Parts of Speech (พาร์ท ออฟ สปีช) Pa

Parts of Speech (พาร์ท ออฟ สปีช)

Part of Speech หมายความว่า คำชนิดต่างๆในภาษาอังกฤษ เป็นการนำคำต่างๆมาเรียงให้เป็นวลี หรือประโยคที่มีความหมาย สามารถนำไปใช้ในบทสนทนา หรือนำไปเขียนหนังสือได้ มีทั้งหมด 7 ชนิด โดยในแต่ละชนิดนั้นจะมีหน้าที่แตกต่างกันออกไป ได้แก่

1.Noun (คำนาม)
เป็นคำที่ใช้เรียกคน ชื่อคน สิ่งของ สัตว์ ทั้งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต มีรูปร่างหรือไม่มีรูปร่าง และยังรวมไปไปถึงสถานที่ และความรู้สึกต่างๆ

คน: boy, girl, father, mother, teacher
สัตว์: cat, dog, bird, elephant, horse
สิ่งของ: pencil, book, table, car
ชื่อคน: Tom, John, Mary, Anny
สถานที่: school, hospital, house, store
ความรู้สึก: happiness, sadness


2.Pronoun (สรรพนาม)
เป็นคำที่ใช้เรียกแทนคำนามของสิ่งที่ถูกพูดมาก่อนแล้ว มีจุดหมายเพื่อเลี่ยงการเรียกชื่อคำนามซ้ำๆ เช่น ผม คุณ เธอ เขา ท่าน มัน และสามารถใช้เรียกสิ่งที่ไม่รู้ก็ได้ เป็นต้น

I = ผม, ฉัน He = เขา She = เธอ, หล่อน

It = มัน(สิ่งของ หรือสัตว์) They = พวกเขา You = คุณ, พวกคุณ

We = พวกเรา, เรา Something = สิ่งใดสิ่งหนึ่ง(ที่เราไม่รู้)







3.Adjective (คำคุณศัพท์)
เป็นคำที่มีหน้าที่อธิบายหรือขยายคำนามหรือคำสรรพนาม ที่เป็นการลงรายละเอียดบอกคุณสมบัติของสิ่งนั้น จำพวก สี ขนาด รูปร่าง ท่าทาง เช่น

She bought a new toy. : เธอซื้อของเล่นใหม่ (ขยายคำสรรพนาม)

That bird is blue. : นกตัวนั้นมีสีน้ำเงิน (ขยายคำนาม)

He is a rich man. : เขาเป็นคนรวย (ขยายคำสรรพนาม)

My school is very old. : โรงเรียนของฉันเก่ามาก (ขยายคำนาม)



4.Verb (คำกริยา)
เป็นคำที่บอกการกระทำ, ความเป็นอยู่, สภาวะความเป็นอยู่ของคำนาม หรือคำสรรพนาม

He kicks the ball. : เขาเตะลูกบอล

The dog barks at a boy. : สุนัขเห่าใส่เด็กผู้ชาย

Tom is a teacher. : ทอมเป็นคุณครู

She seems alright. : เธอดูสบายดีนะ



5.Adverb (วิเศษณ์ หรือกริยาวิเศษณ์)
เป็นคำที่มีหน้าที่อธิบายหรือขยายคุณศัพท์ คำกริยา หรือแม้แต่คำวิเศษณ์เอง

My school is very old. : โรงเรียนของฉันเก่ามาก (ขยายคำคุณศัพท์)

He works hard. : เขาทำงานหนัก (ขยายคำกริยา)

He works very hard. : เขาทำงานหนักมาก (ขยายคำวิเศษณ์)

6.Preposition (คำบุพบท)
เป็นคำที่วางอยู่หน้าคำนามหรือคำสรรพนาม เพื่อบ่งบอกว่าคำนามหรือคำสรรพนามนั้นมีความเกี่ยวข้องกับคำอื่นๆในประโยคอย่างไรบ้าง เช่น in, on, at, with, within

He comes with me. : เขามากับฉัน

Cat is on the tree: แมวอยู่บนต้นไม้

He is in the toilet: เขาอยู่ในห้องน้ำ



7.Conjunction (คำสันธาน)
เป็นคำที่ใช้เชื่ยมคำหรือประโยคเข้าด้วยกันเพื่อให้ประโยคมีความสมบูรณ์มากขึ้น เช่น and, or, but, for

Tom and Tim are good friends. : ทอมและจิมเป็นเพื่อนที่ดี

Would you like tea or coffee? : คุณจะเอาชาหรือกาแฟ

I want to help him, but I can’t. : ผมก็อยากช่วยเขาแต่ผมทำไม่ได้



8.Interjection (คำอุทาน)
เป็นคำที่ใช้แสดงถึงอารมณ์ และความรู้สึกที่เกิดขึ้น แต่เป็นคำที่ไม่เกี่ยวข้องกับคำประเภทอื่นๆเลย

Wow! You are very beautiful. : ว้าว! เธอสวยมากเลย

Damn it! I forgot my wallet. : ให้ตายสิ! ฉันลืมกระเป๋าตัง

Oops! I’m sorry. : อุ๊ยตาย! ฉันขอโทษ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

ชิ้นส่วนในการพูด (ส่วนหนึ่งของความเร็ว SSH). ส่วนหนึ่งของคำพูดที่มีความหมายว่าความแตกต่างของคำในภาษาอังกฤษคำที่เป็นวลีหรือประโยคซึ่งหมายความว่าสามารถนำมาใช้ในการสนทนาหรือการเขียนมีทั้งหมด 7 ชนิดแต่ละชนิดจะมี ฟังก์ชั่นที่แตกต่างกัน1.Noun (นาม) มันเป็นคนระยะ. ชื่อของคนอะไรทั้งชีวิตของสัตว์และไม่มีชีวิต. ไม่มีรูปร่างหรือรูปทรงและยังที่จะไปยังสถานที่ที่แตกต่างกันและความรู้สึกที่เป็น.คน: เด็กสาว พ่อแม่ครู. สัตว์. แมวสุนัขนก, ช้าง, ม้าอะไรเมื่อ: ดินสอ, หนังสือ, โต๊ะ, ที่จอดรถ. ชื่อ: จอห์นแมรี่ทอม Anny อยู่: บ้านโรงเรียนโรงพยาบาลเก็บความรู้สึกของความสุข, เศร้า: 2.Pronoun (สรรพนาม). ในฐานะที่เป็นคำแทนคำนามของสิ่งที่ถูกต้องที่จะบอกว่าก่อนที่จะมีปลายทางคือการหลีกเลี่ยงซ้ำ ๆ เช่นคำนามที่ผมเรียกคุณเธอเขามันและ เขาไม่สามารถรู้ว่ามัน. I = I = I = เขาเธอเขาเธอ. มัน = มัน (หรือสัตว์) พวกเขา =. พวกเขาคุณ = คุณคุณ.เราเราเรา = บางสิ่งบางอย่าง = บางสิ่งบางอย่าง ( เราไม่ทราบ). 3.Adjective (คำคุณศัพท์). มันเป็นคำที่อธิบายเป็นคำนามหรือคำสรรพนามหรือขยายที่เป็นรายละเอียดต่างๆเช่นสถานที่ให้สีของสิ่งที่บอกฉันขนาดรูปร่างท่าทางเช่น . เธอซื้อของเล่นใหม่ที่เธอซื้อของเล่นใหม่ (ขยายคำสรรพนาม). นกนั่นคือนกสีฟ้า .: ฟ้า (ขยายคำนาม). เขาเป็นคนที่อุดมไปด้วย .: เขาเป็นที่อุดมไปด้วย (ขยายคำสรรพนาม). โรงเรียนของฉันคือเก่ามากเก่าโรงเรียน ของฉัน (นามขยาย). 4.Verb (verb) มันเป็นคำพูดที่บอกว่าการดำเนินการที่เป็นอยู่มากของคำนามหรือคำสรรพนาม. เขาเตะบอลที่เขาเตะบอล. เห่าสุนัขสุนัขที่เด็กเด็กสวมใส่ได้ . งูเห่าทอม: ทอมเป็นครูที่เป็นครู. เธอดูเหมือนไม่เป็นไร .: เธอดูดี! 5.Adverb ("หรือคำกริยา"). มันเป็นคำที่อธิบายคำกริยาหรือคำคุณศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับหรือแม้กระทั่งคำคุณศัพท์ของตัวเอง . โรงเรียนของผมเป็นอย่างมากที่โรงเรียนเก่ามากเก่าของฉัน (ขยายคำคุณศัพท์). เขาทำงานหนักเขาทำงานอย่างหนัก .: (กริยาขยาย.) เขาทำงานหนักมากทำงานหนักมาก .: เขา (การปรับเปลี่ยนขยาย). 6.Preposition (ก bupbot). เป็นสถานที่ในด้านหน้าของ คำนามหรือคำสรรพนามเพื่อแสดงว่าคำนามหรือคำสรรพนามที่เกี่ยวข้องกับคำอื่น ๆ ในประโยค? ? เช่นในบนที่มีภายใน. เขามากับฉัน .: เขามากับฉันแมวอยู่บนแมวบนต้นไม้: ต้นไม้. เขาอยู่ในห้องน้ำ:. เขาอยู่ในห้องน้ำ 7 ร่วม (กร่วม). มันเป็นคำที่นิยมหรือประโยคเชื่ร่วมกันเพื่อให้ประโยคที่มีความสมบูรณ์มากขึ้นและหรือ แต่สำหรับ. ทิมและทอมเป็นเพื่อนที่ดีของทอมและ GI mapen เพื่อนที่ดี. คุณต้องการที่ชาหรือกาแฟ? เครื่องชงกาแฟ: คุณเอาชา. ฉันต้องการที่จะช่วยให้เขา แต่ผมไม่สามารถ : ผมอยากจะช่วยเขา แต่ฉันทำไม่ได้. 8.Interjection (วลี). มันเป็นคำที่ใช้ในการแสดงอารมณ์และความรู้สึกที่เกิดขึ้น แต่มันจะไม่เกี่ยวข้องกับประเภทอื่น ๆ ! ว้าว! คุณมีความสวยงามมาก .: !, ว้าวเธอสวยมากทุกที่. ประณามมัน !, ฉันลืมกระเป๋าสตางค์ของฉัน .: ตาย! ฉันลืมถุงมันฝรั่งทอดกรอบOops! ฉันขอโทษ. : เขาดึงความตาย! ฉันขอโทษ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

บางส่วนของคำพูด (พาร์ควิวแอนด์สปาหาด) เป็นส่วนหนึ่งของการพูดหมายถึงคำพูดในภาษาอังกฤษ. ในลำดับที่สองในวลี. หรือประโยคที่มีความหมายสามารถนำมาใช้ในการสนทนาหรือที่จะเขียนหนังสือที่มีทั้งหมดเจ็ดชนิดแต่ละชนิดจะมีฟังก์ชั่นที่แตกต่างกันที่จะรวม1.Noun (นาม) เป็นคำที่ใช้ในการอ้างถึงชื่อของทรัพย์สินของสัตว์ทั้งเป็นและคนตาย. ที่มีตัวตนหรือไม่มีตัวตนและยังจะวาง. และความรู้สึกของผู้คนหนุ่มสาวพ่อแม่ครูสัตว์: แมวสุนัขนก, ช้าง, ม้าอุปกรณ์: ดินสอหนังสือโต๊ะรถยนต์ชื่อ: ทอมจอห์นแมรี่ Anny สถานที่: โรงเรียน ,. โรงพยาบาล, การจัดเก็บความรู้สึก: ความสุข, เศร้า. 2.Pronoun (สรรพนาม) เป็นคำที่ใช้ในการอ้างถึงคำนามแทนสิ่งที่ถูกกล่าวว่าก่อนหน้านี้. มีวัตถุประสงค์เพื่อหลีกเลี่ยงการตั้งชื่อชื่อซ้ำแล้วซ้ำอีกเป็นฉันคุณเธอเขาหรือที่จะสามารถ ถูกนำมาใช้เพื่อเรียกร้องสิ่งที่ฉันทำเพื่อฉัน= เรานี่แหละเขา = = เขาเธอเธอเธอมัน= มัน (วัตถุหรือสัตว์) พวกเขา = คุณ = พวกคุณ, คุณเรา= เราเรามีอะไรบางอย่าง = อะไร (ที่เรารู้) 3.Adjective. (Adjective) เป็นคำที่อธิบายเป็นคำนามหรือคำสรรพนามหรือขยายก. นั่นคือในรายละเอียดคุณสมบัติของสิ่งต่างๆเช่น สีขนาดรูปร่างลักษณะที่เธอซื้อของเล่นใหม่.: เธอซื้อของเล่นใหม่. (สรรพนามขยาย) ว่านกเป็นสีฟ้า .: นกเป็นสีฟ้า. (Adjective) เขาเป็นผู้ชายที่อุดมไปด้วย .: เขาเป็นที่อุดมไปด้วย (สรรพนามขยาย ) โรงเรียนของฉันคือเก่ามาก .: โรงเรียนของฉันคือเก่ามาก. (Adjective) 4.Verb (กริยา) เป็นคำที่อธิบายถึงการกระทำที่อาศัยอยู่ที่สภาพความเป็นอยู่ของคำนามที่. หรือสรรพนามเขาเตะบอล .: เขาจะใช้เวลา ลูกสุนัขเห่าที่เด็ก.: สุนัขเห่าเด็กสวมใส่ทอมเป็นครู.: ทอมเป็นครูเธอดูเหมือนไม่เป็นไร.: เธอดูดี แต่5.Adverb (หรือคำวิเศษณ์. กริยาวิเศษณ์) เป็นคำที่อธิบายคำกริยาหรือคำคุณศัพท์ หรือคำวิเศษณ์ขยายของพวกเขาที่โรงเรียนของฉันคือเก่ามาก.: โรงเรียนของฉันคือเก่ามาก. (ขยายคำคุณศัพท์) เขาทำงานหนัก .: เขาทำงานหนัก (กริยาขยาย) เขาทำงานหนักมาก .: เขาทำงานหนักมาก. (ขยายคำวิเศษณ์) 6 คำบุพบท(บุพบท) ถูกนำมาวางอยู่หน้าคำนามหรือคำสรรพนาม. เพื่อแสดงให้เห็นว่าเป็นคำนามหรือคำสรรพนามที่เกี่ยวข้องกับคำอื่น ๆ ในประโยคบางอย่างเช่นในบนที่มีภายในเขามากับฉัน.: เขามากับฉันแมวอยู่บนต้นไม้: แมวบน ต้นไม้เขาอยู่ในห้องน้ำ: เขาอยู่ในห้องน้ำ. 7.Conjunction (สันธาน) เป็นคำที่ใช้เครดิตพรีเมี่ยมคำหรือประโยคด้วยกันเพื่อให้ประโยคที่สมบูรณ์มากขึ้นเป็นและหรือ แต่สำหรับทอมและทิมเป็นเพื่อนที่ดีทอมและจิมมีเพื่อนที่ดีที่คุณจะ เช่นชาหรือกาแฟ ?: คุณจะใช้ชาหรือกาแฟ, ฉันต้องการที่จะช่วยให้เขา แต่ฉันไม่สามารถ .: ผมต้องการที่จะช่วยให้เขา แต่ฉันทำไม่ได้8.Interjection. (HA) เป็นคำที่ใช้ในการสะท้อนให้เห็นถึงอารมณ์ . และความรู้สึกที่เกิดขึ้นแต่ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับชนิดอื่น ๆว้าว! คุณมีความสวยงามมาก .: ว้าว! ฉันสวยมากประณามมัน! ฉันลืมกระเป๋าสตางค์ของฉัน .: ตาย! ฉันลืมกระเป๋าสตางค์ของฉันอ๊ะฉันขอโทษ.: อุ๊ย! ฉันขอโทษ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

ชิ้นส่วนในการพูด (ส่วนหนึ่งของคำพูด).

เป็นส่วนหนึ่งของการพูดหมายถึงการที่แตกต่างกันของคำในภาษาอังกฤษคำว่ามาเป็นวลีหรือประโยคที่มีความหมายสามารถนำมาใช้ในการสนทนา หรือจะเขียนมีทั้งหมด 7
ชนิด.:.

1.Noun (นาม) เป็นคำที่ใช้เรียกชื่อของบุคคลสิ่งที่สัตว์มีชีวิตและไม่มีชีวิต รูปร่างหรือรูปทรงและยังจะไปถึงสถานที่ และความรู้สึก: เด็กพ่อแม่ครูสาว ,,,,, สัตว์: แมว สุนัขนกช้างม้า ,,,, สิ่ง:



ดินสอจองรถตารางชื่อ: ,,,,, ทอมจอห์นแมรี่ Anny สถานที่: โรงเรียนบ้านโรงพยาบาลรู้สึก ,,,, เก็บความโศกเศร้าความสุข. 2.Pronoun (สรรพนาม).






คำว่าเป็น ใช้แทนคำนามของสิ่งที่ถูกกล่าวว่าก่อนที่จะ วัตถุประสงค์ในการหลีกเลี่ยงคำนามเรียกซ้ำเช่นฉันคุณเธอเขาเธอมันและสามารถนำมาใช้ในการเรียกที่ไม่รู้จัก ฯลฯครั้งที่หนึ่ง ฉันฉันเขา = = เขาเธอเธอ.



มัน = มัน (วัตถุหรือสัตว์) พวกเขาพวกเขาคุณ = = คุณคุณเรา= เราเรามีอะไรบางอย่าง = หนึ่ง (ไม่ทราบ). 3.Adjective (คำคุณศัพท์).










คำที่มีคำอธิบายการปฏิบัติหน้าที่ หรือขยายคำนามหรือคำสรรพนาม สมบัติบอกรายละเอียดของชนิดของสีที่ขนาดรูปร่างท่าทางเช่นเธอซื้อของเล่นใหม่ .: คุณซื้อของเล่นใหม่ (สรรพนามขยาย) นกที่เป็นสีฟ้า .:



นกที่เป็นสีฟ้า (ขยายคำนาม) เขาเป็นคนที่อุดมไปด้วย .: เขาที่อุดมไปด้วย (ขยายสรรพนาม) โรงเรียนของฉันคือเก่ามาก โรงเรียนของฉันคือเก่ามาก (อธิบายคำนาม) 4.Verb (verb) คำ, การกระทำ,








การดำรงอยู่ของสภาพความเป็นอยู่ของคำนามหรือคำสรรพนามเขาเตะลูก.: เขาเตะลูกสุนัขเห่าที่เด็กผู้ชายคนหนึ่ง: สุนัขเห่าใส่เด็กทอม เป็นครู: ทอมครูเธอดูเหมือนไม่เป็นไร.: คุณดูดี5.Adverb (หรือคำวิเศษณ์คำวิเศษณ์).












คำที่มีหน้าที่อธิบายหรือคำคุณศัพท์ขยายคำกริยาหรือแม้กระทั่งคำวิเศษณ์มันโรงเรียนของฉันคือเก่ามาก โรงเรียนของฉันคือเก่ามาก (คำคุณศัพท์ขยาย) เขาทำงานหนัก .: เขาทำงาน (คำกริยาขยาย) เขาทำงานหนักมาก .: เขาทำงานหนักมาก (ขยายคำวิเศษณ์) 6.







บุพบท (คำบุพบท)
เป็นคำที่วางไว้ก่อนคำนามหรือสรรพนาม เพื่อแสดงว่าคำนามหรือคำสรรพนามที่เกี่ยวข้องกับคำอื่น ๆ ในประโยค? เช่นในที่ ,,,, กับภายในเขามา กับฉัน .: เขากับฉันแมวอยู่บนต้นไม้:



แมวบนต้นไม้เขาอยู่ในห้องน้ำ: เขาอยู่ในห้องน้ำ 7.Conjunction (ร่วม) เป็นคำที่ใช้ในการเชื่อมต่อคำหรือประโยคด้วยกันเพื่อให้ประโยคที่มีความสมบูรณ์มากขึ้นเช่น ,,, และหรือ แต่สำหรับทอม ทิมเป็นเพื่อนที่ดี: ทอมและเพื่อนที่ดีของจิม.










ที่คุณจะชอบชาหรือกาแฟ ?: คุณมีชาหรือกาแฟที่ฉันต้องการที่จะช่วยให้เขาแต่ผมสามารถ 't .: ผมต้องการที่จะช่วยให้เขา แต่ผมไม่สามารถทำ8.Interjection (อุทาน) เป็นคำที่ใช้ในการแสดงอารมณ์และความรู้สึกที่เกิดขึ้น แต่เป็นคำที่ไม่เกี่ยวข้องกับคำอื่น ๆ มันว้าวคุณมีความสวยงามมาก:








ว้าว! คุณสวยงามประณามมัน! ฉันลืมกระเป๋าสตางค์ของฉัน: ประณามมัน! ฉันลืมกระเป๋าเงินของฉันOops! ฉันขอโทษ.? : โอ้! ฉันขอโทษ.