นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว กาลครั้งหน

นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว


กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีแม่หมูกับลูกหมูสามตัว อาศัยอยู่ในป่าแห่งหนึ่ง
ลูกหมูที่เป็นพี่ใหญ่ เป็นหมูที่เกียจคร้านเป็นอย่างมาก
มักจะแอบไปหาที่หลบหลับนอนตลอดเวลา
ส่วนลูกหมูตัวที่สองเป็นหมูจอมตะกละ ไม่ชอบทำงาน
แม้เวลางานก็มักจะหาเรื่องพักและกินอาหารที่แอบนำมาด้วยเสมอ
ส่วนลูกหมูตัวที่สามนั้น เป็นหมูที่ขยันขันแข็ง และชอบทำงานเป็นอย่างมาก

ถึงแม้ว่าลูกหมูตัวสุดท้องจะขยันขันแข็งทำงานอย่างไรก็ตาม
แต่อาหารที่หามาได้ก็ต้องหมดไปในไม่ช้า
เหตุเพราะที่บ้านของเขานั้นมีหมูจอมขี้เกียจ กับหมูจอมตะกละอยู่ตั้งสองตัวนั่นเอง
วันหนึ่งแม่หมูจึงพูดกับลูกหมูทั้งสามว่า
“พวกลูกๆโตเกินกว่าจะอยู่ในบ้านหลังน้อยของแม่แล้ว
ถึงเวลาที่ลูกๆจะต้องมีบ้านเป็นของตัวเองได้แล้วล่ะจ้ะ”
น้องหมูตัวสุดท้องเมื่อได้ฟังแม่หมูพูดเช่นนั้น…
ก็เกิดปิติยินดีเป็นอย่างมาก ที่จะมีบ้านเป็นของตนเอง
“เราจะสร้างบ้านแบบไหน แล้วจะเอาอะไรมาสร้างเป็นบ้านดีนะ”
ส่วนพี่หมูตัวโตขี้เกียจได้ยินแม่หมูพูดเช่นนั้น ก็พูดบ่นทันที
ด้วยไม่ชอบที่จะทำงานอยู่แล้ว
จึงโดนแม่หมูดุว่า
“ไม่ได้น่ะ ลูกโตแล้ว ต้องรู้จักดูแลตัวเองได้แล้ว จะมัวทำตัวขี้เกียจต่อไปไม่ได้นะ”
เมื่อพี่หมูตัวโตโดนแม่ดุ จึงต้องออกไปสร้างบ้านอย่างที่ไม่ค่อยเต็มใจนัก
ลูกหมูสามตัวออกเดินทาง และมาถึงชายป่าแห่งหนึ่ง
พวกมันตัดสินใจจะสร้างบ้านบริเวณนี้ใกล้ๆกัน
และเดินทางไปตลาดเพื่อซื้อของสร้างบ้าน

พี่ใหญ่ซื้อฟางไปสร้างบ้านจะได้ไม่เหนื่อยและไม่หนักด้วย
พี่รองซื้อเศษไม้ไปสร้างบ้านตอกตะปูไม่กี่ทีก็เสร็จแล้ว
และยังต้านลมที่พัดมาแรงๆได้อย่างแน่นอน
น้องเล็กซื้ออิฐมาสร้างบ้าน พี่ใหญ่พี่รองเห็นหัวเราะ และบอกว่า
“ทำไมเจ้าโง่อย่างนี้ กว่าจะแบกไปกว่าจะสร้างบ้านเสร็จก็ใช้เวลานาน”
น้องเล็กจึงพูดว่า “แต่ถ้าเราใช้อิฐสร้างบ้าน มันก็จะแข็งแรงและทนทานกว่า พี่ๆใช้ฟางกับเศษไม้มันไม่ปลอดภัยนะพี่”
แล้วทั้ง 3 พี่น้องก็แบกของกลับบ้าน พอถึงชายป่าต่างก็แยกย้าย…มาสร้างบ้านของใครของมัน

ลูกหมูตัวที่หนึ่งสร้างบ้านด้วยฟางใช้เวลาไม่นานนักก็เสร็จ
ส่วนลูกหมูตัวที่สองสร้างบ้านด้วยเศษไม้ใช้เวลาไม่นานก็สร้างบ้านเสร็จ
และทั้งสองไปดูน้องเล็กสร้างบ้านซึ่งยังไม่เสร็จ
น้องเล็กต้องค่อย ๆ ก่ออิฐทีละก้อนทีละอันกว่าจะสร้างเสร็จก็อีกหลายวัน
เพราะอยากได้บ้านที่แข็งแรงและปลอดภัย
น้องเล็กจึงไม่เชื่อพี่ๆทั้งสอง ที่บอกให้เปลี่ยนมาใช้ฟางกับเศษไม้

ลูกหมูทั้งสองจึงออกไปวิ่งเล่นว่ายน้ำ ส่วนน้องเล็กก็ตั้งหน้าตั้งตาสร้างบ้านจนเสร็จ
ตกดึกทั้งสามตัวก็เข้านอนบ้านใครบ้านมัน จนกระทั่งคืนหนึ่งงมีเจ้าหมาป่ามาซุ่มดู
หวังจะมาจับลูกหมูทั้ง 3 ตัวมาเป็นอาหาร

และไปบ้านลูกหมูที่สร้างบ้านด้วยฟางก่อน พอมันมาถึงประตู มันก็พูดขึ้นว่า …
เจ้าลูกหมูน้อยออกมาให้ข้ากินดีกว่านะ ไม่ฉันไม่เปิดประตูให้แกหรอก ไป๊ไปให้พ้นนะ
ไม่เปิดไม่เป็นไร บ้านฟางแบบนี้ข้าเป่าก็พังและ แย่แล้ว บ้านฟางของฉันพังหมดแล้ว
มามะมาให้พี่หมาป่ากินดีกว่า

เจ้าลูกหมูรีบวิ่งไปหาน้องกลางที่สร้างบ้านด้วยเศษไม้
และเจ้าหมาป่าก็มาเคาะที่ประตูแล้วบอกให้เปิด
ลูกหมูบอก “ไม่มีทางข้าไม่ยอมเปิดประตู ให้หมาป่าใจร้ายเด็ดขาด”
“อ๋อเหรอ…บ้านไม้ที่ไม่แข็งแรงแบบนี้ แค่ข้ากระโดดกระแทกประตูสองที
มันก็พังแล้วหละ…เอาหละนะ…1 2 3 “ หมาป่ากล่าว
แล้วเจ้าหมาป่าก็พังประตูเข้ามาได้ เจ้าหมูทั้งสองรีบวิ่งไปบ้านอิฐของน้องเล็ก
โดยที่มีเจ้าหมาป่าวิ่งมาติด ๆ และเล่าให้น้องเล็กฟังว่าบ้านทั้งสองหลังถูกหมาป่าพังไปแล้ว

เจ้าหมาป่าก็มาถึงบ้านน้องเล็ก มาเคาะประตู
มันพูดขึ้นว่า เปิดให้ข้าเข้าไปกินเดี๋ยวนี้นะ ไม่เปิดจะพังบ้านอีกหลังนะ
น้องเล็กตะโกนบอก ”กลับไปเจ้าหมาป่า เจ้าไม่มีทางพังบ้านหลังนี้ได้หรอก”
“เดี๋ยวจะเป่าให้บ้านพังไปเลย” หมาป่ากล่าว แล้วมันก็รวบรวมลมเป่า แต่บ้านก็ไม่ยอมพัง
หมาป่าพูดขึ้นว่า “ได้ข้าจะกระโดดกระแทก ให้บ้านพังไปเลย… 1 2 3…
…โอ๊ย… ใครก็ได้ช่วยหมาป่าด้วย”
เจ้าหมาป่ากระโดดกระแทกกับประตูบ้านอิฐอย่างแรง
แต่ด้วยความที่เป็นบ้านแข็งแรงมาก มันจึงเจ็บจนเป็นลมสลบไป
ลูกหมูทั้งสามตัวจึงปลอดภัยในบ้านอิฐของน้องเล็ก
ทั้งสามตัวจึงตกลงกันว่าจะอาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านของน้องเล็กชั่วขณะหนึ่ง…
ตั้งแต่นั้นมา เจ้าหมาป่าได้เงียบหายไป!

ภายหลังจากนั้นไม่นาน..เจ้าหมาป่าได้เดินแบกเอาบันไดยาวมาที่บ้านอิฐของพวกลูกหมู
เพื่อปีนเข้าทางปล่องไฟบนหลังคา แล้วพูดขึ้นว่า “55 พวกแกเสร็จข้าแน่ เจ้าลูกหมูสามตัว”
เมื่อลูกหมูทั้งสามเห็นเจ้าหมาป่ากำลังปีนขึ้นมาทางปล่องไฟ น้องหมูตัวที่สามได้รีบพูดว่า
“พี่หมูรีบไปจุดไฟที่เตาผิงเร็วเข้า!” ทำให้เจ้าหมาป่าต้องโดนลวกด้วยน้ำร้อน
ได้รับบาดเจ็บสาหัส จนขนตามร่างกายของมันได้ร่วงออกแทบเกือบหมด

หลังจากนั้นมา หมาป่าก็เกิดคิดสำนึกได้ จึงได้กลับตัวกลับใจเสียใหม่
กลายเป็นหมาป่าที่อ่อนโยน และอาศัยอยู่ในที่ของมันอย่างสงบสุข
ส่วนหมูผู้เป็นพี่ทั้งสองตัว ก็ได้ตั้งใจจำเอาน้องหมูตัวสุดท้องเป็นตัวอย่างที่ดี
คือหันมาขยันหมั่นเพียร ไม่เกียจคร้าน…
ข้างฝ่ายแม่หมูก็พลอยมีความสุขและพอใจในลูกหมูเป็นอย่างมาก
หมูทุกตัวจึงมีชีวิตที่อบอุ่นเป็นสุข ได้อาศัยซึ่งกันและกันอย่างดี…ตลอดมา

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“การเกียจคร้านไม่ได้ทำให้เราสบายได้จริง…แต่จะนำทุกข์ภัยมาสู่ตน…
เราจึงควรอย่างยิ่งที่จะเป็นคนขยัน…”

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Tiga kisah Little Pigs



Pada suatu masa dahulu. A babi ibu dengan tiga anak babi. Hidup di kawasan hutan di
babi abang.
Babi adalah sangat malas, sering diam-diam meminta masa tidur
.Babi kedua ialah babi tamak.
Saya tidak suka bekerja di pekerjaan, mereka sering memilih dan makan makanan yang saya selalu membawa dengan
bahagian ketiga babi. Daging babi adalah teliti Dan seperti bekerja sangat

.Walaupun babi muda bersungguh-sungguh bekerja bagaimanapun
tetapi makanan datang ia telah hilang tidak lama lagi
Oleh kerana rumahnya adalah babi malas. Babi tamak adalah dua yang
.Satu hari babi ibu berkata dengan babi yang, tiga yang
"Kanak-kanak berkembang terlalu tua untuk tinggal di rumah yang kurang daripada ibu bapa, maka
masa kanak-kanak perlu mempunyai rumah mereka sendiri, anda tahu yang terbaik,"
ia. paling muda apabila mendengar menyemai babi berkata demikian ...
.Ia adalah kegembiraan besar. Untuk mempunyai rumah mereka sendiri! "Kami akan membinanya. Apa yang akan membuat rumah yang baik, "
babi malas, babi besar mendengar ibu berkata demikian. Saya bercakap dengan dengan cepat

tidak suka bekerja juga.Saya menyemai begitu sengit bahawa
"tidak benar-benar membesar untuk menjaga diri anda sekarang. Moore akan terus tidak hanya bertindak malas "
apabila ibunya dimarahi oleh babi yang semakin meningkat. Kita perlu mewujudkan rumah yang berat hati
.Piglet tiga lokasi, และมาถึงชายป่าแห่งหนึ่ง
พวกมันตัดสินใจจะสร้างบ้านบริเวณนี้ใกล้ๆกัน
และเดินทางไปตลาดเพื่อซื้อของสร้างบ้าน

พี่ใหญ่ซื้อฟางไปสร้างบ้านจะได้ไม่เหนื่อยและไม่หนักด้วย
Saya telah membeli kayu untuk membina menengah dipaku beberapa yang telah dilakukan,
dan juga berbanding angin yang bertiup panas pasti
adik lelaki membeli sebuah bata untuk membina rumah. Saya melihat abang ketawa dan berkata kedua
."Mengapa anda begitu bodoh Daripada menanggung daripada ia mengambil masa yang lama untuk membina sebuah rumah siap "kata
adik lelaki. "Tetapi jika kita menggunakan batu-bata untuk membina rumah-rumah. Ia adalah kukuh dan tahan lama. Saya menggunakan jerami, serpihan kayu, ia tidak selamat untuk melakukannya "
.Kemudian tiga adik-beradik telah menjalankan rumah. Di dalam hutan bertaburan ... dan membuat rumah anda salah satu daripadanya

Piglet di sebuah rumah yang dibina dengan jerami tidak mengambil masa yang lama sebelum ia selesai
.Rumah kedua babi dibina dengan serpihan kayu mengambil yang lama terbina
dan dua pergi untuk melihat adik lelaki saya membina sebuah rumah, yang masih belum selesai
termuda secara beransur-ansur membina bata oleh bata individu daripada mencipta. juga menyiapkan beberapa hari
Saya mahu rumah yang sihat dan selamat
Saya tidak percaya bahawa mana-mana dua. Diminta untuk beralih kepada jerami dan kayu cip

babi keluar untuk bermain kolam. Saya telah diserap di dalam bangunan kecil selesai
.Lewat rumah katil tiga adalah salah satu rumah itu. Sehingga satu malam serigala datang ke pengintaian yang, dengan harapan untuk menangkap Piglet
3 kedua-dua makanan dan pulang ke rumah

babi rumah yang dibina dengan jerami sebelum ini. Apabila ia datang ke pintu Dikatakan bahawa ...
.Ini babi sedikit untuk saya untuk makan yang lebih baik. Tidak, saya tidak membuka pintu saya kepada anda.
Tidak membuka ia pergi tidak mengapa. Saya meniup rumah jerami jatuh dan patah rumah jerami saya menangis keluar untuk Ma
a

serigala makan semua yang lebih baik.Saya berlumba untuk sederhana babi saya membina dengan kayu
dan serigala datang mengetuk pintu dan memberitahu saya untuk membuka babi
berkata. "Tidak, saya tidak membuka pintu. The Wolf sinambungan kejam "
"Oh yeah ... tidak sihat kayu ini. Saya menyelar pintu, saya melompat di
rehat kedua dan kemudian ia terlalu ... Okay, jadi ... 1 2 3 "Wolf berkata serigala
kamu melalui pintu. Kedua-dua babi dikejarkan ke rumah bata sedikit
.Oleh serigala berlari sedikit dan memberitahu saya bahawa kedua-dua buah rumah telah dilemparkan kepada serigala, serigala

adik datang rumah.
Sy katanya. Saya beralih pula memakannya. Saya tidak akan menolak rumah yang lain
.Adik lelaki menjerit "Kembali kepada anda, Wolf Tidak ada cara rumah ini tidak dihancurkan, "
" Saya akan meniup rumah ke sana, "Wolf berkata adalah peniupan angin. Tetapi saya tidak runtuh
.Wolf berkata "Saya terpaksa melompat lebam Rumah kita pergi ... 1 2 3 ...
... ow ... seseorang dengan Wolves "
melompat serigala dan memukul bata di pintu
tetapi dengan rumah yang sangat kuat. Ia menyakitkan jadi pengsan untuk
.ลูกหมูทั้งสามตัวจึงปลอดภัยในบ้านอิฐของน้องเล็ก
ทั้งสามตัวจึงตกลงกันว่าจะอาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านของน้องเล็กชั่วขณะหนึ่ง…
ตั้งแต่นั้นมา Wolf telah pergi secara senyap-senyap!

Setelah lama ..Wolf mempunyai tangga yang panjang, menjalankan babi bata rumah mereka
memanjat cerobong di atas bumbung. Kemudian berkata, "Saya mempunyai 55 lelaki selesai. The Three Little Pigs "
.Apabila tiga babi melihat serigala sedang mendaki naik cerobong. Saya mempunyai babi ketiga Rush berkata
"babi bergegas untuk menyalakan perapian, berhati-hati!" Serigala akan membakar
.Cedera parah Badan sebagaimana yang telah hampir jatuh di luar hampir

selepas itu. Wolf adalah kesedaran Ia telah bertukar menjadi serigala bertaubat
lembut. Dan hidup di dalamnya dalam aman
.Babi, yang merupakan lebih tua daripada kedua-dua. Ingat babi bongsu saya bertujuan sebagai contoh yang baik
dihidupkan ketekunan. Tiada kemalasan ...
menyemai pihak-pihak, ia akan menjadi gembira dan berpuas hati dengan daging babi itu sangat
.Antara semua kehidupan yang gembira hangat. Antara satu sama lain dengan baik selama-lamanya ...

kisah ini mengajar mereka bagaimana.
"Orang malas tidak menjadikan kita selesa, praktikal ... tetapi akan menyusahkan mereka ...
Oleh itu, kita dinasihatkan untuk tekun ..."

.