的问题。当我站在自己的脚浸泡在水中。“水沙变化时间使人不一样。
这次三天两夜，独自旅行让我意识到，我“”我“什么东西回来。”我们流泪，我们知道我们也有感情。很遗憾，但至少有一次没有回报的爱，希望让我们幸福。我们知道他做很多事情，但我们至少学会我们以为我们的人浪费时间。如果我们没有浪费时间。
独自旅行。帮我看清楚周围的事物自然游客岛上的人，我们都需要时间去走我开始感到空虚和不懂。在理解一些难于理解。无论是载人的船或卡车卡车也向前航行。懊悔内疚会让我们走慢。这是我们得到的机会，新的思想和新的世界。所以我告诉大家，不要停止旅行