พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
พระโอวาทสงฆ์จี้กงแห่งหนันผิง
ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรม 2 วัน
ณ พุทธสถานไท่ผู่ถัน จ.จันทบุรี
วันเสาร์ที่ 22 พฤศจิกายน พุทธศักราช 2557
สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ
เมื่อศิษย์รัก
อดทนข้ามพ้นการทดสอบรอบด้านได้
นั่นเท่ากับว่า
ศิษย์ได้ส่งเสริมตนก้าวหน้าขึ้นอีกขั้น
เมื่อศิษย์รัก
ตัดใจสละสิ่งที่รักและหวงแหนที่สุดได้
นั่นเท่ากับว่า
ศิษย์ได้พ้นจากความกลัดกลุ้มฟุ้งซ่านอีกหนึ่งส่วน
เมื่อศิษย์รัก
วางเฉยไม่ยึดติดต่อความสำเร็จและล้มเหลวได้
นั่นเท่ากับว่า
ศิษย์ได้บรรลุถึงจิตใจที่ราบเรียบและกว้างใหญ่
เมื่อศิษย์รัก
ขจัดใจที่คิดเล็กคิดน้อยหมดไปได้
นั่นเท่ากับว่า
ศิษย์ได้กลับคืนสู่จิตเดิมแท้ที่บริสุทธิ์ไร้ปรุงแต่ง
เราคือ
สงฆ์จี้กงแห่งหนันผิง รับบัญชาจาก
พระอนุตตรธรรมมารดา ลงสู่พุทธสถาน น้อมกายเคียมคัล
องค์ภูมิ แล้ว ถามศิษย์น้อยทั้งหลายสุขสบายดีหรือ
น้อมสงบจิตตั้งใจฟัง
ฮา ฮา
ธรรมยุคขาวสู่ครัวเรือนบำเพ็ญจิต ทุกชีวิตลิขิตชะตาด้วยธรรมนี้
หยุดสร้างบาปบำเพ็ญบุญกอปรความดี ลบล้างหนี้กรรมวิบากหมดสิ้นไป
อาศัยโลกเป็นเตาหลอมผู้บำเพ็ญ เพื่อพิสูจน์เห็นจิตแท้ของตนหนา
ทั้งทุกข์สุขหวานขมกล้ำกลืนนา แท้ศรัทธาจะพาให้ถึงปลายทาง
ผู้บำเพ็ญยุคสามปฏิบัติธรรม สำแดงความลึกล้ำแห่งธรรมะ
ทั้งชีวิตประคองธรรมวิสารท ข้ามผ่านพ้นกิลมะด้วยปัญญา
อริยะแต่บุราณล้วนเคี่ยวหลอม ทุกคนยอมลำบากกายบำเพ็ญจิต
เพราะรู้แท้ใดจริงปลอมในชีวิต ยืมกายปลอมบำเพ็ญจิตตนแท้จริง
ในวันนี้ศิษย์ทั้งหลายสู่สถาน บุญสัมพันธ์พบหน้ากันมิมองข้าม
ศึกษาธรรมนำพินิจฝึกฝนตาม ทุกโมงยามมีสติคู่ใจตน
แม้ว่าธรรมมิใช่รูปลักษณ์เห็น แต่บำเพ็ญจริงสามารถประจักษ์ค่า
นำธรรมะล้างกิเลสทิฐิอัตตา ด้วยศรัทธาบริสุทธิ์มิงมงาย
อาจารย์หวังศิษย์ตั้งใจฟังธรรมะ ด้วยสติพิจารณาหลักเหตุผล
นำกลับไปปฏิบัติในบ้านตน คุณสัมพันธ์ทั้งห้าดลผาสุกจริง
คุณธรรมทั้งแปดตัองศึกษา ลงแรงเพียรสุดจิตราบรรลุได้
คุณธรรมต้องก่อเกิดจากภายใน ใช่นอกกายที่สวยหรูอย่าดูแคลน
บำเพ็ญธรรมจึงต้องเปลี่ยนแก้ไข เคยชินใดที่ไม่ดีปรับเปลี่ยนหนา
ยอมอภัยให้ผู้อื่นจึงเกิดค่า และพบว่าความสุขนั้นอยู่รอบกาย
มิใช่ว่ามาสถานธรรมเท่านั้น จึงบำเพ็ญฝึกฝนญาณตนเองได้
ปฏิบัติธรรมในชีวิตไซร้ ครัวเรือนได้พบแสงธรรมด้วยบำเพ็ญ
ในครอบครัวต้องกลมกลืนจึงอบอุ่น รักเมตตากรุ่นจิตจึงสมาน
เริ่มต้นจากปรับเปลี่ยนตนยอมรับกัน อยู่ให้เหนือเหตุผลนั้นจึงเป็นกลาง
ในครอบครัวความผูกพันสายใยรัก นำหน้าหลักเหตุผลทั่วไปหนา
กตัญญูมิชี้ผิดบิดามารดา แต่เติมเสริมพาให้สู่สมบูรณ์
อ่อนน้อมจึงสมานกลมกลืนได้ ไร้ปัญหาของใจมาเกี่ยวข้อง
จึงสามารถคิดบำเพ็ญธรรมครรลอง ได้สอดคล้องคุณธรรมทั้งแปดนา
จึงหวังว่าศิษย์รักแจ้งความนัย นำกลับไปบำเพ็ญจิตบ้านสุขสันต์
เมื่อใจสุขกายย่อมแข็งแรงพลัน จึงพลิกผันสังคมได้สันตินา
เข้าใจไหม
ศิษย์รักเอ๋ย...
เคยสังเกตหรือไม่โลกานี้มีกลางวันและกลางคืน ช่วงกลางวันพระอาทิตย์ฉายแสงส่องแรงกล้าและค่อยๆหรี่แสงลงจนมืดสนิทในยามราตรี กระทั่งถึงรุ่งเช้าจึงฉายแสงอีกครั้งเปรียบเทียบกับสภาพชีวิตของคน ยามใดที่ต้องพบกับการทดสอบรอบด้านคล้ายดั่งตีบตันหนทาง จะไปทางซ้ายหรือขวาล้วนมิได้ จะทำเช่นไร มีแต่อดทน อดกลั้นให้พ้นผ่านดั่งการเก็บแสงสว่างแห่งตนไว้ภายในเพื่อที่จะรอให้ถึงเวลาที่เหมาะสมดั่งเช่นคำว่า คมในฝัก เก็บซ่อนประกายแสงความสามารถของตนไว้ ประคองรักษาจิตศรัทธาความมุ่งมั่นของตนไว้ มิให้มอดดับไป ด้วยเหตุเพราะสภาพการณ์ไม่อำนวย เข้าใจไหม
แต่ทว่า คำว่าอดทนอดกลั้นนั้น มิใช่หมายถึงให้ศิษย์นั้นเก็บปัญหาเอาไว้ หรือกดความทุกข์เอาไว้ในใจนั่นจะกลายเป็นภาวะเก็บกด เมื่อทนจนถึงขั้นเหลือจะทนจะระเบิดออกมาทำลายทุกสิ่งพังพินาศได้ ฉะนั้น ความอดทน อดกลั้นคือการควบคุมอารมณ์ตนมิให้หุนหันเพื่อให้เวลาแก่สติได้คิดทบทวนด้วยปัญญาการอดทนจึงเป็นวิธีชั่วคราว แต่การยอมรับความจริงของสัจธรรมและการปรับแก้ความบกพร่องที่ตนจะเป็นวิธีที่ยั่งยืนกว่าแก้ปัญหาได้อย่างกลมกลืนมากกว่า เมื่อศิษย์รักมีสติ เข้าใจชีวิตเข้าใจในธรรมะ จะรู้ตัดทิ้งในสิ่งที่ยึดมั่นไว้ ในสิ่งที่รักและหวงแหนยึดครองไว้แต่ละคนล้วนมีสิ่งที่รักหวงแหนด้วยกันทั้งนั้น ลองทบทวนตน หากรู้ถึงสัจธรรมชีวิตจักรู้ปล่อยวางไม่ยึดติด ไม่ยึดหมายเหนี่ยวรั้งไว้กับตน หากทำได้เช่นนี้เท่ากับว่าได้ตัดทิ้งสาเหตุแห่งความกลัดกลุ้มกังวลฟุ้งซ่านหมดไปได้อีกหนึ่งส่วน เข้าใจไหม
ในช่วงชีวิตเมื่อประสบพบเจอทั้งความสมหวังและผิดหวังความสำเร็จและล้มเหลวมีใครบ้างที่มองทะลุในสิ่งเหล่านี้ หากมองทะลุย่อมไม่รู้สึกทุกข์ใจจนเกินไปย่อมไม่หลงระเริงจนเกินไปอยู่ในสภาพจริงที่ราบเรียบก้าวเดินบนทางสายกลางควบคุมอารมณ์ให้พอดีนั่นคือ การบำเพ็ญธรรมเช่นกัน
ชีวิตคนเรานั้นมีปัญหามากมายที่เกิดจากการอยู่ร่วมกันของคนเป็นกลุ่มใหญ่สาเหตุหนึ่งแห่งปัญหามาจากใจที่คิดเล็กคิดน้อยคิดไร้สาระ คิดเปรียบวัด จับผิดผู้อื่น ใช่หรือไม่
ศิษย์ลองย้อนถามตนมีใจเช่นนี้บ้างหรือไม่บำเพ็ญธรรมะหวังหลุดพ้นจากทะเลทุกข์สู่ความสุขที่แท้จริงแต่ถ้าหากว่าศิษย์ไม่ยอมหยุดที่จะสร้างความทุกข์ให้กันแล้วจะหลุดพ้นจากวังวนทุกข์นี้ได้อย่างไรจิตเดิมแท้นั่นบริสุทธิ์ไร้ปรุงแต่งจะต้องรู้ทวนกระแสโลกีย์ ย้อนคืนสู่ต้นรากเดิมรากญาณเดิมของตน เข้าใจไหม
ศิษย์รักเอ๋ย....
จากวันนี้ไปจงนำคำที่อาจารย์เตือนเจ้ากลับไปทบทวนปฏิบัติบำเพ็ญในชีวิตตนตนบำเพ็ญในครอบครัวจึงได้รับผลทั้งครอบครัวร่วมกันบำเพ็ญ
สังคมจึงได้รับผลจึงต้องเริ่มจากใจตนก่อนอย่าหละหลวมกับตนเองนักและอย่าเคร่งครัดจับผิดผู้อื่นให้มากไปเช่นนี้ มิตรไมตรีย่อมสมานสันติ
ก่อเกิดบรรยากาศแห่งธรรมที่อบอุ่นดั่งครอบครัวเดียวกันอาจารย์หวังว่าทุกคนนั้นจะตระหนักถึงคุณค่าและความสำคัญของครอบครัวและพี่น้องทั้งทางโลกและทางธรรมต้องสมานกลมกลืนก้าวไปด้วยกัน เกื้อกูลซึ่งกันจึงประสบความสำเร็จที่แท้จริงได้
อาจารย์ให้ผลไม้ทิพย์แก่บุคลากรทุกคนปลุกพลังสร้างขวัญและกำลังใจ ก้าวต่อไปอย่าท้อแท้ยอมแพ้กลางคันบรรพชนรอเจ้าสร้างบุญกุศล บรรลุปณิธาน อีกทั้งอาจารย์รอศิษย์ยังหนันผิงซันอย่าได้รอช้า จงมุ่งมั่นเดินหยัดยืน