ตั้งแต่เด็ก ฉันมักจะดูการ์ตูนอยู่เส

ตั้งแต่เด็ก ฉันมักจะดูการ์ตูนอยู่เสมอ จนบางครั้งก็ลองคิดว่าถ้าเราไปเป็นตัวละครในการ์ตูนบ้างจะเป็นอย่างไร หรือถ้าตัวละครในการ์ตูนนั้นออกมาพูดคุยกับเราบ้างจะเป็นอย่างไร ฉันมักจะจินตนาการแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง จนบางครั้งคนที่อยู่ใกล้ชิดก็บอกว่าเรามักจะนั่งเหม่ออยู่เสมอ เมื่อเวลาผ่านไป จินตนาการเหล่านั้นก็ไม่เคยจางหาย อีกทั้งยังจินตนาการออกมาอีกเรื่อยๆ จนบางครั้งฉันก็รู้สึกว่าจินตนาการเหล่านั้นได้โลดแล่นออกมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงในสายตาของฉันอยู่เสมอ แต่ว่า ผู้ที่สามารถเห็นบุคคลในจินตนาการเหล่านั้นได้มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้น เมื่อเวลาผ่านไป จินตนาการเหล่านั้นก็เติบโตขึ้นอย่างช้าๆ จนกลายเป็นโลกใบใหญ่ที่มีเพียงฉันเท่านั้นที่รับรู้ถึงการมีอยู่ของมัน หรือจะพูดอีกนัยหนึ่งก็คือ ฉันได้สร้างโลกส่วนตัวขึ้นมาเสียแล้ว

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Since children. I usually watch cartoons on a regular basis until sometimes try to think if we are going to be some cartoon characters are, how, or if, the cartoon characters come out to talk with us about how it would be. I usually imagine it is often so sometimes people who live close to, it says that we tend to be distracted to sit up. From time to time Imagine they would never dissolve the imagination come out again until sometimes I just feel like those fantasy inspirations come out into the real world in my eyes is always visible, but that person in my imagination, there are just those people only. From time to time Imagine them growing up slowly until it becomes a big world, that was just me only recognized the existence of it, or to say it in other words: I have created a private world was broken.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Since a child I always watch cartoons all the time. I sometimes think that if we as a character in the comic it is. If a character in the comic came out to talk with me will be. I always imagine this frequently. Sometimes people who are in close proximity, it is often said that we always sat vacant. Over time, Imagine they never fade. Also, imagine again and again. Sometimes I feel that those fantasies are unleashed into the world of reality, in my eyes, but that is always an imaginary person who sees them is just me alone. Over time, Imagine, they grow more slowly. Into the big world, with only me who recognize the existence of it. Or to say it another way, it is. I have created the world's waste.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Since I was a child, I often watch cartoons. Sometimes think that if the US comic? Will be? Or if the cartoon characters that come out to talk to us will be?Sometimes the person close to said, we always absent-minded. When time passes, imagine them never fade. It also imagine out again.But who can see people imagine they have only me. When time passes, imagine they grew slowly. To become a big world with only me aware of its existence.I have built up: the world
.