อินโดนีเซีย ได้ชื่อว่า เป็นแผ่นดินท

อินโดนีเซีย ได้ชื่อว่า เป็นแผ่นดินที่มีวัฒนธรรมแบบผสมผสานระหว่างพื้นถิ่นบวกกลิ่นอายของชมพูทวีป มีความโดยเด่นและงดงามไปด้วยอัตลักษณ์ที่ได้รับการยอมรับจนได้รับการจดทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมจากองค์กรยูเนสโก (UNESCO) ระดับ Masterpiece Of Oral Intangible Heritage of Humanity ซึ่งการแสดงหุ่นของอินโดนีเซีย ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งในวัฒนธรรมที่น่าหลงใหลนั้น หุ่นเงา หรือ วายังกุลิต (Wayang Kulit) นักท่องเที่ยวที่เดินทางมุ่งหน้าสู่บาหลี สิ่งหนึ่งที่พลาดไม่ได้วายังกุลิต (Wayang Kulit) หุ่นเงา มีความคล้ายคลึงกับWayang Kulit ของไทยและมาเลเซีย แต่มีจุดที่แตกต่างและเห็นได้ชัดคือ เนื้อหาและรูปร่างหน้าตา เพราะWayang Kulit
เสน่ห์ของ หุ่นวายังกุลิต อยู่ที่ความงามวิจิตรของลวดลายบนตัวหุ่นหนัง ด้วยฝีมือเชิงช่างชั้นสูงที่สืบต่อกันเฉพาะเครือญาติ บวกกับ ดาลัง (Dalang) หรือนายหนัง (ศิลปินผู้เชิดหุ่น) ที่ต้องมีทักษะต่อศิลปะการแสดงสูง ไวพริบ และความสามารถในการเล่าเรื่องที่ดึงดูดใจ หุ่นวายังกุลิต นิยมเล่นในหมู่เกาะชวา เป็นมหรสพใช้เล่นเวลากลางคืน อาศัยแสงสว่างจากน้ำมันตะเกียงเพียงหนึ่งดวง การแสดงจะเริ่มราวสามทุ่มเรื่อยไปจนถึงเช้าตรู่ "วายังกุลิต มีผู้เชิดเพียงคนเดียว และต้องพากย์เสียงตัวละครทุกตัว ซึ่งมีตั้งแต่ 10-140 คน และต้องมีความสามารถในการวิเคราะห์พฤติกรรมตัวละคร วิพากษ์วิจารณ์เพื่อสอดแทรกปรัชญาและชี้แนะผู้ชมไปพร้อมกัน และที่น่าทึ่งคือ ดาลัง ยังทำหน้าที่กำกับวงดนตรี หรือ กัมเมอลัน–Gamelan ประกอบด้วยฆ้อง กลอง ขลุ่ย ซอสามสายและเครื่องเคาะจังหวะ และในขณะ ดาลัง ยังต้องเล่นเครื่องดนตรีที่เป็นเครื่องเคาะจังหวะเช่น ฉิ่ง หรือไม้เคาะไปพร้อมกับการเชิดหุ่น"

การแสดง wayang kulit มีสองแบบ คือ โกเล็กเซปัก (Golek Cepak) บอกเล่าชีวประวัติของ Amir Hamza ลุงของท่านนบีโมฮัมหมัด มีนัยยะการเผยแพร่ศาสนา ส่วน วายังโกเล็กปูร์วา (Wayang Golek Purwa) มีพื้นฐานการแสดงเหมือนกับวายังกุลิต ใช้แสดงให้กับเจ้านายชั้นสูงและขุนนาง ของเกาะซุนดา (บาหลี)
ในปัจจุบันนั้นถือได้ว่าเป็นยุคแห่งโลกาภิวัตน์ทำให้วัฒนธรรม ประเพณี หรือไม่ว่าจะเป็นการแสดงก็ถูกหยิบมาใช้เพื่อตอบสนองต่อความต้องการตลาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งการส่งเสริมการท่องเทียวในบาหลีเอง Wayang kulit purwa เป็นการนำการละเล่นมาทำเป็นสินค้าของการท่องเที่ยว ข้าพเจ้าจึงสนใจประเด็น Wayang kulit purwa ไม่ว่าจะเป็รเองประวัติสาสตร์ การแสดง และการอนุรักษ์การละเล่นเช่นนี้ กล่าวคือ เมื่อเป็นเมืองท่องเที่ยว อูบุดเป็นเป้าหมายแรกของนักท่องเที่ยว เป็นเมืองแห่งการท่องเที่ยว การที่มีนักท่องเที่ยวมากทำให้วิถีชีวิต หรือการละเล่นบางอย่างจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงไป หรืออาจหายไปจากUbud ข้าพเจ้าจึงสนใจอีกประเด็นหนึ่งคือ การอนุรักษ์ Wayang kulit purwa ที่ Ubud ว่ามีการอนุรักษ์อย่างไร