คดีสารพิษจากโรงไฟฟ้าแม่เมาะ ถือเป็น

คดีสารพิษจากโรงไฟฟ้าแม่เมาะ ถือเป็นอุทาหรณ์คดีสิ่งแวดล้อมที่น่าสนใจ ที่มาของเรื่องนี้สืบเนื่องจากชาวบ้านซึ่งอาศัยอยู่ในอำเภอแม่เมาะ จ.ลำปาง อันเป็นที่ตั้งของโรงไฟฟ้าที่ใช้ถ่านหินลิกไนต์เป็นเชื้อเพลิงผลิตกระแสไฟฟ้า ได้ประสบปัญหามลพิษจากฝุ่นละอองและก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์แพร่กระจายจนส่งผลให้ผู้ฟ้องคดีทั้ง 19 สำนวน (131 คน) เจ็บป่วยเป็นโรคปอดอักเสบจากฝุ่นหิน และโรคพิษซัลเฟอร์ไดออกไซด์ จึงนำเรื่องมาฟ้องต่อศาลปกครองเชียงใหม่ เพื่อขอให้การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) ชดใช้ค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาล ค่าสูญเสียรายได้จากการประกอบอาชีพ และค่าเสียหายจากการเสื่อมสมรรถภาพและสุขภาพอนามัย พร้อมดอกเบี้ยตามกฎหมาย

โดยรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยได้บัญญัติรับรองสิทธิของบุคคลในการที่จะดำรงชีพอย่างปกติสุขและต่อเนื่องในสิ่งแวดล้อมที่จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพ อนามัย รวมทั้งเจตนารมณ์ของพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ.2535 ได้มุ่งส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม คุ้มครองสุขภาพอนามัยและคุณภาพชีวิตของประชาชน ควบคุมมาตรฐานมลพิษจากแหล่งกำเนิด เยียวยาทางแพ่งผู้ที่ได้รับผลกระทบจากมลพิษ ตลอดจนลงโทษผู้กระทำผิดตามกฎหมายดังกล่าว

ชาวบ้านแม่เมาะจึงได้รวมตัวกันยื่นฟ้องการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย ในข้อหาละเมิดอันเกิดจากการละเลยต่อหน้าที่ ซึ่งศาลปกครองสูงสุดและศาลปกครองชั้นต้น (ศาลปกครองเชียงใหม่) ได้มีคำวินิจฉัยพ้องกันว่า กรณีมลภาวะจากฝุ่นละอองตามฟ้องนั้น จากการเก็บตัวอย่างและตรวจวัดค่าเฉลี่ยของฝุ่นละอองในพื้นที่ดังกล่าวโดยอาจารย์ภาควิชาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อมฯ มหาวิทยาลัยรังสิตพบว่า ฝุ่นละอองส่วนมากมีแหล่งที่มาจากการเผาไหม้มวลชีวภาพและรถยนต์ มิได้เกิดจากการปล่อยทิ้งอากาศเสียของโรงไฟฟ้าแม่เมาะ และเมื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยฝุ่นละอองกับพื้นที่อื่นๆ ทั่วประเทศแล้วไม่มีความต่างกัน ประกอบกับโรงไฟฟ้าฯ ได้มีการติดตั้งเครื่องกำจัดฝุ่นชนิดไฟฟ้าสถิตแรงสูง รวมทั้งมีมาตรการต่างๆ ในการควบคุมฝุ่นละอองภายในบริเวณโรงไฟฟ้าฯ รวมทั้งไม่พบว่ามีพนักงานเจ็บป่วยเป็นโรคปอดอักเสบจากฝุ่นหิน จึงยังถือไม่ได้ว่าโรงไฟฟ้าแม่เมาะได้ก่อให้เกิดการแพร่กระจายของฝุ่นละอองที่ต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้ฟ้องคดี ตามมาตรา 96 แห่งพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ.2535

สำหรับประเด็นปัญหามลภาวะที่เกิดจากก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ นั้น ศาลเห็นว่า เมื่อพิจารณามาตรฐานคุณภาพอากาศโดยทั่วไปได้กำหนดค่าก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์เฉลี่ยไม่เกิน 780 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร ซึ่งเป็นระดับที่ไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ เมื่อปรากฏข้อเท็จจริงตามรายงานฉบับสมบูรณ์ แนวทางการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของราษฎรที่ได้รับผลกระทบจากโรงไฟฟ้าของคณะอนุกรรมการศึกษา แนวทางการแก้ไขปัญหาการดำเนินการของ กฟผ.แม่เมาะ ที่ได้รวบรวมข้อมูลผลการตรวจวัดปริมาณก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ในพื้นที่อำเภอแม่เมาะ ในช่วงเวลา 70 เดือน พบว่าในช่วงระยะเวลาระหว่างเดือนพฤศจิกายน 2535 จนถึงเดือนสิงหาคม 2541 มีกรณีค่าเกินกว่ามาตรฐานที่กำหนด รวมทั้งจังหวัดลำปางได้มีคำสั่งแต่งตั้งคณะทำงานเฉพาะกิจด้านการแพทย์จากกรณีปัญหาดังกล่าวและ กฟผ.ได้จ่ายเงินค่าสินไหมทดแทนแก่ราษฎรที่ได้รับผลกระทบรายละ 3,000 บาท ซึ่งสอดคล้องกับข้อเท็จจริงที่มีราษฎรฟ้อง กฟผ.เป็นคดีแพ่งต่อศาลจังหวัดลำปางและศาลวินิจฉัยว่ามลภาวะในอากาศเกิดจากก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์จากโรงไฟฟ้าแม่เมาะ จึงพิพากษาให้ชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์

จากข้อเท็จจริงทั้งหมดจึงฟังได้ว่า โรงไฟฟ้าแม่เมาะได้ปล่อยทิ้งก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ออกสู่บรรยากาศ โดยไม่ได้บำบัดหรือควบคุม จนทำให้มีปริมาณก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ที่เป็นอันตรายต่อประชาชนคือมีค่าเฉลี่ยเกินกว่า 780 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร และบางครั้งก็เกินกว่า 1,300 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร ตามที่ประกาศคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2538)ฯ กำหนดไว้ อันเป็นการละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนดให้ต้องปฏิบัติ แม้ว่าต่อมา กฟผ.จะได้ติดตั้งเครื่องกำจัดก๊าซ FGD ในโรงไฟฟ้าฯแล้ว แต่ก็มิได้ดูแลบำรุงรักษาให้อยู่ในสภาพที่ใช้งานได้ตามปกติ คือสามารถใช้งานได้เพียง 2 เครื่อง จาก 8 เครื่อง กรณีจึงมิใช่เหตุสุดวิสัยที่จะเป็นเหตุยกขึ้นกล่าวอ้างเพื่อไม่ต้องรับผิดได้

ศาลปกครองสูงสุดจึงยืนตามศาลปกครองชั้นต้นตัดสินให้ กฟผ.ชดใช้ค่าเสียหายแก่ผู้ฟ้องคดี ดังนี้

1. กรณีขอให้ชดใช้ค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาล โดยข้อเท็จจริง กฟผ.ได้ออกไปทำการตรวจรักษาราษฎรเป็นประจำทุกสัปดาห์และเป็นผู้เสียค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลตลอดจนค่าพาหนะ ผู้ฟ้องคดีจึงไม่อาจเรียกให้ กฟผ.ชดใช้ค่าใช้จ่ายในส่วนนี้ได้อีก

2. กรณีค่าขาดประโยชน์ในการประกอบอาชีพ และค่าทดแทนความสูญเสียโอกาสที่จะดำรงชีวิตอย่างปกติสุข เห็นว่า ผู้ฟ้องคดีมิได้เสนอพยานหลักฐานให้เห็นว่าโรคดังกล่าวเป็นอุปสรรคต่อการประกอบอาชีพจนขาดประโยชน์จากการประกอบอาชีพอย่างไร หรือทำให้สูญเสียโอกาสที่จะดำรงชีวิตอย่างคนปกติสุขอย่างไร และผู้ฟ้องคดีแต่ละรายประกอบอาชีพหรือมีรายได้เท่าไร จึงทำให้ไม่อาจเรียกค่าเสียหายในส่วนนี้ได้

3. กรณีค่าทดแทนการเสื่อมสมรรถภาพ สุขภาพและอนามัย และความสูญเสียทางด้านจิตใจ ข้อเท็จจริงตามรายงานฉบับสมบูรณ์ของคณะอนุกรรมการศึกษาแนวทางแก้ไขปัญหาจากการดำเนินการของโรงไฟฟ้าแม่เมาะฯ พบว่า จากการตรวจสอบในช่วงเวลา 70 เดือน พบว่ามี 67 เดือน ที่โรงไฟฟ้าฯ ปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ มีค่าเฉลี่ยฯ เกินกว่าที่มาตรฐานกำหนด โดยจำนวนไม่น้อยกว่า 278 ครั้ง เป็นเหตุให้ผู้ฟ้องคดีที่มีภูมิลำเนาในพื้นที่อำเภอแม่เมาะ ได้รับผลกระทบเจ็บป่วยจากสารพิษ มีอาการเวียนศีรษะ แน่นหน้าอก แสบคอ เยื้อบุตาและจมูกแดง อันกระทบต่อสุขภาพ อนามัย เสื่อมสมรรถภาพและกระทบต่อ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The lawsuit from the MOH power plant toxic substances is considered to be the lesson of environmental lawsuit raptors that came of this because villagers living in Mae Mo district. Lampang of power plants that use coal, lignite-fueled power generation. Have experienced the problem of dust and pollution from sulfur dioxide spread until those lawsuits resulted in 19 idioms (131 people) illness as pneumonia from rock dust and sulfur dioxide poisoning disease, thus bringing the story to come to Chiang Mai administrative court rejected a request that the electricity generating authority of Thailand (EGAT) indemnify the costs of medical treatment. The value loss of wages and damages from the dysfunction and health with interest according to law. By the Constitution of the Kingdom of Thailand has endorsed the rights of individuals act in order to be happy and normal living in the environment that will not cause health hazard. The intent of including health promotion Act and the national environmental 2535 (1992). aimed at encouraging and maintaining environmental quality. Protection of the health and quality of life of the people. Pollution control standard civil remedies origin from people affected by the pollution, as well as punishing offenders according to law. ชาวบ้านแม่เมาะจึงได้รวมตัวกันยื่นฟ้องการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย ในข้อหาละเมิดอันเกิดจากการละเลยต่อหน้าที่ ซึ่งศาลปกครองสูงสุดและศาลปกครองชั้นต้น (ศาลปกครองเชียงใหม่) ได้มีคำวินิจฉัยพ้องกันว่า กรณีมลภาวะจากฝุ่นละอองตามฟ้องนั้น จากการเก็บตัวอย่างและตรวจวัดค่าเฉลี่ยของฝุ่นละอองในพื้นที่ดังกล่าวโดยอาจารย์ภาควิชาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อมฯ มหาวิทยาลัยรังสิตพบว่า ฝุ่นละอองส่วนมากมีแหล่งที่มาจากการเผาไหม้มวลชีวภาพและรถยนต์ มิได้เกิดจากการปล่อยทิ้งอากาศเสียของโรงไฟฟ้าแม่เมาะ และเมื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยฝุ่นละอองกับพื้นที่อื่นๆ ทั่วประเทศแล้วไม่มีความต่างกัน ประกอบกับโรงไฟฟ้าฯ ได้มีการติดตั้งเครื่องกำจัดฝุ่นชนิดไฟฟ้าสถิตแรงสูง รวมทั้งมีมาตรการต่างๆ ในการควบคุมฝุ่นละอองภายในบริเวณโรงไฟฟ้าฯ รวมทั้งไม่พบว่ามีพนักงานเจ็บป่วยเป็นโรคปอดอักเสบจากฝุ่นหิน จึงยังถือไม่ได้ว่าโรงไฟฟ้าแม่เมาะได้ก่อให้เกิดการแพร่กระจายของฝุ่นละอองที่ต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้ฟ้องคดี ตามมาตรา 96 แห่งพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ.2535 สำหรับประเด็นปัญหามลภาวะที่เกิดจากก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ นั้น ศาลเห็นว่า เมื่อพิจารณามาตรฐานคุณภาพอากาศโดยทั่วไปได้กำหนดค่าก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์เฉลี่ยไม่เกิน 780 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร ซึ่งเป็นระดับที่ไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ เมื่อปรากฏข้อเท็จจริงตามรายงานฉบับสมบูรณ์ แนวทางการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของราษฎรที่ได้รับผลกระทบจากโรงไฟฟ้าของคณะอนุกรรมการศึกษา แนวทางการแก้ไขปัญหาการดำเนินการของ กฟผ.แม่เมาะ ที่ได้รวบรวมข้อมูลผลการตรวจวัดปริมาณก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ในพื้นที่อำเภอแม่เมาะ ในช่วงเวลา 70 เดือน พบว่าในช่วงระยะเวลาระหว่างเดือนพฤศจิกายน 2535 จนถึงเดือนสิงหาคม 2541 มีกรณีค่าเกินกว่ามาตรฐานที่กำหนด รวมทั้งจังหวัดลำปางได้มีคำสั่งแต่งตั้งคณะทำงานเฉพาะกิจด้านการแพทย์จากกรณีปัญหาดังกล่าวและ กฟผ.ได้จ่ายเงินค่าสินไหมทดแทนแก่ราษฎรที่ได้รับผลกระทบรายละ 3,000 บาท ซึ่งสอดคล้องกับข้อเท็จจริงที่มีราษฎรฟ้อง กฟผ.เป็นคดีแพ่งต่อศาลจังหวัดลำปางและศาลวินิจฉัยว่ามลภาวะในอากาศเกิดจากก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์จากโรงไฟฟ้าแม่เมาะ จึงพิพากษาให้ชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ จากข้อเท็จจริงทั้งหมดจึงฟังได้ว่า โรงไฟฟ้าแม่เมาะได้ปล่อยทิ้งก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ออกสู่บรรยากาศ โดยไม่ได้บำบัดหรือควบคุม จนทำให้มีปริมาณก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ที่เป็นอันตรายต่อประชาชนคือมีค่าเฉลี่ยเกินกว่า 780 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร และบางครั้งก็เกินกว่า 1,300 ไมโครกรัมต่อลูกบาศก์เมตร ตามที่ประกาศคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2538)ฯ กำหนดไว้ อันเป็นการละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนดให้ต้องปฏิบัติ แม้ว่าต่อมา กฟผ.จะได้ติดตั้งเครื่องกำจัดก๊าซ FGD ในโรงไฟฟ้าฯแล้ว แต่ก็มิได้ดูแลบำรุงรักษาให้อยู่ในสภาพที่ใช้งานได้ตามปกติ คือสามารถใช้งานได้เพียง 2 เครื่อง จาก 8 เครื่อง กรณีจึงมิใช่เหตุสุดวิสัยที่จะเป็นเหตุยกขึ้นกล่าวอ้างเพื่อไม่ต้องรับผิดได้ The Supreme Administrative Court thus stand according to the initial decision, the Administrative Court. EGAT guests pay damages lawsuits As follows: 1. If asked to recoup medical expenses. By the facts. EGAT has set out to do to the people, on a weekly basis and free of charge in hospitals as well as the value of the vehicle. Can't prosecute people called to recoup expenses EGAT in this section again. 2. กรณีค่าขาดประโยชน์ในการประกอบอาชีพ และค่าทดแทนความสูญเสียโอกาสที่จะดำรงชีวิตอย่างปกติสุข เห็นว่า ผู้ฟ้องคดีมิได้เสนอพยานหลักฐานให้เห็นว่าโรคดังกล่าวเป็นอุปสรรคต่อการประกอบอาชีพจนขาดประโยชน์จากการประกอบอาชีพอย่างไร หรือทำให้สูญเสียโอกาสที่จะดำรงชีวิตอย่างคนปกติสุขอย่างไร และผู้ฟ้องคดีแต่ละรายประกอบอาชีพหรือมีรายได้เท่าไร จึงทำให้ไม่อาจเรียกค่าเสียหายในส่วนนี้ได้ 3. กรณีค่าทดแทนการเสื่อมสมรรถภาพ สุขภาพและอนามัย และความสูญเสียทางด้านจิตใจ ข้อเท็จจริงตามรายงานฉบับสมบูรณ์ของคณะอนุกรรมการศึกษาแนวทางแก้ไขปัญหาจากการดำเนินการของโรงไฟฟ้าแม่เมาะฯ พบว่า จากการตรวจสอบในช่วงเวลา 70 เดือน พบว่ามี 67 เดือน ที่โรงไฟฟ้าฯ ปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ มีค่าเฉลี่ยฯ เกินกว่าที่มาตรฐานกำหนด โดยจำนวนไม่น้อยกว่า 278 ครั้ง เป็นเหตุให้ผู้ฟ้องคดีที่มีภูมิลำเนาในพื้นที่อำเภอแม่เมาะ ได้รับผลกระทบเจ็บป่วยจากสารพิษ มีอาการเวียนศีรษะ แน่นหน้าอก แสบคอ เยื้อบุตาและจมูกแดง อันกระทบต่อสุขภาพ อนามัย เสื่อมสมรรถภาพและกระทบต่อ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The toxins from the Mae Moh power plant. The case is an example of environmental interest. The origin of this because people who live in Mae Moh district. Lampang as the location of power plants that use lignite as fuel to generate electricity. Has suffered from pollution, dust and sulfur dioxide spreads that resulted in the prosecution of the case 19 (131) illnesses as pneumonia rock dust. And sulfur dioxide poisoning It led to a lawsuit with the Administrative Court, Chiang Mai. To request that the Electricity Generating Authority of Thailand (EGAT) defray the cost of medical care. The loss of revenue from occupation. And damages the health and dysfunction. With interest by the Constitution of the Kingdom of Thailand Act guarantees the right of individuals to live a normal life and the environment will not cause harm to human health as well as the spirit of the Act and Environmental Quality. National 2535, was aimed at promoting and maintaining environmental quality. Protection of human health and quality of life. Standard control pollution from the source Civil remedies to those who have been affected by the pollution. As well as punish offenders statutory Moh villagers had gathered, filed the Electricity Generating Authority of Thailand. Infringement due to neglect of duty. The Supreme Administrative Court and the Court of First Instance. (Chiang Mai Administrative Court) has judged that ruling. The case was filed by pollution from dust. From the sampling and measurement of the dust in those areas by the Department of Environmental Engineering. RSU found Most dust source from burning biomass and cars. Not born of Emission of Mae Moh power plant. And compared the dust to other areas. Nationwide, there was no difference. The power plant will It is equipped with high-voltage electrostatic dust types. Including measures To control dust inside the plant. And there was no staff sickness as pneumonia rock dust. It is not considered that the Mae Moh power plant has caused the spread of dust that is liable to pay compensation to the claimants under Section 96 of the Act and the National Environmental Quality. 2535 for the issue of pollution caused by sulfur dioxide, the court noted that when considering air quality standards set by the sulfur dioxide on average no more than 780 micrograms per cubic meter. A level that is not harmful to health. Full report on the facts. Solutions to the suffering of the people affected by the Education Subcommittee of the power plant. Solutions operations of EGAT Mae Moh has collected measurements of sulfur dioxide. Mae Moh in the 70-month period found that during the period between November 2535 until August 2541, with the value exceeding the standards. The province has ordered the appointment of a task force of medical problems such case. EGAT has paid compensation for people affected by the 3000 baht, which is consistent with the fact that people are sued. EGAT civil Lampang Provincial Court and the Court ruled that the air pollution caused by emissions of sulfur dioxide from the Mae Moh power plant. Therefore sentenced to pay damages to the plaintiff by the fact that all we hear. Mae Moh power plant have abandoned sulfur dioxide into the atmosphere. Without treatment or control And the amount of sulfur dioxide is harmful to people, with an average of more than 780 micrograms per cubic meter. And sometimes more than 1,300 micrograms per cubic meter. According to the National Environment Board No. 12 (2538) has defined as neglect of duty by law to practice, although later EGAT will install a gas appliance in the FGD plant. electricity has already However, it is maintained in an active state as normal. Is available only from 2 to 8 cases of force majeure is not a reason not liable for claims raised by the Supreme Administrative Court of First Instance sentenced him to stand by. EGAT indemnify the prosecution of the case 1. Let defray the cost of medical care. The facts EGAT has to make people keeping a weekly basis and the cost of medical care as well as transportation. The prosecution is unable to run. EGAT defray the costs of this for another two. If the lack of interest in the profession. And compensation for loss of the chance to live a normal life that the prosecution did not present evidence that such diseases hinder careers and lack of occupation, however. Or lose the chance to live a normal life, however. And the prosecution of individual career or earn much. You may not claim damages in this section three. The compensation dysfunction Healthcare And the psychological loss. The fact-based report of the subcommittee studying the issue of the implementation of the Mae Moh power plant has found that the monitoring period of 70 months, with 67 months at a power plant's emissions of sulfur dioxide averaged states. beyond the standards set By no less than 278 times, causing the claimants domiciled in Mae Moh district. Illness affected by toxins. Dizziness, chest pain, throat, eyes and nose red lining. The impact on human health and the dysfunction.