ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ความเหลื่อมล

ความเหลื่อมล้ำทางรายได้
ความเหลื่อมล้ำทางรายได้(Income Inequality) ถือเป็นความยากจนเชิงสัมพัทธ์ หรือความยากจนเชิงเปรียบเทียบ(Relative Poverty) หมายถึง การที่รายได้รวมของประเทศถูกจัดสรรไปยังประชาชนกลุ่มต่างๆ ในประเทศอย่างไม่เป็นธรรมนั่นคือ การที่รายได้ไปกระจุกตัวอยู่ที่ประชาชนเพียงบางกลุ่มหรือประชาชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเท่านั้นซึ่งส่วนใหญ่แล้วมักเป็นกลุ่มผู้ที่มีรายได้สูง(สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย,2546) ดังนั้นการที่ประเทศมีการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ซึ่งทำให้ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศและรายได้ประชาชาติมวลรวมสูงขึ้นรวมถึงทำให้ประชาชนมีรายได้ต่อบุคคลโดยเฉลี่ยสูงขึ้นและมีมาตรฐานการครองชีพสูงขึ้นนั้น จึงยังไม่สามารถบ่งบอกคุณภาพชีวิตของประชาชนในประเทศได้อย่างแท้จริงทั้งนี้ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ถือเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้ปัญหาความยากจนทวีความรุนแรงขึ้นโดยเฉพาะกับกลุ่มที่มีรายได้ต่ำแม้ว่าบางคนจะไม่ถือเป็นคนจน (นั่นคือมีรายได้สูงกว่าเส้นความยากจน) ก็ตาม เนื่องจากจะเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดปัญหาความเหลื่อมล้ำระหว่างชั้นชนในสังคมและย่อมทำให้เกิดปัญหาสังคมตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แม้ว่าภาครัฐจะสามารถลดความยากจนลงได้ก็ตาม ความเหลื่อมล้ำทางรายได้สามารถวัดได้หลายวิธีเช่นการใช้ค่าความแปรปรวนของรายได้ การใช้ค่าสัดส่วนของรายจ่ายและรายได้ของประชากรแต่ละกลุ่มต่อรายได้และรายจ่ายของประชากรทั้งหมด(Moriguchi & Saez, 2006; Whalley & Yue, 2006; สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนและการกระจายรายได้, 2550) การใช้ดัชนีTheil (Conceicao & Ferreira, 2000) และการใช้ค่าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาค เป็นต้น อย่างไรก็ตาม บทความเรื่องนี้จะใช้สัดส่วนของรายจ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคและรายได้ของประชากรต่อรายจ่ายและรายได้ของประชากรทั้งหมด และค่าสัมประสิทธิ์ความเสมอภาคของรายจ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคและรายได้ของประชากร เพื่ออธิบายสถานการณ์ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ในประเทศไทย ทั้งนี้สำนักพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนและการกระจายรายได้ซึ่งเป็นหน่วยงานที่รับผิดชอบในการวัดความเหลื่อมล้ำทางรายได้ในประเทศไทยได้ทำการแบ่งประชากรออกเป็น 5 กลุ่ม จำแนกตามระดับรายได้และวัดความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของประชากรโดยพิจารณาจาก
(1) รายจ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคของประชากรและ (2) รายได้ของประชากรโดยนำค่าทั้ง 2 มาคำนวณสัดส่วนของรายจ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคและรายได้ของประชากรของประชากรแต่ละกลุ่มต่อรายจ่ายและรายได้ของประชากรทั้งหมดจากนั้นซึ่งพิจารณาความเหลื่อมล้ำทางรายได้โดยดูจากความแตกต่างของสัดส่วนรายจ่ายและรายได้ของกลุ่มที่มีรายได้สูงที่สุดและกลุ่มที่มีรายได้ต่ำที่สุดนั่นเอง นอกจากนี้ ยังได้คำนวณค่าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคซึ่งมีค่าอยู่ ระหว่าง 0 และ 1 โดยหากค่าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคยิ่งมีค่าเข้าใกล้1มากเท่าใดแสดงว่าความเหลื่อมล้ำของรายได้ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น (สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 2553)

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Income inequalitiesความเหลื่อมล้ำทางรายได้(Income Inequality) ถือเป็นความยากจนเชิงสัมพัทธ์ หรือความยากจนเชิงเปรียบเทียบ(Relative Poverty) หมายถึง การที่รายได้รวมของประเทศถูกจัดสรรไปยังประชาชนกลุ่มต่างๆ ในประเทศอย่างไม่เป็นธรรมนั่นคือ การที่รายได้ไปกระจุกตัวอยู่ที่ประชาชนเพียงบางกลุ่มหรือประชาชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเท่านั้นซึ่งส่วนใหญ่แล้วมักเป็นกลุ่มผู้ที่มีรายได้สูง(สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย,2546) ดังนั้นการที่ประเทศมีการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ซึ่งทำให้ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศและรายได้ประชาชาติมวลรวมสูงขึ้นรวมถึงทำให้ประชาชนมีรายได้ต่อบุคคลโดยเฉลี่ยสูงขึ้นและมีมาตรฐานการครองชีพสูงขึ้นนั้น จึงยังไม่สามารถบ่งบอกคุณภาพชีวิตของประชาชนในประเทศได้อย่างแท้จริงทั้งนี้ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ถือเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้ปัญหาความยากจนทวีความรุนแรงขึ้นโดยเฉพาะกับกลุ่มที่มีรายได้ต่ำแม้ว่าบางคนจะไม่ถือเป็นคนจน (นั่นคือมีรายได้สูงกว่าเส้นความยากจน) ก็ตาม เนื่องจากจะเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดปัญหาความเหลื่อมล้ำระหว่างชั้นชนในสังคมและย่อมทำให้เกิดปัญหาสังคมตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แม้ว่าภาครัฐจะสามารถลดความยากจนลงได้ก็ตาม ความเหลื่อมล้ำทางรายได้สามารถวัดได้หลายวิธีเช่นการใช้ค่าความแปรปรวนของรายได้ การใช้ค่าสัดส่วนของรายจ่ายและรายได้ของประชากรแต่ละกลุ่มต่อรายได้และรายจ่ายของประชากรทั้งหมด(Moriguchi & Saez, 2006; Whalley & Yue, 2006; สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนและการกระจายรายได้, 2550) การใช้ดัชนีTheil (Conceicao & Ferreira, 2000) และการใช้ค่าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาค เป็นต้น อย่างไรก็ตาม บทความเรื่องนี้จะใช้สัดส่วนของรายจ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคและรายได้ของประชากรต่อรายจ่ายและรายได้ของประชากรทั้งหมด และค่าสัมประสิทธิ์ความเสมอภาคของรายจ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคและรายได้ของประชากร เพื่ออธิบายสถานการณ์ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ในประเทศไทย ทั้งนี้สำนักพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนและการกระจายรายได้ซึ่งเป็นหน่วยงานที่รับผิดชอบในการวัดความเหลื่อมล้ำทางรายได้ในประเทศไทยได้ทำการแบ่งประชากรออกเป็น 5 กลุ่ม จำแนกตามระดับรายได้และวัดความเหลื่อมล้ำทางรายได้ของประชากรโดยพิจารณาจาก(1) รายจ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคของประชากรและ (2) รายได้ของประชากรโดยนำค่าทั้ง 2 มาคำนวณสัดส่วนของรายจ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคและรายได้ของประชากรของประชากรแต่ละกลุ่มต่อรายจ่ายและรายได้ของประชากรทั้งหมดจากนั้นซึ่งพิจารณาความเหลื่อมล้ำทางรายได้โดยดูจากความแตกต่างของสัดส่วนรายจ่ายและรายได้ของกลุ่มที่มีรายได้สูงที่สุดและกลุ่มที่มีรายได้ต่ำที่สุดนั่นเอง นอกจากนี้ ยังได้คำนวณค่าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคซึ่งมีค่าอยู่ ระหว่าง 0 และ 1 โดยหากค่าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาคยิ่งมีค่าเข้าใกล้1มากเท่าใดแสดงว่าความเหลื่อมล้ำของรายได้ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น (สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 2553)

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The disparity in income
inequality income (Income Inequality) is a poor relative. Poverty or metaphorical (Relative Poverty) refers to the total income of the country was allocated to the various groups. In unjustly, that is. The revenue of concentrated at the public only certain groups or individuals, one of the groups, which are often as those with higher incomes (Thailand Development Research Institute, 2546), so that the country is growing. economic Which gives the gross domestic product and gross national income rose to the people whose income per person on average, higher and higher standards of living it. Can not indicate the quality of life of people in the country is truly the inequality of income is vital to making poverty intensified, especially with a group of low-income, although some will not. is poor (That is, with incomes above the poverty line), due to the factors that cause the disparity between the top people in society and would cause social problems are inevitable, even if the government is able to reduce. it broke down Income inequality can be measured in several ways, such as using the variance of income. Using the proportion of expenditure and income of the population of each group on the revenue and expenditure of the total population (Moriguchi & Saez, 2006; Whalley & Yue, 2006; Office of Economic Development and Income Distribution, 2550) using the index Theil (Conceicao & Ferreira, 2000) and the coefficient of inequality, however, the article is used, the proportion of expenditure for consumption and income of the population. the expenditure and income of the population. And coefficient equality of consumption expenditure and income of the population. To explain the disparity in income. The Community Economic Development and Income Distribution, the agency responsible for the measure of inequality of income in determining the population into 5 groups by income level and measure the disparity in incomes of the population. based on
(1) reduction in consumption of the population, and (2) the value of the population by bringing up the 2 to calculate the proportion of expenditure for consumption and income of the population of each population group, expenses and revenues. The total population from which the disparity in income by the difference in the proportion of expenditure and income of high-income and low-income groups, it is also possible to calculate coefficients. inequality, which is between 0 and 1. If the coefficient of inequality is the value close to 1 indicates that much of the income disparity is even greater. (Office of the National Economic and Social Development, 2553).

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Inequality in income
.Inequality in income (Income Inequality) is a relative poverty Comparative or poverty (Relative Poverty) means that the total income of the country is allotted to the minorities. In the country, unfairly, that is2546) so that the country has economic growth. The gross domestic product and the national income gross also make people have higher income per person on average higher and a standard of living rise.It also can not represent the quality of life of the people in the country are truly the gradients. Income holds the key to the problem of poverty deteriorating, especially กับกลุ่มที่มี low income, though some are not.Is poor.(that is, a higher income than the poverty line).Inequality of revenue can be measured in several ways, such as using the variance of revenue. The proportion of expenditure and income of the population of each group on the income and expenditure of the population all (Moriguchi, & Saez2006; Whalley, & Yue 2006; the office of economic development and income distribution, the 2550) using index Theil (Conceicao, & Ferreira2000) and using the coefficient of inequality, etc. However, this article will ใช้สั parts of expenditures for consumption and income of per capita expenditure and income of the population as a whole.To explain the situation of income inequality in the country. The office of economic development and income distribution, which is the responsible agency in inequitable income measurement in the divided the population into.The group classified by level of income inequality in the income of the population and measured by considering the
.(1) expenditure for consumption of the population and (2) income of the population by the whole 2.To calculate the proportion of the expenditure for consumption and income of the population of each population group on expenditure and income of the entire population, then the income inequality based on the difference of proportions and expenditure.You have a group of high income and low income group the most with the most.Also, calculate the coefficient inequality which is in between 0 1 value coefficient and the inequality is more valuable to 1 much that inequality of รายได้ยิ่ง have more.2553)

.