ฉันมีความใฝ่ฝันอยากเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยมาก เพราะฉันเชื่อว่า การที่ฉันได้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ผู้อื่นมันจะมีประโยชน์อย่างมหาศาล กล่าวคือเมื่อฉันได้ช่วยเหลือพวกเขาแล้ว เขาเหล่านั้นก็จะนำความรู้ที่ได้นั้นไปต่อยอดให้แก่กลุ่มบุคคลต่างๆ ซึ่งมันจะเป็นการถ่ายทอดไปเรื่อยๆโดยที่ไม่รู้ว่าจุดจบนั้นจะไปสิ้นสุดอยู่ที่ตรงไหน เพียงแค่คิดมันก็ทำให้ฉันมีความสุขจนเหลือล้นแล้ว อีกอย่างหนึ่งที่เป็นเรื่องจูงใจให้ฉันอยากเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย คือ ตำแหน่งทางวิชาการ ไม่ว่าจะเป็น ผู้ช่วยศาสตราจารย์ รองศาสตราจารย์ และศาสตราจารย์ ฉันอยากได้คำเหล่านั้นวางอยู่ข้างหน้าชื่อของฉันเหลือเกิน
หลายๆคนอาจจะมองว่าฉันเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานอันแรงกล้า มากเสียเกินไม่เคยย้อนมองไปดูศักยภาพของตนเองเลย ซึ่งมันก็เป็นดั่งที่เขาเหล่านั้นพูด เพียงแต่ว่าทั้งหมดนี้มันก็เป็นเพียงแค่ความใฝ่ฝันของฉันของฉันเท่านั้นเอง มันผิดด้วยเหรอที่ฉันอยากมีอยากเป็น ฉันเชื่อเสมอว่าถ้าหากฉันได้รับโอกาสเหล่านั้นฉันสามารถทำมันได้ดีแน่ๆเพราะมันเป็นสิ่งที่ฉันรัก การที่เราจะทำอะไรสักอย่างถ้าหากสิ่งเหล่านั้นมันเกิดขึ้นจากความต้องการของเราแล้ว ผลลัพธ์ที่ออกมาก็จะมีความสวยงามเสมอ “ลองให้โอกาสฉันดูสิแล้วฉันจะแสดงให้คุณรู้ว่าศักยภาพที่อยู่ในตัวฉันมันมีอยู่สูงเลยทีเดียว”