สวัสดีคับ ผมชื่อนาย พิชเยศ พัชโรภาส

สวัสดีคับ ผมชื่อนาย พิชเยศ พัชโรภาส กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 6 ซึ่งทางบ้านของผมมีฐานะยากจนมาก ผมเป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่เล็ก เพราะบิดามารดาแยกทางกัน และไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูเลย ตลอดมาผมอาศัยอยู่กับตายาย อยู่กัน 3 คน ซึ่งคุณตา และคุณยายท่านก็แก่มากแล้ว คุณยายท่านก็มีโรคประจำตัวคือ ความดัน ทุกวันก่อนที่ผมจะไปโรงเรียนนั้น ผมจะตื่นตั้งแต่ตีสาม เพื่อช่วยยายทำขนมขาย ผมจะปั่นจักรยานคันเก่าๆ เพื่อนำขนมไปขายในหมู่บ้านทุกทุกเช้า เพื่อนำเงินที่ได้ไปโรงเรียน ผมจะนำเงินไปโรงเรียนวันละ 20 บาท และบางวันก็ขายไม่ได้เลย ผมก็ไม่มีเงินไปโรงเรียน แต่ผมก็ไปโรงเรียนทุกวัน เพื่อที่จะได้มีความรู้และอนาคต ที่ดีขึ้น แต่ฉันต้องติดค้างค่ารถไว้ก่อน ถ้าวันไหนขายขนมได้ฉันก็จะได้เอาเงินมาให้ค่ารถค่ะ ทุกๆ วัน ฉันจะห่อข้าวและน้ำมาโรงเรียนเพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายในแต่ละวัน พอกลับจากโรงเรียนฉันก็จะเข็นรถคันเก่าๆ ที่ทำด้วยไม้ไผ่เดินหาซื้อของเก่าในหมู่บ้านของฉัน และหมู่บ้านใกล้เคียง เดินไปเรื่อยๆ และก็พูดว่า“มีของเก่าขายไหมคะ”ทุกๆ วัน และวันหยุด อยู่โรงเรียนฉันก็ไม่ต่างอะไรกับอยู่บ้าน เพราะถ้าฉันเห็นขวดพลาสติก หรือของที่ขายได้ ฉันก็เก็บเอามาไว้ขาย ซึ่งฉันไม่เห็นว่าเป็นเรื่องน่าอายเลยคับ เพราะฉันคิดเสมอว่า “เราไม่ได้ทำอะไรผิดเราก็ไม่ต้องอาย” และฉันก็ไม่อายที่จะทำความดี พอวันหยุดฉันก็จะเอาไปขาย ส่วนเงินที่ได้ ฉันจะเก็บไว้เป็นค่ารถ พายายไปหาหมอ และใช้ในยามจำเป็น งานที่บ้าน ฉันต้องรับผิดชอบหมดทุกอย่าง แต่ฉันไม่เคยท้อแท้ เพราะฉันหวังว่า สักวันหนึ่งฉันจะช่วยประเทศชาติได้ เป็นคนดีของสังคม และที่สำคัญคือ ฉันอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ อยากให้คุณตาคุณยายมีความสุขเหมือนคนอื่นเขาบ้าง พอดีฉันได้ยินโรงเรียนประกาศว่า ทางบริษัทฯ จะให้ทุนการศึกษาแก่นักเรียน เรียนดี แต่ยากจน ฉันจึงพยายามเขียนเรียงความ เพื่อว่าจะได้รับความเมตตา และได้รับโอกาสดีๆ จากทางบริษัทฯ กับเขาบ้าง
และถ้าฉันได้รับโอกาสนี้ฉันจะแบ่งเงินเป็น ๒ ส่วน ส่วนหนึ่งฉันจะฝากธนาคารไว้เพื่อความมั่นคงของชีวิต เพื่อที่จะเกิดดอกผลจะเบิกบ้าง มาใช้ในส่วนที่จำเป็นเท่านั้น อีกส่วนหนึ่งฉันจะนำไปรักษาคุณยาย เพื่อให้คุณยายหายป่วย และฉันจะได้สบายใจมากขึ้น และฉันขอสัญญาว่า จะใช้เงินทุนนี้ ทุกบาท ทุกสตางค์อย่างรู้คุณค่า อย่างประหยัดอดออม ให้มีประโยชน์สูงสุด เพื่อชีวิตที่ดียิ่งกว่านี้ในวันข้างหน้า จึงอยากให้ท่านช่วยพิจารณาให้หนูได้รับทุนนี้ด้วยคับ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Hello, my name is Mr. Phityet tight Phatrophat. High school graduation year 6 which is home of the hair are very poor. I was an orphan from small parents separate each other, and never quite fed up I I living with grandparents live together 3 grandfather and grandmother he is more then. Grandma is a congenital disease, there is pressure every day before I go to the school. I would wake up from a three-hitter to help Grandma bake sale I will be cycling, old cars to sale in the dessert, every village, every morning, to bring the money to the school. I will bring to school each day and some days it's not at all. I just don't have the money to go to school, but I went to school every day in order to have more knowledge and a better future, but I have to hold the value of the car first. Days of sales., I will be removing money, car values in. Every day, I'm going to wrap the rice and water in order to save costs in school each day. Poultice a secret from the school I went to push the old cars made of bamboo in my village and nearby villages keep walking and said, "there's an old sales?" every day and my school holidays is to stay home, because if I saw a plastic bottle-fo.I was sold or kept for sale, which I didn't see coming, it's embarrassing, because I always thought up. "we didn't do anything wrong, we don't have to be embarrassed," and I'm not embarrassed to do good. Enough of the holidays, I will remove the sales. The money part. I'll keep a set Grandma and go to a doctor using pallets in times of need. Work at home. I am responsible for everything, but I have never disheartened because I hope that one day I will help the country get a good people of society and, most importantly, I want to have a better life, this eyes like you grandmother happy like everyone else he does? Enough, I heard the school announced that the company will provide scholarships to students. Good, but poor, so I try to write an essay in order to receive mercy and receive the opportunity to him? และถ้าฉันได้รับโอกาสนี้ฉันจะแบ่งเงินเป็น ๒ ส่วน ส่วนหนึ่งฉันจะฝากธนาคารไว้เพื่อความมั่นคงของชีวิต เพื่อที่จะเกิดดอกผลจะเบิกบ้าง มาใช้ในส่วนที่จำเป็นเท่านั้น อีกส่วนหนึ่งฉันจะนำไปรักษาคุณยาย เพื่อให้คุณยายหายป่วย และฉันจะได้สบายใจมากขึ้น และฉันขอสัญญาว่า จะใช้เงินทุนนี้ ทุกบาท ทุกสตางค์อย่างรู้คุณค่า อย่างประหยัดอดออม ให้มีประโยชน์สูงสุด เพื่อชีวิตที่ดียิ่งกว่านี้ในวันข้างหน้า จึงอยากให้ท่านช่วยพิจารณาให้หนูได้รับทุนนี้ด้วยคับ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Hello, my name is Mr. Ye pitch Patcharin Prof. Roberto Shining studying the sixth grade at the home of the very poor. I was an orphan since Because his parents split up And never sent any food waste. I always lived with my grandparents, who lived three grandfather and grandmother, he was very old. Grandmother, it was persistent pressure every day before I go to that school. I would wake from three To help her bake sale I spun the old bike. The candy was sold to the village every morning. The proceeds go to school. I bring money to school 20 baht per day, and some days it does not sell at all. I had no money to go to school I went to school every day. In order to gain knowledge and a better future, but I stuck to the car first. If I snack on, I'll take it to the car every day, I'll wrap rice and water to the school to save money each day. I returned from school, I went to the old trolley car. The bamboo walking to buy antiques in my village. And nearby villages Walking around And he said, "has sold antiques like?" Every day is a school holiday, and I was no different at home. Because if I see plastic bottles Or sold I collect them for sale. Which is a shame that I can not see it yet. I always thought "We did not do anything wrong, we would not be embarrassed," and I was not ashamed to do good. I will take it as holiday sales. The proceeds I kept the car and took her to the doctor when they need to work at home, I take responsibility for everything. But I never discouraged I hope Someday I will get the nation. As a good citizen And most importantly, I want to have a better life than this. My grandparents happy like other people do. I just heard the school announced that the company will provide scholarships to poor students, but I'm trying to write an essay. In order to receive mercy. And get a chance Of the company With him
, and if I get the chance, I will divide into two parts, one I will leave the bank to the stability of life. In order to withdraw some fruit. Used only to the extent necessary. Another part will be keeping my grandmother. The grandmother was ill And I will be more at ease. And I promise This funding will be used every cent of every baht appreciation. Economic austerity The maximum benefit Life is better now than in the days ahead. I want you to help me to be funded by it.